مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۶ اردیبهشت ۱۳۰۷ نشست ۲۳۹

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۴:۰۲ توسط Bijan (گفتگو | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری ششم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری ششم

قوانین بنیان ایران نوین
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری ششم
مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۶ اردیبهشت ۱۳۰۷ نشست ۲۳۹

مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره‏۶

جلسه: ۲۳۹

صورت مشروح مجلس یکشنبه ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۳۰۷ مطابق ۱۵ ذیقعده‌الحرام ۱۳۴۶

فهرست مندرجات:

۱-توضیح آقای مدرس راجع به پیشنهاد خودشان راجع به اضافه تاکس گمرکی مشروبات الکلی

۲- سؤال آقای بامداد از آقای معاون وزارت راجع به تمبر تصدیق‌نامه‌ها و جواب آقای معاون

۳- مذاکره نسبت به خبر کمیسیون بودجه راجع به یکصد و پنجاه هزار تومان اعتبار فوق‌العاده و تصویب آن

۴- مذاکره نسبت به خبر کمیسیون بودجه راجع به بیست هزار تومان سجل احوال و تصویب آن

۵- مذاکره نسبت به خبر کمیسیون بودجه راجع به ۱۵۰هزار تومان اعتبار برای اجرای قانون ممیزی و ممیزی خالصه‌جات انتقالی و تصویب آن

۶- مذاکره نسبت به لایحه دولت راجع به اختیارات کمیسیون عدلیه و خروج آن از دستور

۷- قانون اجازه پرداخت یکصد و پنجاه هزار تومان جهت مخارج فوق‌العاده که پیش آمده است

۸- قانون اجازه پرداخت ۲۰ هزار تومان به طور علی‌الحساب برای احتیاجات سجل احوال

۹- قانون اجازه پرداخت یکصد و پنجاه هزار تومان اعتبار برای تکمیل اجرای قانون ممیزی و قانون خالصه‌جات انتقالی

(مجلس دو ساعت و نیم قبل از ظهر بر پاست آقای پیرنیا تشکیل گردید)

(صورت مجلس یوم پنجشنبه سیزدهم اردیبهشت را آقای دولتشاهی قرائت نمودند)

غائبین با اجازه جلسه قبل

آقایان ذوالقدر ـ نگهبان ـ میر ممتاز ـ حیدری مکری ـ دهستانی ـ امیر تیمودکلالی ـ افسر ـ آقا زاده سبزواری ـ امامی خوئی ـ جهانشاهی ـ اسکندری ـ سلطان محمدخان عامری

غائبین بی اجازه قبل

آقایان: اسدی ـ اعظمی ـ قوام شیرازی ـ حاج حسن آقا ملک ـ میرزا حسن خان وثوق – حاج غلامحسین ملک

دیر آمدگان با اجازه

آقایان: عراقی ـ ملک مدنی ـ دشتی ـ بهار

دیر آمدگان بی اجازه

آقایان؛ حاج شیخ بیات ـ افخمی

رئیس ـ آقای بامداد

بامداد ـ بنده سئوالی از آقای معاون وزارت معارف دارم راجع بقسمت معارفی است متذکر شان هم کرده‌ام

رئیس ـآقای مدرس

مدرس ـ چون در آن عبارتی که نسبت بمن داده شد بنظر یک اجمالی آمد که مرقوم داشته بودد صدی پنجاه گویا یک عبارتی آنجا بنده عرض کردم که صدی پنجاه از آنچه که در تعرفه معین شده است چوهن مقصدو ما زیاد کردن بود صدی پنجاه از آنچه در کتابچه نوشته شده بود مثلا دو تومان اگر هست مقصودم صدی پنجاه اضافه شود و سه تومان شود گمان بنده این است که نظر ما اینطور بود و عبارت یک قدری مجمل است و باید اصلاح شود.

رئیس ـ ما این طور ملتفت شدیم و همین طوزر هم ثبت شده است

وزیر مالیه ـ صحیحی است. بنده هم همین طور قبول کردم.

رئیس ـ آقای اقا سید یعقوب

آقا سید یعقوب ـ چون بنده هم همین بود که آقای مدرس فرمودند.

رئیس ـ آقای محمد ولی میرزا

محمد ولی میرزا در صورت جلسه نوشته شده بودئ که آقای وزیر مالیه اظهار کرده‌اند که صدی دوازده پیشنهاد یخود دولت است در صورتیکه صدث بیست و پنج پیشنهادی دولت بود. از این نقطه نظر بود که لازم دانستم اصلاح شود.

رئیس ـ اصلاح می‌شود. صورت مجلس دیگر ایرادی ندارد؟ (گفتند ـ خیر)

رئیس ـ آقای بامداد

بامداد ـ عرض کنم که بودجه معارف کم یا زیاد آن بحث دیگری است با همین کمیش اگر حسن اداره بشود و حسن عمل در اداره معارف باشد بنده تصور می‌کنم که خیلی بیش از این که استفاده می‌کنیم از وزارت معارف استفاده کنیم. یک کاری کا ابداً خرج ندارد و تحمیل بر بودجه نیست و زحمتی ندارد تسهیل عمل و تشویق است. با فقر علمی، کمی معلم، نداشتن متد صحیحی برای تدریس اگر ما تشویق بحکنیم بیش از اینکه فقلغا استفاده می‌کنیم استفاده خواهیم کرد

البته معارف ما یک نواقص زیادی دارد و امیداوارم تدریج مرتفع بشود، خود بنده یک نظریاتی دارم راجع به اصلاح معارف که بموقعش بعرض میرسانم از عدم صحی بودن خانهای مدارس و متد تحصیلی ولی چیزی که حالا بند۹ را وا داشت که این سؤال را از آقای سمیعی معاون محترم وزارت معارف بکنم قسمت راجع به تصدیقنامه‌ها و تمبر تصدیقنامه‌ها است این تمبر تصدیقنامه علاوه بر یانکه یک مالیاتی است که بر خلاف قانون اساسی تحمیل شده و مجلس شورای ملی هم آنرا تصویب نکرده است جلوگیری از تحصیل می‌کند خود بنه یکی دو مورد را که مطلع شدم حقیقه متأثر شدم و این است که خواستم در این جا بعرض آقایان برسانم و ضمناً به بینم وزارت معارف خودش چه نری دارد. عرض کنم از تصدیق نامه‌های ابتدائی یک تومان میگیرن از متوسطه سه تومان از عالی یعنی طب و حقوق پنج ت. مان و بیشتر نظر بنده این است که راجع به ابتدائی و متوسطه یک تهسیلاتی بشود آنوقتی که بنده در وزارت معارف بودم راجع

به تصدیقنامه عالی نیست برای اینکه آن کسی که می‌خواهد طبیب بشود خیلی خوب پنج تومان هم بدهد ولی بعد شروع شد که راجع به تصدیقنامه‌های ابتدائی و متوسطه هم یک تییقاتی بشود حتی اخیرا شنیده‌ام که ابلاغی داده شده است (شاید قبل از تصدی اقایان بوده است) که کسی که پول تصدیق را نمی‌دهد و لواز امتحان درآمده باشد اسمش را ثبت نکنند. آن دو موردی را که اطلاع دارم عرض می‌کنم ک یکی از این اطفال برای اینکه پدرش پول تصدق نداشته چند روز مدرسه نرفته وخیلی گریه و زاری هم کرده است و پدر هم نداشته است مادرش یک دیگ داشته و گرو گذاشته است و یک تومان پول تهیه کرده‌اند و پول تصدیقنامه داده‌اند و همینطور اتفاق افتاده است که بواسطه نداشتن پول فلان طفل بمدرسه نرفته و تحصیلات متوسطه را نتوانسته است بواسطة است جهات کمیل کند. حقیقت با این فقر عمومی و وضع اقتصادی مملکت لازم نیست که دیگر بنده نوحه سرائی بکنم.

دولت با این بوجة که دارد باید سعی کند که اقلا تحصیلات ابتدائی تسهیل شود و متوسطه هم تا یک حدی و این تضییق بنده غیدانم چه معنی دارد ؟! همیشه داد داشتیم ازاینکه مردوم ترجیح می‌دهند شاگردی کردن و روزی دهشاهی گرفتن را به انکه اطفالشان را به مدرسه بفرستند پس باید کاری کرد که از این چیزها جلوگیری بشود واقلا چهارکللاس ابتدائی را بخواند بعد برود پی کار دیگر. بنده استدعا می‌کنم که این مالیات بر خلاف قانون اساسی بدون تصویب مجلس تضییق کننده معارف جلوگیری از تحصیل را آقایان یک نظری بکنند که اگر حق با مرم است لغو کنند و اگرمحظوری دارد یک لایحه تقدیم مجلس شورای ملی بکنندکه این مالیات لغو شود و الا با این وضعی که گرفته‌اند از تحصیل جلوگیری خواهد این موارد را بنده اطلاع داشتم البته آقایان هم یک اطلاعات دیگری دارند

معاون وزارت معارف ـ موضوعی را که نمایندة محرم بیان فرموتدند بک سوابق ممتدی داردو یک چیی نیست که از یکی دو سال به این طرف شروع شده باشد واین طوری که تصری فرمودند مخالف صریح قوانین است شاید نباشد. متخصصینی که از شاگردان امتحان می‌کنند البته همان معلمینی نیستند که در مدارس مشغولند برای اینکه تفتیش ودقت بیشتری در امتحانات شده باشد از اشخاص خارج دععوت می‌شود و جریان امتحان هم معمولا از بیست روز کمتر نیست برای اینکه مواد زیاد است شاگردان ده شان زیاد است وطل می‌کشد در یک روز که نمیشو و لابته از یک اشخاصی که موظف نیستند توقع نمی‌شود کرد که بیایند در هوای گرم تابستان امتحان کنند پس باید یک حقی اده شود. سابقاً شاید ده پانزده سال قبل بودجه کفایت نمی‌کرد اعتباری برای حق ممتحنین در بودجه نبود این بود که آمدند قرار گذاشتند از کسانیکه امتحان می‌دهند یک حقی بگیرند و آن را تقسیم کنند بین آقایان امتحان کنندگان این کار یک مدتی معمول بود تا اینکه در چند سال قبل دولت موفق شد اعتباری در بودجه معارف برای ممتحنین بگنجاند و البته لازمه اش این بود که این حق الامتحانی که معمولا می‌گیرند حذغ شود ولی چون یک پولی بود که مدتها گرفته می‌شد مردم هم انس گرفه بودندو بعلاوه عیداتش همدر ضمن عیدات بودجة مملکتی مجلس کراراً تصویب کرده است، این بود که امتداد می‌دادند. اتفاقاً همینطور که نمایندة محترم بیان فرمودند نظر ببسط معارف و رعایت وضع مالی مرد اخیراً وزارت معارف در نظر گرفته است که یا اینکه حق الامتحان را بکلی لغو کن یا اینکه تسهیلاتی قائل بشود و این موضوع هنوز گرفته نشده است و با وزارت مالیه هم مشغول مداکره هستیم بلکه یک نتیجة قطعی بگیریم و تصور می‌کنم همانطور که اسشان فرمودندو آقایان هم موافقت دارند قضیه انجام بگیرد

بامداد ـ اجازه میفرمائید؟

رئیس ـ بفرمائید

بامداد ـ بنده این را می‌خواستم خدمت آقای معاون عرض کنم که همانطور که خودشان فرمودد در بودجه عرض کنم که همانطور که خودشان فرمودند در بودجه یک اعتباری برای ممتحنین هست وانس هم قانون نمی‌شود ولی از قسمت اخهیری که فرمودند که اقدام می‌کنند خیلی متشکرم

رئیس ـ آقای دادگر

دادگر ـ خاطر نمایندگان محترم مستحضر است که این لایحه صد و پنجاه هزار تومان اعتبار فوق العاده دولت ضرورت دارد که زودتر تصویب شود. تقاضا می‌کنم جزء دستور شود. (نمایندگان صحیح است)

وزیر مالیه ـ بنده همکه اجازه خواستم برای عرض همین تقاضا بود

بعضی از نمایندگان ـ صحیح است. مخالف ندارد (مادة واحده بشرح ذیل قرائت شد)

مادة واحده ـ مجلس شورای ملی به وزارت مالیه اجرازه می‌دهد مبلغ یکصد و پنجاه هزار تومان از محلهای تعهد نشد ه بودجه عمومی ۱۳۰۷ مملکتی جهت مخارج فوق العاد که پیش آمده است پداخت نماید.

