تفاوت میان نسخه‌های «قانون راجع به اجازه‌نامه طبابت»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'قانون راجع به اجازه‌نامه طبابت مصوب ۲۸ شهریور ماه ۱۳۰۶ شمسی ماده اول - اطبایی...' ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| − | قانون راجع به اجازه‌نامه طبابت | + | {{سرصفحه پروژه |
| − | مصوب ۲۸ شهریور ماه ۱۳۰۶ شمسی | + | | عنوان = [[تصمیم‌های مجلس]] |
| + | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری ششم]] | ||
| + | | قسمت = | ||
| + | | قبلی = [[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری ششم]] | ||
| + | | بعدی = [[قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی]] | ||
| + | | یادداشت = [[نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری ششم]] | ||
| + | }} | ||
| + | |||
| + | '''قانون راجع به اجازه‌نامه طبابت''' - مصوب ۲۸ شهریور ماه ۱۳۰۶ شمسی | ||
ماده اول - اطبایی که تاکنون موفق به أخذ اجازه‌نامه رسمی نشده‌اند چنان چه مدلل | ماده اول - اطبایی که تاکنون موفق به أخذ اجازه‌نامه رسمی نشده‌اند چنان چه مدلل | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۶: | ||
سیصد و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. | سیصد و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. | ||
| − | رییس مجلس شورای ملی - حسین پیرنیا | + | رییس مجلس شورای ملی - '''حسین پیرنیا''' |
* پاورقی: به موجب قانون مصوب ۲ آذر ماه ۱۳۰۶ شمسی ماده الحاقیه به قانون فوق | * پاورقی: به موجب قانون مصوب ۲ آذر ماه ۱۳۰۶ شمسی ماده الحاقیه به قانون فوق | ||
علاوه و الحاق شده‌است و بعداً به موجب قانون ۲۵ اسفندماه ۱۳۰۸ این قانون از تاریخ | علاوه و الحاق شده‌است و بعداً به موجب قانون ۲۵ اسفندماه ۱۳۰۸ این قانون از تاریخ | ||
انقضاء برای مدت سه سال تمدید شده‌است. | انقضاء برای مدت سه سال تمدید شده‌است. | ||
| + | |||
| + | [[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری ششم - ۱۹ تیر ۱۳۰۵ تا ۲۲ امرداد ۱۳۰۷]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۴۳
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری ششم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری ششم |
قانون راجع به اجازه‌نامه طبابت - مصوب ۲۸ شهریور ماه ۱۳۰۶ شمسی
ماده اول - اطبایی که تاکنون موفق به أخذ اجازه‌نامه رسمی نشده‌اند چنان چه مدلل دارند مدت ده سال متوالی مشغول طبابت بوده‌اند می‌توانند درمجلس امتحانی که در وزارت معارف و مراکز عمده ایالات و ولایات (با عضویت اطباء دیپلمه و اطباء مجاز در طب قدیم) تشکیل خواهد شد امتحان‌دهند در صورتی که امتحانات آنها مورد قبول واقع شود اجازه‌نامه طبابت به آنها داده خواهد شد و فقط در حدودی که به آنها اجازه داده شده‌است حق‌طبابت دارند.
ماده دوم - اطبایی که از این به بعد بر طبق این قانون اجازه طبابت می‌گیرند و دیپلم از مدارس طب دولتی داخله و خارجه ندارند حق استعمال کلمه(دکتر) نخواهند داشت.
ماده سوم - وزیر معارف مأمور اجرای این قانون است.
این قانون که مشتمل بر سه ماده‌است در جلسه بیست و هشتم شهریور ماه یک هزار و سیصد و شش شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسین پیرنیا
- پاورقی: به موجب قانون مصوب ۲ آذر ماه ۱۳۰۶ شمسی ماده الحاقیه به قانون فوق
علاوه و الحاق شده‌است و بعداً به موجب قانون ۲۵ اسفندماه ۱۳۰۸ این قانون از تاریخ انقضاء برای مدت سه سال تمدید شده‌است.