تفاوت میان نسخه‌های «مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ اسفند (حوت) ۱۳۰۳ نشست ۱۴۰»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح سجاوندی)
خط ۱: خط ۱:
 
{{سرصفحه پروژه
 
{{سرصفحه پروژه
 
| عنوان = [[تصمیم‌های مجلس]]
 
| عنوان = [[تصمیم‌های مجلس]]
[[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم]]
+
[[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم]]
 
| قسمت =
 
| قسمت =
 
| قبلی = [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری پنجم]]
 
| قبلی = [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری پنجم]]
خط ۱۱: خط ۱۱:
 
'''مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ اسفند (حوت) ۱۳۰۳ نشست ۱۴۰'''
 
'''مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ اسفند (حوت) ۱۳۰۳ نشست ۱۴۰'''
  
Page 1 missing
+
مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره ‏۵
  
در مجلس مطرح است و امیدوارم در این دوره تصویب شود. همین طور هم دولت مالیات های صنعتی را بیک مورد صحیحی دریباورد و بیاورد بمجلس تا مردم راحت شوند. بعضی از نمایندگان صحیح است
+
جلسه: ۱۴۰
  
رئیس ـ آقای نظام التولیه (اجازه) نظام التولیه ـ جرائد خراسان شرحی در عملیات بعضی از خوانین قوچان نوشته اند که حقیقتاً به افسانه شبه تر است. والا تصور نمیشود کرد بتوات در دوره مشروطیت همچ عملیاتی را در محل هائی کرد. بنده ابتدائاً عین آن شرحی که در روزنامه نوشته شده بعرض آقایان می رسانم و عرض میکنم که علت وقوع اینطور قضایا چیست. در ضمن اخبار قوچان می نویسد: چندی قبل ولی خان قهرمانلو ملقب به ضرغام السلطان بمعیت حاج محمد حسین رستم آباددی و چند نفر سوار بکلاته سیاه رشت وارد می شوند. بخان مزبور خبر می دهند شیخ براتعلی نامی که بعوض او بوده در آن قلعه است دو نفر سوار بسراغ او رفته حاضر می نمایند. پس از فحاشی و هتاکی زیاد نسبت باو از قریه قز بوده حرکت و بسمت رستم آباد رهسپار می گردد بدو نفر سوار مزبور حکم میکند که شیخ را متعاقب او برستم آباد می برند سوارها نباید بدستور ارباب خودشان پس از خروج از قلعه گردن شیخ را با ریسمان به دم اسب بسته مشغول تاخت و تاز می شوند.
+
صورت مشروح مجلس یوم پنجشنبه بیست و دوم حوت یک ۱۳۰۳ مطابق شانزدهم شعبان‌المعظم ۱۳۴۳
  
مسافت بین دو قریه را که قریب دو فرسخ بوده باین حال طی مینمایند بین راه چند مرتبه شیخ بیچاره ضعف نموده روی زمین می افتد مامورین قسی القلب بوسیله درفش و جوال دوز ( که حسب المعمول نوکرهای این خان برای همین مواقع با خود دارند) او را از روی زمین حرکت داده و باز بنای اسب تاری بحال مذکور مگذارند. تا اینکه بقریه رستم آباد برسند درب قلعه اسطخری بوده پر از گل و لجن قریب بیست مرتبه بیچاره را میان اسطخر انداخته بیرون می اورند و در فواصل آن کتک زیادی میزنند و در آخر هم لباس های او را کنده از سر تا پای آن را بگل سیاه گرفته باین هیئت پیش خان مذکور میبرند آن مجسمه شقاوت.
+
مجلس دو ساعت و سه ربع قبل از ظهر به ریاست آقای مؤتمن‌الملک تشکیل گردید
  
ثانیاً بنای فحاشی و هتاکی گذارده و امر بحبس و زجر او می نماید پس از مدتی حبس و آزار برادر حاج سابق الذکر رسیده و بحال او رقت می نماید و بوساطت او خان از سرقتل و زجر او می گذرد تا اینکه کسان او از قریه مایوان مسبوق شده میآیند و جسد نیم مرده شیخ را روی الاغ انداخته بخانه اش می برند پس از چند روز که فی الجمله رمقی پیدا نموده و تخفیفی در جراحت بدن او پیدا می شود برای اظهار شکایت بشهر میآید و بمقامات عالیه اظهار مظلومیت و دادخواهی می نماید.تاکنون چندین مرتبه حکم از مرکز برای رسیدگی بشکایت شیخ و رفع تظلم او صادر و بملاحظاتی تمام مسکوت عنه مانده و شیخ بیچاره در کوچه های قوچان ویلان و سرگردان مانده است. حقیقتاً این قسم پیش آمدها در شهر هائی که مدعی العموم دارد خیلی عجیب است که تعقیب نمی شود و هر کاری که دلشان میخواهد می کنند.
+
(صورت مجلس یوم سه‌شنبه بیستم حوت را آقای میرزا جواد خان قرائت نمودند)
  
در صورتی که مشهد مدعی العموم دارد برای رسیدگی باین طور قضایا که اگر مدعی خصوصی نداشته باشد مدعی عمومی باید خودش تعقیب کند. متأسفانه مدعی العموم مشهد هیچوقت در این قبیل قضایا دخالت نمی کند اینکه بستگی مخصوص بیک عضو مهم مرکز داردو تقریباً میتوان گفت که مدعی العمومی مشهد قبول شده است و چندین سال است که ابداً تغییر نمی کند و البته اگر مدعی العموم تعقیقب بکند ابداً ممکن نیست این قضایا روی بدهد و مدتی این شخص بیچاره در آنجا ویلان و سرگردان مانده است و بهیچوجه تعقیب نشده . بنابراین خواستم قضایا را بعرض آقایان برسانم و از طرف مجلس مقدس شورای ملی بئولت تذکر داده شود که حقیقتاً چرا باید در یک ولایاتی در زمان مشروطیت یک حرکاتی بکنند که اینطور رقت آور باشد.
+
رئیس ـ آقای غلامحسین میرزا (اجازه)
  
رئیس ـ آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه) حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده می خواستم تقاضا کنم که مدت ها است دو فقره سؤال از وزارت مالیه کرده ام تقریباً شش هفت ماه است و هنوز حاضر نشده اند جواب بدهند و همین حاضر نشدنشان باعث شده است که هر دوره یک مالیات جدیدی بر اهالی همدان تحمیل می شود استدعا می کنم مقرر فرمائید که زودتر بیایند و جواب سؤالات بنده را بدهند و جلوگیری هم از این خلاف قانونها بکنند.
+
غلامحسین میرزا ـ بنده از حضور ریاست استجاره کرده بودم
  
رئیس ـ تأکید می شود بعضی از نمایندگان ـ وارد دستور بشویم. رئیس ـ خیر کمیسیون بودجه راجع بدوازده نفر مستخدمین بلژیکی مطرح است در کلیات مخالفی نیست؟ حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده مخالفم.  
+
رئیس ـ باید از کمیسیون تحقیق شود ببینیم برای چه اجازه نداده است. آقای حائری‌زاده (اجازه)
  
رئیس ـ بفرمائید حاج میرزا عبدالوهاب ـ در این لایحه نوشته شده که بیست و هفت هزار و هشتصدو خوردة تومان علاوه باین مستخدمین داده شود. بعلاوه منزل هم داده شود البته کسی منکر خدمات مستخدمین بلژیکی نیست.  
+
حائری‌زاده ـ قبل از شروع به دستور عرض مختصری داشتم.
  
ولی یک مملکتی که این قدر بی پول است این قدر بذل و بخشش را بنده سزاوار نمی دانم باید اول تحصیل پولش را کردبعد بذل و بخشش کرد تا محتاج بیک قرض و تصمیل طاقت فرسا بمردم بشویم و بنده این کار را سزاوار نمی دانم از این جهت مخالف هستم. رئیس ـ آقای آقا سید یعقوب (اجازه) آقا سید یعقوب ـ بنده هم مخالفم. عماد السلطنه مخبر کمیسیون بودجه ـ اینکه آقا فرمودند بیست و هفت هزار تومان و کسری دراین لایحه نوشته شده است ولی در همین لایحه هم نوشته شده است که کلیه این مبلغ در بودجه سنه۱۳۰۲و۱۳۰۳ منظور شده و بهیچوجه موجب هیچگونه اضاسفه مخارجی نیست. اولا بنده باید تاریخچه این مسئله را عرض کنم چنانچه پریروز هم عرض کردم این در نتیجه یک سهوی است که در نوزدهم جوزای ۱۳۰۱ در مجلس شورای ملی واقع شده است در موقعی که لایحه دولت راجع بدوازده نفر بلژیکی مطرح بوده است وقتی میخواستند رأی بگیرند. آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت توضیح میخواهند ( در صورت مجلس هست) که این کنترات ها از چه تاریخ است ایشان جواب میدهند از تاریخ تصویب در صورتی که از تاریخ تصویب نبوده است و از تاریخ انقضای کنترات سابقشان بوده است و اگر در تاریخ تصویب بنا بود معمول شود.
+
رئیس ـ آقای نظام‌التولیه (اجازه)
  
همانطور که در این لایحه هم عرض شده است مستلزم این بود که یکعده از بلژیکی ها بدون استحقاق از حقوق کنتراتی شان علاوه دریافت کنند و یک عده دیگر بدون جهت از حقوق حقه خودشان کمتر دریافت کنند. برای این مسئله دولت ناچار بود ه مجلس مراجعه کند که رفع این اشتباه بشود. در آنوقت که مجلس نبود بعد هم که این لایحه را بمجلس تقدیم کردند مدتی در کمیسیون طول کشید چون لازم بود توضیحاتی از رئیس کل گمرکات در این باب خواسته شود رئیس کل گمرکات هم بمسافرت رفته بود بعد از آن که از مسافرت برگشت به کمیسیون آمد و توضیحاتی داد معلوم شد که هیچگونه اضافه مخارجی نیست و همان است در بودجه سنه سیصدو دو سیصدو سه تصویب شده است این بود که راپورتش تقدیم مجلس شد همین طورهم در راپورت کمیسیون ذکر شده و از تصویب مجلس هم گذشته است. بعضی از نمایندگان مذاکرات کافی است.  
+
نظام‌التولیه ـ قبل از دستور عرض دارم.
  
(بعضی گفتند کافی نیست) رئیس ـ آقایانی که مذاکگرات را کافی می دانند قیام فرمایند.( عدة قیام نمودند) رئیس معلوم می شود کافی است. آقای آقا سید یعقوب. (اجازه) آقا سید یعقوب ـ راجع بفرمایش آقای عمادالسلطنه . اولا این را عرض کنم که راجع باساس مالیه سخت است صحبت کردنش در مجلس برای اینکه مخبر کمیسیون بودجه آقای عمادالسلطنه است که بنظر بی مرحمتی حمله میکند و بنده نمیتوانم به ایشان اعتراضی کنم خودشان تصدیق میکنند که این مال سیصدو دو وسیصدوسه است و مال سابق نیست.یعنی در بودجه هزاروسیصدودووسه منظور شده پس معلوم میشود که این یک اضافه مخارجی است که آورده در بودجه.
+
رئیس ـ آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)
  
بنده و آقای حاج میرزا عبدالوهاب با این اضافه مخالف هستیم چون همانطور که در سابق هم بنده عرض کرده ام اگر سابقاً آنها کنترات داشته اند که مطابق آن خدمتشان حقوق به آنها میدهند و اگر یک خدمت جدیدی بآنها رجوع رجوع کرده اند و مستوجب نصیحت جدیدی هستند که خوب است آنرا هم آقای مخبر بفرمایند که چون یک خدمت دیگری بآنها رجوع شده در مقابل این خدمت این نعمت را هم باید بآنها داد.  
+
حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده هم قبل از دستور عرض دارم.
  
والا در صورتی که کنتراتشان در سابق تصویب شده و دارای یک حقوقی بوده اند دیگر اضافه برای چیست و همانطور که خودتان هم فرمودید در بودجه هزارو سیصدو دو و سه هم تصویب شده است د هر صورت مخالفت بنده و آقایان دیگر از این نقطه نظر است که این زیادتی برای چیست و چه خدمتی کرده اند که این اضافه بایستی منظور شود و در واقع توضیح این مسئله را میخواهم. مخبر ـ اولا بند هیچوقت حمله و تعرض نکرده ام که ایشان فرمودند حمله و تعرض میکنند و این فرمایش ایشان مورد ندارد. اما اینکه فرمودند چرا در بودجه ۱۳۰۲و۱۳۰۳ ذکر شده؟ جایش همانجا است چون در سنه ۱۳۱۱ کنترات اینها
+
رئیس ـ صورت مجلس مخالفی ندارد یا نه؟.
  
تجدید شده است آنوقت باید در بودجه هزاروسیصدودووسه این اضافاتشان ذکر شده باشد و از تصویب مجلس هم گذشته باشد همین طور هم شده و از تصویب مجلس گذشته است. اما اینکه فرمودند چه خدمت جدیدی کرده اند که این حقوق بآنها داده میشود این یکچیز جدیدی نیست و خدمت هم جدیداً نکرده اند. همانطویکه سایر مستخدمین خارجی در کنتراتشان قید هست در کنترات مستخدمین بلژیکی هم این مسئله قید شده است که در سال اول و دوم و سوم و همینطور در سنوات خدمتشان حقوقشان نسبت بسال قبل علاوه می شود.این یک چیز تازه نیست هم چنانیکه نسبت به مستخدمین داخلی ایران هم این مسئله منظور شده و از این اضافه بهره مند میشوند. و باز هم تکرار میکنم که بهیچوجه من الوجوه در این قسمتی که امروز مجلس تصویب میفرماید یک دینار بر بودجه که تصویب شده تحمیل نمیشود.
+
جمعی از نمایندگان ـ خیر
  
رئیس ـ آقای کازرونی. (اجازه) کازرونی ـ موافقم.
+
رئیس ـ آقای حائری‌زاده (اجازه)
  
رئیس ـ آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه) حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده معنی بودجه مصوبه را ندانستم اگر اینها واقعاً تصویب شده دیگر زیادی معنی ندارد. اگر چنانچه یک پول زیادی در گمرک جمع شده است آنرا باید بدهند بخزانه مملکت نه اینکه چون آنجا یک پول زیادی جمع شده باید فوری برایش خرج بتراشیم و یک لایحه پیشنهاد کنیم بمجلس . این معنی ندارد اگر این طور است الان تمام ادارات ما بی مواجب مانده اند اول حقوق آنها را بدهند بعد برای اینها پیشنهاد زیادی بشود. مخبر ـ متأسفانه توضیحی که بنده میدهم آقایان توجه نمیفرمایند یا شاید بنده بد توضیح میدهم عرض کردم: اینها در جزو بودجه کل مملکتی از تصویب مجلس گذشته است. ولی نظر باینکه این اضافات برای مستخدمین بلژیکی بموجب کنتراتست و باید این اضافات در حق آنها منظور شود اجازه مجلس شورای ملی را لازم دارد ولی در هر صورت در جزو کل مملکتی و گمرک این مبلغ از تصویب مجلس گذشته است این عرض بنده…. بعضی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است.
+
حائری‌زاده ـ در این چند روز تلگرافاتی راجع به عوارض جدیده که تحمیل بر بعضی اصناف می‌شود رسیده است و چون یزد یک شهر صنعتگری است از آنجا بیشتر شکایت می‌کنند. مثلاً صنف ابریشم‌باف یا دباغ شکایت می‌کنند که یک مالیات‌هایی از آنها مطالبه می‌کنند به وزارت مالیه مراجعه شد
  
( بعضی گفتند ـ کافی نیست) رئیس ـ رأی میگیریم بکفایت مذاکرات . آقایانی که مذاکرات را کافی میدانند قیام فرمایند.( معدودی قیام نمودند)
+
وزارت مالیه عنوان می‌کند که بعضی از اصناف به کلی از بین رفته‌اند ما در عوض باید از بعضی دیگر بگیریم که جبران بشود. من هرچه فکر کردم فلسفه برای این موضوع پیدا نکردم اولاً دولت مالیات را بی‌اجازه مجلس شورای ملی حق ندارد بر مردم تحمیل کند و از جایی مطالبه کند.
  