رئیس ـآقای رفیع

رفیع ـ موافقم. مخالفی ندارد همه موافقند

رئیس ـ رأی می‌گیریم. آقایانی که موافتند ورقة سفید خواهند داد.

(اخذ و تعداد آراء بعمل آمده ۸۸ رأی تصویب شد.)

رئیس ـ عده حضار ۹۱ با ۸۸ رأی تصویب شد.

اسامی رأی دهندگان – آقا شسخ محمد علی امام جمعه شیراز ـ بامداد ـ یحیی خان زنگنه ـ کی استوان ـ جلائی ـ دولتشاهی ـ وزیری ـ فرهمند ـ پالیزی ـ افخمی ـ افشار ـ دکتر طاهری ـ فهیمی ـ آقا سید کاطم یزدی ـ مسعود دکتر لقمان ـ ضیاء حشمتی ـ میرزا عبدلاحسین محقق ـ لیقوانی ـ امیر اسدالله خان عامری ـ حقویس ـ دیوان بیگی ـ دشتی ـ دکتر رفیع امین ـ دکتر مصدق ـ ثابت ـ اسکندرخان مقدم ـ آقا علی زارع ـ طبا طبائی وکیلی ـ عدل مولوی ـ مفتی ـ سهراب خان ساکنیان ـ معظمی ـ معتضد استرابادی ـ زوار ـ آیه الله زاده خراسانی ـ بنی سلیمان ـ روحی ـ پور تیمور ـ جوانشیر ـ نجومی ـ نظام مافی ـ محمد آخوند ـ محمد ولی میرزا ـ ملک آرائی ـ صالحی لرستانی ـ محمود رضا ـ خواجوی ایلخان ـ مرتض قلیخان بیات ـ شروانی ـ میرزا عبدالله خان وثوق ـ فرمند - احتشام زاده ـ دشتی ـ دادگر ـ شریعت زاده ـ نوبخت ـ مهدوی ـ اسفندیاری ـ دکتر سنک ـ عصر انقلاب ـ عباس میرزا - حاج میرزا مرتضی ـ حاج آقا سید یعقوب ـ امام جمعة اهر- موقر - اسعد - فومنی - حاج آقا رضا رفیع - جمشیدی مازندرانی - اعتبار - یاسائی.

وزیر داخله – بنده تقاضا می‌کنم که لایحه اعتبار سجل احوال مطرح شود.

رئیس – چند فقره پیشنهاد آقای اعتبار.

(بمضمون ذیل خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم اعتبار سجل احوال در درجه اول جزء دستور شود.

پیشنهاد آقای محمود رضا

پیشنهاد می‌کنم اصلاح قانون ممیزی در درجه اول جزء دستور شود

بعضی از نمایندگان – بعد از لایحه اعتبار سجل احوال

پیشنهاد آقای استرابادی

بنده پیشنهاد می‌کنم که شهریه عیال مرحوم آقا سید جمال الدین واعظ در درجه اول جزء دستور شود

پیشنهاد آقای احتشام زاده

پیشنهاد می‌کنم خبر کمیسیون بودجه راجع به شهریه ورثه مرحوم مجد الملک جزء دستورشود

وزیر مالیه – اجازه میفرمائید؟

رئیس – بفرمائید.

وزیر مالیه – بنده تمنا می‌کنم از آقایان پیشنهاد کننده‌ها که اجازه بفرمایند چند فقره لایحه مهم است که مدنی است همینطور معوق مانده است امروز این لایحه‌ها ی کوچگ را بگذرانیم بعد با فراغت خاطر به تمام این پیشنهاد‌ها رأی داده شود یکی صد و پنجاه هزار تومان اعتبار برای اجرای قانون ممیزی است چون باید امسال مالیات گرقت و ما هنوز شروع نکرده‌ایم به مالیات گرفتن، بعضی مسائل دیگر هم هست که باید آقایان تصویب بفرمایند که بلکه ما بتوانیم آن قسمت‌ها را مرتب کنیم

رئیس آقای احتشامزاده موافقید؟

احتشامزاده – بنده با لایحه سجل احوال موافقم.

رئیس – آقای استرابادی هم همینطور؟

استرابادی – بلی.

رئیس – ماده واحده قرائت می‌شود.

(بشرح آتی خوانده شد)

ماده واحده – وزارت مالیه مجاز است مبلغ بیست هزار تومان علی الحساب برای احتیاجات سجل احوال مملکتی در وجه وزارت داخله پرداخته و از محل اعتبار اداره سجل احوال که در بودجه کل مملکتی ۱۳۰۷ منظور شده است احتساب نماید

وزیر داخله – آقایان محترم مسبوقند که این لایحه تقریبأ در دو ماه قبل تقدیم مجلس شده است وازآن تاریخ تا بحال برای احتیاجات سحل احوال در ولایات بلاتکلیف و سرگردان مانده‌اند. بنده استدعا می‌کنم که یک بیست هزار تومان دیگر هم بر این مبلغ علاوه شود و مجلس تصویب کند که به درد این کار بخورد. آقای وزیر مالیه هم در این باب موافقت می فر مایند.

وزیرمالیه – بنده هم موافقت می‌کنم

رئیس – آقای رفیع

رفیع – موافقم

رئیس –آقای شریعت زاده

شریعت زاده – موافقم

رئیس – آقای آقا سید یعقوب

آقا سید یعقوب – عرضی که بنده در اینموضوع دارم اینست که تشکیلات سجل احوال بیک ترتیبی شده بود که منافع قانون از بین رفت. چیزی راکه بنده خواستم در مخالفتم استفاده کنم این بود که راجع به تشکیللات اداره سجل احوال عرض کنم ما همیشه بوزراءاهار کرده‌ایم و در این باب هم قانون تشکیلات خودشان را بمجلس بیاورند. مسئله سجل احوال یک مسئله اینست که خیلی با اهمیت است و بقدری مملکت بسجل احوال محتاج است که گمان می‌کنم در درجه سوم اهمیت باشد درجه اول مثلا صحیه است دوم معارف است سوم سجل احوال که حقیقه با مرتب کردن این مسائل باید قدمهای ترقی بر داریم، در دوره چارم پیشنهاد این مسئله شد و در دوره پنجم یک قدم عملی بر داشته شد الان دوره ششم نزدیک است خاتمه پیداست تازه دو مرتبه آقای وزیر داخله (ایرادهم نمی‌خواهم بکنم می‌خواهم درواقع یک تازیانه بر ایشان باشد) می‌فرمایند که بیست هزار تومان بر اعتبار سجل لحوال اضافه شود از آقای وزیر مالیه هم تقاضا میکتنند که موافقت کنند بیست هزار تومان رویش بگذاریدتا اینکار درست شود بنده عرض می‌کنم یک سحل احوالی که این همه اهمیت داردو باید نظام، بر روی این ترتیب داده شود باین ترتیب بمجلس آور ده بنده مخوالفم تشکیلاتش را بیادرید بمجلس و مجلس هم که با این ترتیب با این اداره موافقت می‌کند و همراهی می‌کند چرا سستش می‌کنید؟ بودجه اش را بیاورید تشکیلاتش را بیاورید که یک مرتبه مملکت را در راه ترقی بیندازید این حور اعتبار خواستن برای یک اداره که ما انقدر

به آن علاقه داریم فایده ندارد

وزیر مالیه .. خاطر محترم آقای آقا سید یعقوب را متذکر می‌شوم که وزارت داخله راجع به سجل احوال وظایفی را که داشته است انجام داده است بودجة سجل احوال بمجلس تقدیم شده است و در کمیسیون هم تصویب شده است و برای تقدیم شدن بمجلس حاضر است و بنده اگر پیشنهادی که آقای وزیر داخله کردند یعنی افزودن بیست هزار تومان به این بیست هزار تومان اول موافقت کردم برای این دو دلیل است یکی آنکه بودجه شان در کمیسون تصویب شده و عنقریب به مجلس می‌آید و دیگر اینکه آقا متذکر هستند که سجل احوال بودجة مصوبی در اسفند ماه و پارسال نداشته است و نیمتوانست از یک دوازدهمی که برای فروردین مخارج عمومی مملکتی تصویب فرمودید استفاده کند از آن طرف هم یا علاقة تامی که آقایان ابراز می‌فرمایند البته تصدیق می‌فرمایند که مأمورین این اداره بایستی در عین اینکه خدمت می‌کنند حقوق هم بگیرند و راه این کاا هم همانطوری است که آقای وزیر داخله کردند که تقریباً در حدود یکماه الی دو ماه این اعتبار را داشته باشند تا بودجة سجل احوال که از کمیسیون گذشته است بیاید بمجلس و مجلس تصویب کند

رئیس ـ اسن تقاضای جدیدی که شده گمان می‌کنم باید مراجعه شود به کمیسیون

اعتبار (مخبر کمیسیون بودجه) ـ کمیسون ه با این تقاضای دولت موافق است

وزیر مالیه ـ ممکن است اجازه بفرمائید در تنفس این کار را تمام کنیم

مرتضی قلیخان بیات ـ اجازه میفرمائید؟

رئیس ـ عده هم برای مذاکره کافی نیست

وزیر داخله ـ بنا براین بنده بنابراین بنده تقاضا می‌کنم که همان بیست هزار تومان اولیه تصویب شود

(در این موقع چند نفر از آقاینان نمایندگان وارد مجلس شدند)

رئیس ـ آقای عمادی

عمادی ـ موافقم

رئیس ـ آقای کازرونی

کازرونی ـ بنده عرض ندارم

رئیس ـ آقای زوار

زوار ـ موافقم

رئیس ـ اقای فرمند

فرمند ـ موافقم

بعضی از نمایندگان ـ مخالفی ندارد. مذاکرات کافی است.

رئیس ـ رأی گرفته می‌شود به این خبری که قرائت شد باورقه آقایانی که موافق هستند ورقة سفید خواهندداد (اخذ و شماره آراء بعمل آمده هفتاد دو ورقه یفید تعداد شد)

رئیس عده حضار ۸۹ یا ۷۲ رأی تصویب شد

(اسامی رأی دهندگان)

آقایان: فرهمند ـ احتشام زاده ـ آقا شیخ محمد علی امام جمعة شیراز ـ نوبخت ـ دکتر لقمان ـ مسعود ذوالقدر ـ اسکندر خان مقدم ـ دکتر رفیع امین ـ فهیمی ـ وزیری ـ لیقوانی ـ حشمتی ـ حقوقنویس ـ یحیی خان زنگنه ـ ملک آرائی ـ اقا علی زارع ـ عصر انقلاب ـ اسعد ـعدل نظام مافی ـ مولوی ـ امیر اسدالله خان عامری ـ سهراب خان ساکنیان ـ کازرونی بنی سلیمان ـ زوار ـ ضیاء ـ پور تیمور ـ صالحی ـ لرستانی ـ محمد آخوندـ جمشیدی ـ افخمی ـ مرتضی ـ قلیخان بیات ـ ایلخان ـ روحی ـ موقر ـ فومنی ـ آقای سید جواد محقق ـ محمد ولی میرزا ـ وکیلی طباطبائی ـعراقی ـ دکتر مصدق ـ حاج آقا رضا رفیع ـ دکتر سنک ـ مفتی ـ آقا سید کاظم یزدی ـ دکتر هادی طاهری خطیبی ـ نج. می ـ ملک مدنی ـ دولتشاهی ـ پالیزی ـ افشار ـ آقا سید یعقوب ـ بدر طباطبائی دیبا ـ

اعتبار ـ شیروانی ـ شریعت زاده ـ دادگر ـ عمادی ـ جوانشیر ـ محمود رضا

رئیس ـ عدة آراء را عرض کردم ۷۲. ۷۱ است چون یکی از آقایان اشتباهاً دو رأی داده است

وزیرمالیه ـ بنده بقاضا می‌کنم خبر کمیسون بودجه راجع به اعتبار برای اجرای قانون ممیزی جزء دستور شود.

