سیف فرغانی (غزلها)

'

سیف فرغانی (غزلها) از سیف فرغانی

'

• رفتی و دل ربودی یک شهر مبتلا را
• چنان عشقش پریشان کرد ما را
• اگر دل است به جان می‌خرد هوای تو را
• ای رفته رونق از گل روی تو باغ را
• تو را من دوست می‌دارم چو بلبل مر گلستان را
• ای بدل کرده آشنایی را
• ای سعادت ز پی زینت و زیبایی را
• ای خجل از روی خوبت آفتاب
• ای پسته‌ی دهانت شیرین و انگبین لب
• ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت
• تبارک‌الله از آن روی دلستان که توراست
• دلم بربود دوش آن نرگس مست
• دل تنگم و ز عشق توام بار بر دل است
• دلبرا عشق تو نه کار من است
• یار من خسرو خوبان و لبش شیرین است
• دوست سلطان و دل ولایت اوست
• همچو من وصل تو را هیچ سزاواری هست؟
• در سمن با آن طراوت حسن این رخسار نیست
• کیست کاندر دو جهان عاشق دیدار تو نیست
• چون تو را میل و مرا از تو شکیبایی نیست؟!
• آن نگاری کو رخ گلرنگ داشت
• جانم از عشقت پریشانی گرفت
• طوطی خجل فروماند از بلبل زبانت
• ای مه و خور به روی تو محتاج
• زهی با لعل میگونت شکر هیچ
• حق که این روی دلستان به تو داد
• دی یکی گفت، که از عشق خبرها دارد،
• نگارا دل همی خواهد که عشقت را نهان دارد
• نور رخ تو قمر ندارد
• دل بی رخ خوب تو سر خویش ندارد
• کسی کو همچو تو جانان ندارد
• چشم تو کو جز دل سیاه ندارد
• مه نکویی ز روی او دارد
• در حلقه‌ی زلف تو هر دل خطری دارد
• نگار من چو اندر من نظر کرد
• هر که در عشق نمیرد به بقایی نرسد
• این حسن و آن لطافت در حور عین نباشد
• قومی که جان به حضرت جانان همی برند
• آه درد مرا دوا که کند؟
• ای که در باغ نکویی به تو نبود مانند
• دردمندان غم عشق دوا می‌خواهند
• دوشم اسباب عیش نیکو بود
• مشکل است این که کسی را به کسی دل برود
• رفتی و نام تو ز زبانم نمی‌رود
• دلم بوسه ز آن لعل نوشین خوهد
• در شهر اگر زمانی آن خوش پسر برآید
• بیا که بی‌تو مرا کار بر نمی‌آید
• حدیث عشق در گفتن نیاید
• ای تو را تعبیه در تنگ شکر مروارید
• ای نامه‌ی نو رسیده از یار
• ایا نموده دهانت ز لعل خندان در
• دوش در مجلس ما بود ز روی دلبر
• مست عشقت به خود نیاید باز
• ای رخ خوب تو آفتاب جهان سوز
• ایا به حسن چو شیرین به ملک چون پرویز
• جرعه‌ای می نخورده از دستش
• گر چه جان می‌دهم از آرزوی دیدارش
• قند خجل می‌شود از لب چون شکرش
• شبی از مجلس مستان برآمد ناله‌ی چنگش
• ترکی است یار من که نداند کس از گلش
• آنچه ز تست حال من گفت نمی‌توانمش
• چو شد به خنده شکر بار پسته‌ی دهنش
• چون برآمد آفتاب از مشرق پیراهنش
• من ز عشق تو رستم از غم خویش
• دل سقیم شفا یابد از اشارت عشق
• مرا که در تن بی‌قوت است جانی خشک
• هلال حسن به عهد رخ تو یافت کمال
• دل ز غمت زنده شد ای غم تو جان دل
• ای ز زلفت حلقه‌ای بر پای دل
• تنی داری بسان خرمن گل
• چو بیند روی تو ای نازنین گل
• چو روی تو گل رنگین ندیدم
• گر کسی را حسد آید که تو را می‌نگرم
• تا نقش تو هست در ضمیرم
• ای غم تو روغن چراغ ضمیرم
• از عشق دل افروزم، چون شمع همی سوزم
• ای سعادت مددی کن که بدان یار رسم
• ای منور به روی تو هر چشم
• گر عیب کنی که زار می‌نالم
• عشق تو زیر و زبر دارد دلم
• مرا گر دولتی باشد که روزی با تو بنشینم
• ای گشته نهان از من پیدات همی جویم
• از لطف و حسن یارم در جمع گل عذاران
• ای کوی تو ز رویت بازار گل فروشان
• ای مرغ صبح بشکن ناقوس پاسبانان
• بگشای لب شیرین بازار شکر بشکن
• عشق را حمل بر مجاز مکن
• بپوش آن رخ و دلربایی مکن
• ای شکر لب نظری سوی من مسکین کن
• ای چشم من از رخ تو روشن
• ای لب لعلت شکرستان من!
• مرغ دلم صید کرد غمزه‌ی چون تیر او
• به رنگ خود نیم زان رو وز آن مو
• چو هیچ می‌نکنی التفات با ما تو
• ای صبا قصه‌ی عشاق بر یار بگو
• ای رقعه‌ی حسن را رخت شاه
• ای پسته‌ی دهانت نرخ شکر شکسته
• ای در سخن دهانت تنگ شکر گشاده
• ای پیش تو ماه آسمان خیره
• از پسته تنگ خود آن یار شکر بوسه
• از آن شکر که تو در پسته‌ی دهان داری
• ای که از سیم خام تن داری
• ای ز آفتاب رویت مه برده شرمساری
• جانا به یک کرشمه دل و جان همی بری
• دلبرا حسن رخت می‌ندهد دستوری
• ای رخ تو شاه ملک دلبری
• ای که تو جان جهانی و جهان جانی
• کیست درین دور پیر اهل معانی
• ایا خلاصه‌ی خوبان کراست در همه دنیی
• دی مرا گفت آن مه ختنی
• ای لب لعل تو را بنده بجان شیرینی
• ای شده حسن تو را پیشه جهان آرایی
• اگر خورشید و مه نبود برین گردون مینایی
• زهی خورشید را داده رخ تو حسن و زیبایی
• دل در غم چون تو بی‌وفایی
• تو قبله‌ی دل و جانی چو روی بنمایی
• الا ای شمع دل را روشنایی