رئیس ـ معلوم میشود کافی نیست؟ آقای سرکشیک زاده (اجازه) سرکشیک زاده ـ توضیحاتی که آقای عمادالسلطنه دادند بنده را قانع نکرد. مقدمه لایحه را هم خوانده ام آقایان ملاحظه بفرمایند در موقعی که یک طرحی بمجلس میاید که مستلزم هزار تومان مخارج است یکی از نمایندگان می گوید من مخالف با این حاتم بخشیها هستم. اگر اینطور است بنده هم با حاتم بخشیها مخالف هستم. اگر این حقوق را بموجب تصویب مجلس شورایملی میگیرنددیگر هیچ دلیلی ندارد دوباره مجلس رأی بدهدو اگر نمیگیرند این را هم خوب است آقای مخبر توضیح بدهند که این بیست و هفت هزار تومان و کسری از چه بابت بآنها داده میشود.
+
(بعضی از نمایندگان ـ صحیح است)
  
رئیس ـ آقای معتمدالسلطنه (اجازه) معتمدالسلطنه ـ آقای سرکشیک زاده در ضمن بیانات خودشان فرمودند که در اینجا حاتم بخشی میشود بنده تصور میکنم خبر کمیسیون بودجه خیلی روشن و واضح نوشته شده گویا کاملا دقت نفرمودند در خبر کمیسیون نوشته شده است: که در سی و یکم جوزا ۱۳۰۲ کنترا ت مستخدمین بلژیکی بمجلس تقدیم شده و سی و یکم جوزا روزی است که روز آخر دوره تقنینیه مجلس چهارم بوده است کنترات مستخدمین بلژیکی در همان موقع بمجلس مطرح شد و همانطور که آقای مخبر توضیح دادند آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت سوال کردند و ایشان جواب دادند که این کنترات هاشات باید از روز انقضای کنترات سابقشان تجدید شود و بواسطه همین اختلاف این مسئله همینطور ماند ویک اضافاتی به بعضی ها شان داده شد و مبالغی هم از حقوق بعضی دیگر کسر شد و چون مجالی برای مجلس باقی نبود و در سی و یکم جوزا مجلس دوره اش خاتمه یافت و دیگر مجلس نبود که دولت پیشنهادی راجع بآنها تقدیم مجلس کند.  
+
به علاوه مملکت ما چهار تا صنعت قدیمی دارد که تقریباً دارد از بین می‌رود و اگر به آنها هم بخواهند مالیات تحمیل کنند به کلی از بین می‌رود. در مجلس چهارم آقایان یک قانونی گذراندند که مستخدمین دولت لباس وطنی بپوشند تا از این راه تشویق و ترویجی از امتعه وطنی کرده باشند که لااقل حالا که کارخانه‌جات حسابی نداریم و همان کارخانه‌جات دستی‌مان از بین نرود و در جریان باشد و حالا اگر بنا باشد از اینها هم یک عوارضی مطالبه کنند اسباب یأس و نومیدی‌شان می‌شود و این دو سه صنعت هم از بین می‌رود.
  
در دوره حاضر این پیشنهاد بمجلس آمد و آن اشتباهی که در دوره چهارم شد در این پیشنهاد اصلاح شده و آن تفاوتی هم که می بایستی داده شودمجلس شورای ملی در بودجه سنه ۱۳۰۲ تصویب کرده است و گمرک هم باسم آنها کنار گذارده و منتظر است که پس از تصویب مجلس حقوق حقه آنها را بآنها بدهد و بهیچوجه موضوع حاتم بخشی و اضافه خرج نیستو این یک حق مشروعی است که مطابق سوابق و کنترات هائی که داشته و دارند باید بآنها داده شود و اگر براپورت کمیسیون بودجه کاملا مراجعه شود رفع تمام مشکلات خواهد شد. رئیس ـ شاهزاده شیخ الرئیس تقاضا کرده اند که لایحه از دستور.
+
(صحیح است)
  
محمد هاشم میرزا شیخ الرئیس ـ عرض کنم که … رئیس ـ آقا تأمل بفرمائید. مگر تقاضا نکرده اید که از دستور خارج شود. محمد هاشم میرزا شیخ الرئیس ـ چرا ولی اول اجازه گرفته بودم. رئیس ـ در هر حال ایشان تقاضا کرده اندکه این لایحه از دستور خارج شود. بفرمائید. محمد هاشم میرزا شیخ الرئیس ـ آقایان نسبت سهو بمجلس چهارم میدهند در صورتیکه اشتباه میکنند مجلس میخواست تا موقعی که کنترات آنها تمام نشده اقدامات و عملیاتی خارج از قانون نکنند و ابداً سهو نکرده. و بعلاوه چون اذهان آقایان حاضر نیست و مطالب مهمتری از قبیل نظام اجباری و غیره در دستور هست که مفصلتر است از اینجهت بنده پیشنهاد کردم که از دستور امروز خارج شود. مخبر ـ بنده عرض نکردم مجلس چهارم سهو است. رئیس ـ آقای شیروانی (اجازه) شیروانی ـ بنده اساساً با این قبیل پیشنهاد ها مخالف هستم یک کاری که میآید بمجلس صحیح یا سقیم وقتی که درش جزئی گیری پیدا میشود و یک نظریاتی تولید میشود فوری آقایان میفرمایند از دستور خارج است و بنده با این ترتیب مخالفم.
+
مثلاً مأمورین مالیه در یزد فشار آورده‌اند و یک مالیات جدیدی می‌خواهند.
  
اگر آقا موافقند موافقتشان را اظهار کنند اگر هم مخالفند مخالفتشان را بفرمایند دیگر چرا از دستور خارج شود. رئیس ـ آقایانی که تقاضای شاهزاده را تصویب میکنند قیام فرمایند. ( عده قلیلی قیام نمودند) رئیس ـ تصویب نشد. آقای عراقی (اجازه) حاج آقا اسمعیل عراقی ـ بنده در موقعی که مخبر محترم کمیسیون توضیح می دادند نزدیک بود یک قدری متقاعد شوم ولی توضیحی که آقای معتمدالسلطنه دادند بنده را در عقیده مخالفت خودم راسختر کرد. چون در ضمن توضیحات خودشان گفتند این وجه در خزانه گمرک موجود اسا تا وقتی که مجلس تصویب کند داده شود. معلوم می شود یک پولی که تصویب شده برای یک شخص معینی نبوده است در خزانه ایران خیلی چیزها موجود است.پس هر جاچیزی موجود است فوراً در این مقام بربیائیم که تصویب کنیم ببعضی اشخاصی داده شود. خیر اینطور نیست.  
+
نجات ـ اسم ببرید.
  
چون یکقدری پول در خزانه گمرک جمع شده بدهیم باین قبیل اشخاصی این ترتیب غریبی است و بنده تصور میکنم که این یک خرجی است تازه که مجدداً ما میخواهیم تصویب کنیم و من خیال میکنم قول آن کسی که ما حاتم بخشی کنم درست باشد. اقای معتمدالسلطنه برطبق فرمایشی که فرمودند تصدیق کردند که ما یک پولی داریم بدهیم بدیگری خیر. مطابق آن بودجه که سابقاً تصویب شده است برای مستخدمین بلژیکی یک حقوقی تصویب شده است و این اضافه است. مخبر محترم هم در ضمن فرمایششان فرمودند که یک اضافه که بیک کسی میبایستی داده شود داده نشده و بدیگری در عوض آن داده شده که مستحق آن نبوده است. حالا بهتراین است که ما این پولی را که داریم بدهیم باین شخصی که مستحق بوده و نگرفته. بنده معنای این را نفهمیدم حقیقتاً شکل غریبی است و بنده نمی توانم با این لایحه موافقت کنم.  
+
حائری‌زاده ـ مثلاً به عنوان این که صنف چادرباف که سابق چادر می‌بافتند (و حالا دیگر از اروپا می‌آورند و این صنعت به کلی از بین رفته است) مالیاتش را چون کسی نیست بدهد و این صنف از بین رفته از فلان صنف دیگر که نساجی می‌کند مطالبه می‌کنند یا صنف ابریشم‌باف در قدیم این صنف یک مالیاتی می‌داده است. حالا که این صنف از بین رفته‌اند آمده‌اند و از صنف دیگر مطالبه می‌کنند.
  
رئیس ـ آقای کازرونی (اجازه) کازرونی ـ موافقت بنده فقط متوجه این نکته است که حقیقتاً بلژیکی ها برای ما یک نوعی کار کرده اند و گمرکات ما را مرتب کرده اند که مستوجب تقدیر و تحسین هستند. بنده برخودم لازم میدانم که اظهار قدردانی کنم. اگر کسی درست مربوط باشد بگمرکات وعملیات آنها را نگاه کند حسن اداره آنها را تصدیق میکند که یا بهتر از بسیاری از گمرکات خارجه است یا مثل یکی یکی از گمرکان جنوب خارجه است.  
+
یک روز هم خیال می‌کنم نماینده کلیمی‌ها این موضوع را در مجلس صحبت کرد و قرار شد به وزارت مالیه تذکر داده شود و نمی‌دانم بعد از آن تذکر بوده است که متعرض نساج‌ها شده‌اند یا قبل از آن در هر صورت یک عده کثیری از آنها در تلگرافخانه متحصن هستند و شکایت می‌کنند که این عوارض را به زور از ما مطالبه می‌کنند. در صورتی که مجلس در موضوع اقتصادیات خیلی توجه دارد.
  
در گمرکات ما اطمینان می دهیم که هیچ تعدی و خیانت وجود ندارد. با اینکه تجاوز را محکوم کرده است که آن آخرین مرتبه اعلای حقوق گمرکی را بپردازند. معذلک هیچوقت کسی از گمرک شکایتی نکرده است و همه وقت راضی بوده اند. عایدات گمرکی ما هم خیلی زیادتر شده است و روز بروز هم در تزاید است و بنده چندان مهم نمیدانم که حقوق این جور مردم زیاد شود ما بایستی در مقابل سایر مستخدمین که حقوق ما را منظور نمی دارند نسبت یکسانی که منظور می دارند قدری
+
کمیسیونی هم برای این کار انتخاب کرده است با این ترتیب اگر بنا باشد چهار پنج نفری که حالا دست‌شان به یک کاری بند است آنها را هم بخواهند از کار بیکارشان بکنند و یک عوارضی بر آنها تحمیل کنند صحیح نیست.
  
حق شناسی کنیم که سوء تفاهم نشود.
+
بنده استدعا می‌کنم از طرف مجلس به دولت تذکر داده شود که این تحمیلاتی را که در سنه حاضره در ولایات خیال کرده‌اند برای جبران کسورات خود بکنند موقوف کنند و یک لوایحی برای خرج و تعدیل این قبیل مالیات‌ها بیاورند به مجلس. مالیات ارضی یک لایحه است که الان
  
رئیس ـ شاهزاده شیخ الرئیس (اجازه) محمد هاشم میرزا شیخ الرئیس مطلب خیلی مخلوط شد و آن مطلبی که میفرمایند زیاد کم است مربوط به مستخدمین بلژیکی نیست معلوم نیست کسی مخالفت میکند بگوید این ها خدمت گزاری نکرده اند. خیر غرض این است که مجلس چهارم از روزی که این کنترات را تصویب کرده باید منظور شود یا نه؟ آقایان می فرمایند که اگر رأی بدهیم فرق نمیکند. بنده نمیدانم چطور فرق نمیکند؟!
+
در مجلس مطرح است و امیدوارم در این دوره تصویب شود. همین طور هم دولت مالیات‌های صنعتی را به یک مورد صحیحی در بیاورد و بیاورد به مجلس تا مردم راحت شوند.
  
اگر رأی بدهیم البته بر بودجه تحمیل خواهد شد. بنده که وقتی که حساب میکنم می بینم در صورت رأی دادن بر بودجه زیادتر می شود. آقایان مخبر و اعضاء کمیسیون باید این حساب را کرده باشند که این بیست و هفت هزار تومان را اگر بدهیم زیادتر می شود و چطور می شود نه زیادتر میشود نه کمتر من که نفهمیدم. لذا عقیده دارم از روزی که مجلس شورای ملی کنترات را تصویب کرده موضوع حقوق از آن روز است.
+
بعضی از نمایندگان - صحیح است‏
  
باین جهت مخالفت کردم نه اینکه بگویم بلژیکی ها بدرفتاری کرده اند خیر خیلی هم خوب رفتار کرده اند. رئیس ـ آقای تدین (اجازه)  
+
رئیس - آقای نظام‌التولیه (اجازه)
  
تدین ـ اینجا دو مطلب طرف توجه آقایان شده یکی راجه به مبلغ بیست و هفت هزارو هفتصدو هفتادو دو تومان برای حقوق آنها و یکی هم منزل برای سکونت آن ها. همانطوریکه آقای مخبر توضیح دادند این مبلغی که در این لایحه از طرف دولت بکمیسیون پیشنهاد شده است و کمیسیون هم تصویب کرده است. چیز تازة نیست مستخدمین بلژیکی که در گمرکات مشغول خدمت هستند مخصوصاً این دوازده نفری که اسامی شان اینجا هست تمامشان سابقه اداری در ادارات دولتی بلژیک داشته اند و از مستخدمین رسمی دولت بلژیک بوده اند کنترات آمده اند بایران و چون اینها بتدریج بایران آمده اند و کنترات های آنها منعقد شده است.  
+
نظام‌التولیه - جراید خراسان شرحی در عملیات بعضی از خوانین قوچان نوشته‌اند که حقیقتاً به افسانه شبه‌تر است و الا تصور نمی‌شود کرد که بتوان در دوره مشروطیت هموچ عملیاتی را در یک محل‌هایی کرد.
  
قبل از مجلس چهارم در وضعیات داخلی آنها یک تعدیلی بوده است باین معنی که یک نفر که سابقاً خدمتش در مالیه و گمرک زیادتر بوده است در کنتراتی که با دولت داشته است یکقدری حقوق زیادتر برایش منظور شده و آنکه کمتر بوده است یکقدری کمتر حقوق باو داده شده و باین ملاحظه یک توازن و تفاوتی ما بین افراد بلژیکی که در گمرک بوده اند بوده است. و همین مسئله باعث دلگرمی آن ها بوده تا اینکه در مجلس چهارم در اواخر مجلس ( که اغلب آقایان هم در آن دوره بوده اند) و خوب هم مسبوق هستند اصلا وضعیت فضا یکطوری بود که علاقمندی به استخدام طبقه خارجی نشان داده نمیشد و فقط موضوع بحث مالیه بود و اینکه از آمریکا برای مالیه مستشار بیاورند.  
+
بنده ابتدائاً عین آن شرحی که در روزنامه نوشته شده به عرض آقایان می‌رسانم و عرض می‌کنم که علت وقوع این طور قضایا چیست. در ضمن اخبار قوچان می‌نویسد: چندی قبل ولی خان قهرمانلو ملقب به ضرغام‌السلطان به معیت حاج محمدحسین رستم آبادی و چند نفر سوار به کلاته سیاه رشت وارد می‌شوند. به خان مزبور خبر می‌دهند شیخ برات‌علی نامی که به عوض او بوده در آن قلعه است دو نفر سوار به سراغ او رفته حاضر می‌نمایند. پس از فحاشی و هتاکی زیاد نسبت به او از قریه قز بوده حرکت و به سمت رستم آباد رهسپار می‌گردد به دو نفر سوار مزبور حکم می‌کند که شیخ را متعاقب او به رستم آباد می‌برند سوارها نباید به دستور ارباب خودشان پس از خروج از قلعه گردن شیخ را با ریسمان به دم اسب بسته مشغول تاخت و تاز می‌شوند.
  
در اثر این وضعیت که از تأثیر فضا و محیط پیدا شده بود این بود که کنترات پانزده نفر از مستخدمین بلژیکی از طرف دولت وقت بمجلس پیشنهاد شد و باز در اثر همان تأثیرات سه نفر را قبول نکردند و دوازده نفر را قبول کردند و در اثر یک وضعیاتی آمدند یک کنترات متحدالشکلی درست کردندو طبق قانون دوره چهارم و این کنترات متحدالشکلی که تصویب شده است و چهارم سنبلة سال آینده تمام میشود و مدت کنترات های هر دوازده نفرشان منقضی می شود یک تغییری در تعادل وتوازن وضعییات سابقة خودشان در کار بوده است و این مسئله تولید اشکال کرده چون این بیست و هفت هزار تومان را در سابق آنها می گرفتند ولی با یک ترتیب مخصوص خودشان خودشان تقسیم می کردند و برای اینکه تعادل و توازن دومرتبه برقرار شود آمده اند ومیگوید این ترتیب را مجلس پنجم تصویب کند و اینکه کلمة سهوی اینجا گفته شد نسبت سهو بمجلس داده نشد ایشان هم اینطور اظهار نکردند نمی دانم آقایان مقدمه این راپرت را خوانده اند یا نه ؟ در این مقدمه تصریح شده است که سهو شده اما سهو را بمجلس نکرده و این اشکال در نتیجة سهوی که از طرف وزارت مالیه وقت در دورة چهارم در موقع گذشتن کنترات ها بعمل آمده حادث گردیده. می بایست وزارت مالیه وقت در آن تاریخ درست توضیح بدهد و این اشکالات پیش نیاید باین جهت در جزء صرفه جوئی ها و بودجة گمرک همانطور که قبل از دو سال معمول بوده است در بودجه منظور شده ولی چون مجلس رأی داده است که در یک حدود معینی حقوق بگیرند. اینها نتوانسته اند از بودجة گمرک بردارند باین جهت است که آمده اند ثانیاً تقاضا کرده اند و از طرف دولت هم لایحه آن تقدیم شده است که در صورتی که مجلس مقتضی و صلاح بداند تصویب کند. ازهمان مجلس هائی که صرفه جوئی شده است بآنها بدهند و تا چهارم سنبله سنه آتیه کنترات همه شان منقضی میشود آنوقت اگر خواستند تجدید نمایند موضوع دیگریست این راجع باین قسمت.  
+
مسافت بین دو قریه را که قریب دو فرسخ بوده به این حال طی می‌نمایند بین راه چند مرتبه شیخ بیچاره ضعف نموده روی زمین می‌افتد مأمورین قسی‌القلب به وسیله درفش و جوال‌دوز (که حسب‌المعمول نوکرهای این خان برای همین مواقع با خود دارند) او را از روی زمین حرکت داده و باز بنای اسب تاری به حال مذکور می‌گذارند. تا این که به قریه رستم آباد برسند درب قلعه اسطخری بوده پر از گل و لجن قریب بیست مرتبه بیچاره را میان اسطخر انداخته بیرون می‌آورند و در فواصل آن کتک زیادی می‌زنند و در آخر هم لباس‌های او را کنده از سر تا پای آن را به گل سیاه گرفته به این هیئت پیش خان مذکور می‌برند آن مجسمه شقاوت.
  