رئیس ـ مخالفی ندارد؟ (گفته شد ـ خیر)

(ماده واحده بشرح ذیل خوانده شد)

ماده واحده ـ وزارت مالیه مجاز است از عایدات ۱۳۰۷ مملکتی معادل یکصدو پنجاه هزار تومان برای تکمیل اجرای قانون ممیزی مصوب ۲۰ دی ماه ۱۳۰۴ بمصرف برساند.

رئیس – آقای رفیع

رفیع ـ موافقم.

رئیس آقای عراقی.

عراقی – موافقم

رئیس ـ آقای دادگر

دادگر ـ بنده یک نظری دارم که می‌خواهم سئوال بکنم آقای وزیر مالیه استدعا می‌کنم توجه برمایند معهود این است در پیش ماها و غالباً وکلای آذربایجان و حتی نزد اغلب آقایان که ترتیب پرداخت مالیات بوضع دیگری باشد ولایحه اش هم گویا در کمیسیون قوانین مالیه تصویب شده است و خبرش هم بمجلس شورای ملی دادة شده است بنده می‌خواستم از آقای وزیر مالیه سئوال کنم که چگونه ممیزی در نظر گرفته شده است؟ اگر ممیزیی باشد که تطبیق کند با آن قانونی که در کمیسیون قوانین مالیه تصویب شده است ما موافقیم الا نظریات خودمان را میگوئیم

وزیر مالیه – خبری که از کمیسیون قوانین مالیه تقدیم شده است هنوز در مجلس تصویب نشده و صورت قانونیت ندارد البته تا موقعی که صورت قانونیت پیدا نکرده است باید قانون سابق کهاز اول ۱۳۰۷ باید اجباراً در تمام مملکت اجرا شود ما رویه خودمان را با آن قانون تطبیق کنیم ولی چون بنده مسبوقم که نظر آقا یان چیست و خود بنده هم با آن نظر مساعدت و موافقت کردم خاطر آقایان را مستحضر می‌دارم که ممیزی هیچ فرق نمی‌کند، ممیزبی که ما می‌کنیم عنوان صدی سه و نیم مطابق قانون سابق باشد یا صدی نه از عیدات خالص مالکانه (چنانچه در خبر جدید هست) باشد تقاوتی در اظهار نامه نخواد داشت ـ مخصوصاً در اقدامات جدید با یک مختصر اصلاحی که شده است این مطلب را کاملا تأیید می‌کند، بنابراین اشکالی نباید بکند که قبل از اینکه این کار را بکنیم مقدمت این کا رار بعمل آوریم زا که۸ مقدمات این کار اقلا یک ماه وقت لازم دارد باید تجهیز کنیم آدم تهیه کنیم و بعضی دستور العملهای لازم داده شود و خود بنده هم موافقم و در نظر گرفته‌ام بعد از گذشتن بعضی اعتبارات لازمه آن اصلاح جزءدستور شو و مطرح شود و مخصوصاً بند علاقمندم که تکلیف مردم نسبت بمیزان مالیات و دولت نسبت بوصول مالیات کاملا روشن شود.

رئیس ـ آقای یاسائی

یاسائی ـ ما در دورة پنجم تصور می‌کردیم که قانون ممیزی که تصویب می‌شود و اجرا می‌شود موجبات فاهیت مالک و زارع دراین مملکت فراهم می‌شود ولی در غالب نقاط متأسفانه قضیه بر عکس شده است. اولا برای تذکر آقای دادگر رفیق محترم خودم نا گزیر عرض کنم که این اصلاحی را که کمیسیون قوانین مالیه کرده است و راپورتی داده است موافق نظریة نمایندگان آذریجان و شمال است و بر خلاف نظریة ما است در قسمت‌های دیگر ما احساس کرده‌ایم که بر خلاف است. بر خلاف عقیدة وکلای شرق است…

حاج میرزا مرتضی ـ همچنین جنوب

یاسائی ـ و جنوب و این قضیه باید در خارج حل شود و بیاید بمجلس تا یک راه حلی پیدا شود برای اینکه همین اخلافات باعث شد که قانون ممیزی در دورة پنجم اینطور گذشت که صد سه و نیم از کل عمل گرفته شود و بعد خودشان هر طور می‌خواهند تقسیم کنند، در هر صورت این قضیه این طور ساده نیست که یک مرتبه بیاید از مجس بگذرد پس باید بیتر مطالعه و دقت شود.

کازرونی ـ دولت چه حعی دارد داخل در معاملات زارع و مالک شود؟

یاسائی ـ دیگر از مسائلی که بنده می‌خواستم عض کنم این است که در اجرای قانون ممیزی املاک اربابی در یکی دو سند این طور دیه شد که هر ملکی را که بعد از ممیزی ددیدند آباد شده است و وضعیت آن ملک بهتر شده است ممیزی کرده‌اند و مطابق این قانون فوری عمل کردند و حالا هم می‌کنند و هر کجا که دیدند که دهی بوده است که خرابه و ویرانه است ممیزی آنرا تاخیر انداخته‌اند تا حالا و اگر هم ممیزی شده است اوراق ممیزی را آورده انددر مرکز و توقیف کرده‌اند و به مالکین رد نکرده‌اند بعنوان اینکه باید جدید نظر بشود بالاخره ما قانون ر از نقطة نظر اینکه تعدیل مالیات بشود وضع کردیم نه از نقطة نظر اینکه عوائد دولت را زیاد کنیم همین طوریکه یک آبادی‌های جدیدی در این مملکت پیدا شده است و همنطور که یک املاک خرابی در این مملکت بوده است و حالا آباد شده است و باید مطابق قانون مالیات بدهد اگر یک املاکی که مخروبه شده است. باید مطابق این قانون کمتر مالیاتی بدهد (نمایندگان صحیح است) و رعایت قانون در حق آن‌ها بشود متأسفانه وزارت مالیه رد گذشته این نظریه را رعایت نکرده است و تبعیض کرده است هر جا که یک ده ویرانة بوده است ممیزی را موقوف الاجرا گذارده‌اند و هر جا که آباد بوده است ممیزی را تمام کرده‌اند دیگر از چیزهائی که لازم بود بنده تذکر بدهم این است که در قانون ممیزی نوشته شده است که اگر از طرف مالیه تردیدی شد در آن عوائدی که مالکین و زارعین صورت داده‌اند باید بوسیلة حکمیت رفع اختلاف بشود این ماده عنوانی از برای امناء مالیه شده است و آن خرده کاریهائی که می‌خواهند میکنند. در مالیه البته مأمورین صحیح العمل هم زیاد هستند و بالاخره مأمورینی که چندان اعمالشان هم خوب نیست آنها هم هستند آنها هر جا که میل دارند و بالاخره مقاصد شخصیشان تأمین شده است قوری آن ورقة ممیزی را تصدیق می‌کنند با یک آب و تابی و شاید بزودی هم در ادارة ممیزی مرکز که عرض و طولی پیدا کده است و فقط برای معطلی مردم است انجا هم تصدیق می‌شود و به مالیکین مسترد می‌شود و ار چنانچه خیر نظریة شخصی مأمورمالیه تأمین نشده است مورد اختلاف واقع می‌شود و بالاخره امین مالیه می‌گوید کم وا نمود کده‌اید و عایدات بیشتر است و باید دو مرتبه ممیزی شود و بالاخره کا رار میخوابانند و در آن قانون هم گویا برای اخبلاف مدت ندرد این یک اشتباهی شده است و بعقیدة بنده باید اصلاح شود و باید مدتی برای رفع این اختلافات معین بشود، کراراً این قبیل شکایت به بنده رسیده است و حتم دارم به آقایان هم رسیده است که دریک نقاطی ممیزی کرده انا و امنای مالیه با اوراق ممیزی موافقت نکرده‌اند و تصدیق نکرده‌اند و بالاخره این جا که به وزیر مالیه مراجعه کرده‌ایم آقای وزیر مالیه امر کرده‌اند به اداره ممیزی و آنوقت ورقة ممیزی را مسترد کرده‌اند و معلوم شده است که اساساً چیزی نیست اختلاف نظری است که امین مالیه در محل داشته است و الا چزور وقتی که وزی مالیه امر می‌کند که اگر مطابق قانون ممیزی شده است اوراق را مسترد کنید فورا با این امر وزارت مالیه مسترد می‌کنند ولی بطور عادی مسترد نمی‌کنند؟ بالاخره ما می‌خواهیم جریان قانون در ادارات ما بطور

عادی باشد یعنی محتاج به شکایت و مراجعه به مجلس و نمایندگان درهر مورد خاصی نباشد. یکی دیگر از مسائلی که لازم بود بنده تذکر بدهم این استکه ما بواسطه وضع قانون استخدام کشوری ناگزیر شدیم تا حالا (بعد به بینیم چه می‌شود) که سالی سیصد هزار تومان به اسم حقوق منتظرین خدمت تصویب کنیم و اشخاصی بقول آقای آقا سید یعقوب شغلشان انتظار خدمت باشد و وقتی که بپرسم ازشان ک چه کاره‌اید میگویندمنتظر خدمت هستیم و این مسئله بواسطة یک قضایائی که درقانون استخدام است پیش آمده است و امید داریم بعد‌ها اصلاح کنیمولی در هر حال حقوق و اعتباری که در بودجه برای منتظرین خدمت منظور می‌شود هر ساله در تزاید است وعلی ای حال مجلس باید یک فکری برای این کار بکند که این مسئله در یک حدی در یک جائی وافق تماندو گاهی هم یک عناوینی از قبیل مقتضیات اداری و کنترات و غیره پیدا می‌شود که آن عناوین باعث می‌شود که یک اشخاص بی سابقه بیشتر استفاده کنند و منتظر خدمت بیشتر بشود. چنانچه وقتی که شروع کردند به ممیزی یک عدة را کنترات کردند باسم متخصص در ممیزی یک عه اشخاص بی سواد و چیز نفهم. درصورتیکه مسالماً مأمورین مالیه که چند سال در خدمت مالیه بوده‌اند اینها تخصص و اطلاعاتشان درقسمت عمل بهتر است ولی یک اشخاص خارج از مالیه را کنترات می‌کردند باسم متخصص در ممیزی و حوقی بآنها داده می‌شد و آنوقت از طرف دیگر ناچارند بمنتظرین خدمت هم که بیکار هستند حقوق انتظار خدمت بدهند. بنده می‌خواهم تذکر بدهم و تقاضا کنم که این ترتیب را موقوف کنند یعنی همان منتظرین خدمت خود مالیه ار مأمور ممیزی کنند و بنده حتم دارم که هم از اشخاص بی سابقه بیشتر اطلاع دارند و هم برای مالیه بهتر مفید است. در هر صورت این عرایض بنده بود که در اینموقع لازم بود عرض کنم مقصود بنده مخالفت با یان لایحه نبود مقصودم تدکراتی بودکه در نظر داشتم و خواستم حضور آقای وزیر مالیه عرض کنم والبته آقایان نمایندگان محترم هم فکر و همقدم هستند و اطلاع دارند

