سیف فرغانی (غزلها)/ای لب لعلت شکرستان من!
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سیف فرغانی (غزلها) (ای لب لعلت شکرستان من!) از سیف فرغانی |
' |
ای لب لعلت شکرستان من! | وی دهنت چشمهی حیوان من! | |
تا سر زلف تو ندیدم دگر | جمع نشد حال پریشان من | |
درد فراق تو هلاکم کند | گر نکند وصل تو درمان من | |
بیلب خندان تو دایم چو آب | خون چکد از دیدهی گریان من | |
هست بلای دل من حسن تو | باد فدای تن تو جان من | |
من تنم و مهر تو جان من است | من شبم و تو مه تابان من | |
جز تو در آفاق مرا هیچ نیست | ای همه آن تو و تو آن من | |
گر به فراقم بکشی راضیم | هم نکنی کار به فرمان من | |
گر چه فغان مینکنم آشکار | الحذر از نالهی پنهان من | |
ناله چو بلبل کنم از شوق تو | ای رخ خوب تو گلستان من | |
سیف همی گوید تو یوسفی | بی تو جهان کلبهی احزان من |