واما راجع بمنزل : اینها دوازده نفرند چنر نف از آنهاکه مامور نقاط خارج میباشند چون بنا و عمارت برای گمرک از خود دولت در آن نقاط هست در آنجا منزل دارند و در مقدمه این راپورت هم ذکر شده از قبیل انزلی آستارا مشهدسر بندر جز سیستان بندر شاه عباس و محمره و جلفا و تبریز در این نقاط دولت عمارات گمرکی دارد و هر یک از این مستخدمین بلژیکی که مامور آن نقاط میشوند البته در آن عمارات دولتی منزل میکنند و دیگر دولت برای آنها منزل جداگانه اجاره نمیکند و فقط سه نفر اینها میمانند. بعد از آنکه کنترات آنها در مجلس چهارم گذشت این اختلاف هم در آنجا موجود شده است.  
+
ثانیاً بنای فحاشی و هتاکی گذارده و امر به حبس و زجر او می‌نماید پس از مدتی حبس و آزار برادر حاج سابق‌الذکر رسیده و به حال او رقت می‌نماید و به وساطت او خان از سر قتل و زجر او می‌گذرد تا این که کسان او از قریه مایوان مسبوق شده می‌آیند و جسد نیم‌مرده شیخ را روی الاغ انداخته به خانه‌اش می‌برند پس از چند روز که فی‌الجمله رمقی پیدا نموده و تخفیفی در جراحت بدن او پیدا می‌شود برای اظهار شکایت به شهر می‌آید و به مقامات عالیه اظهار مظلومیت و دادخواهی می‌نماید. تاکنون چندین مرتبه حکم از مرکز برای رسیدگی به شکایت شیخ و رفع تظلم او صادر و به ملاحظاتی تمام مسکوت‌عنه مانده و شیخ بیچاره در کوچه‌های قوچان ویلان و سرگردان مانده است. حقیقتاً این قسم پیشامدها در شهرهایی که مدعی‌العموم دارد خیلی عجیب است که تعقیب نمی‌شود و هر کاری که دل‌شان می‌خواهد می‌کنند.
  
قبل از دوره چهارم دولت بهر یک از آنها منزلی که شایسته مقامشان باشد میداده است حالا در این یک سال و نیم و دو سال سه نفرشان بی منزل مانده اند آن وقت آن نقطه نظر اخلاقی و احتیاجات اداری رئیس کل گمرکات میگوید شما که بآن هشت نفر یا نه نفر که منزل داده اید این سه نفر هم اهمیتی ندارد در ازاء خدمات صادقانه کرده اند در واقع یک اجاره خانه در ماه آن هم باینطوری که کمیسیون رأی داده است از بیست و پنج الی پنجاه تومان مال الاجاره نسبت باین سه چهار نفر بدهند و خانه اجاره نمایند بنابرین تصور میکنم که این یک چیز تازه نیست و تحمیلی هم بر بودجه نیست و علت این اشکال همان بود که بطور خلاصه بعرض آقایان رساندم و اگر آقایان توجه بفرمایند و بمستخدمین گمرک که از بلژیک آمده اند مبلغی پول بهر قصد یا اجاره خانه یا انعام یا اضافه مخارج داده شود با سوابقی که داشته اند یک تشویقی است و موضوع حاتم بخشی هم نیست. در ازاء خدمت است پول مفت هم داده شده است. جمعی گفتند : مذاکرات کافی است و بعضی گفتند کافی نیست. رئیس ـ آقایانی که مذاکرات را کافی میدانند قیام فرمایند اغلب قیام نمودند رئیس ـ معلوم میشود کافیست رأی میگیریم برای شور مواد آقایانی که دخول در شور مواد را تصویب میکنند قیام فرمایند. (اغلب قیام فرمودند)
+
در صورتی که مشهد مدعی‌العموم دارد برای رسیدگی به این طور قضایا که اگر مدعی خصوصی نداشته باشد مدعی عمومی باید خودش تعقیب کند. متأسفانه مدعی‌العموم مشهد هیچ وقت در این قبیل قضایا دخالت نمی‌کند این که بستگی مخصوص به یک عضو مهم مرکز دارد و تقریباً می‌توان گفت که مدعی‌العمومی مشهد قبول شده است و چندین سال است که ابداً تغییر نمی‌کند و البته اگر مدعی‌العموم تعقیقب بکند ابداً ممکن نیست این قضایا روی بدهد و مدتی این شخص بیچاره در آنجا ویلان و سرگردان مانده است و به هیچ‌وجه تعقیب نشده. بنابراین خواستم قضایا را به عرض آقایان برسانم و از طرف مجلس مقدس شورای ملی به دولت تذکر داده شود که حقیقتاً چرا باید در یک ولایاتی در زمان مشروطیت یک حرکاتی بکنند که این طور رقت‌آور باشد.
  
ئیس ـ تصویب شد. ماده اول قرائت شد. ( بشرح آتی قرائت شد) ماده اول ـ وزارت مالیه مجاز است برای مامورین بلژیکی گمرکات که در اماکن دولتی سکنی دارند منزلی متناسب با اهمیت مشاغل آنها در حدود ماهی ۲۵ الی پنجاه تومان اجره و باختیار ایشان بگذارد
+
رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)
  
رئیس ـ آقای مساوات (اجازه) مساوات ـ اگر چه آقایان توضیحاتی دادند که خیلی کافی بود ولی این بنده یک مسئله راجع باینطور مسائل از مجلس گذشته است بآقایان تذکر می دهم و آن راجع بوده است بمسئله کنترات عموم خارجی ها که در دوره چهارم تصویب شده است و گذشتن آن قانون از روی این فلسفه بود که دیده میشد در بودجه خارجی ها وقتی که با دولت حساب میشد یک مخارج و یک اسامی خرجی هست که هیچ ربطی به کنترات ندارد مثلا خرج درشکه دیده شده و خرج بعضی چیزهای تجملی از قبیل مبل و اثاثیه و بعضی بعضی چیزهای دیگر را مینوشتند. برای اینکه دولت محدود باشد در وضع کنتراتها قرار دارند که کنترات خارجی ها وقتی بمجلس می آید باید خدمت او وسعت او و وجهی که او را کنترا میکنند و مدتش را بمجلس بیاورند و تصویب شود و حقوقی اضافه بر آنچه که مجلس تصویب کرده داده نشود و این برای همین مسئله است مخارج سبک هم مثلا داده نشود این مسائل برای شخصی بخصوص نیست و برای بلژیکی و غیر بلژیکی نیست مستخدمین بلژیکی هم البته خیلی خدمت کرده اند و منظور نظر هم می شد و گویا عموم وکلاء هم از آنها خشنود باشند اما این چون مخصوص یکدسته نیست بنده اساساً مخالفت دارم که یکدیناری زیادتر از آن کنتراتی که گذشته است داده شود و مخالفتم از اینجهت است
+
حاج میرزا عبدالوهاب - بنده می‌خواستم تقاضا کنم که مدت‌ها است دو فقره سؤال از وزارت مالیه کرده‌ام تقریباً شش هفت ماه است و هنوز حاضر نشده‌اند جواب بدهند و همین حاضر نشدنشان باعث شده است که هر دوره یک مالیات جدیدی بر اهالی همدان تحمیل می‌شود استدعا می‌کنم مقرر فرمایید که زودتر بیایند و جواب سؤالات بنده را بدهند و جلوگیری هم از این خلاف قانون‌ها بکنند.
  
مخبر ـ اینجا یک شبهه برای آقای مساوات شده که لازم است رفع آن را بکنم اولا آن قانونی که فرمودند از مجلس گذشته البته محترم است و کنتراتهائی هم که شده است البته از آنقانون تجاوز نکرده و نمیکند. هر کنترات یکشرائط اصلیه و یک شرائط فرعیه دارد. شرائط اصلیه همانطور که فرمودند باید بمجلس بیامد و شرائط فرعیه را هم باز مطابق یکترتیبی که خودش تصویب کرده است باید معین کند اما این موضوع مخالف با آن مسئله نیست و این یکچیزی برخلاف کنترات و اضافه کنترات نیست. شما یک یک مامورینی میفرستید به یک چند نقطه از این نقاط عمارات دولتی دارند مثل اینکه نه نقطه است که دارند و در راپورت نوشته شده است از قبیل انزلی، آستاراریاریا،بوشهر ،بندر جز، سیستان،بندر عباس، محمره، جلفا، تبریز در یک قسمت ها عمارات دولتی هست ودر یکقسمتهائی هم از طرف دولت دستور ساخته شدن داده شده است
+
رئیس - تأکید می‌شود
  
اما یک جاهائی که عمارات دولتی ندارد رئیس گمرک وقتی بآنجا میرود البته منزل می خواهد و این منزل را البته باید دولت بدهد. این حرف مشروع و حسابی است منتهی کمیسیون بودجه مقدار و مبلغش را هم معین کرده است که از پنجاه تومان کرایه خانه و اثاثیه تجاوز نکند یعنی از بیست و پنج تومان الی پنجاه تومان و این قبیل دقت ها در یک کمیسیونی که هجده نفر هستند و شاید در آنجا هم مجال رسیدگی و تحقیق و تدقیق بیش از مجلس شورای ملی باشد شده و تصورهم نمیکنم ماها میل داشته باشیم چیزی را بدون جهت و سبب بیاوریم از تصویب مجلس بگذرانیم یا چیز هائی بگوییم که خلاف واقع باشد.  
+
بعضی از نمایندگان - وارد دستور بشویم.
  
بعضی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است
+
رئیس - خیر کمیسیون بودجه راجع به دوازده نفر مستخدمین بلژیکی مطرح است در کلیات مخالفی نیست؟
  
رئیس ـ آقای طهرانی (اجازه) آقا شیخ محمد علی طهرانی ـ بنده با این ماده و ماده بعد هر دو مخالفم و فلسفه مخالفتم دو امر است یک امر این است که این اصول غریب نوازی که در مملکت ما پیش آمده است یک مقدمه ای است برای اینکه یکعده زیادی مستخدم که ما از خارج آورده ایم وقتی که دیدند ما یک موضوعی را برای یکی گذراندیم این فتح باب می شود و یک راهی پیدا میکنند مستخدمین غیربلژیکی هم که از هر ملتی باشند آنها هم همین تقاضا دارند ثانیاً مگر مستخدمین خارجی همه خائن بودند که مستخدمین بلژیکی حتماً باید برایشان خانه تهیه بشود؟
+
حاج میرزا عبدالوهاب - بنده مخالفم.
  
مستخدمین ایرانی را هم که از مرکز ماموریت میدهند بروند بیک جائی حقوقشان را هم نمی دهند که بروند بمحل برسند. چه فرق می کند اگر بنا بخدمت است آخر ما مستخدمین ایرانی کم داریم و باید برای آن ها هم همین وجه منظور نظر باشد.
+
رئیس - بفرمایید
  
ثانیاً عیبی که پیدا می کند اینست که سی نفر بملیت های دیگر در این مملکت هستند که مستخدمین ایرانند آنها هم فردا تقاضا می کنند که چطور شما به بلژیکی ها خانه داده اید باید بما هم بدهید. چطور بآنها اضافه داده اید بما هم باید بدهید. آخر ایرانی ها چه فرق با آنها دارند که باید گرسنه بمانند؟ شش ماه بشش ماه حقوق نگیرند محو شدند؟ ولی مستخدمین خارجی علاوه بر حقوق باید برایشان یک کرایه خانه هم تصویب کنیم.
+
حاج میرزا عبدالوهاب - در این لایحه نوشته شده که بیست و هفت هزار و هشتصدو خورده‌ای تومان علاوه به این مستخدمین داده شود. به علاوه منزل هم داده شود البته کسی منکر خدمات مستخدمین بلژیکی نیست.
  
وزیر مالیه ـ آقای تهرانی توجه بفرمائید اینکه ما اینها را منترات کردیم برای یکمصلحتهائی بود والا البته هیچوقت مستخدمین خارجی نمی آوردیم و امیدوارم که در یکمدت قلیلی رفع احتیاجاتمان از مستخدمین خارجی بشود اما مادامی که باید آنها را نگاه داری کرد البته یکنفر که از خارج می آید غیر از مردم این مملکت است و با مستخدمین خودمان مطابق قانون استخدامی که شما تصویب کرده اید رفتار میکنیم آنها هم راضی هستند و باید هم راضی باشند ولی خارجی ها را که می آوریم باید وسایل که راحتیشانرا فراهم کنیم.
+
ولی یک مملکتی که این قدر بی‌پول است این قدر بذل و بخشش را بنده سزاوار نمی‌دانم باید اول تحصیل پولش را کرد بعد بذل و بخشش کرد تا محتاج به یک قرض و تحمیل طاقت‌فرسا به مردم بشویم و بنده این کار را سزاوار نمی‌دانم از این جهت مخالف هستم.
  
رئیس ـ آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه) حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده فرمایشات آقای وزیر مالیه را تصدیق میکنم ولی آنروزی کی میآیند کنترات میشوند تمام این جزئیات لازمه منظور شده است برای خانه شان و درشکه شان تمام اینها منظور شده است دیگر هی هر روز لایحه بیاورند با این وضع بودجه مملکت ایران بنده صلاح نمیدانم حالا اگر اکثریت آقایان صلاح میدانند ببنده مربوط نیست و با این کسر بودجه بیست و هفت هزار تومان بعنوان اندامیته و چه و چه این حرفها را بنده مقتضی بودجه حاضر نمیدانم.
+
رئیس - آقای آقا سید یعقوب (اجازه)
  
مخبر ـ برای آقا یک اشتباهی حاصل شده است. اینها را که کنترات کرده اند برای تهران کنترات کرده اند و قرار نشده است که بروند بندر جز یا بوشهر و البته وقتی که میروند ببندر جز یک منزلی می خواهند و این اشکالی ندارد.
+
آقا سید یعقوب - بنده هم مخالفم.
  
رئیس ـ آقای مدرس پیشنهاد کرده اند از دستور خارج شود
+
عمادالسلطنه مخبر کمیسیون بودجه - این که آقا فرمودند بیست و هفت هزار تومان و کسری در این لایحه نوشته شده است ولی در همین لایحه هم نوشته شده است که کلیه این مبلغ در بودجه سنه ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ منظور شده و به هیچ‌وجه موجب هیچ گونه اضافه مخارجی نیست.
  
مدرس ـ اگر چه بنظر اینطور می آید که بشخص بنده بربخورد ولی من از بین مستخدمین خارجی عقیده به بلژیکی ها دارم. عقیده شخصیم این است چون ده دوازده سال است که در این شهر هستم و آنچه بمن خبر رسیده است و تحقیق کرده ام اینها صادقانه باین مملکت خدمت کرده اند. ولی این لایحه چون با ذهن ما مسبوق نیست توی ذهن بعضی ها میزند آنها هم حق دارند لهذا تقاضا کردم از دستور امروز خارج شود و در خارج در اطراف آن مطالعه بشود یا اینها قانع بشوند یا آنها من مستخدمین بلژیکی را بهترین مستخدمین می دانم که در این مملکت آمده اند لهذا اگر آقایان صلاح میدانند باشد بعد در اطرافش مطالعه بشود آقایان قانع بشوند بعد بیاید بمجلس.  
+
اولاً بنده باید تاریخچه این مسئله را عرض کنم چنانچه پریروز هم عرض کردم این در نتیجه یک سهوی است که در نوزدهم جوزای ۱۳۰۱ در مجلس شورای ملی واقع شده است در موقعی که لایحه دولت راجع به دوازده نفر بلژیکی مطرح بوده است وقتی می‌خواستند رأی بگیرند. آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت توضیح می‌خواهند (در صورت مجلس هست) که این کنترات‌ها از چه تاریخ است ایشان جواب می‌دهند از تاریخ تصویب در صورتی که از تاریخ تصویب نبوده است و از تاریخ انقضای کنترات سابق‌شان بوده است و اگر در تاریخ تصویب بنا بود معمول شود.
  
رئیس ـ آقای تدین (اجازه) تدین ـ این راپورت کمیسیون تقریباً در بیست و دوم رجب طبع شده و توزیع هم شده ودرجلسه گذشته هم تقاضا شد که جزو دستور امروز شود. بنده تصور میکنم آقایانی که نفیاً یا اثباتاً علاقمند بوده اند با این راپورت که قبول بکنند یا رد بکنند وطالعات خود را کرده اند و با اینکه آقای مدرس تصدیق میفرمایند خدمات صادقانه مستخدمین بلژیکی را وتصور میکنم سایر آقایان هم در این باب هم عقیده باشند بنده تصور میکنم زیاد در این باب صحبتی نخواهد شد مگر اینکه موضوع مکرر شود برای اینکه آقایانی که مخالف بودند دلائل خودشان را اقامه کردند و موافقین هم توضیحات خودشان را دادند و چیزی هم که قاطع است رای است.  
+
همان طور که در این لایحه هم عرض شده است مستلزم این بود که یک عده از بلژیکی‌ها بدون استحقاق از حقوق کنتراتی‌شان علاوه دریافت کنند و یک عده دیگر بدون جهت از حقوق حقه خودشان کمتر دریافت کنند. برای این مسئله دولت ناچار بود به مجلس مراجعه کند که رفع این اشتباه بشود.
  