رئیس ـ آقای حاج آقا رضا رفیع

رفیع ـ در اصل موضوع نمایندة محترم البته تصدیق می‌کنند که باید ممیزی بشود ولی بییک ایراداتی داشتند که بعنوان تذکر مجبور بودند باقای وزیر مالیه تذکر بدهند اغلب آقایان هم با این تذکرات همراهند خود آقا هم که موافقند. بالاخره بعضی از این تذکرات ضرر ندارد. بگوش بنده هم رسیده است ولی الته تصدیق میفرمائید که قانونی که از مجلس گذشت مادامی که نسخ نشده است تا آخر بحال خودش باقی است اگر ایراداتی در قانون است باید خود مجلس اصلاح کند. دولت مکلف است که بالاخره قانون را اجرا بکند خود آقایان هم تصدیق دارند که آن قانون تا اندازة به تعجیل گذشت و آنطوری که لازمبود درش فکر کنند نشد و در موقع عمل دچار یک اسکالاتی شدیم. هر چه ما رأی بدهیم بفرستیم بیرون دولت مجبور است آن را مجری کند. در باب اینک بعضی املاک بیک طوری بازدید می‌شود و ممکن است مأمورین غرض بخرج بدهند و درست راپرت ندهند بمرکز. این را هم اغلب آقایان شنیده اندولی البته تصدیق می‌فرمایند که تشکیل وزارتخانه برای این کاست که اگر یک ماموری بر خلاف وظیفه رفتار کرد باید صریحاً اسم برد عنوان کرد که فلان آدم بد رفتار کرده. کلیات نباید گفت. باید گفت فلان مامور. مالیه بالاخره ملک را ممیزی کرده و راپرت درست بمقام وزارت عرض نکرده است و فوراً از مقام وزارت باید خواست او را جلب کنند و یک محکمه تشکیل بدهند ببینند صحیح است یا صحیح نیست و این موضوع این را نمیرساندکه ما ممیزی نمی‌خواهیم البته خود آقا هم تصدیق میفرمایندکه ما ممیزی را لازم داریم و باید ممیزی بشود. و مخارجی را هم که

لازم دارد باید داده شود وقانون آنهم اصلاح بشود راجع باشخاص هم همینطور یک تشحتص بت تطلتهی رت گمنرتن گرئمئ. فرستادند وقتی ورق بزنیم برگردیم بسال قبل تصدیق می فرمائید که یک ادارات عریض و طویلی در وزارت مالیه پیداشده بود که این‌ها اجزاء نداشتند و هر قدر اجزا پیدا می‌کردند برای خودشان کم بود انسان وارد میشددر محوطه وزارت مالیه یک اداراتی اختراع کردهبودند که بالاخره آقای وزیر مالیه در ۱۳۰۷ موفق شد باینکه با رأی مجلس شورای ملی ادارات زایده را از بین ببرد وقتی کهاینها حذف ش البته مجبور ندیک اشخاص مطلعی ار به ولایات بفرستند و همان منتظرین خدمت که بهتر البته اطلاع دارند از اوضاع مالیه آن‌ها راخواهند فرستاد. اینها لبته یک تذکراتی بود که بنده خیلی خوشوقت بودم که آقای وزیر مالیه به فرد فرد اینها گوش بدهندو آنچه را که برای رفاهیت مردم لزم استانجام بدهند و اصل موضوع همبرایقانون ممیزی این است که علی السویه مردم در رفاهیت باشند قرار ببر این نیست که ما برای مردم اسباب زحمت فراهم کنیم نه مجلس و نه دولت نباید این خیال راداشته باشند ولی امروز که یک دولتی از خودتان داردید و وعد می‌دهد بما که دور هم بنشینیم و هر چه صلاح میدانیم یا نمیدانیم رفتار کنیم نه اینکه یک اشخاص دیگری را از خارج بیاوریم وقتی که این تذکرات بایشان داده شد موافقت می‌کنند البته دقت می‌کنند قضایا را حل می‌کنند و اسباب آسودگی مردم را فراهم خواهند کرد.

رئیس ـ آقای عدل

عدل ـ عرض می‌شود اولاً لازم است بنده تذکر بدهم که فرمایشات ایشان یکقدری نسبت به کمیسیون قوانین مالیه زننده بود، کمیسیون لاحقایشان اگر تصور فرمودند لوایحی که به کمیسیون می‌آید در آنجا یکمرتبه میخوتنند و فوراً رأی میکیرند اینطور نیست لوایحی که در آنجا می‌آید مذاکره می‌شود نظریات دولت ملاحظه می‌شود شکایاتی که راجع به ممیزی از ولایات می‌رسد خوانده می‌شود بعد در ضمن ی تصمیمی گرفته می‌شود اینکه فر مودند باین سادگی نیست ما هم میدانیم ماه بعد از آنکه اطراف لایحه دقت کردیم آنوقت رأی می‌دهیم. و اما راجع به ممیزی فرمایشاتی که ایشان فرمودند خودش دلیل بر عرایض ما است که ما میگوئیم ممیزی از روی قانون سابق عملی نبود و عملی هم نشد و اتصالاً هم از ولایات شکایت رسید تا خود دولت هم این را لازم دانست ه در این قانن تجدید نظر کند و بیاورد به کمیسیون، کمیسیون هم تجدید نظر کده است و خبرش را داده است حالا ابته قانون موافق دارد مخالف دارد. اگر آقا هم نسبت به جنوب نظری دارند خواهند گفت اینجا رسیدگی می‌شود مذاکره می‌شود مخالف و موافق حرف می‌زنند بعد مطابق مصالح مملکت یک قانونی زا مجلس می‌گذرد. اما مخالفت بنده با این لایحه ازین بابت است که عموماً هم اکثریت ملت و هم اکثریت نمایندگان باآن قانونی که الان اعتبار برای اجرای آن می‌خواهند مخالفیم برای اینکه این در عمل معلوم شد که آن قانون عملی نبوده است. حالا هم می‌خواهند اعتبار بگیرند آن قانون را اجرا بکنند این عمل ینیست. بنده از آقای وزیر مالیه استدعا می‌کنم ک ابتدا قانن ممیزی راجلوتر بیندازند قانون ممیزی مباحثه بشود مذاکره بشود پس از آنکه قانون گذشت بعد از گذشتن قانون صد و پنجاه هزار تومان اعتبار برای آن می‌دهیم. ولی وقتی که قانون نگذشته است برای قانونی که سابق بوده و بحال ما مضر بود خودمان هم مخالف بودیم و شاید پانصد تلگراف در مخالفت با آن قانون آمده است حالا صد و پنجاه هزار ت. مان اعتبار بدهیم که آن را اجرا بکنند تصور نمی‌کنم که خودتا هم تصدیق نفرمائید. بنابراین بنده تقاضا می‌کنم که این لایحه از دستور خارج شود و بجای این اصلاح بعد

قانون ممیزی را مذاکره کنیم آنوقت اعتبارش را تصویب کنیم.

وزیر مالیه ـ بنده تصور می‌کنم که موضوع بحث یکقدری منحرف شده است از راه خودش. چیزی که اینجا مطرح است صد و پنجاه هزار تومان تقاضای اعتبار است برای ممیزی در مملکت این اعم است

مدرس ـ صحیح است اعم است.

وزیر مالیه ـ شما اختلاف نظر و کشمکش در موضوع سیستم و طرز اخذ مالیات را آوردید در اینجا بخث می‌کنید بنده تعجب می‌کنم که چرا رفیق محترممن آقای یاسائی با آنک همیشه در کار‌ها عملی هستند امروز این ترتیب را ایشان ایجاد کردند. اینها یک حرفها و یک مداکراتی است که بایددر موضوع قانون بشود بالاخره آقایان بایستی تصدیق بفرمایند که در قوانینی که تصویب شده است تا وقتی ناسخ آنها تصویب نشود قانون مملکتی است. خبری هم که از کمیسیون قوانین مالیه در اصلاح یکی از قوانین مصوب بمجلس شورای ملی آمده باید مطرح شود و بنده خودمهم تقاضا خواهم کرد مطرح شودآقایان بخث می‌کنند و رأی می‌دهند یا رأی به ایقاء همان قانون اول می‌دهند یا اصلاح یکی از قوانین مصوب بمجلس شورای ملی آمده باید مطرح شود و بنده خودم هم تقاضا واهم کرد مطرح شود آقایان بحث می‌کنند و رأی می‌دهند یا رأی به ابقاء همان قانون اول می‌دهد یا اصلاح می‌کنند حالا فعلا ما در موضع اعتبار این مباحثه را بکنیم مورد ندارد.

ممیزی در هر حال باید بشود چه شما صدی سه و نیم بگیرید از کل محصول چه صدی نه بگیرید یا صدی هشت از هر کدام بگیرید باید ممیزی بشد و بنده عرض کردم ممیزی یک مقدماتی می‌خواهد تجهیزات می‌خواهد. باید وسایل کار را فراهم کرد این اقلا یکماهبیست روز برای وزارت مالیه معطلی دارد. ما الان در ماه دوم سال هستیم اگر آقایان بخواهید در یکماه پانزده روز دیگر اعتبار بدهید و ما هم چهل روز دیگر وقت تلف کنیم اینکه خوب نیست آقای عدل نمایندة محترم هم که این اظهار را فرمودند بنده تصور می‌کنم آقا هم نباید درگذراندن اعتبار ممیزی اشکالی داشته باشند این ممیزی در هر حال باید بشود مخصوصاً چون آقای یاسائی اشارة فرمودند که یک تبعیضاتی درسابق راجع فقراء شده است اگر مراجعه قانون بفرمایند ملاحظه میفرمائید که خود قانون این تبعیض را تجویز کرده برای اینکه مدت اجرا را دو سال وقت داشت که این قانون را اجرا کند حالا دو سال تمام شده باید تمام جاها ممیزی شده باشد امروز دیگر شما باینصورت یا بصورت دیگر هر قانونی را تصویب بکنید دیگر مدت ندارد وزارت مالیه باید از روی ممیزی عمل بکنداین خودش هم یک دلیل دیگری است که اعتبار را زودتر تصویب بفر مائید تا مقدمات کار را فراهم کنیم. خبر کمیسیون قوانین مالیه راهم تقاضا می‌کنم در جلسهه بعد جزء دستور بشود بعد از اینکه آن قانون تصویب بشوید تمام این مسائل یا اصلاح شود یا رد شود در هر حال امروز می‌کنم مساعدت بفرمایند برای اینکه بتواینم مقدمات کار را درست کنیم امرزو این لایحه را رأی بدهند باقی مباحثات را در آنجا می‌کنیم خود دولت هم یک نظریاتی دارد که رد انجا عرض می‌کنم.

بعضی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است

فیروز آبادی ـ بنده مخالفم

رئیس ـ بفرمائید.

فیروز آبادی ـ بنده با کفایت مذاکرات مخالفم بجهت اینکه قانون ممیزی گذشته دویست هزار تومان هم سابق خرج شده و هیچ نتیجه نگرفته‌ایم حالا دو مرتبه امروز صد و پنجاه هزار تومان آمده است دو نفر موافق و مخالف مذاکره کنند کافی است! این صد و پنجاه هزار تومان هم مثل آن دویست هزار تومان برود و هیچ فایده نداشته باشد! این چیزها که می‌آید به مجلس غالباً مضر است بحال ما بعقیدة بندة نقداً ما نمی‌خواهیم بیک نفر و دو نفر موافق و مخالف رأی بدهیم صد و پنجاه هزار تومان داده شود از بابت مخارج ممیزی. ما یک ادارة ممیزی

علیحده داریم بودجه ان معین است اشخاص هم در ادارت هستند و ما نفهمیدیم آن دویست هزار تومان سابق چه شد که حالا این هم بورد پهلوی آن و نتیجه نبریم. پس خوبست اجازه بدهند مخالف و موافق صبت کند تا مطلب واشح تر بشود

رئیس ـ آقای عراقی

عراقی ـ آقای فیروز آبادی مطابق همان مشی سلیقة که دارند در خرج همیشه اشکال می‌کنند. تصور می‌کنم این عدم کفایت مذاکرات هم روی آن قسمت‌ها بود که چون دویست هزار تومان خرج شده است و نمیدانیم چه شده است در اطراف این صدو پنجاه هزار تومان باید حرف بزنیم. اولا دولت طرف اتعماد اکثریت مجلس است و خرجی را که دولت پیشنهاد می‌کند اکثریت باو اعتماد دارند و رأی میدهندثانیاً از حیث اینکه آن دویست هزار تومان خرج شده است یا نه اگر سر کار یک جائی را احتمال می‌دهید که یکی ازط اعضاء مالیه یک پولی را اختلاس کردهباشد می‌توانیدتشریف ببرید به وزارت مالیه به آقای وزیر مالیه خاطر نشان بکنید بنده بسر کار قول مبدهم که بمحکمه جلب می‌شود و عملیاتش رسیدگی می‌شود اینهم مربوط بعدم کفایت مذاکرات نیست قانوی ممیزی را هم دو مرتبه مجلس تجدید نظر بکند یا رأی بدهد بیک قانون دیگر عنی کال ذلک خرج می‌خواهد اینست که کفایت مذاکرات کافی باشدبعد راجع بفانون ممیزی هر فرمایشی دارید بفرمائید

