هاتف اصفهانی (غزلیات)

'

هاتف اصفهانی (غزلیات) از هاتف اصفهانی

'

• سوی خود خوان یک رهم تا تحفه جان آرم تو را
• به گردون می‌رسد فریاد یارب یاربم شب‌ها
• جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را
• جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا
• تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن‌ها
• به بزمم دوش یار آمد به همراه رقیب اما
• جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا
• ناقه‌ی آن محمل نشین چون راند از منزل مرا
• گل خواهد کرد از گل ما
• نوید آمدن یار دلستان مرا
• به قصد کوی تو بی‌رحم عاشقان ز وطن‌ها
• روز وصلم به تن آرام نباشد جان را
• مهی کز دوریش در خاک خواهم کرد جا امشب
• بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب
• شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
• چون شیشه‌ی دل نه از ستم آسمان پر است
• قاصد به خاک بر سر کویش فتاده کیست
• ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت
• هرگزم امید و بیم از وصل و هجر یار نیست
• حرف غمت از دهان ما جست
• لبم خموش ز آواز مدعا طلبی است
• ای باده ز خون من به جامت
• گفتم نگرم روی تو گفتا به قیامت
• چه گویمت که دلم از جدائیت چون است
• یک گریبان نیست کز بیداد آن مه پاره نیست
• مطلب و مقصود ما از دو جهان، اوست اوست
• شود از باد تا شمشاد گاهی راست گاهی کج
• بی من و غیر اگر باده خورد نوشش باد
• بتان نخست چو در دلبری میان بستند
• با حریفان چو نشینی و زنی جامی چند
• در پیش بیدلان جان، قدری چنان ندارد
• کدام عهد نکویان عهد ما بستند
• دل بوی او سحر ز نسیم صبا نشنید
• نه با من دوست آن گفت و نه آن کرد
• داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند
• گفتم که چاره غم هجران شود نشد
• گر آن گلبرگ خندان در گلستانی دمی خندد
• به ره او چه غم آن را که ز جان می‌گذرد
• دل عشاق روا نیست که دلبر شکند
• آن دلبر محمل‌نشین چون جای در محمل کند
• شب و روزی به پایان گر تو را در وصل یار آید
• امروز ما را گر کشی بی‌جرم از ما بگذرد
• گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
• تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد بود
• گریه جانسوز مرا ناله ز دنباله نگر
• بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز
• از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز
• با من ار هم آشیان می‌داشت ما را در قفس
• رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس
• شبی فرخنده و روزی همایون روزگاری خوش
• دانی که دلبر با دلم چون کرد و من چون کردمش
• پس از چندی کند یک لحظه با من یار دورانش
• سرو قدی که بود دیده‌ی دلها به رهش
• غم عشق نکویان چون کند در سینه‌ای منزل
• کرده‌است یا قاصد نهان مکتوب جانان در بغل
• به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم
• شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم
• بی‌مهری اگر چه بی‌وفا هم
• مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم
• ای گمشده دل کجات جویم
• گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم
• جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم
• دل من ز بیقراری چو سخن به یار گویم
• گه ره دیر و گهی راه حرم می‌پویم
• با چشم تو گهی که به رویت نظر کنم
• هر شبم ناله‌ی زاری است که گفتن نتوان
• گواهی دهد چهره‌ی زرد من
• بر خاکم اگر پا نهد آن سرو خرامان
• به یک نظاره چون داخل شدی در بزم میخواران
• آن کمان ابرو کند چون میل تیرانداختن
• منم آن رند قدح نوش که از کهنه و نو
• گردد کسی کی کامیاب از وصل یاری همچو تو
• خوش آنکه نشینیم میان گل و لاله
• بود مه روی آن زیبا جوان چارده ساله
• مهر رخسار و مه جبین شده‌ای
• رفتی و دارم ای پسر بی تو دل شکسته‌ای
• چه شود به چهره‌ی زرد من نظری برای خدا کنی
• شکست پیر مغان گر سرم به ساغر می
• چو نی نالدم استخوان از جدایی
• روز و شب خون جگر می‌خورم از درد جدایی
• کجایی در شب هجران که زاری‌های من بینی
• شستم ز می‌در پای خم، دامن ز هر آلودگی
• ای که مشتاق وصل دلبندی
• کوی جانان از رقیبان پاک بودی کاشکی
• دو چشمم خون فشان از دوری آن دلستانستی
• صبوری کردم و بستم نظر از ماه سیمایی
• من پس از عزت و حرمت شدم ار خار کسی
• زهی از رخ تو پیدا همه آیت خدایی
• ای که در جام رقیبان می پیاپی می‌کنی
• دل زارم بود در صیدگاه عشق نخجیری