حالا امروز از دستور خارج بشود و در خارج تبادل نظر شود نمی دانم عملی خواهد بود یا نه مگر اینکه آقای مدرس پیشنهادشان را اصلاح بفرمایند که برای جلسه بعد باشد بعد رای بگیرند مدرس ـ قبول می کنم رئیس ـآقایانی که این تقاضا را تصویب می کنند قیام فرمایند یکنفر ازنمایندگان با اصلاح (عده کمی برخاستند) رئیس ـ تصویب نشد نصرت الدوله ـ اجازه میفرمائید آقای مدرس خودشان تقاضای اصلاح کرده اند رئیس ـ اصلاحی ببنده نرسید نصرت الدوله ـ بنده پیشنهاد می کنم ( پیشنهادی تقدیم نمودند) پیشنهاد آقای نصرت الدوله بشرح ذیل قرائت شد تقاضا میشود که لایحه امروز از دستور خارج و در جلسه آتیه جزو دستور شود
+
در آن وقت که مجلس نبود بعد هم که این لایحه را به مجلس تقدیم کردند مدتی در کمیسیون طول کشید چون لازم بود توضیحاتی از رئیس کل گمرکات در این باب خواسته شود رئیس کل گمرکات هم به مسافرت رفته بود بعد از آن که از مسافرت برگشت به کمیسیون آمد و توضیحاتی داد معلوم شد که هیچ گونه اضافه مخارجی نیست و همان است که در بودجه سنه سیصد و دو و سیصد و سه تصویب شده است این بود که راپورتش تقدیم مجلس شد همین طور هم در راپورت کمیسیون ذکر شده و از تصویب مجلس هم گذشته است.
  
رئیس ـ توضیحی دارید آقا نصرت الدوله ـ خیر توضیحی ندارم رئیس ـ آقایانی که این تقاضا را تصویب می کنند قیام فرمایند (اکثر قیام نمودند) رئیس ـ تصویب شد قانون سرباز گیری عمومی مطرح است مذاکرات راجع بکلیات است آقای دامغانی (اجازه)دامغانی ـ بنده در کلیات عرضی ندارم.
+
بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است
  
رئیس ـ آقای یاسائی(اجازه) یاسائی ـ موافقم رئیس ـ آقای کازرونی (اجازه) کازرونی ـقانون را وضع می شود نباید از نقطه نظر حسن ظن یا سوءظن نسبت باشخاص باشد بنده عقیده دارم که بایستی عقیده خودم را اظهار کنم. مثلا آقای مدرس( که مقام بنده نسبت بایشان معلوم و مسلم است) با این قانون موافقند بنده اگر بنا باشد به تبعیت ایشان عقیده خودم را گمان کنم عقیده ام است که یک نوع خیانتی بعقیده خودم کرده باشم قانون فی حد ذاته خوبست بهتر است از عدم آن لیکن بایستی قبل از وضع قانون زمینه را ملاحظه کرد زمینه قوانین اخلاق و احوال و اوضاع عمومی مملکت است اگر یک قانونی وضع شد در صورتیکه زمینه حاضر نداشته باشد یعنی اخلاق عادات اطوار.
+
بعضی گفتند - کافی نیست
  
وضعیات موافق با آن قانون نباشد هرچند آن قانون خوب باشد بنده تصور میکنم اثرش چندان خوب نباشد. ما قوانین در مملکت خیلی وضع کردیم حالا بعضی اش اجراء شده بعضی اش نشده. بعضی خوب اجراء شده بعضی بد. بطور کلی ما بایستی قبل از آنکه قانون وضع زمینه اش را در نظر بگیریم که بضرر دولت مآلا و بضرر مردم حالا تمام نشود. نوشتن قانون سهل است و اشکالی ندارد لکن همانطوری که عرض کردم قبلا باید زمینه اش را تهیه کرد.  
+
رئیس - آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند. (عده‌ای قیام نمودند)
  
بنده عقیده ام این است که ما بایستی اولا در نظر بگیریم که یک اشخاصی که بعنوان سربازی وارد می کنیم پس از اینکه خارج می شوند متخلق بیک اخلاقی باشند که هم برای خودشان و هم برای جامعه مفید باشد اگر این را قبلا در نظر گرفتیم و تأمین کردیم.  
+
رئیس - معلوم می‌شود کافی است. آقای آقا سید یعقوب. (اجازه)
  
البته بنده موافق هستم روح مملکت باخلاق مردم مملکت است اگر اخلاق عمومی رو بفساد رفت مملکت بطرف فساد می رود قبل از همه چیز باید این مسئله را تأمین کرد مطمئن و خاطر جمع شد بعد قانون وضع کرد در هر صورت بنده عقیده ام این است برای امروز که یک عده زیادی از مردم چه در مرکز و چه در ولایات و چه در قراء بیکارند و بالعکس یک عده از مردم بالطبیمه دارای مشاغلند یا کاسب یا تاجر یا زارع یا حمالند و بالاخره متصدی و مباشر امور جامعه هستند در اقلیت هستند و اکثریت مردم بیکار هستند بنابر
+
آقا سید یعقوب - راجع به فرمایش آقای عمادالسلطنه. اولاً این را عرض کنم که راجع به اساس مالیه سخت است صحبت کردنش در مجلس برای این که مخبر کمیسیون بودجه آقای عمادالسلطنه است که به نظر بی‌مرحمتی حمله می‌کند و بنده نمی‌توانم به ایشان اعتراضی کنم خودشان تصدیق می‌کنند که این مال سیصد و دو و سیصد و سه است و مال سابق نیست. یعنی در بودجه هزار و سیصد و دو و سه منظور شده پس معلوم می‌شود که این یک اضافه مخارجی است که آورده در بودجه.
  
 +
بنده و آقای حاج میرزا عبدالوهاب با این اضافه مخالف هستیم چون همان طور که در سابق هم بنده عرض کرده‌ام اگر سابقاً آنها کنترات داشته‌اند که مطابق آن خدمت‌شان حقوق به آنها می‌دهند و اگر یک خدمت جدیدی به آنها رجوع کرده‌اند و مستوجب نصیحت جدیدی هستند که خوب است آن را هم آقای مخبر بفرمایند که چون یک خدمت دیگری به آنها رجوع شده در مقابل این خدمت این نعمت را هم باید به آنها داد.
  
این بایستی بیکارها را زیر اسلحه آورد نه کار دارها را ولی بطور عمومی اشخاصی که دارای مشغل و کارند مجبور باشند زیر اسلحه بیایند و بالعکس مردم زیراسلحه نروند خوب نیست و بنده معتقدم بمقتضای حال امروزی مملکت ما که یک فقر عمومی در مملکت حکمفرماست نظام باید داوطلب داشته باشد و بنده عقیده بنظام داوطلب دارم نه اجباری.. ( همهمه بین نمایندگان ـ صدای زنگ رئیس )
+
و الا در صورتی که کنترات‌شان در سابق تصویب شده و دارای یک حقوقی بوده‌اند دیگر اضافه برای چیست و همان طور که خودتان هم فرمودید در بودجه هزار و سیصد و دو و سه هم تصویب شده است در هر صورت مخالفت بنده و آقایان دیگر از این نقطه‌نظر است که این زیادتی برای چیست و چه خدمتی کرده‌اند که این اضافه بایستی منظور شود و در واقع توضیح این مسئله را می‌خواهم.
  
کازرونی ـ بنده عقیده ام این است که باید نظام با داوطلب باشد زیرا نتیجه اش این می شود مردم بیکاری که حاضرند منحصراً برای یک لقمه نان یک مشغولیاتی برای خودشان تحصیل نمایند شاغل کار می شوند و بالعکس اشخاصی اشخاصی که دارای شغل و کاری هستند از شغل خودشان باز نمی مانند و اگر غیر از این باشد بنده عقیده ام این است همانطوری که دولت عثمانی نتیجة خوبی نگرفت ما هم نتیجه خوب نخواهیم گرفت .
+
مخبر - اولاً بنده هیچ وقت حمله و تعرض نکرده‌ام که ایشان فرمودند حمله و تعرض می‌کنند و این فرمایش ایشان مورد ندارد. اما این که فرمودند چرا در بودجه ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ ذکر شده؟ جایش همانجا است چون در سنه ۱۳۱۱ کنترات اینها
  
یک قدری دقت کنید ببینید این نظام اجباری که همیشه یک قسمت از مملکت را بحال تزلزل می اندازد با این و حقیقت امروزی آیا هیچ لطمه بزراعت و فلاحت اقتصاد تجارت وارد میآورد یا نه؟؟ زیرا قبل از همه چیز خواهشمندم در نظر بگیریم و رفقا در نظر بگیرند نظام باید کاملا بر طبق احکام و قوانین شرع که یک قانون معین و مشخصی دارد باشد دو مورد دارد باشد یا جهادات یا دفاع. دفاع فرض ذمه تمام افراد مردم است بطور وجوب کفائی که از جانشان و مالشان و تمام حیثیتشان از وطن و دین خودشان دفاع و مدافعه بنمایند و این یک ترتیبی دارد معین. یا این است که جهادات از روی یک شرایط معین در موقعش باید اشخاص معین زیر اسلحه بروند و بنده با موافق هستم.
+
تجدید شده است آن وقت باید در بودجه هزار و سیصد و دو و سه این اضافات‌شان ذکر شده باشد و از تصویب مجلس هم گذشته باشد همین طور هم شده و از تصویب مجلس گذشته است. اما این که فرمودند چه خدمت جدیدی کرده‌اند که این حقوق به آنها داده می‌شود این یک چیز جدیدی نیست و خدمت هم جدیداً نکرده‌اند. همان طوری که سایر مستخدمین خارجی در کنتراتشان قید هست در کنترات مستخدمین بلژیکی هم این مسئله قید شده است که در سال اول و دوم و سوم و همین طور در سنوات خدمت‌شان حقوق‌شان نسبت به سال قبل علاوه می‌شود. این یک چیز تازه‌ای نیست همچنانی که نسبت به مستخدمین داخلی ایران هم این مسئله منظور شده و از این اضافه بهره‌مند می‌شوند و باز هم تکرار می‌کنم که به هیچ‌وجه من‌الوجوه در این قسمتی که امروز مجلس تصویب می‌فرماید یک دینار بر بودجه که تصویب شده تحمیل نمی‌شود.
  
یا این است که ما بایستی اگر امروز مقتضی ندیدیم که بتمام معنی آن قانون را در موقع عمل بگذاریم ملاحظه کنیم به بینیم بهترین دول عالم چطور معامله می کنند ما هم از امور آن ها تبعیت کنیم. یکی از دولی که در امور مملکتی خیلی خوب کار می کند و در مملکت داری قابل است انگلیس است نظام اجباری ندارد ژاپن است که مترقی است و هم متمدن و هم متقدم است و هم متجدد است و نظام اجباری ندارد. یکی امریکا است که نظام اجباری ندارد و بالاخره بسیاری از دول متمدنه است که نظام اجباری ندارد.دولت عثمانی نظام اجباری داشت لیکن مراجعه کنید ببینید اثراتی که نظام اجباری برای دولت عثمانی گذاشت چه بود و چه نتیجه گرفتند این است عقاید من.  
+
رئیس - آقای کازرونی. (اجازه)
  
سالار لشگر مخبر کمیسیون نظام ـ البته آقایان محترم تصدیق میفرمائید که این قانون یکی از مهمترین قوانینی است که بمجلس آمده و البته وضعیات روحی یک مملکتی را بکلی تغییر خواهد داد و یک قدم بزرگی است بطرف ارتقاء وتجدد و دخول در عداد ملل حیه برای اینکه ملل حیه مللی هستند که همیشه از حقوق خود بتوانند دفاع کنند و در رشته دولی محسوب شود که افراد در حفظ مملکت شرکت می کنندحالا مسائلی را که آقای کازرونی فرمودند یکی یکی جواب می دهم و آنها را رد می کنم
+
کازرونی - موافقم.
  
اولا ایشان نسبت باخلاق فرمودند و فرمودند پس از آنکه یک عده داخل شدند باید دید اخلاق آنها چه میشود. در این جا یک دور و تسلسلی است هم باید مشاهده کرد که برای دخول در نظام چه اشخاصی لازم است و هم باید دید ازآنجا با چه اخلاقی بیرون می آید. مسئله دیگری که آقای کازرونی فرمودند اصول داوطلبی بود که فرمودنداشخاص بیکار و اشخاصی که هیچ نمی توانند از عهدة معاش خود برایند آنها بردند و داغوطلب در یک عده قشونی باشند. که برای اخذ یک وجوهاتی داوطلب میشدند نه برای خدمت نظامی یا دفاع از مملکت و بالاخره اصول داوطلبی این قانون را متزلزل میکند. برای اینکه در چند سال اخیر بر ما ثابت شد که چیز بدی است برای اینکه ژاندارم را بطور داوطلب می گرفتند بریگارد قزاق هم داوطلب بود و بالاخره بعد از یک مدتی بترتیب بنتیجه مراجعه شد معایب داوطلب این است اشخاصی که می روند آنجا و داوطلب می شوند
+
رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)
  
البته اخلاق خوبی ندارند. ولی وقتی که جامعة مردم برای خدمت سربازی حاضر شدند آن وقت از تمام خوش اخلاق های مملکت و اشخاص صحیح می روند در تحت بیرق دولت و در آنجا مشغول خدمت می شوند و در آنجا البته اخلاقشان از هر حیث بهتر میشود. اولا تساوی که از حیث طبقات پیدا می شود یعنی در نظام اجباری طبقات ممتازه و عالی و رنجبر و رعایا تمام در یک مقصد دوش بدوش سر میکنند و تربیت میشوند و همه آنها همدیگر را خواهند شناخت و خواهند دید که با هم چه تفاوتی دارند و اشخاصی که از طبقه پائین هستند با معاشرت طبقات عالیه البته کسب اخلاق بهتری می کنند.  
+
حاج میرزا عبدالوهاب - بنده معنی بودجه مصوبه را ندانستم اگر اینها واقعاً تصویب شده دیگر زیادی معنی ندارد. اگر چنانچه یک پول زیادی در گمرک جمع شده است آن را باید بدهند به خزانه مملکت نه این که چون آنجا یک پول زیادی جمع شده باید فوری برایش خرج بتراشیم و یک لایحه پیشنهاد کنیم به مجلس.
  
از آنطرف اشخاص بالاتر و ناز پرورده در ثروت در آنجا بمشقت و زحمتی که طبقه رنجبر دارند آشنا نیشوند اینها که با هم ممزوج شدند از آنها یک جامعه تولید میشود که حس میکند مملکت چیست؟ وطن چیست؟ و بالاخره خودش را در موقعش برای جهادو دفاع مهیا میکند. و اینکه مخبر فرمودند شرعاً دفاع یا جهاد لازم است چون خود آقای کازرونی جزء مجاهدین بودند میدانند که اگر کسی قبل از وقت عادت بتفنک یا توپ انداختن نداشته باشد چطور می تواند در مقابل یک عساکر منظمه جهاد کند و همین اصول سربازگیری عمومی اساساً از روی شرع بوده وخود مردم باید بالطبع حاضر شوند. لهذا هم از حیث اخلاق و هم از حیث شرع. بنده تصور میکنم که بهترین مسائل مسئله نظام اجباری است. حالا آمدیم سر منافع باید دید که برای ملت چه منافعی دارد و برای دولت چه منافعی دارد. آنچه منافع که راجع بملت بود مختصراً حالا میآئیم بر سر منافع دولت.  
+
این معنی ندارد اگر این طور است الان تمام ادارات ما بی‌مواجب مانده‌اند اول حقوق آنها را بدهند بعد برای اینها پیشنهاد زیادی بشود.
  
آقای کازرونی در ضمن بیاناتشان از ژاپون و امریکا صحبت فرمودند که نظام اجباری ندارند. بنده اگر چه نمیخواهم بآقایان تصدیع بدهم ولی اگر بتاریخ مراجعه کنند ملاحظه خواهند کرد آنچه که دولت ژاپن است اگر نظام اجباری نداشت باین درجه ارتقاء و عظمت نمیرسید و در آن مملکت این مسئله کاملا جاری است. نظام اجباری محسناتی که برای این دولت دارد این است که ارزان تر تمام میشود و پس از آنکه برای دولت ارزان تمام شد آنوقت یک طبقاتی از جمعیت تولید میشود و بطوری که در قانون ملاحظه می فرمائید طبقات مقدم و ذخیرة تالی و پاسبان ولی در اصول داوطلبی یک آدمی که اریک جایی بیاید و معلوم نباشد که اخلاق او چطور است این شخص چهار پنج سال خدمت میکند و زحمات دولت و مخارج دولت نسبت باین آدم بهدر میرود و در موقع لزوم بدرد نمیخورد. ولی با ترتیب نظام اجباری بترتیبی که تمام دنیا آنرا اتخاذ کرده اند خیلی منافع دارد.
+
مخبر - متأسفانه توضیحی که بنده می‌دهم آقایان توجه نمی‌فرمایند یا شاید بنده بد توضیح می‌دهم عرض کردم: اینها در جزو بودجه کل مملکتی از تصویب مجلس گذشته است ولی نظر به این که این اضافات برای مستخدمین بلژیکی به موجب کنترات است و باید این اضافات در حق آنها منظور شود اجازه مجلس شورای ملی را لازم دارد ولی در هر صورت در جزو کل مملکتی و گمرک این مبلغ از تصویب مجلس گذشته است این عرض بنده‏.
  