رئیس ـ آقایانیکه مذاکرات را کافی میدانند قیام فرمایند (اکثرنمایندگان برخاستند)

رئیس – اکثریت است. دو فقره پیشنهاد رسیده است (بشرح آتی خوانده شد)

پیشنهاد آقای آقا سید یعقوب

پیشنهاد می‌کنم تبصرة ذیل اضافه شود

مأمورین مالیه در موقع ممیزی حق ندارند از اهالی چیزی بهیچ عنوانی بگیرند در صورت تخلف از خدمت دولت منفصل و به محکمه جلب ومطابق قانون مجازات عمومی محاکمه خواهند شد

رئیس ـ این با خود قانون ممیزی بیشتر تناسب دارد

آقا سید یعقوب ـ پس اجازه بفرمائید بنده یک توضیحی در این باب بدهم که یک تذکراتی به وزیر مالیه نبت به گذشته داده شود گرچه آن تذکراتی به وزیر مالیه نسبت به گذشته داده شود گرچه آن تذکرات هم داده شد و نمیدانم مردم بچه جور گرفتار مأمورین مالیه هستند آخر درد این بدبختها باید دوا شود و حقیقه برای رفع درد مردم این پیشنهاد را کردم نمیدانم چکار کنم میفرمائید مطالب را تذکر بدهم بعد اگر چنانچه مخالفتی دارد استرداد می‌کنم

رئیس – مقصود توضیح دادن است؟ بفرمائید

آقا سید یعقوب ـ آقای وزیر مالیه توجه بفرمایند اینجا همانطوریکه آقای فیروز آبادی فرمودند از جمله پیشنهاد‌های خوبشان این بود که مذاکره نشود تا از درد دل گذشته‌ها وزیر فعال مطلع بشود که درآتیه مثل گذشته نشورد و این صد و پنجاه هزار تومان مثل سابق نشودو و ما خواستیم هریک از ما یک ازلاعاتی در این باب بدهیم که اینها را وزرائی که حاضر هستند مستحضر شودند که مأمورین مالیه در مسئله ممیزی نسبت بمردم چکار می‌کنند تا اینکه آنها را در تحت محاکمه قرار بدهند یا هر طوری که واقع می‌شود عفی الله عماً سلف و من عاد فینتقم الله منه واقع نشود چون از کردة سابقین صرف نظر می‌شود و هر جا هل ظالمی که از از مسند ظلمش پائین می‌آید مظلوم واقع می‌شود. بعد از این دو مرتبه این ترتیب واعق نشود که خودتان رجوع بفرمائید بدفاتر و دوسیه‌های مأمورین سابق مالیه ممیزی نسبت بدویست هزار تومان باترتیبی که در ولایات رفته بودند نگاه کنید آن

ادارة بآن عریض و طویلی را که نتیجه آن مبلغ شده است آن اظهار نامهائی که بمردم تحمیل می‌کردند و مردم بیسواد بدبخت چه جور باید بنویسند برخلاف قانون و بچه تربیبی که اگر نمی‌نوشتند در تحت شکنجه و عذاب بودند نمی‌خواهم بگویم که میر غضب می‌آورند دستشان را می‌برند ولی بنده میدانم که نسبت بانها در ولایات چه کردند. خوبست یک ترتیبی بفرمائید که مأمورین چیزی از مردم بهیچ عنوانی اخذ نکنند. این یک مطلب یک مسئله دیگراینکه ما دویست هزار تومان دادیم نتیجة آن را در کمیسیون بودجه قدیم هر چه تحقیق کردیم چه بوده است غیر از این که در آنجا یک پرو پاکاندی در وزارت مالیه برای این دویست هزار تومان ترتیب داده شده بود و حقیقت یک دریای عمیقی بود هر چه می‌رفتند التمای می‌کردند آقا اینها برای ممیزی فایده ندارد ممیزی متخصص و کنترات نمی‌خواهد اثر نداشت. این هم یک موضوع یک موضوعی هم که آقای یاسائی اظهار فرمودند و آقای وزیر مالیه جواب دادند که بما در قانون اجازه داده شدهبود، نه آقا سوء استفاده کردند، بعلت اینکه در کجا نوشته بود که آن جای آباد را ممیزی بکنند اما آن جای خراب راممیزی نکنند؟! کجا این رانوشته بود؟! چرا مأورین مالیهآن جمعی را که در نظر خودشان است در نظر می‌گیرند؟! بنده که نماینده ملت هستم باید از مال ملت دفاع کنم قانون بمن اجازه داده است. بنده می‌گویم این دهی که خراب است رعایائی که آواره شده‌اند رفته‌اند از آنجا دیگر مالیات ده خراب را نگیرند. چرا سوء استفاده می‌کنند؟! چرا مأمورین کاری می‌کنند که طرف توجه و اطمینان مردم واقع نشوند؟! باز هم تکرار می‌کنم بنده مستحضرم مطلعم قسم هم بخواهید بتمام انبیا و مرسلین می‌خورم که مأمورین ممیزی درتمام دهات اسباب زحمت مردم می‌شوند مأمورین که وارد می‌شوند مثل اردوی غالب که سر یک ملت مغلوب مظل. وم مسلوب الحق وارد مییشوند می‌مانند. آقا: اینطور نکنید! ملت و دولت تمام خدمتگذار و یک مذاکراتی بود که بعرض آقای وزیر مالیه رساندم و باید عملیات وراپرت دویست هزار تومان و ممیزی که در سابق شده صورتش را بیاورند بمجلس بعد از این توضیح موافقم و چون می‌فرمایند مخالف است استرداد می‌کنم.

یکنفر از نمایندگان ـ فایده اش چیست؟

آقا سید یعقوب ـ هزار فایده داشت

پیشنهاد آقای فهیمی

بنده پیشنهاد می‌کنم که تبصره ذیل به ماده واحده اضافه شود

تبصره ـ برای ممیزی اغنام و احشام عجالتاً اقدامی نخواهد شد تا قانون اصلاح مالیات ازضی از تصویب مجلس بگذرد

رئیس ـ این هم تقریباً همان حال را دارد بفرمائید

فهیمی ـ عرض می‌شود در قانون مالیات ممیزی یکی از مسائلی که مورد توجه آقایان است مسئله مالیات اغنام و احشام است و بیشتر زحماتی که به طبقه رعایت وارد می‌آید از این راه است در قانون جدید آنرا ملغی کرده اندحالا که شروع می‌کنند ممکن است مطابق قانون قدیم آن را بگیرند. چون موقع شماره اغنام و احشام و ممیزی آنها حالا است و باید مأمورین مطابق این قانون اقدام بکنند اینست که بنده پیشنهاد کردم که این قضیه و اظهار نامة راجع به اغنام و احشام و اینهاتماند تا وقتی که قانون جدید از مجلس بگذرد و تکلیف مالیات اغنام و احشام معلوم شود

بیات ـ یکمرتبه دیگر قرائت شود

(بشرح سابق خوانده شد)

رئیس ـاین پیشنهاد هم مثل مال آقای آقاسید یعقوب است آقای عباسمیرزاکه عضو کمیسیون نیستند. آقایانیکه این پیشنهاد را قابل توجه میدانند قیام فرمایند (عدة کمی قیام نمودند)

رئیس ـ قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای فیروز آبادی (بشرح ذیل خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که پنجاه هزار تومان عوض یکصد و پپنجاه هزار تومان داده شود

رئیس ـ آقای فیروز آبادی

فیروز آبادی ـ عرض می‌شود ادارة مالیه یک اداره ایست مرتب یک ادارة ممیزی دارد که همه موظفند ادارة اجرائی دارد که همة آنها باید بروند ممیزی ککنند اگر هم کس داسته باشد ممکن است چند نفر هماز اشخاص منتظر خدمت بفرستند. در هر صورت آنها حقوق گزافی هم لازم ندارند ممکن است که بر حقوق انتظار خدمت آنها یک چیزی اضافه کنند و اینکار را انجام بدهند باینملاحظه بنده عقیده ندارم بعد از آنکه دویست هزار تومان دادیم و نتیجه بردیم صدو پنجاه هزار تومان دیگر هم بدهیم و با همین پنجاه هزار تومان و یک عده از منتظرین خدمتی که قابل هستندو اطلاع از اینکا رداشته باشند ممکن است این کار ار بکنیم و صد هزار تومان را بزخم یک کاری بزنندک انفع ازین باسد باین ملاحظه بنده این پیشنهاد را کردم

وزیر مالیه ـ پیشنهادی که آقای فیروز آبادی فرمودندمقصودالبته دو چیز بود یکی اینکه مطابق معمول صد و پنجاه هزار تومان پنجاه هزار تومان بشود دوم مطابق معمول آقا خواستند اینجا منتظرین خدمت وزارت ملیه راممنون کرده باشند………..

فیروز آبادی ـ بله من می‌خواهیم همه ملت را ممنون بکنم.

وزیر مالیه ـ خوب منتظرین خدمت اگر این کار ازشان ساخته باشد البته مقدم بر هر کس استخدام می‌شوند و اگرازشان اینکار ساخته نباشد بنده که خودم رانباید دو مرتبه گرفتار یک اعتراضاتی بکنم مثل اعتراضاتی ککه آقای سید یعقوب حکایتاً فرمودندراجع بطرز ممیزی و …..

آقا سید یعقوب ـ شکایتاً بود نه حکایتاً

وزیر مالیه ـ البته باید یک اشخاص مطلعی را بولایات فرستاد.

رئیس – آقایانیکه این پیشنهاد را قابل توجه میدانند قیام فرمایند (عدة کمی قیام نمودند)

رئیس ـ قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای یاسائی (بشرح ذیل خوانده شد)

بنده ماده الحاقیه ذیل را پیشنهاد می‌کنم

اوراق اظهار نامه که مورد اختلاف مالک و مالیه باشد مطابق ماده دهم قانون مالیات املاک اربابی و دواب تا شش ماه رفع می‌شود

رئیس ـ آقای یاسائی

یاسائی ـ یکی از مسائلی که بنده اینجا تذکر دادم و خواهش می‌کنم آقای وزیر مالیه هم توجه بفرمایند این تود که راجع باوراق اظهار نامة که سابق داده شده است و بعد از این هم داده شود و مطابق مادة ده قانون ممیزی مدتی برای رفع اختلاف معین نمی‌شود که آن خبرة محلی و نماینده مالیه بنشیند و رفع اختلاغف را بکنند و بالاخره برای اینکار یک مدتی لازمست و یک ضرب الاحلی باید قرار داد بنده حد اعلی مدتی ار که برای این کار لازم است پیشنهاد کردم که در صورت اختلاف تا شش ماه رفع بشود و بالاخره مالک و زارع باید بعد از یک مدتی خیالاتشان راحت شود.