حالا متذکر میشویم که کی آنرا اتخاذ کرده اند. اساس اینقضیه در موقعی بود که ناپلئون با دولت پروس می جنگید و پس از شکستی که بآلمانها در دنیا داد قشون دولت پروس را محدود کردند به هشتاد هزار نفر که دولت پروس حق نگاهداری بیش از هشتاد هزار نفر نظامی نداشته باشد. آنها این ترتیب را محرمانه اتخاذ کردند که پس از سه چهار سال که مجدداً جنگ شروع شد یجای هشتاد هزارنفر سیصد هزار نفر خبر کردند.
+
بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
  
پس از آنکه در اغلب ممالک دنیا بجز ممالکی که مثل امریکا احتیاج زیاد بدریا و کشتی دارند در سایر ممالک متمدنه این ترتیب اتخاذ شده است. بجز ممالک مغلوب که میگویند زیادتر از فلان حد نباید قشون داشته باشند والا مملکت مستسفلی که روی پای خودش می خواهد زندگی کند باید قشون اجباری داشته باشد. باید افرادش تحت سلاح بروند و صرفه این ترتیب این است که وقتی ما پنجاه هزار نفر تحت سلاح داشته باشیم در موقع لزوم با این ترتیب ذخیره دارای صدو پنجاه و دویست هزار نشویم و فعلا هیچ دولتی نیست که امروز ترتیب داوطلبی یا طریق دیگری را اتخاذ کرده باشد.
+
بعضی گفتند - کافی نیست
  
فقط دولت انگلیس قبل از جنگ بترتیب داوطلبی بود و این ترتیب برای این بود که احتیاج او بقشون بری خیلی کم است و مملکتی است بحری و در موقع جنگ بین الملل آقایان مطلع هستند که قشون اجباری را داخل مملکت خودشان کردند و بواسطه همان قشون اجباری بود که فتح هم کردند و هم فتح آنها بتأخیر افتاد.  
+
رئیس - رأی می‌گیریم به کفایت مذاکرات. آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.
  
زیرا اگر از اول قشون آنها زیاد بود و جنگ بین الملل پنج شش سال طول نمی کشید و امروزه دولی که قشون اجباری نمی گرفتند مجبور شده اند که بمرور این ترتیب را عمل کنند. این است که تصور میکنم از هر حیث این بهترین قانون باشد. در کلیات هم گمان نمی کنم آقایان محترم نظریاتی داشته باشند و راجع بمواد هم خود دولت در بعضی موادیک نظریاتی برای جرح و تعدیل دارد که ممکن است در ضمن شور آن اصلاحات بعمل آید و بیش از این هم نمیخواهم در کلیات صحبت کنم. عرایض بنده همین بود که عرض کردم.
+
(معدودی قیام نمودند)
  
رئیس الوزراء ـ بنده قبل از آقای سالار لشگر میخواستم عرایضی عرض کنم
+
رئیس - معلوم می‌شود کافی نیست؟ آقای سرکشیک‌زاده (اجازه)
  
 +
سرکشیک‌زاده - توضیحاتی که آقای عمادالسلطنه دادند بنده را قانع نکرد. مقدمه لایحه را هم خوانده‌ام آقایان ملاحظه بفرمایند در موقعی که یک طرحی به مجلس می‌آید که مستلزم هزار تومان مخارج است یکی از نمایندگان می‌گوید من مخالف با این حاتم‌بخشی‌ها هستم. اگر این طور است بنده هم با حاتم‌بخشی‌ها مخالف هستم. اگر این حقوق را به موجب تصویب مجلس شورای ملی می‌گیرند دیگر هیچ دلیلی ندارد دوباره مجلس رأی بدهد و اگر نمی‌گیرند این را هم خوب است آقای مخبر توضیح بدهند که این بیست و هفت هزار تومان و کسری از چه بابت به آنها داده می‌شود.
  
ولی فرصت نشد. و همینطور عرض میکنم که نطق آقای کازرونی هیچ طرف انتظار نبود و جای تأسف بود که در مقابل یک همچو قانونی اظهار مخالفت بشود. و لی بطور خلاصه عرض میکنم که این ترتیب بنتیجه حاضره قابل ادامه نیست و شش ماه شاید بگذرد که نمیتوانیم از روی نتیجه نفرات بگیریم و مملکت هم بی پاسبان نمیشود. همین دو اصل را در نظر بگیرند و بیش از این هم بنده عرضی نمی کنم
+
رئیس آقای معتمدالسلطنه (اجازه)
  
جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است. (بعضی گفتند کافی نیست) رئیس ـ رأی میگیریم آقایانی که مذاکرات را کافی میدانند قیام فرمایند. ( اغلب قیام نمودند) رئیس ـ معلوم میشود کافی است. رأی میگیریم برای دخول در شور مواد آقایانی که تصویب میکنند قیام فرمایند ( اغلب برخاستند) رئیس ـ تصویب شد. چند دقیقه تنفس داده میشود. ( در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل و پس از نیمساعت مجدداً تشکیل گردید)
+
معتمدالسلطنه - آقای سرکشیک‌زاده در ضمن بیانات خودشان فرمودند که در اینجا حاتم‌بخشی می‌شود بنده تصور می‌کنم خبر کمیسیون بودجه خیلی روشن و واضح نوشته شده گویا کاملاً دقت نفرمودند در خبر کمیسیون نوشته شده است: که در سی و یکم جوزا ۱۳۰۲ کنترات مستخدمین بلژیکی به مجلس تقدیم شده و سی و یکم جوزا روزی است که روز آخر دوره تقنینیه مجلس چهارم بوده است کنترات مستخدمین بلژیکی در همان موقع به مجلس مطرح شد و همان طور که آقای مخبر توضیح دادند آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت سؤال کردند و ایشان جواب دادند که این کنترات‌هاشان باید از روز انقضای کنترات سابق‌شان تجدید شود و به واسطه همین اختلاف این مسئله همین طور ماند و یک اضافاتی به بعضی‌هاشان داده شد و مبالغی هم از حقوق بعضی دیگر کسر شد و چون مجالی برای مجلس باقی نبود و در سی و یکم جوزا مجلس دوره‌اش خاتمه یافت و دیگر مجلس نبود که دولت پیشنهادی راجع به آنها تقدیم مجلس کند.
  
رئیس ـ ماده اول قرائت میشود: ( بشرح ذیل خوانده شد) ماده اول ـ کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات بخدمت سربازی مکلف میباشند. رئیس ـ آقای دامغانی. (اجازه)
+
در دوره حاضر این پیشنهاد به مجلس آمد و آن اشتباهی که در دوره چهارم شد در این پیشنهاد اصلاح شده و آن تفاوتی هم که می‌بایستی داده شود مجلس شورای ملی در بودجه سنه ۱۳۰۲ تصویب کرده است و گمرک هم به اسم آنها کنار گذارده و منتظر است که پس از تصویب مجلس حقوق حقه آنها را به آنها بدهد و به هیچ‌وجه موضوع حاتم‌بخشی و اضافه خرج نیست و این یک حق مشروعی است که مطابق سوابق و کنترات‌هایی که داشته و دارند باید به آنها داده شود و اگر به راپورت کمیسیون بودجه کاملاً مراجعه شود رفع تمام مشکلات خواهد شد.
  
دامغانی ـ ما میخواهیم قشون اجباری شود برای اینکه دولت عده نظامی و پاسبان و ذخیره بقدر احتیاج داشته باشد و البته بنای قانون از بدو اسلام هم همین طور بوده برای اینکه اگر این حکم نظامی بودن و سرباز شدن عدل است تعلق بهمه داشته باشد و اگر ظلم است ظلم بالسویه هم عدل است بعقیده بنده تنها اجباری بودن قشون کافی نیست. برای اینکه دولت بتواند احتیاجات خودش را اداره کند بلکه علاوه بر نظام اجباری یک ترتیباتی هم باید در ضمن باشد که مرکب شود از خوف و طمع.
+
رئیس - شاهزاده شیخ‌الرئیس تقاضا کرده‌اند که لایحه از دستور.
  
مثلا سرباز و تا بین را به اندازه حقوق بدهد که کفایت مخارجش را بکند بنابراین باید دولت از بعضی محل ها بکاهد و برحقوق سرباز و تابین بیفزاید تا آنها هم بتوانند امور معاش خود را هم اداره کنند و همچنین جامعه باید از آنها قدرشناسی کند و یک احتراماتی بخصوص برای افراد پست سرباز قائل شود تا اینکه این دو قسمت موجب تشویق مردم شود و علاوه براینکه اجباری است خود مردم هم داشته باشند و الا همیشه دولت محتاج میشود فراری را تعقیب کند بطوریکه عملا هم تا بحال دیده نشده و برخلاف احساسات آقای کازرونی بنده معتقدم که خدمت قشونی بزرکترین خدمت است برای اینکه حضرت امیر میفرماید ان الجهاد باب من ابواب الحه نفتح اله لخاصه اولیائه حضرت امیر علیه السلام این قسمت را اختصاص میدهد از برای خواص مردم نه مردم پست و خیلی شغل بزرگی است و با شرافت ترین کارها است دیگر اینکه بنده در این ماده معتقدم که باید بین قوا و حکومت یک تناسبی باشد و سنخیت بین علت و معلول معروف است ولازم است. یعنی همانطور که قشون باید متحدالشکل باشد همانطو ر باید متحدالفکر هم باشد.  
+
محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس عرض کنم که ...
  
متحرالفکر بودن قشون موقوف براین است که از کلیه اتباع مملکت سوای ملل متنوعه سرباز گرفته شود برای اینکه ملل ملل متنوعه در امان و تأمین حکومت اسلام هستند و قوای اسلامی عهده دار حفظ ملل متنوعه است و در ممالک اسلامی اسلام بعهده گرفته است که آنها را حفظ کند و حوائج آنها را در مقابل یک مبلغ مالی ادا کند و عملا هم بتجربه ثابت شده است و در جنگ بین المللی دیده شده. وقتی که روح قشون با روح حکومت مخالف بود بنفع حکومت خاتمه پیدا نیافت مثلا قشونی که عثمانی ها از ارامنه داشتند بنفع عثمانیها خاتمه پیدا نکرد. رئیس ـ یکقدری ملاحظه کنید چرا ملاحظه نمی کنید. دامغانی ـ بالاخره بنده معتقدم باینکه حکومت اسلام عهده دار حفظ ملل متنوعه است و بایستی از آنها سرباز نگرفت و در عوض مساعدت مالی بنماید. رئیس ـ آقای آقا سید یعقوب. (اجازه) آقا سید یعقوب ـ عرضی ندارم. رئیس ـ آقای مدرس (اجازه)
+
رئیس - آقا تأمل بفرمایید. مگر تقاضا نکرده‌اید که از دستور خارج شود.
  
مدرس ـ همین قسمتی که آقای رئیس غالباً میفرمودند بعضی مطالب راجع بکلیات را در ماده اول می شود مذاکره کرد من هم چون حالم اقتضا ندارد همیشه میگذارم در ماده اول بعضی عرایض را بر سبیل اقتضا عرض میکنم.
+
محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - چرا ولی اول اجازه گرفته بودم.
  
عقیده من اینست که قشون عمومی را تمام دنیا از اسلام اتخاذ کردند و آنهائی که در تاریخ دیده اند میدانند روز اولی که پیغمیر صلی الله علیه و آله مبعوث شد یکی از احکامی که آوردجهاد بود یعنی در هزارو سیصد سال قبل پس تاریخ نشان میدهد که در هزارو سیصدسال قبل قشون عمومی و اجباری بوده است و این مسئله ایست که آقایانی که اهل فقه هستند میدانند که یک بابی از ابواب کتب فقه ماسبق و رمایه است. یهنی مشق کردن به تیراندازی و اسب سواری این البته بمقتضای آن روز بوده است و سواری و تیر اندازی شخصی را از برای علم جنگ مهیا کرده است. ولی اگر امروز کتاب بنویسیم می نویسیم: طیاره سواری.  
+
رئیس - در هر حال ایشان تقاضا کرده‌اند که این لایحه از دستور خارج شود. بفرمایید.
  
پس باید عموم مسلمین مهیا باشند از برای اینکه اگر اتفاقی افتاد بتوانند دفاع کنند و اگر اتفاق نیفتد جهاد هم میتوانند بکنند. چون عقیده ما در زمان غیبت دفاع است و در زمان غیبت ما عقیده به بجهاد نداریم. یعنی حمله بغیر نمیکینم اما هر کس بما حمله کند همان قسم که بر هر مکلفی نماز واجب است واجب هم هست که دفاع کند.  
+
محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - آقایان نسبت سهو به مجلس چهارم می‌دهند در صورتی که اشتباه می‌کنند مجلس می‌خواست تا موقعی که کنترات آنها تمام نشده اقدامات و عملیاتی خارج از قانون نکنند و ابداً سهو نکرده و به علاوه چون اذهان آقایان حاضر نیست و مطالب مهمتری از قبیل نظام اجباری و غیره در دستور هست که مفصل‌تر است از این جهت بنده پیشنهاد کردم که از دستور امروز خارج شود.
  
( جمعی از نمایندگان صحیح است) بناء علیهذا هر مسلمانی که عقیده به نماز و خمس و زکات و حج دارد باید بجهادو دفاع عقیده داشته باشد و این عقیده هم همینطوری فایده ندارد که من عقیده داشته باشم اگر دزد خانه ام آمد در بروم اینکه فایده ندارد باید یاد بگیرم که در نروم حالا اگر آقایان در اینجا تأمل دارند و می فرمایند که آن چندتا دیگر را باید یاد گرفت. اما این یکی را نباید یاد گرفت وهر وقت دشمن آمد آن وقت آدم در برود. بنده عقیده ام این است که هر کس صاحب این عقیده باشد منکر ضروری از ضروریات دین اسلام است.
+
مخبر - بنده عرض نکردم مجلس چهارم سهو است.
  
یعنی کافر است پس باید آن را هم یاد بگیریم و مسئله که آقایان فرمودند که یک قسمتی را یاد بگیریم و یک قسمتی را یاد نگیریم اینطور نیست آن وقتی که بنیچه را قراردادند که اجباری خصوصی باشد یا شاید قدرت نداشتند و یا اگر قدرت داشتند چون مردم مهیا نبودند نمیشده است.
+
رئیس - آقای شیروانی (اجازه)
  
لکن امروز من عقیده ام این است که مردم هم مهیا هستند چون دیده اند که اکثر بلکه تمام دنیا بلد هستند من ژاپون و آن جاها نرفته ام ولی اینجاها که می شنوم می گویند همه مردم بلد هستند. ما هم میخواهیم بلد باشیم. حالا اگر آقایان طریقی برای اینکه همه جنگ کردن را بلد باشند غیر از این طریق در نظر دارند همان را پیشنهاد کنند برای اینکه مقصد این است که همه یاد بگیرند آقای کازرونی چون اهل ولایتشان همه بلد هستند. چون من دشتی و دشتستان بوده ام دیده ام که مردم آن جا همه اسب سواری و تیراندازی را بلد هستند.  
+
شیروانی - بنده اساساً با این قبیل پیشنهادها مخالف هستم یک کاری که می‌آید به مجلس صحیح یا سقیم وقتی که در آن جزیی گیری پیدا می‌شود و یک نظریاتی تولید می‌شود فوری آقایان می‌فرمایند از دستور خارج است و بنده با این ترتیب مخالفم.
  
اما طهرانی ها هیچکدام بلد نیستند باید یاد بگیرند و برای همه هم اسباب زحمت است و از حالا باید شروع کرد تا در ظرف ده یا پانزده سال دیگر که ماها همه مرده ایم آن وقت همه این قسمت را بلد باشند و باین قسمت دین لااقل عمل بکنند. باقی قسمتها را اگر مسامحه ممکنند این یک قسمت را بجهت دینشان و مملکت شان و استقلالشان بالاتر بگویم بجهت بنیه و مزاجشان خوب است عمل کنند.  
+
اگر آقا موافقند موافقت‌شان را اظهار کنند اگر هم مخالفند مخالفت‌شان را بفرمایند دیگر چرا از دستور خارج شود.
  
همه اینها حکمت های فوق العاده دارد و اختصاص به یک حکمت دو حکمت ندارد و در بعضی فرمایشاتی که بعضی از آقایان فرمودند البته بمقتضای مذاقشان فرمودند. شاهزاده سلیمان میرزا بودند در قصر شیرین حساب کردیم که مخارج یک فوج قشون داوطلب ما مساوی با مخارج ۶ فوج قشون عثمانی بود چون آن روز ما هم داخل کار و اهل جنگ بودیم و بدقت حساب کردیم دیدیم که مخارج یک فوج ژاندارم مساوی با مخارج شش فوج قشون عثمانی بود.
+
رئیس - آقایانی که تقاضای شاهزاده را تصویب می‌کنند قیام فرمایند.
  