وزیر مالیه ـ بنده با این منظور مخالفتی ندارم یعنی آقای یاسائی در ضمن توضیحاتی که دادند اظهار فرمودند که قانون حدی برای رفع اختلاف نگذاشته است در

صورتیکه استنباط بنده غیر از این است بنده تصور می‌کنم ک قانون یک حدی در نظر داشته ولی شاید دیگران هم همان استنباط راکده باشند که آقای یاسائی کده‌اند باینملاحظه شش ماه فرصت برای رفع این اختلاف باشد ضرری ندارد ولی شرطش این است ک۹ه از موقع انقضاء آن قانون باشد که بیشتر از این طول نکشد شش ماه از موعد انقضای آن قانون تمام اختلافاتی که هست رفع شود این را بنده موافقت می‌کنم

یاسائی ـ بنده هم با این پیشنهاد موافقت می‌کنم

مخبر کمیسیون بودجه ـ کمیسیون هم قبول می‌کند

رئیس – آقای فهیمی تقاضا دارند که به پیشنهاد ایشان یک مرتبه دیگر رأی گرفته می‌شود. می‌گویند ه درست قرائت نشده است

وزیر مالیه – یک مرتبه دیگر قرائت شود تا بنده عرض خودم را بکنم (بشرح سابق قرائت شد)

وزیر مالیه ـ بنده از آقایان تقاضا می‌کنم که مسائل را در مورد خودش بحث بفرمایند برای این که یک اشتباهاتی ممکن است از عجله و شتاب حاصل شودکه بعد باید اصلاح شود. این پیشنهادی راک آقای فهیمی می‌فرمایند بنده میدانم مقصودشان چه چیزی است. مقصودشان همان نظری است که درکمیسیون قوانین مالیه اظهار داشتد و دولت هم موافقت کرد ولی این پیشنهاد آن نظر را تأمین نمی‌کند. ایشان نظرشان این است که اغنام و احشام دهات که مالیات می‌دهند نسبت بآنها اصلا از قانوی معافیتی قائل بشوند این خیلی خوب است ولی خوبست در موقعی که قانون مربوط آن مطرح می‌شود و بحث می‌شود مذاکره کنیم اما حالا وقتی اینطور عنوان بشودر آنوقت ایلات و قسمت هائی که مالیاتشان غیر از مالیات اغنام و احشام نیست و هر مالیاتی که دارند بعنوان اغنام و احشام است و حتی جزء جمعی ه که دارندبعنوان مالیات اغنام و احشام استآنها راچه کار می‌کنید؟ حالا بنده تصور می‌کنم که آقای فهیمی اگر عجله نفرمایند و بگذارند برای بعد بهتر است اگر هم عجله دارند باید این عبارت را توضیح بدهند که بعد مارا دچار اشکال نکند.

مدرس ـ بنویسید قراء.

فهیمی ـ بنده می‌نویسم باستثنای مال ایلاتی ه تخت قاپو می‌شوند

وزیر مالیه ـ و یک رائی را که مجلس می‌دهد لااقل رائی نباشد که را دچار زحمت بکند

(پیشنهاد آقای فهیمی با اصلاح بشح ذیل قرائت شد)

تبصره – برای ممیزی اغنام و احشام باسثنای ایلاتی که تخت قاپو نشده‌اند عجالتاً اقدامی نخواهد شد تا قانون اصلاح مالیات ارضی از تصویب مجس بگذرد

یاسائی ـ اجازه میفرمائید؟

رئیس ـ بفرمائید.

یاسائی ـ عرض می‌شود قانون ممیزی در یک قسمت هائی مخصوصاً اجرا شده و ممیزی بعمل آمده است در بعضی نقاط اغنام و احشام هم ممیزی شده است اوراق هم آمده است در مرکز و این پیشنهاد قباعث زحمت می‌شود آن قسمت هائی که ممیزی شده است می‌گیرند و قسمت هائی که هنوز شروع نشده نمی‌گیرند و این اسباب تبعیض می‌شود و اصلاً طرز اجرای قانون دچار اشکال می‌شود. بنده نمیدانم چطور می‌شود و جاهائی که مشغول ممیزی ان باید دست بکشند. خوب است ایشان دست نگاهدرند. تا قانون جدید از مجلس بگذرد و یک مرتبه تکلییف این قسمت رامعین نماید.

وزیر مالیه ـ بنده از آقای فهیمی تمنا می‌کنم که این پیشنهادشان را استرداد بفرمایند و بگذارندتا موقعی که آن قانون مطرح می‌شود. اینلایحه اعتبار است و مربوط بآن نیست در ضمن این اعتبار که نمشود تمام مواد قانون ممیزی را اصلاح کرد

فهیمی ـ بنده استرداد می‌کنم

رئیس ـ آقای فیروز آبادی پیشنهاد کرده‌اند یک

صد هزار تومان داده شود

فیروز آبادی ـ بنده با آن نظریة که دارم عرض کردم با هم عرض می‌کنم که ما یک ادارة ممیزی داریم یک اجزائی هم دارد یک حقوقاتی هم می‌گیرند اگر هم اجازئی کر دارند ممکن است از منتظرین خدمت بگمارند. آقایان هم حمله نفرمایند بمن که محض جلب خاطر موکلین خودم یا ملت خودم یک عرضی را می‌کنم بنته افتصار می‌کنم یک عرضی را می‌کنم بنده افتاخار می‌کنم یک عرضی بکنم که صلاح آنها باشد. از این حرفها هم دلتنگ نمی‌شوم خلاصه بنده یک صد هزار تومان بیشتر را صلاح نمیدانم همنقدر کافی است مگر چه می‌خواهند بکنند صد ثزار تومان مال صد تا اداره است که کار بکنا و شما پنجاه شعبه ممیزی داشته باشید کفایت می‌کند برای تان که تمام مملکت را در تحت نظر و مراقبت دولت ممیزی کنند و آن پنجاه هزار تومان باقی را بزنند بزخم یک کار دیگر

رئیس ـ آقای دادگر

دادگر ـ بنده یک عرضی می‌خواهم بکنم و ان این است که این پیشنهادی را که آقای فیروز آبادی فرمودند برای این است که آشنا باوضاع اداری نیستند و متوجه آن توسعه که در اداره باید پیش بیاید نیستند مخصوص که ما حالا یک پیشنهادی می‌خواهیم بکنیم که خالصجات انتقالی هم در همین ضمن ممیزی ببشورد یا آقای وزیر الیه هم در این خصوص تعاطی فکر کردیم و حتی مذاکره کردیم که اگر مبلغ هم کم باشد بیفزائیم که یک باره جان مردم از این مخمصه خلاص بشود و تصدیق بفرمائید که هر یک کاری یک شرطی دراد یک وسائل و لوازمی می‌خواهد. مثلا اگر من چهار ذرع پارچه لازم داشته باشم درذرع بخرم این سرداری برای من نمی‌شود. آقا ممیزی یک ادارة وسیعی لازم دارد مخارج می‌خواهد و خوب است آقا مساعدت بفرمائید و پیشهاد خودشان ار مسترد بفمرایند بلکه زودتر این لایحه بگذرد و یک قدرم مساعدی بطرف مظور که برای عامه مفید است واز طرف مجلس بر داشته شده است پیش برویم و یکمرتبه جان مردم را رها بکنیم

رئیس ـ آقایانی که این پیشنهاد را قابل توجه میدانند قیام فرمایند (دو سه نفر بر خاستند)

رئیس ـ قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای دادگر (این قسم قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که در ممیزی جملة خاصجات انتقالی هم ضمیمه شود

دادگر ـ عرض کنم که کمال امیدواری است که کار‌ها با یک ترتیب صحیح شروع و ختم می‌شود که بصلاح و صرفه عامه هم وفق می‌دهد. مسئله خالصجات انتقالی بالاخره یک مشقت و یک زحمتی برای مردم بود که با عطوفت مجلس شورای ملی و موافقت دولت انجام شد حالا باز این را در یک باب مستقلی نوشتنت و قضایان املاک اربابی را در باب دیگر این کتنه مثل این است که هنز قضیه الصه انتقالی خاتمه پیدا نکرده ست این بنظر بده باآن حسن نیست مخالف است. البته خود آقای وزیر مالیه از همه مجرب ترند و میدانند که وقتی کی هیئتی یا یک میسیونی اعزام می‌شود برای یک کاری که بیک جائی برود خیلی برای او آسان است ک همیطور منظماً آن رشته را که دارد وظیف اش است بگیرد و مرتب پیش بورد و تمام کند ولی اگر این قطع نکرد ویک هیئتی از سرنو نوشته برای این کا رو برود یک عمل را از سر بگیرد و یک مؤسسة جدیدی تشکیل بشود این البته همحرجش بیشتر میوشد همزمانرا بیشتر می‌گیرد هم ممکن است خوب از آب در نیاید فرض بفرمائید که یک هیئتی برای ممیزی برشت رفته‌اند (آنجا را مثال می‌زنم) و شروع کرده‌اند بکار ممیزی این چند نفر البته مقیم رشت که نیستند از تهران فرستاده می‌شوند واجرت هممیگیرندخوب اینها شش تا ملک خالصه را هم که رد لای آن املاک اربابی پنهان است

ممیزی بکنند تمام کنند چه عیبی دارد؟ این بهتر سات یا اینکه آنها بروند سر املاک اربابی و ممیزی کنند بعد برای شش تا ملک اربابی و ممیزی کنند بعد برای شش تا ملک یک هیئت دیگر، یک مخارج دیگر یک زمان دیگر صرف کنیم آنوقت هم آیا درست از آب در بیاید یا نه؟ این بنظر بنده اشکال دارد و عملی نیست. تنها نظری که آقای وزیر مالیه ممکن است داشته باشند این است ک بگویند این مبلغ شاید واغی برای این مقصور نباشد ودر این باب هم بنده عقیده دارم که همین صدو پنجاه هزار تومان را خرج کنیم اگر صرفه جوئی شد و کفایت کرد نعم المطلوب والا ممکن است نققصض راتا یک مقداری که باقی مانده است فرضاً نیست هزار تومان از اعتبارشان باقی است و دیدند کسر دارند ممکن است بودن اینکه عمل را تعطیل کنند دوباره از مجلس اعتبار بخواهند تخواهند هیچ اشکلی هم ندارد و کاملا هم نظم اداری برقرار می‌ماند هم در زمان و صرفه وزارت مالیه هم در این است و بالعکس گذاراندن لایحه مستقل و فرستادن مأمورین منفرد و علیحده و باز کردن یک بای از نو بعقیده بنده یک ضرر فوق العاده خواهد داشت همبرای دولت هم برای مردم و بنده گمان می‌کنم اگر یک نواقصی هم داشته باشد آقای وزیر مالهی این راعمل بکنند بعد بموقع خودش تکمیل و اصلاح آن را بمجلس پیشنهاد کنند

وزیر مالیه ـعرض کنم که استدلالی ار کهآقای دادگر فرمودند باندازه محکم و متین بود که انسداد وردش البته ممکن نیست فقط بنده اینجا یک توضحی می خواهمخدمت ایشان بدهم. اگر این رویه خیلی رویه طبیعی بنظرمی آید که وقتی در یک بلوکی در یک ولایتی یکدستة تعرفه ممیزی کنند نسبت باملاک اربابی آن شش تا یا هفت تا کمک خالصه انتقالی را هم رد نظر بگیرند و ممیزی کننند و حالا آقای دادگر تذکر می‌دهند این بجای خودش صحیح است ولی حقیقت امر این است که دولت خواسته است مخارج ممیزی خالصجات انتقالی را بگردن خود مالکین خالصجات انتقالی بیندازد مقصد این بوده است و الا البته نه دو دستگاه ممیز می‌خواهند و نه ممیز مخصوص و جدا این مبلغی که امروز تصویب می فرمائید برای مخارج ممیزی املاک اربابی است و نسبت باملاک خالصة انتقالی دولت در حدود صد هزار تومان تخمین کرده بود که مخارجش می‌شود واین را می‌خواهد از خود مالکین آن بگیرد و خدا حافظی بکند برود. اصل نظر این است حالا آقایان تصور می‌فرمایند که باید این تحمیل را هم ما بر عوائد ۱۳۰۷ بکنیم؟ بنده گمان نمی‌کنم ود آقای دادگر هم منظورشان این باشد. البته مقصود ایشان تسهیل است. و چون این مقصود رادارند ممکن است بعد در این خصوص یک مبادلة نظری بکنیم ولی الان این لایحه راجع بخالصجات انتقالی نیست و راجع بخالصجات انتقالی لایحة دیگری هست که خبرش هم در دو کمیسیون مطرح است هم در کمیسیون بودجه و هم در کمیسیون قوانین مالیه و مورد اختلاف این دو کمیسیون است که باید آن اختلاف را رفع نمیند حالا ممکن است در ضمن اینکه ما مقدمات آن لایحه را تهیه می‌کنیم که برای جلسته آتیه بمجلس بیاید تمام این نظریات تأمین بشود اگر هم می‌خواهید هیچ چیزی از این راهم تحمیل بر مالکین خالصجات انتقالی نکنیم و از عوائد عمومی داده شود یا هر ترتیبی که مجلس صلاح بداند و تصویب کند اینها را بگذاریم برای بعد و ممکن است اساساً راجع باین کار در خارج یک فکری بکنیم که هرمیکم میزانی از آنرا ان آقا یان بدهند ولی یک میزانش را دولت بدهد باین جهت اگر آقای دادگر موافقت بفرمایند وبگذارند بماند برای بعد که یک فکری در اینخصوص بضود و الا البته بشته اس بنظر مجلس هر طور مجلس رأی داد همانطور عمل می‌شود

دادگر ـ بنه پیشنهاد تنفص می‌کنم که قضیه حل بشود.