داوطلب معنایش این است که هر چه پول زیادتر بدهند می آیند و فردا هم که دلش نمیخواهد نمی آید وقتی که ما جنگ نداریم بقدری داوطلب جمع میشود که نهایت ندارد. اما اگر صدای شیپور بلند شد صبح که رئیس قشون یا صاحب منصب بیدار میشود خودش است و اسبش. چرا اینطور است ؟ برای اینکه داوطلب است.
+
(عده قلیلی قیام نمودند)
  
این را باید ایرانیها بدانند که تکلیف بدهی من که وطن را خیلی هم دوست دارم این است که اینطور عمل کنم و وطن پرست هم آن است که بنده عرض میکنم ما میخواهیم مملکتمان و دیمار قوی بشود. کاری هم بکسی نداریم. این مقصود اصلی استو پس بناء علیهذا اگر آقایان طریق بهتری در نظر داشته باشند ممکن است بفرمایند. اما من پس خیال میکنم این طریق خوب طریقی است و این لوایحی که مینوشتند ( برنخورد بهیئت دولت) حتی لوایحی را هم که فضلا می نویسند وقتی که آدم نگاه می کند می بیند که خیلی اشکال دارد. لیکن از باب اتفاق نمیدانم چطور
+
رئیس - تصویب نشد. آقای عراقی (اجازه)
  
 +
حاج آقا اسمعیل عراقی - بنده در موقعی که مخبر محترم کمیسیون توضیح می‌دادند نزدیک بود یک قدری متقاعد شوم ولی توضیحی که آقای معتمدالسلطنه دادند بنده را در عقیده مخالفت خودم راسخ‌تر کرد. چون در ضمن توضیحات خودشان گفتند این وجه در خزانه گمرک موجود است تا وقتی که مجلس تصویب کند داده شود. معلوم می‌شود یک پولی که تصویب شده برای یک شخص معینی نبوده است در خزانه ایران خیلی چیزها موجود است. پس هر جا چیزی موجود است فوراً در این مقام بربیاییم که تصویب کنیم به بعضی اشخاص داده شود. خیر این طور نیست.
  
شده و از ادعای کی بوده است. از کی بوده است که این لایحه نوشته شده است و من آن را مطالعه کردم دیدم کم اشکال است و تعجب کردم و گفتم شاید اساتیدی در کار بوده اند که ما آنها را نمیشناسیم و خیلی مهارت داشته اند از این جهت من موافقم و گمان میکنم بآن ترتیبی که در نظر است اگر دولت موفق بشود آن ترتیب را اجرا کند خیلی خوب است و آن ترتیب این است جوان هائی که میروند زیر اسلحه دو چیزشان محفوظ باشد.  
+
چون یک قدری پول در خزانه گمرک جمع شده بدهیم به این قبیل اشخاصی این ترتیب غریبی است و بنده تصور می‌کنم که این یک خرجی است تازه که مجدداً ما می‌خواهیم تصویب کنیم و من خیال می‌کنم قول آن کسی که ما حاتم‌بخشی کنیم درست باشد.
  
یکی صحتشان که خیلی مهم است و یکی هم اخلاقشان اگر این دو کار را کردیم بهترین قدمی است که از برای مملکت برداشته ایم و این کار بسیار خوب است. چه عیبی دارد که پسر من زیر اسلحه برود آیا هیچ جا عکس وشکل حضرت امیر را دیده اید بی شمشیر دیده اید؟ بنده گمان میکنم خیلی کم جائی دیده شده است که شکل حضرت امیر باشد وبی شمشیر باشد. آخر آنها که شمشیر داشته اند این تعلیم است برای ما که ما هم برداریم پس عیب و عار نیست بلکه فخر ماست که این کار را بکنیم. والبته مجلس شورای ملی و دولت های ما باید مراقبتها ی کامل داشته باشند که اخلاق آنها محفوظ باشد حیثیتشان هم محفوظ باشد.  
+
آقای معتمدالسلطنه برطبق فرمایشی که فرمودند تصدیق کردند که ما یک پولی داریم بدهیم به دیگری. خیر.
  
البته می روند مشق می کنند و علم پیدا می کنند. لیکن ضمناً عرض می کنم که این تکلیف برای مسلمین واجب است چون چون دیدم بعضی از آقایان نظرشان بر غیرب مسلمین هم هست عرض میکنم بر غیر مسلمان واجب نیست. لدی القتضاء ممکن است دولت آنها را استخدام کند. اما اگر بخواهند توی سرشان بزنند وآنها را بیاورند اقتضا ندارد آن کسی که را که باید توی سرش بزنند و وارد کنند مسلمان است که اگر بتکلیفش عمل نکرد باید اجباراً او را آورد. اما غیر مسلمان که تبعه ایران هستند مجبور نخواهند بود دولت لدی الاقتضاء می تواند آنها را استخدام کند. اما اگر او حاضر نشود دولت نمی تواند مجبورش کند. و این یکی از فلسفه های بزرگی است بجهت مراعات آنها. حالا می بینیم آقایان دست می زنند بخیالشان برخلاف ترتیب است خیر این فوق عدالت است بلکه خیلی تفضل است که نسبت بما احیاء کرده است و نسبت به آنها اجبار نکرده است این است عقیده من پیش نهادی هم در این زمینه کرده ام. رئیس الوزراء ـ فرمایشات آقای مدرس روی دو اصل بود: یکی از نقطه نظر حفظ الصحه و اخلاق البته آقایان تصدیق خواهند کرد در وضع قشون امروزه این دو نکته خیلی مراعات شده است. و بعلاوه در همین قانون هم قید شده است. قسمت دوم راجع بملل متنوعه فرمودند که آنها مجبور نیستند البته منظور آقای مدرس این است که این افتخار نصیب مسلمانها باشد و بنده تصدیق میکنم که آنها نباید مجبور باشند. ولی در مواقع لزوم باید در خدمت قشون بیایند….  
+
مطابق آن بودجه که سابقاً تصویب شده است برای مستخدمین بلژیکی یک حقوقی تصویب شده است و این اضافه است. مخبر محترم هم در ضمن فرمایش‌شان فرمودند که یک اضافه که به یک کسی می‌بایستی داده شود داده نشده و به دیگری در عوض آن داده شده که مستحق آن نبوده است. حالا بهتر این است که ما این پولی را که داریم بدهیم به این شخصی که مستحق بوده و نگرفته. بنده معنای این را نفهمیدم حقیقتاً شکل غریبی است و بنده نمی‌توانم با این لایحه موافقت کنم.
  
( بعضی از نمایندگان ـ صحیح است) و البته در خدمت های پائین تری که کمتر از صف است داخل میشوند. ( بعضی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است) (بعضی گفتند کافی نیست) رئیس رأی میگیریم . آقایانی که مذاکرات را کافی میدانند قیام فرمایند. (عده کثیری قیام نمودند) رئیس ـ تصویب شد پیشنهاد ها قرائت میشود. ( بمضمون ذیل قرائت شد) پیشنهاد آقای داور. بنده پیشنهاد میکنم ماده ۱ بطریق ذیل اصلاح شود. کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات و ایرانیانت مقیم خارجه بخدمت سربازی مکلف میباشند. پیشنهاد آقایان حاج سیدالمحققین و طهرانی: این جانبان پیشنهاد می نمائیم که پس از لفظ ایلات اضافه شود چه در داخل مملکت باشند و چه در خارج. پیشنهاد آقای سرکشیک زاده: بنده در ماده اول اصلاح ذیل را پیشنهاد می کنم:
+
رئیس - آقای کازرونی (اجازه)
  
ماده ۱- کلیه اتباع ذکور ـ الی آخر پیشنهاد آقای صدرالاسلام نظر باینکه در ماده ۱ بطور عموم کلیه اتباع ایران ذکر شده و در هیچ ماده دیگری طبقه نسوان از این اطلاق و عموم استثناء نشده پیشنهاد میکنم که در ماده اول توضیح داده شود یا در فصل بدوم در تحت ۱ ماده زن ها را مستثنی و معاف نمایند. پیشنهاد آقای دامغانی بنده پیشنهاد میکنم ملل متبوعه از خدمت سربازی معاف و در عوض مساعدت مالی بر ایشان فرض بشود. پیشنها آقای مدرس بنده پیشنهاد میکنم ماده اول بطریق ذیل اصلاح شود: کلیه اتباع مسلمان ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات بخدمت سربازی مکلف میباشند و سایر اتباع لدی الاقتضاء استخدام خواهند شد. پیشنهاد آقای کی استوان ماده اول اینطور نوشته شود: کلیه اتباع ایران بخدمت سربازی مکلف میباشند. رئیس ـ ماده دوم: (بشرح ذیل قرائت شد)
+
کازرونی - موافقت بنده فقط متوجه این نکته است که حقیقتاً بلژیکی‌ها برای ما یک نوعی کار کرده‌اند و گمرکات ما را مرتب کرده‌اند که مستوجب تقدیر و تحسین هستند. بنده بر خودم لازم می‌دانم که اظهار قدردانی کنم. اگر کسی درست مربوط باشد به گمرکات و عملیات آنها را نگاه کند حسن اداره آنها را تصدیق می‌کند که یا بهتر از بسیاری از گمرکات خارجه است یا مثل یکی از گمرکات جنوب خارجه است.
  
ماده ۲ ـ مدت خدمت سربازی از سن ۲۱ سالگی شروع شده و در ۴۵ سالگی خاتمه می یابد و این ۲۵ سال بسه دوره تقسیم میشود:دوره اول خدمت نظامی و مدت آن ۶ سال است دو سال اول تحت سلاح و۴ سال بعد احتیاط. دوره دوم ذخیره و مدت آن ۱۳ سال است شش سال اول ذخیره م دم و۷ سال دوم ذخیره تالی. دوره سوم پاسبان و مدت آن شش سال است تبصره ـ د حوزه ایکه تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سرباز گیری اجباری شروع خواهد شد.
+
در گمرکات ما اطمینان می‌دهیم که هیچ تعدی و خیانت وجود ندارد. با این که تجار را محکوم کرده است که آن آخرین مرتبه اعلای حقوق گمرکی را بپردازند. معذلک هیچ وقت کسی از گمرک شکایتی نکرده است و همه وقت راضی بوده‌اند. عایدات گمرکی ما هم خیلی زیادتر شده است و روز به روز هم در تزاید است و بنده چندان مهم نمی‌دانم که حقوق این جور مردم زیاد شود ما بایستی در مقابل سایر مستخدمین که حقوق ما را منظور نمی‌دارند نسبت به کسانی که منظور می‌دارند قدری
  
رئیس ـ آقای دامغانی (اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ در اینجا ابتدای خدمت سربازی را از ۲۱ سالگی گرفته اند و بعقیده بنده کم است برای اینکه در سن بیست سالگی هنوز بنیه شخصی بطوری قوی نیست که بتواند از عهده وظایف نظامی برآید و بنده معتقدم که باید ابتدای خدمت را از سن ۲۵ سالگی گرفت ۶ سال دوره خدمت نظامی ۸ سال برای ذخیره وشش سال هم ئوره پاسبان باشد. ثانیاً یکقدری این ماده مجمل است هیچ در اینجا پیش بینی نشده است که بعد از اینکه این قانون تصویب شد اشخاصی که سنشان ۲۵ سال یا ۳۵ است یا در بین این سنوات واقعند تکلیف اینها چیست اگر اینها بنا باشد سرباز شوند دوره خدمت و ذخیره و پاسبانشان چقدر است؟ و دیگر در اینجا در تبصرره نوشته است ( در حوزه که تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سربازگیری اجباری شروع خواهد شد) البته قانون سجل احوال در تمام مملکت یکمرتبه اجراء خواهد شد و بطور اختلاف اجراء خواهد شد در اینصورت آنجاها ئی که شروع نشده و عقب مانده در آن نقاط تکلیف سرباز چه خواهد شد؟ آیا باز از روی نتیجه قدیم است:
+
حق‌شناسی کنیم که سوء تفاهم نشود.
  
از روی این قانون؟ خوب است آقای مخبر توضیحبدهند. مخبر ـ اولا راجع بسن که فرمودید عرض میکنم همان ۲۱ سال است چون در سن این تمام قواء بدن از حیث رشد در حالت تکمیل است و از نقطه نظر طبی هم در سن ۲۱ سالگی سخص می تواند مواجهه با سختی ها و کارهای نظامی بشود و یک نکته دیگر هم که باید گفته شود. این است که چون خدمت سربازی را همه مکلفند باید قبل از اینکه یک کاری را پیدا کرده باشند این دین خود را اداء کنند و بعد داخل در مراحل زندگانی خصوصی بشوند. و اینکه آقای دامغانی فرمودند این ماده مجمل است و اشخاصی که متجاوز از بیست و یک سال دارند چه خواهد شد؟ البته این قانون قاطع است و پس از گذشتن این قانون شامل اشخاصی است که ۲۱ سال دارند و آنهائی که ۲۳ و ۲۴ سال دارند از این قانون خارج هستندو البته تصدیق میفرمایید تا خدمت اولیه را نکرده باشند قادر باینکه داخل در احتیاط و ذخیره باشند نخواهند بود.
+
رئیس - شاهزاده شیخ‌الرئیس (اجازه)
  
مطلب دیگری که فرمودند که آیا پس از تحریر نفوس واجراء سجل احوال تکلیف چه خواهد بود؟ عرض میکنم در نقاطی که سجل احوال جای نشده است بهمین ترتیب حاضره اجراء خواهد شد. و تا این قانون کاملا اجرا نشود ترتیبات اولیه ملغی نخواهد شد.  
+
محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - مطلب خیلی مخلوط شد و آن مطلبی که می‌فرمایند زیاد کم است مربوط به مستخدمین بلژیکی نیست معلوم نیست کسی که مخالفت می‌کند بگوید این‌ها خدمتگزاری نکرده‌اند. خیر غرض این است که مجلس چهارم از روزی که این کنترات را تصویب کرده باید منظور شود یا نه؟ آقایان می‌فرمایند که اگر رأی بدهیم فرق نمی‌کند. بنده نمی‌دانم چطور فرق نمی‌کند؟!
  
رئیس ـ آقای یاسائی ـ توضیحاتی که آقای مخبر دادند راجع به اعتراضات آقای دامغانی بنده را که متقاعد نکرد بنده هم با ایشان هم عقیده هستم که باید سن سرباز از ۲۵ سالگی باشد و بنده نمیخواهم توضیحاتی در این مسئله بدهم.
+
اگر رأی بدهیم البته بر بودجه تحمیل خواهد شد. بنده که وقتی که حساب می‌کنم می‌بینم در صورت رأی دادن بر بودجه زیادتر می‌شود. آقایان مخبر و اعضای کمیسیون باید این حساب را کرده باشند که این بیست و هفت هزار تومان را اگر بدهیم زیادتر می‌شود و چطور می‌شود نه زیادتر می‌شود نه کمتر من که نفهمیدم. لذا عقیده دارم از روزی که مجلس شورای ملی کنترات را تصویب کرده موضوع حقوق از آن روز است.
  
سن سرباز باید از ۲۵ سال شروع شود و اشخاص ۲۱ ساله هنوز اعضای بدنی شان درست قرص ومحکم نشده و نمی شود آنها را بخدمت نظامی واداشت و البته آقایان متوجه نکاتی هستند و بیش از این بنده نمی خواهم توضیح بدهم و باز مکرر عرض میکنم که سن ۲۵ سالگی باشد نه ۲۱ سالگی.  
+
باین جهت مخالفت کردم نه این که بگویم بلژیکی‌ها بدرفتاری کرده‌اند خیر خیلی هم خوب رفتار کرده‌اند.
  
اعتراض دیگری که آقای دامغانی فرمودند این بود که اشخاصی که سن آنها از ۲۱ سال متجاوز است مثلا د ر سن ۲۲ یا ۲۷ هستند تکلیفشان چیست؟ آیا آنها را بخدمت نظامی میبرند یا خیر؟ مطابق توضیحات آقای مخبر آنها را بخدمت دعوت نمیکنند و این بعقیده من موجب یک فترتی در امور نظامی میشود.
+
رئیس - آقای تدین (اجازه)
  
 +
تدین - اینجا دو مطلب طرف توجه آقایان شده یکی راجع به مبلغ بیست و هفت هزار و هفتصد و هفتاد و دو تومان برای حقوق آنها و یکی هم منزل برای سکونت آن‌ها. همان طوری که آقای مخبر توضیح دادند این مبلغی که در این لایحه از طرف دولت به کمیسیون پیشنهاد شده است و کمیسیون هم تصویب کرده است چیز تازه‌ای نیست مستخدمین بلژیکی که در گمرکات مشغول خدمت هستند مخصوصاً این دوازده نفری که اسامی‌شان اینجا هست تمامشان سابقه اداری در ادارات دولتی بلژیک داشته‌اند و از مستخدمین رسمی دولت بلژیک بوده‌اند که کنترات شده آمده‌اند به ایران و چون اینها به تدریج به ایران آمده‌اند و کنترات‌های آنها منعقد شده است.
  