رئیس ـ مخارج نیست؟

(اظهاری نشد)

(در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل و پس از نیمساعت مجدداً تشکیل گردید)

رئیس پیشنهاد آقای دادگر قرائت می‌شود (بشرح ذیل قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که در ممیزی جمله خاصجات انتقالی هم ضمیمه شود

وزیر مالیه ـ در نتیجه مذاکراتی ه با آقایان نمایندگان محترم شد بنده هم با این پیشنهادموافقت میکن ولی برایاینک خاطر اقایان محترممستحضر باشد توضیحاً عرض می‌کنم که موافقت بنده از این نظر است کمه معطلی گذشتن لایحه دیگری از مجلس نباشد و با همین وجهی که فقلا تصویب می‌شود عمل که شورع می‌شود با هم شروع بشود و نظری را کهخود بنده داشتم و این جا گفتنم موکول بمذاکره در کمیسیون بودجه و کمیسیون قوانین مالیه خواهد بود و بعد از این که حل شد لایحه دیگری که مطابق با یاین منظور است تقدیم خواهد شد

مخبر کمیسیون بودجه ـ کمیسیون هم با یان پیشنهاد موافقت می‌کند

رئیس ـ رأی گرفته می‌شود بماده بانضمام پیشنهاد آقای یاسای و پیشنهاد آقای یاسائی و پیهنادآقای دادر که قوبل شده.

یک نفر از نمایندگان ـ پیشنهاد آقای یاسائی قرائت شود. (این قسم قرائت شد)

ماده الحاقیه ـ اوراق اظهار نامه که مورد اخبلاف مالک و مالبه باشد باید مطابق ماده ۱۰ قانون مالیات امالک اربابی و دواب از تاریخ ۲۰ دی ماه ۱۳۰۶ تا شش ماه مرتفع گردد

رئیس ـ پیشنهاد جدیدی است کهآقای ملک مدنی داده‌اند (این قسم خوانده شد)

تبصره ذیل را پیشنهاد می‌نمایم ـ در مواردی که در نتیجةممیزی اختلاف فیما بین مالک و ادارة مالیه تولید شده است حق تجدید نظر در ممیزی باقی است

ملک مدنی ـ منظور بنده همان پیشنهادی است که آقای یاسائی کردند چون آن پیشنهاد قبول شد و منظور بنده تأمین شد مسترد می‌کنم.

رئیس ـ در کلیات مخالفی نیست؟ (اظهاری نشد)

رئیس ـ رأی گرفته می‌شود بلایحه که مشتمل بر دو ماده است مادة اول که همان ماده‌واحده است به ضمیمه پیشنهاد آقای دادگر مادة دوم هم پیشنهد آقای یاسائی است. آقایانیکه موافقندورقه سفید خواهند داد

(اخذ و استخراج آراء بعمل آمده و از ۸۷ نفر نمایندگان حاضر ۶۶ ورقه سفید و دو ورقه کبود تعداد شد)

رئیس ـ عده حضار ۸۷ با ۶۶ رأی تصویب شد

اسامی موافقین

آقایان: فهیمی ـ امام جمعه شیراز ـ محمود رضا ـ دشنی ـ فرمند ـ ملک مدنی ـ دکتر سیک ـ نوبخت ـ عمادی ـ بهار ـ بدر ـ خطیبی ـطباطبائی دیبا ـ عباس میرزا ـ موقر ـ فومنی ـ ایلخان ـعراقی ـ اسفندیاری ـ یاسائی ـ جمشدی ـ مرتضی قلیخان بیات ـ جلائی ـ صالحی لرستانی ـ محمد آخوند ـ نظام مافی ـ میرزا ـ عدل ـ مولوی ـ پور تیمور ـ مفتی ـ ساگینیان ـ بنی سلیمان ـ زارع ـ عصر انقلاب ـ دکتر رفیع ایم زنگنه ـ مقدم ـطباطبائی وکیلی ـ دکتر مصدق محمد ولی میرزا ـ دوان بیگی ـ محقق ـ لیقوانی ـ حشمتی ـمیرزا عبدالحسینت ـ اشار ـفرهمند ـشریعت زاده ـ اعتبار ـ شیروانی ـ حاج میرزا مرتضی ـ دولتشاهی ـ دادگر ـ روحی ـ ضیاء طاهری -وزیری ـ ملک آرائی ـ حقویس ـپالیزی ـ سید کاطم ـ مسعود

اسامی مخالفین آقایان: فیوز آبادی ـ معظمی

وزیر مالیه ـ لایحه ایست از طرف آقا ی وزیر عدلیه

تقدیم می‌کنم راجع به تجدید اختیارات کمیسون عدلیه سابقاً وقتی این اختیارات داده شده بود نوشته بود کمیسیون فعلی حالا چون کمیسیون عوض شدهاست بایستی این اختیارات تجدید شود و دو فوریتش را هم تقاضا می‌کنم. (لایحه مزبور این قسم قرائت شد)

ساحت مقدس مجلس شورای ملی ـ نظر بانقضاء مدت اختیارات کمیسیون محرتم قوانین عدلیه و ضرورت تصویب بعضی قوانین که از طف وزارت عدلیه در کمیسیون فقلی تحت مطالعه و شور بوده و جدیداً پیشنهاد خواهد شد و نظر بسابقه که با اجازه مجلس برای کمیسیون محترم عدلیه اختیاراتی قائل میشده ماده واحده ذیل را پیشنهاد و تصویب آنرا از مجلس شورای ملی باقید دو فوریت تقاضا می‌نماید.

ماده واحده ـ وزارت عدلیه مجاز است کلهی لوایح قانونی را که به مجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید بعد از تصویب کمیسیون عدلیه مجلس شورای ملی موقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل به مجلس شورای ملی پیشنهاد نماید

رئیس ـ فرویت قسم اول مطرح است. آقای یاسایی

یاسائی ـ بنده در اصل موضوع عرض دارم

رئیس ـ آقای دادگر

دادگر ـ موافقم

رئیس ـ آقای شریعت زاده

شریعت زاده ـ موافقم

رئیس ـ آقای آقا سید یعقوب

آقاسید یعقوب ـ بنه مخالفتی که دارم در اینجا برای خاطر این است که چون میدانم الان اکثریت فوراً رأی می‌دهد ناچارم که در فوریت عرض کنم اگر این الیحه طبع و توزیع شود و برود به کمیسیون بنده می‌توانم عقاید خودم ار نسبت باین عرض کنم باین عرض کنم ولی چون فوری است بنده ناچارم این عقاید خودم را در فوریت عرض کنم برای اینکه نظرم تأمین شود یک قوانین خیلی نافعی از کمیسیون عدلیه گذشته است که یکی از آنها قانون محاکمه وزراء است اگر این لیحه را قبول می‌کنند رد جزء این ماده باشد بنده موافقت می‌کنم و الا خوبیت این لایحه بورد بکمیسیون بو این نظر ار تأمین نمایند…

رئیس ـ آقای یاسائی

یاسائی ـ اظهاری که آقای آقا سید یعقوب فرمودند خوب بود تأمل می‌فرمودند رد موقعی که اصل لایحه مطرح می‌شد میفرمودند خودتان فرمودید در فوریت مخافتی ندارید بالاخره خوبیست بافوریت این لایحه موافقت فرمائید و اگر منظوری دارید در اصل موضوع بفرمائید

جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی

رئیس ـ رأی میکیریم بفوریت قسم اول. آقایانی که موافقندقیام فرمایند (اکثر برخاستند)

رئیس ـ تصویب شد. فوریت قسم دوم مطرح است آقای فیروز آبادی

فیروز آبادی ـ بنده خیلی تعجب می‌کنم که آقای وزیر عدلیه هر لایحه که بمجلس می‌فرستند همه اش ببقید دو فوریت است فوریت یعنی چه؟ بفرستید بکمیسیون تا درست مطالعه بشود ولی این وضعی که پیش آمده وضعخوشی نیست خوبست اجازه بدهید برود بکمیسیون و مراحل قانونی خودش را طی کند و موافق و مخالف عقیده خودشان رابگویند از اینجهت بنده با فوریت مخالفم

رئیس ـآقای یاسائی

یاسائی ـ آقای فیروز آبادی خوبست توجه بفرمایندکه بعضی لوایحی است که جدیداً می‌آید بمجلس ویک لوایحی هم هست که سوابق زیاد دارد این لایحه هم از همان قبیل است این لایحه نه تنها رد این دو دوره سابقه دارد که اختیار بکمییون عدلیه می‌دادید بلکه درادوار سابقه هم سابقه داشته است….

فیروز آبادی – آنهم غلط بوده است

یاسائی ـ تصدیق بفمائید که قوانین قضائی چون مفصل است مجلس شورای ملی وقت آنرا نخواهد داشت که آنها راتحت مطالعه بگذارد و لازم است یکی دو دوره دیگر هم مجلس این رویه را ادامه بدهدتا قوانین درست در اطرافش آزمایش بشود و مجلس هم وقت بیشتری داشتهه باشد که از روی فرصت بتواند این قوانین را تصویب بکند ولی عجالت وقت نیست…

فیروز آبادی ـ جلسات را زیاد کنید.

یاسائی ـ جلسات را هم زیاد کنیم باز وافی باینکه قوانین دلیه که چهار هزار تومان مانده است و از کمیسیون گذشته است نخواهند بود.

رئیس رأی می‌گیریم بفورت قسم دوم آقایانی که تصویب می‌کنند قیام فرمایند. (اکثریت قیام نمودند)

رئیس ـ تصویب شد. عین ماده مطرح است.

آقای یاسائی

یاسائی ـ در ماده واحده نوشته شده است. لوایحی که وزارت عدلیه تقدیم مجلس می‌کند بعقیده بنده باید این عبارت اصلاح شود (لوایحی که تقدیم نموده و می‌نماید) باید نوشته شده چون بایدشامل لوایحی هم که سابقاً تقدیم شده و مطرح است بشود. مثل قانون تشکیلات عدلیه

وزیر مالیه ـ این اصلاح اشکالی ندارد. بنده می‌پذیرم

رئیس ـ آقای شریعت زاده

شریعت زاده موافقم

رئیس ـ آقای شیروانی

شیروانی ـ موافقم

رئیس ـ آقای دادگر

دادگر ـ موافقم

رئیس ـ آقای آقا سید یعقوب

آقا سید یعقوب ـ نظر بنده نسبت بهمان مطلبی است که قبلا هم عرض کردم و آن قسمت خوبست اضافه شود

رئیس ـ آقای فیروز آبادی

فیروز آبادی- بنده عرض خودم را باز مجبورم تکرار نم بنده عقیده ندارم لوایح وزار عدلیه این جور فوری بیاید خوبست مراجعه شود بکمیسیون و درست در اطرافش دقت شود والا این طرز خوشی نیست می‌فرمایند سایقه دارد سابقه اش همخوب نیست. می‌فرمایند سایقه دراد سایقه اش هم خوب نیست. می‌فرمایند جلسات کم است جلسات رازیادکنید پنج تا شش تا در هفته جلسه بکنید کار کنیم ماکه کار دیگری نداریم برای همین کارها انتخاب شده‌ایم وباید وقت خومان را صرف این کاربکنیم.