تدین ـ ابداً نمیشود یاسائی ـ بنده حالا توضیح میدهم که ببینید میشود یا نه؟ مطابق این قانون شما میخواهید اصول نتیجه را الغاء کنید وقتی که الغاء کردید آنوقت موافق آن ترتیب باید رفتار کنید فرض بفرمائید سرباز دامغانی که الان سر خدمت است پانصدو بیست و پنج نفر مشغول خدمت هستند.  
+
قبل از مجلس چهارم در وضعیات داخلی آنها یک تعدیلی بوده است به این معنی که یک نفر که سابقاً خدمتش در مالیه و گمرک زیادتر بوده است در کنتراتی که با دولت داشته است یک قدری حقوق زیادتر برایش منظور شده و آن که کمتر بوده است یک قدری کمتر حقوق به او داده شده و به این ملاحظه یک توازن و تفاوتی مابین افراد بلژیکی که در گمرک بوده‌اند بوده است و همین مسئله باعث دلگرمی آن‌ها بوده تا این که در مجلس چهارم در اواخر مجلس (که اغلب آقایان هم در آن دوره بوده‌اند) و خوب هم مسبوق هستند اصلاً وضعیت فضا یک طوری بود که علاقمندی به استخدام طبقه خارجی نشان داده نمی‌شد و فقط موضوع بحث مالیه بود و این که از آمریکا برای مالیه مستشار بیاورند.
  
دوره خدمت شان ۳ ساله است. دوسال و نیم گذشته است شش ماه دیگر مرخص میشوند. خوب حالا که مرخص شدند آنوقت شما میخواهید از دامغان ومطابق این قانون نظامی بگیرید. یعنی از اشخاص ۲۱ ساله آیا انها بدرد فرونت و جنگ میخورند.
+
در اثر این وضعیت که از تأثیر فضا و محیط پیدا شده بود این بود که کنترات پانزده نفر از مستخدمین بلژیکی از طرف دولت وقت به مجلس پیشنهاد شد و باز در اثر همان تأثیرات سه نفر را قبول نکردند و دوازده نفر را قبول کردند و در اثر یک وضعیاتی آمدند یک کنترات متحدالشکلی درست کردند و بر طبق قانون دوره چهارم و این کنترات متحدالشکلی که تصویب شده است و چهارم سنبله سال آینده تمام می‌شود و مدت کنترات‌های هر دوازده نفرشان منقضی می‌شود یک تغییری در تعادل و توازن وضعییات سابقه خودشان در کار بوده است و این مسئله تولید اشکال کرده چون این بیست و هفت هزار تومان را در سابق آنها می‌گرفتند ولی با یک ترتیب مخصوص خودشان تقسیم می‌کردند و برای این که تعادل و توازن دو مرتبه برقرار شود آمده‌اند و می‌گوید این ترتیب را مجلس پنجم تصویب کند و این که کلمه سهوی اینجا گفته شد نسبت سهو به مجلس داده نشد ایشان هم این طور اظهار نکردند نمی‌دانم آقایان مقدمه این راپورت را خوانده‌اند یا نه؟
  
خیر زیرا باید سرباز دوره اش را طی کند و بیرونش کند تا بتواند خدمات نظامی را انجام دهد. پس بعقیده بنده این مسئله موجب اختلال میشود و باید پیش بینی کرد و بعقیده بنده باید از اشخاصی که از ۲۵ سال سنشان شروع میشود تا سی سال آنها بتدریج دعوت شوند تا اینکه بجای افرادی که فعلا مطابق بنیجه حاضر خدمت هستند بتوانند از اشخاص دیگری کاملا صلاحیت قشونی را دارا باشند تهیه کنند والا اگر بنا باشد که یک عده اشخاص ۲۱ ساله بیاورید وارد در نظام کنید بنده نمی دانم چه صورتی پیدا میکند. رئیس الوزراء ـ این تعیین سنی که برای سربازی عمومی شده است حداکثریست که مطابق قوانین تمام دنیا منظور داشته ایم و در سایر نقاط در مواقع لزوم از ۱۶ سالگی و ۱۷ سالگی و در مواقع عادی از ۱۸ سالگی سرباز میگیرند و ۲۱ سال حداکثر است بالاتر از آنهم از نقطه نظر نظامی و صحی صلاح نیست. جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است. رئیس ـ پیشنهاد ها قرائت میشود ( بشرح ذیل قرائت شد) پیشنهاد آقای مدبرالملک بنده پیشنهاد میکنم در ماده دو بجای ۲۱ سال ۲۲ سال نوشته شود. پیشنهاد آقای میرزا آقا خان نظر باینکه دوره تحصیل را تمام نکرده لذا پیشنهاد میکنم از بیست و پنج سالگی شروع شود. پیشنهاد آقای محمد ولی میرزا پیشنهاد میکنم در ماده ۲ از سن۲۰ سال باشد. پیشنهاد آقای طهرانی این بنده پیشنهاد می نمایم که عبارت باین طریق اصلاح شود که پس از تمام شدن بیست سال شمسی مدت سربازی شروع شود.الی آخر.
+
در این مقدمه تصریح شده است که سهو شده اما سهو را به مجلس نکرده و این اشکال در نتیجه سهوی که از طرف وزارت مالیه وقت در دوره چهارم در موقع گذشتن کنترات‌ها به عمل آمده حادث گردیده. می‌بایست وزارت مالیه وقت در آن تاریخ درست توضیح بدهد و این اشکالات پیش نیاید به این جهت در جزو صرفه‌جویی‌ها و بودجه گمرک همان طور که قبل از دو سال معمول بوده است در بودجه منظور شده ولی چون مجلس رأی داده است که در یک حدود معینی حقوق بگیرند.
  
پیشنهاد آقای کازرونی بنده پیشنهاد میکنم ماده دوم اینطور اصلاح شود: سربازگیری از سن ۲۵ سالگی شروع میشود. الی آخر رئیس ـ ماده سوم قرائت میشودک ( بشرح ذیل قرائت شد) ماده ۳ـ ترتیب احضار هر یک از دوره های سه گانه مذکوره در ماده دوم مطابق نظامنامه تجهیزات عمومی وزارت جنک معین خواهد شد و در مواقعی که تجهیز جزو احضار قسمتی از قشون را ضرورت ایجاب نماید از دوره احتیاط شروع و بپاسبان ختم خواهد شد.  
+
اینها نتوانسته‌اند از بودجه گمرک بردارند به این جهت است که آمده‌اند ثانیاً تقاضا کرده‌اند و از طرف دولت هم لایحه آن تقدیم شده است که در صورتی که مجلس مقتضی و صلاح بداند تصویب کند. از همان مجلس‌هایی که صرفه‌جویی شده است به آنها بدهند و تا چهارم سنبله سنه آتیه کنترات همه‌شان منقضی می‌شود آن وقت اگر خواستند تجدید نمایند موضوع دیگری است این راجع به این قسمت.
  
رئیس ـ آقای دامغانی (اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ عرضی ندارم رئیس ـ آقای یاسائی (اجازه) یاسائی عرضی ندارم رئیس ـ آقای طهرانی (اجازه) آقا شیخ محمد علی طهرانی ـ عرضی ندارم. رئیس ـ آقای دست غیب (اجازه) دست غیب ـ عرضی ندارم رئیس ـ مخالفی نداردـ ماده چهارم ( بشرح ذیل خوانده شد) ماده ۴ ـ مملکت ایران به ۶ ناحیه سربازگیری مطابق تشکیلات قشونی تقسیم می گردد. رئیس ـ مخالفی دارد؟
+
و اما راجع به منزل: اینها دوازده نفر هستند چنر نفر از آنها که مأمور نقاط خارج می‌باشند چون بنا و عمارت برای گمرک از خود دولت در آن نقاط هست در آنجا منزل دارند و در مقدمه این راپورت هم ذکر شده از قبیل انزلی، آستارا، مشهد، سربندر، جز، سیستان، بندر شاه عباس و محمره و جلفا و تبریز در این نقاط دولت عمارات گمرکی دارد و هر یک از این مستخدمین بلژیکی که مأمور آن نقاط می‌شوند البته در آن عمارات دولتی منزل می‌کنند و دیگر دولت برای آنها منزل جداگانه اجاره نمی‌کند و فقط سه نفر اینها می‌مانند. بعد از آن که کنترات آنها در مجلس چهارم گذشت این اختلاف هم در آنجا موجود شده است.
  
شریعتمدار دامغانی ـ بنده مخالفم رئیس ـ بفرمائید شریعتمدار دامغانی ـ البته این ۶ناحیه که در اینجا سربازگیری فرض شده طوری نیست که سرباز هائی را که در محل میخواهند بگیرند همه را بیاورند در آن ناحیه بایستی مامورینی داشته باشند که حوزه های جزئی تشکیل بدهند که در همان حوزه های جزء سربازها را تهیه کنند وهر کس هم که قرعه به نام او آمد برای سربازگیری جلب شود و بنده عقیده دارم که باید یک ضمیمه در این ماده باشد که مملکت ایران به شش ناحیه سربازگیری مطابق تقسیمات قشونی فعلی تقسیم میشود و هر ناحیه نیز بحوزه های جزء تقسیم میگردد. مخبر ـ این مسئله را که آقا فرمودند یک چیزی است طبیعی برای اینکه در این جا نظامنامه که بمجلس نیاورده اند این قانون است و البته یک تیپ های مختلف در قشون هست. افواج مختلف گروهای مختلف. در نواحی سرباز گیری و در مرکز کل البته یک شعبات جزئی هم هست و این مربوط به نظامنامه است و به اینجا مربوط نیست. جمعی از نمایندگان‌ ـ مذاکرا ت کافی است.
+
قبل از دوره چهارم دولت به هر یک از آنها منزلی که شایسته مقام‌شان باشد می‌داده است حالا در این یک سال و نیم و دو سال سه نفرشان بی‌منزل مانده‌اند آن وقت آن نقطه‌نظر اخلاقی و احتیاجات اداری رئیس کل گمرکات می‌گوید شما که به آن هشت نفر یا نه نفر که منزل داده‌اید این سه نفر هم اهمیتی ندارد در ازی خدمات صادقانه کرده‌اند در واقع یک اجاره‌خانه در ماه آن هم به این طوری که کمیسیون رأی داده است از بیست و پنج الی پنجاه تومان مال‌الاجاره نسبت به این سه چهار نفر بدهند و خانه اجاره نمایند بنابرین تصور می‌کنم که این یک چیز تازه نیست و تحمیلی هم بر بودجه نیست و علت این اشکال همان بود که به طور خلاصه به عرض آقایان رساندم و اگر آقایان توجه بفرمایند و به مستخدمین گمرک که از بلژیک آمده‌اند مبلغی پول به هر قصد یا اجاره‌خانه یا انعام یا اضافه مخارج داده شود با سوابقی که داشته‌اند یک تشویقی است و موضوع حاتم‌بخشی هم نیست. در ازای خدمت است پول مفت هم داده شده است.
  
رئیس ـ ماده قرائت میشود ( بشرح ذیل قرائت شد) ماده ۵ ـ افراد قشونی در مراکز حوزه های سرباز گیری خود گرفته خواهند شد. رئیس ـ آقای دامغانی (اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ عرضی ندارم رئیس ـ مخالفی ندارد؟ گفته شد خیر)ماده ۶ ـ مادامی که احتیاجات قشونی کمتر از میزان افرادی است که به سن سربازی داخل شده اند دولت هرساله بقدر احتیاجات خود افراد لازم را با اصول قرعه از بین افراد واجر شرائط سربازی انتخاب می نماید و آنهائی که قرعه بنامشان اصابت ننماید تا آخر دوره دوم جزء ذخیره محسوب خواهند شد و افراد ذخیره هر دو سال یک ماه برای مشق نظامی حاضر میشوند.
+
جمعی گفتند - مذاکرات کافی است
  
رئیس ـ آقای دامغانی ـ اینجا تصریح میکند که اگر دولت بقدر افراد احتیاج بقشون نداشت بحکم قرعه یک عده را انتخاب می کنند و یک عده را جزء ذخیره محسوب خواهد داشت. البته تصدیق می شود که قرعه هیچ عاطفه ندارد وهیچ مرجحی هم در نظر نمیگیرد. ممکن است صد نفر باشند و ده نفر را دولت احتیاج داشته باشد آن وقت قرعه بنام یک ده نفری بیرون بیاید که در نهایت فقرو پریشانی و تأهل باشند بعقیده بنده باید یک زحماتی قائل شد مثلا اول باید دو قسمت کرد زن دارها و عزب ها آنها را که زن دار هسنتد مستثنی هستند و بین عزب ها قرعه بکشند بعد هم که اگر لازم شد بین اولاد دارها و بی اولادها یک مرجحی باشد و در ضمن یک تشویقی هم شده باشد باین که مردم ازدواج نمایند و مثل حالا مردها و زن ها بلاتکلیف نباشند و بالاخره قرعه موقعی است که امر مشکل شود و هیچ مرجحاتی هم نباشد ولی در صورتی که یک مرجحی باشد البته باید عمل ترجیح کرد و قرعه آخرالدواء است. مخبر ـ در این مسئله که آقای دامغانی فرمودند البته موضوع قرعه خیلی قضایا را سهل میکند وبالاخره قرعه احتیاجات را تأمین میکند و عمومی هم نخواهد بود چون یک مسئله ایست که در این ماده اصلاح میشود و نزدیکتر است با نظر آقای دامغانی و آن این است که اشخاصی که قرعه بنام شان اصابت نکرده باشد ازاد هستند و دو سال بعد باید بیایند و قرعه درباره آنها کشیده شود باین جهت نظریه آقا هم تأمین خواهد شد. جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است.
+
بعضی گفتند - کافی نیست.
  
رئیس ـ پیشنهادها قرائت می شود ( بمضمون ذیل خوانده شد) پیشنهاد آقای مدرس بنده بپیشنهاد می کنم ماده ششم بطریق ذیل اصلاح شود: مادامی که احتیاج قشونی کمتر از میزان افرادیست که بسن سربازی داخل شده اند دولت هرساله بقدر احتیاجات خود افراد لازم را در صورتی که از معاینه آنها بقدر لزوم داوطلب کلا یا بعضاً حاضر بخدمت نشوند الی آخر. مدرس ـ اجزه می فرمائید توضیح بدهم.
+
رئیس - آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند
  
رئیس ـ حالا شور اول است پیشنهادها قرائت میشود و میرود در کمیسیون توضیح در شور دوم است. پیشنهاد آقای ضیاءالملک بنده پیشنهاد میکنم ماده ۶ اینطور اصلاح شود. بعد از هر دوسال سه ماه برای مشق نظامی حاضر می شوند رئیس ـ ماده ۷ ( بشرح ذیل قرائت شد)ماده ۷- در تمام مملکت ایرانبموجب تصمیم هیئت وزرائ و صدور فرمان همایونی از پانزدهم میزان هر سال تا آخر عقرب همان سال عمل سرباز گیری شروع و خاتمه خواهد یافت.
+
(اغلب قیام نمودند)
  
رئیس ـ آقای دامغانی ( اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ البته همه آقایان تصدیق میفرمایندکه از پانزدهم میزان تا عقرب ابتدای سال فلاحتی و موقع زراعت است و باید مواد اولیه زندگانی در آن موقع تأمین شود شروع سربازگیری از پانزدهم میزان تا پانزدهم عقرب تصور میکنم لطمه بزرگی به اصول فلاحت وارد آورد زیرا این سربازی داوطلبی نیست و اجباریست و البته مردم و زارعین و رعایا هم از این مسئله کراهت دارند و بین ارباب و مالکین و تزلزل پیدا میشود مالکین نمیدانند تکلیفشان چیست و رعیت آنها کیست و زارعین هم همینطور بلاتکلیف و بالاخره نتیجه این میشود که از اول میزان که موقع زراعت و بذر کاری است تا اول عقرب امور زراعتی معطل بماند باین جهت بنده معتقدم قبل از این موقع یعنی از پانزدهم اسد تا پانزدهم سنبله سربازگیری شروع شود و خاتمه پیدا کند. رئیس ـ آقای آقا سید یعقوب ( اجازه) آقا سید یعقوب ـ بنده خیلی تعجب کردم از فرمایش اقای دامغانی و خواستم به آقای
+
رئیس - معلوم می‌شود کافی است رأی می‌گیریم برای شور مواد آقایانی که دخول در شور مواد را تصویب می‌کنند قیام فرمایند. (اغلب قیام فرمودند)
  
 +
رئیس - تصویب شد. ماده اول قرائت شد. (به شرح آتی قرائت شد)
  
دامغانی عرض کنم که اگر شما میخواستید لااقل ملاحظه رعایا را بکنید پیش نهاد کنید از اول جدی این کار را بکنند زیرا موقع زمستانست رعایا کار ندارند و توی خانه شان نشسته اند نه این که اسد را که وقت کارو زحمت وتحصیل معیشت است بفرمائیدپس معلوم میشود که این نکته را در نظر نگرفته اید حالا آن چیزی را که دولت پیش نهاد کرده است بنده موافقم چرا؟ برای اینکه خرمن ال میزان آنچه باشد بدست آمده است و خودتان می دانید که سنبله موقع تخم کاشتن و شخم زدنست همه رعیت هستیم و اطلاع داریم. جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است. رئیس ـ مادة۸ قرائت میشود. (بشرح ذیل قرائت شد)
+
ماده اول - وزارت مالیه مجاز است برای مأمورین بلژیکی گمرکات که در اماکن دولتی سکنی دارند منزلی متناسب با اهمیت مشاغل آنها در حدود ماهی ۲۵ الی ۵۰ تومان اجاره و به اختیار ایشان بگذارد
  