رئیس ـ پیشنهادات قرائت می‌شود. پیشنهاد آقای آقا سید یعقوب (این قسم قرائت شد)

پیشنهاد می‌کنم که در ماده واحده اضافه شود لایحه قانونی محاکمه وزراء پس از مداقه کمیسیون بموقع اجرا گذارده خوهد شد

آقا سید یعقوب ـ بنده خاطر مبارک آقای وزیر مالیه را متذکر مینهمایم در سنة ۱۳۰۵ که در مجلس تشریف داشتید خودتان یکی از جمله کسانی بودید که این لایحه را امضاء فرمودید در مجلس اکثریت تام این لایحه را امضاء فرمودند راجع بمسئله قانون محاکمه وزرائ دولت را در تت دو فوریت ملکف کردیم نهایت باین مسئله دولت توجهی نکرد. در کمیسیون عدلیه یک طرحی رفت و چندین مرتبه دش مذاکره و غور شد و تحت مطالعه قرار گرفت یک لایحه بسیار متفق و محکمی است و بنده عقدیه دارم که آقای وزیر مالیه که یک وزیر متجددی است هیچوقت راضی نخواهد شد که شش دوره از مجلس بگذرد و یک قانون باسم قانون محاکمه وزاء در این مملکت نباشد بگذارید این ار هم در جزو اختیارات کمیسیون عدلیه بگنجانیم الان تمام قونینی ارما داریم قانون مجازات عمومی قانون شرکتها ای قانون را هم که قانون مهمی است خوب داشته باشیم حقیقت اینهمه اختیارابی که به کمیسیون عدلیه

می‌دهیم (حقیقت هم درانجا اشخاص زخکت کش هستند و بنده غالباً می‌روم آن جا خیبی جدی و فعالی و بصیرند این اختیار را هم بدهیم حالا دیگر آقای وزر مالیه با آن براهین منطقی که دراند بنده را محکوم می‌کنند و می‌گویند نه حالا باید راجع بقانون محاکمه وزراء در جلسه هیئت وزراء شور بشود و خودشان این جا حاضر شوند خوب است این حرف را نزنند این قانون تمام کارهایش حاضر شده و هیچ اشکالی ندارد و کاملا درش مطالعه شده است تنظر آقایان وزراء هم رسید است و یک قانوی جامعی است که در دورة پنجم و ششم خیلی همسابقه دراد. این است که بنده تقاضا می‌کنم این قانون را هم ضمیمه کنند

وزیر مالیه ـ عررض کنم که این فرمایش آقای آقای سید یعقوب که بنده اینجا یک دلائلی برای اعناع کردن ایشان عض میکن اصلاً لازم نیست که بنده این زحمت را بخودم بدهم برای اینکه اصل موضوع یک مطلبی است که آقایان کاملا مسبوقند و ما هم موافقیم و البته برای این قسمت باید یک قانونی داشته باشیم ولی متأسفانه تعقیدة بنده این لایه فقط مربوط به بنده نیست ینده خودم اظهار نظر نمی‌خواهم بکنم ولی کاغذی که آقای وزیر عدلیه به بن نوشته‌اند الان خدمتتان عرض می‌کنم: «البته هیچ تغییری و پیشنهادی هم قبول نخواید فرمود» بنده با این قیدبی که دارم نمی‌توانم هیچ پیشنهادی و هیچ تغییری را بپذیرم.

رئیس ـرأی می‌گیریم بقابل توجه بودن این پیشنهادآٌقیانی که قابل توجه میدانند قیام فرمایند (اکثر برخاستند)

رئیس ـ قابل توجه شد. لایحه قانون محاکمه وزراء که نوشتة اید. لایحه قانونی نیست طرح قانونی است.

آقا سید یعقوب ـ بلی. طرح قانونی است. اصلاح می‌کنم طرح قانونی

(ماده واحده مجدداً بشرح ذیل قرائت شد)

وزارت عدلیه مجاز است کلیه لوایح قانونی که بمجس شورای ملی پیشنهاد نمده و می‌نماید و همچنین طرح قانونی محاکمه وزراء را بعد از تصویب کمیسیون عدلیه مجلس شورای ملی بموقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل بمجلس شورای ملی پیشنهاد نماید.

وزیر مالیه ـ بنده ناچارم در این موضوع بدون جلب نظر آقای وزیر عدلیه اقدام نکنم اگر

آقای آقا سید یعقوب با بنده موافقت می فرمیند برای اینکه مجال و وقتی باشدد که بنده بتوانم با آقای وزیر عدلیه مذاکره بکنم و جلب نظر ایشان را بکنم که خوب و الا لایحه را پس می‌گیرم. درهر صورت این اظهاری را ه بنده کردم از تقطه نظر دولت است و بنده که اینجا هستم بدون جلب نظر وزیر مسئول نمی‌توانم اطهار عقیده بکنم.

رئیس ـ لایحه را پس گرفتید؟

وزیر مالیه ـ عرض کردم که اگر آقایان بخواهند باین مسئله رای بدهند بنده پس می‌گیرم چون از نظر وزیر مسئول اطلاعی ندارم

رئیس ـ بنده که قبلا نمیدانم آقایان موافقت می‌فرمایند یا خیر

عراقی - بنده تجزیه را پیشنهاد می‌کنم

وزیر مالیه ـ بنده خواستم نظر آقای آقا سید یعقوب را بفهمم.

رئیس ـ ایشان که پس نگرفتند پیشنهادشان را. پس لایحه را عجالتاً آقای وزیر مالیه پس گرفتند

یکنفر از نمایندگان ـ بماند برای جلسه آتیه

عراقی ـ اجازه میفرمائید؟

رئیس ـ بفرمائید

عراقی ـ این لایحه که مطح شد آقای آقا سید یعقوب بک پیشنهادی فرمودند مجلس هم به پیشنهاد ایشان رأی داد و حالا آقای وزیر مالیه میفرمائید از نظر وزیر مسئله اطلاع ندارم بنابراین می‌خواهند پس بگیرند از این نقطه نظر بنده پیشنهاد تجزیه می‌کنم که یک رأی بماده واحده

گرفته و یک رأی باین تبصره که وقت مجلس هم تلف نشد باشد

وزیر مالیه ـ اجازه میفرمائید؟ بنده تقاضا می‌کنم لایحه از دستور خارج شود و بماند برای جلسه آتیه

رئیس ـ مخالفی ندارد (گفتند ـ خیر)

رئیس ـ پیشنهادی راجع بجلسات شده است. قرائت می‌شود. (این قسم قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که جلسات مجلس در هفته چهار مرتبه بشود روز شنبه همجلسه منعقد شود ـ امیر حسین خان.

امیر حسین خان ـ این پیشنهاد بنده توضیح زیادی ندارد و بنده عقدیه دارم قبواسطه اینلوایح زیادی که ما داریم هفته سه جلسه کافی نیست و جهار جلسه بشود بهتر است کهکار‌ها باقی نماند و ارهای مهم از پیش برود

مدرس – معلوم می‌شود شما کمیسیون ندارید

رئیس ـ آقای زوار

زوار ـ گمان می‌کنم اگر مراجعه شود برأی بهتر است رئیس رذی می‌گیریم آقایانی ه این پیشنهاد را تصویب می‌کنند قیام فرمایند (عده قلیلی برخاستند)

رئیس ـ تصویب نشد. پیشنهاد آقای دادگر. (بشرح ذیل قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم لایحه منتظرین خدمت در جلسه آتبیه مقدم بر هر لایحه جزو دستور شود (مجلس بیست دقیقه بع از ظهر ختم شد)

رئیس ـمخالفی ندارد؟

زوار –بنده مخالفم

رئیس ـ بفرمائید

زوار ـ عرض کنم که البته این لایحه امروز تکلیفش معین نشد در جلسه آتیه جزو اول دستور باید باشد حالا اگر آقای وزیر مالیه موافقت می‌کنند بنده موافقم و الا مخالفم

وزیر مالیه ـ نظر آقای دادگرهم با این قید است

زوار ـ اگر نظر آقای دادگ رهم بایانیقید است بنده مخالف نیستم.

رئیس ـ آن لایحه که تقاضا شد از دستور خارج شود.

آقای دادگر

دادگر ـ عرض کنم که آقای وزیر مالیه این لایحه را از دستور خارج کردند و وقتی ه دو مرتبه بخواهند مقدماً وارد دستور کنند آنوقت البته این نظر آقای زوار امکان پیدا می‌کند ولی الان که آن لایحه جزو دستور نیست آقای رئیس هم تذکر دادند و این پینهادی هم که بنده تقدیم کردم عائد بمعیشت یک عده اشخاص فقیر و مستأصل است و ما واقعاً باین شوخیها آنها را گرسنه نگاه داشته‌ایم. آقای وزیر الیه در این خصوص یک نظریاتی داشتندو قرار شده که با هم تبادل فکر بکنیم و امروز غروب بنا است بوریم و قضیسه را حل کنیم و زود تر برای آنها یک فکری بکنیم الان سه ماه است آنها معطل اند

جمعی از نمایندگان ـ صحیح است ختم جلسه

زوار ـ بسیار خوب بنده هم موافقت می‌کنم

رئیس ـ دیگر مخالفی نیست؟ (گفتند ـ خبر)

قانون

اجازه پرداخت یکصد و پنجاه هزار تومان جهت مخارج فوق العادة که پیش آمده است

مصوب ۱۶ اردی بهشت ماه ۱۳۰۷ شمسی

ماده واحده ـ مجلس شورای ملی بوزارت مالیه اجازه می‌دهد مبلغ یکصد و پنجاه هزار تومان از محل‌های تعهد نشده بودجه عمومی ۱۳۰۷ مملکتی جهت مخارج فوق العاده که پیش آمده است پرداخت نماید

این قانون که مشتمل بر یک ماده است درجلسه ۱۶ اردی بهشت ماه یکهزار و سیصد و هفت شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید

رئیس مجلس شورای ملی: حسین پیرنیا

قانون

اجازه پرداخت بیستهزار تومان بطورعلی الحساب برای احتیاجات سجل احوال

مصوب ۱۶ اردیبهشت ماه ۱۳۰۷ شمسی

ماده واحده ـ وزارت مالیه مجاز است مبلغ بیست هزار تومان بطور عالی الحساب برای احتیاجات سجل احوال مملکتی دروجهوزارت داخله پرداخت و از محل اعتبار اداره سجل احوال که در بودجه کل مملکتی ۱۳۰۷ منظور شده است احتساب نماید

این قانون که مشتمل بر یک ماده اس در جلسه شانزدهم اردیبهشت ماه ۱۳۰۷ شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید

رئیس مجلس شوری ملی حسین پیرنیا

قانون

پرداخت یکصد و پنجاه هزار تومن اعتبار برای تکمیل اجرای قانون ممیزی و قانون خالصجات انتقالی

مصوب ۱۶ اردی بهشت ماه ۱۳۰۷ شمسی

مادة واحده ـ وزارت مالیه مجاز است از عیدات ۱۳۰۷ مملکتی معادل یکصد و پنجاه هزار تومان برای تکمیل اجرای قانون ممیزی مصوب ۲۰ دیماه ۱۳۰۴ و خالصجات انتقالی بمصرف برساند.

تبصره ـ اوراق اظهار نامه که مورد اختلاف مالک و مالیه باشد باید مطابق مادةدهم قانون مالیات املاک اربابی و دواب از تاریخ ۲۰ دیماه ۱۳۰۶ تا ششماه مرتفع گردد

این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه شانزدهم اردی بهشت ماه یکهزار و سیصد و هفت شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید

رئیس مجلس شورای ملی

حسین پیرنیا