ماده ۸- هر سال در ابتدای حمل در سعبه سربلزگیری هر ناحیة قشونی صورتی از کلیه افرادی که در آنسال بسن سربازی می رسند و در ثبت حوزه های جزا میباشند ا دفتر کل نفوس آن ناحیه استخراج و صورت عده نفراتی که در آن سال باید گرفته شود به اضافه صدی ۲۰ بجهت معافی فراری برای روسای حوزه های جزء و یک نسخه دیگر بوزارت جنگ ارسال میگردد رئیس ـ آقای دامغانی (اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ عرضی ندارم
+
رئیس - آقای مساوات (اجازه)
  
رئیس ـ مخافی ندارد؟(گفته شد خیر) رئیس – پیشنهاد آقای ضیاءالواعظین ( اینطور خوانده شد) بنده پیشنهاد میکنم که جملة ( بجهت معافی و فراری) در آخر سطر چهارم از ماده ۸ حذف شود. رئیس ـ آقای مدرس پیشنهاد کرده اند جلسه را ختم کنیم بعضی از نمایندگان ـ ماده نهم را هم بخوانند که یک فصل تمام شده باشد. مدرس ـ بسیار خوب قبول میکنم رئیس ـ ماده نهم قرائت میشود: ( بشرح ذیل قرائت شد)
+
مساوات - اگر چه آقایان توضیحاتی دادند که خیلی کافی بود ولی این بنده یک مسئله راجع به این طور مسائل از مجلس گذشته است به آقایان تذکر می‌دهم و آن راجع بوده است به مسئله کنترات عموم خارجی‌ها که در دوره چهارم تصویب شده است و گذشتن آن قانون از روی این فلسفه بود که دیده می‌شد در بودجه خارجی‌ها وقتی که با دولت حساب می‌شد یک مخارج و یک اسامی خرجی هست که هیچ ربطی به کنترات ندارد مثلاً خرج درشکه دیده شده و خرج بعضی چیزهای تجملی از قبیل مبل و اثاثیه و بعضی بعضی چیزهای دیگر را می‌نوشتند. برای این که دولت محدود باشد در وضع کنترات‌ها قرار دارند که کنترات خارجی‌ها وقتی به مجلس می‌آید باید خدمت او وسعت او و وجهی که او را کنترات می‌کنند و مدتش را به مجلس بیاورند و تصویب شود و حقوقی اضافه بر آنچه که مجلس تصویب کرده داده نشود و این برای همین مسئله است مخارج سبک هم مثلاً داده نشود این مسائل برای شخصی بخصوص نیست و برای بلژیکی و غیر بلژیکی نیست مستخدمین بلژیکی هم البته خیلی خدمت کرده‌اند و منظور نظر هم می‌شد و گویا عموم وکلا هم از آنها خشنود باشند اما این چون مخصوص یک دسته نیست بنده اساساً مخالفت دارم که یک دیناری زیادتر از آن کنتراتی که گذشته است داده شود و مخالفتم از این جهت است‏
  
ماده ۹- پس از آنکه اوامر وزارت جنگ به امرای لشکر و مامورین سربازگیری برسد مامورین مزبور با صاحب منصبان ساخلو که برای هر حوزه جزء معین شده اند با دفاتر مزبوره در ماده ۸ بمراکز خود رفته باطلاع مامورین کشوری اسامی کلیه افرادی را که داخل سن سربازی شده و در آن حوزه حضور دارندیا مسافرت کرده باشند از دفتر نفوس استخراج و حاضرین را بمحل سربازگیری و مجلس قرعه احضار نمایند به استثنای مسافرین و اشخاص علیل غیر قابل حرکت که باید کدخدای محل پدر یا برادر یا یکی از بستگان ذکور آنها را در مجلس قرعه حاضر نمایند. وزیر فواعد عامه ـ این ماده محتاج بیک اصلاح عبارتی است باید نوشته شود.
+
مخبر - اینجا یک شبهه برای آقای مساوات شده که لازم است رفع آن را بکنم اولاً آن قانونی که فرمودند از مجلس گذشته البته محترم است و کنترات‌هایی هم که شده است البته از آن قانون تجاوز نکرده و نمی‌کند. هر کنترات یک شرایط اصلیه و یک شرایط فرعیه دارد. شرایط اصلیه همان طور که فرمودند باید به مجلس بیامد و شرایط فرعیه را هم باز مطابق یک ترتیبی که خودش تصویب کرده است باید معین کند اما این موضوع مخالف با آن مسئله نیست و این یک چیزی بر خلاف کنترات و اضافه کنترات نیست.
  
پس از صدور اوامر وزارت جنگ مامورین سربازگیری الی آخر. آن قسمت امرای لشگر و مامورین باید حذف شود. چون اینها عملیاتی است که مربوط به نظام نامه است و یک اصلاح دیگری هم در این ماده لازم است بشود. کلیه افرادی که داخل سن سربازی شده باید اضافه شود و همچنین اشخاصی را که در دو سال قبل برحسب قرعه از خدمت معاف شده اند چون این ماده مربوط است بآن ماده۵ که فعلا گذشت چون مطابق آن ماده اینطور بود هر کس که همان سال از قرعه معاف شد دیگر متعرض او نباید بشوند ودر صورتی که مقصود این نبود و مقصود این بود که دو سال بعد در جزو کسانی که باید نسبت بآن ها قرعه کشیده شود حاضر باشند و این ماده هم چون مربوط به آن ماده است باید اصلاح شود و این اصلاحات را هم چون آقای مخبر کمیسیون شرکت داشته و دارند در کمیسیون اصلاح خواهند فرمود.
+
شما یک یک مأمورینی می‌فرستید به یک چند نقطه از این نقاط عمارات دولتی دارند مثل این که نه نقطه است که دارند و در راپورت نوشته شده است از قبیل انزلی، آستارا، بوشهر، بندر جز، سیستان، بندرعباس، محمره، جلفا، تبریز در یک قسمت‌ها عمارات دولتی هست و در یک قسمت‌هایی هم از طرف دولت دستور ساخته شدن داده شده است
  
رئیس ـ آقای دامغانی (اجازه) شریعتمدار دامغانی ـ عرضی ندارم رئیس ـ آقای طهرانی (اجازه) آقا شیخ محمد علی طهرانی عرضی ندارم. جمعی از نمایندگان ـ مذاکرات کافی است. رئیس ـ پیشنهاد ها قرائت میشود. پیشنهاد آقای میرزا آقا خان بنده پیشنهاد میکنم بجای ساخلو ( حاضر خدمت) نوشته شود. پیشنهاد آقای اخگر بنده پیشنهاد میکنم عبارت صاحت منصبان ساخلو بعبارت ( صاحب منصبان نگهبان) تبدیل شود.  
+
اما یک جاهایی که عمارات دولتی ندارد رئیس گمرک وقتی به آنجا می‌رود البته منزل می‌خواهد و این منزل را البته باید دولت بدهد.
  
رئیس ـ جلسه آتیه روز شنبه : دستور اولا خبر کمیسیون بودجه راجع بدوازده نفر بلژیکی. مشار اعظم ـ بنده اجازه خواسته ام رئیس ـ بلی می دانم عرض می کنم اگر تصویب فرمودید تغییر میدهیم. بعد جمعی پیشنهاد کرده اند که ۲ فقره خبر کمیسیون تجدید نظر در قانون استخدام کشوری نسبت بمواد تفسیری که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده است و راپورت کمیسیون معارف راجع بحق التدریس مستخدمین دولتی در مدارس بعد آقای حائری زاده پیشنهاد کرده اند قانون بلدیه جزء دستور جلسه آتیه شود. نسبت به ۱۳ نفر بلژیکی که مخالفی نیست؟ آقا سید یعقوب ـ بنده مخالفم رئیس ـ بفرمائید. آقا سید یعقوب ـ مکرر در این مجلس صحبت شده است که دستور مجلس و تعیین آن با خود مجلس است بنده منعقدم این قانون اجباری که یک فصلش گذشته است این قانون را تمام کنیم و بعر داخل در قسمت های دیگر شویم.  
+
این حرف مشروع و حسابی است منتهی کمیسیون بودجه مقدار و مبلغش را هم معین کرده است که از پنجاه تومان کرایه‌خانه و اثاثیه تجاوز نکند یعنی از بیست و پنج تومان الی پنجاه تومان و این قبیل دقت‌ها در یک کمیسیونی که هجده نفر هستند و شاید در آنجا هم مجال رسیدگی و تحقیق و تدقیق بیش از مجلس شورای ملی باشد شده و تصور هم نمی‌کنم ماها میل داشته باشیم چیزی را بدون جهت و سبب بیاوریم از تصویب مجلس بگذرانیم یا چیزهایی بگوییم که خلاف واقع باشد.
  
رئیس ـ آقای تدین (اجازه) تدین ـ اولا نسبت براپرت کمیسیون بودجه در همین جلسه پیشنهاد آقای مدرس اصلاح شد و همه آقایان تصویب کردند در ظرف یک ساعت که نمی شود تغییر رأی داد بنابراین بنده تصور میکنم محتاج برأی جدید نباشد و اما آن قسمت دیگر راجع به تفسیر دو ماده است که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده و یکی هم شرح قانونی از طرف آقایان نمایندگان در این جا تنظیم شده است که راجع بقسمت حق التدریس معلمین است و بکمیسیون های مربوطه ارجاع شده و تصور میکنم چندان وقتی هم لازم نخواهد داشت لهذا معتقدم این هم بعد از راپرت کمیسیون بودجه مطرح شود. محمد هاشم میرزا شیخ الرئیس ـ بنده مخالفم.
+
بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است‏
  
تدین ـ حالا لازم نیست عصبانی بشویدو رأی ندهید. رئیس ـ چون عده کافی نیست جلسه را ختم میکنم. (مجلس یک ربع ساعت بعدازظهر ختم شد)
+
رئیس - آقای تهرانی (اجازه)
  
رئیس مجلس شورای ملی موتمن الملک
+
آقا شیخ محمدعلی تهرانی - بنده با این ماده و ماده بعد هر دو مخالفم و فلسفه مخالفتم دو امر است یک امر این است که این اصول غریب‌نوازی که در مملکت ما پیش آمده است یک مقدمه‌ای است برای این که یک عده زیادی مستخدم که ما از خارج آورده‌ایم وقتی که دیدند ما یک موضوعی را برای یکی گذراندیم این فتح باب می‌شود و یک راهی پیدا می‌کنند
  
منشی علی اقبال الممالک
+
مستخدمین غیر بلژیکی هم که از هر ملتی باشند آنها هم همین تقاضا را دارند ثانیاً مگر مستخدمین خارجی همه خائن بودند که مستخدمین بلژیکی حتماً باید برایشان خانه تهیه بشود؟
  
منشی معظم السلطان
+
مستخدمین ایرانی را هم که از مرکز مأموریت می‌دهند بروند به یک جایی حقوقشان را هم نمی‌دهند که بروند به محل برسند. چه فرق می‌کند اگر بنا به خدمت است آخر ما مستخدمین ایرانی کم داریم و باید برای آن‌ها هم همین وجه منظور نظر باشد.
  
 +
ثانیاً عیبی که پیدا می‌کند این است که سی نفر به ملیت‌های دیگر در این مملکت هستند که مستخدمین ایرانند آنها هم فردا تقاضا می‌کنند که چطور شما به بلژیکی‌ها خانه داده‌اید باید به ما هم بدهید. چطور به آنها اضافه داده‌اید به ما هم باید بدهید. آخر ایرانی‌ها چه فرق با آنها دارند که باید گرسنه بمانند؟ شش ماه به شش ماه حقوق نگیرند محو شدند؟ ولی مستخدمین خارجی علاوه بر حقوق باید بر ایشان یک کرایه‌خانه هم تصویب کنیم.
  
 +
وزیر مالیه - آقای تهرانی توجه بفرمایید این که ما اینها را کنترات کردیم برای یک مصلحت‌هایی بود و الا البته هیچ وقت مستخدمین خارجی نمی‌آوردیم و امیدوارم که در یک مدت قلیلی رفع احتیاجات‌مان از مستخدمین خارجی بشود اما مادامی که باید آنها را نگاهداری کرد البته یک نفر که از خارج می‌آید غیر از مردم این مملکت است و با مستخدمین خودمان مطابق قانون استخدامی که شما تصویب کرده‌اید رفتار می‌کنیم آنها هم راضی هستند و باید هم راضی باشند ولی خارجی‌ها را که می‌آوریم باید وسایل راحتی‌شان را فراهم کنیم.
  
 +
رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)
  
 +
حاج میرزا عبدالوهاب - بنده فرمایشات آقای وزیر مالیه را تصدیق می‌کنم ولی آن روزی کی می‌آیند کنترات می‌شوند تمام این جزییات لازمه منظور شده است برای خانه‌شان و درشکه شان تمام اینها منظور شده است دیگر مدام هر روز لایحه بیاورند با این وضع بودجه مملکت ایران بنده صلاح نمی‌دانم حالا اگر اکثریت آقایان صلاح می‌دانند به بنده مربوط نیست و با این کسر بودجه بیست و هفت هزار تومان به عنوان اندامیته و چه و چه این حرف‌ها را بنده مقتضی بودجه حاضر نمی‌دانم.
  
 +
مخبر - برای آقا یک اشتباهی حاصل شده است. اینها را که کنترات کرده‌اند برای تهران کنترات کرده‌اند و قرار نشده است که بروند بندر جز یا بوشهر و البته وقتی که می‌روند به بندر جز یک منزلی می‌خواهند و این اشکالی ندارد.
 +
 +
رئیس - آقای مدرس پیشنهاد کرده‌اند از دستور خارج شود
 +
 +
مدرس - اگر چه به نظر این طور می‌آید که به شخص بنده بربخورد ولی من از بین مستخدمین خارجی عقیده به بلژیکی‌ها دارم. عقیده شخصی‌ام این است چون ده دوازده سال است که در این شهر هستم و آنچه به من خبر رسیده است و تحقیق کرده‌ام اینها صادقانه به این مملکت خدمت کرده‌اند. ولی این لایحه چون با ذهن ما مسبوق نیست توی ذهن بعضی‌ها می‌زند آنها هم حق دارند لهذا تقاضا کردم از دستور امروز خارج شود و در خارج در اطراف آن مطالعه بشود یا اینها قانع بشوند یا آنها من مستخدمین بلژیکی را بهترین مستخدمین می‌دانم که در این مملکت آمده‌اند لهذا اگر آقایان صلاح می‌دانند باشد بعد در اطرافش مطالعه بشود آقایان قانع بشوند بعد بیاید به مجلس.
 +
 +
رئیس - آقای تدین (اجازه)
 +
 +
تدین - این راپورت کمیسیون تقریباً در بیست و دوم رجب طبع شده و توزیع هم شده و در جلسه گذشته هم تقاضا شد که جزو دستور امروز شود. بنده تصور می‌کنم آقایانی که نفیاً یا اثباتاً علاقمند بوده‌اند با این راپورت که قبول بکنند یا رد بکنند مطالعات خود را کرده‌اند و با این که آقای مدرس تصدیق می‌فرمایند خدمات صادقانه مستخدمین بلژیکی را و تصور می‌کنم سایر آقایان هم در این باب هم‌عقیده باشند بنده تصور می‌کنم زیاد در این باب صحبتی نخواهد شد مگر این که موضوع مکرر شود برای این که آقایانی که مخالف بودند دلائل خودشان را اقامه کردند و موافقین هم توضیحات خودشان را دادند و چیزی هم که قاطع است رأی است.
 +
 +
حالا امروز از دستور خارج بشود و در خارج تبادل نظر شود نمی‌دانم عملی خواهد بود یا نه مگر این که آقای مدرس پیشنهادشان را اصلاح بفرمایند که برای جلسه بعد باشد بعد رأی بگیرند
 +
 +
مدرس - قبول می‌کنم
 +
 +
رئیس - آقایانی که این تقاضا را تصویب می‌کنند قیام فرمایند
 +
 +
یک نفر ازنمایندگان - با اصلاح (عده کمی برخاستند)
 +
 +
رئیس - تصویب نشد
 +
 +
نصرت‌الدوله - اجازه می‌فرمایید. آقای مدرس خودشان تقاضای اصلاح کرده‌اند
 +
 +
رئیس - اصلاحی به بنده نرسید
 +
 +
نصرت‌الدوله - بنده پیشنهاد می‌کنم (پیشنهادی تقدیم نمودند) پیشنهاد آقای نصرت‌الدوله به شرح ذیل قرائت شد
 +
 +
تقاضا می‌شود که لایحه امروز از دستور خارج و در جلسه آتیه جزو دستور شود
 +
 +
رئیس - توضیحی دارید آقا
 +
 +
نصرت‌الدوله - خیر توضیحی ندارم
 +
 +
رئیس - آقایانی که این تقاضا را تصویب می‌کنند قیام فرمایند
 +
 +
(اکثر قیام نمودند)
 +
 +
رئیس - تصویب شد قانون سربازگیری عمومی مطرح است مذاکرات راجع به کلیات است. آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
دامغانی - بنده در کلیات عرضی ندارم.
 +
 +
رئیس - آقای یاسایی (اجازه)
 +
 +
یاسایی - موافقم
 +
 +
رئیس - آقای کازرونی (اجازه)
 +
 +
کازرونی - قانون را وضع می‌شود نباید از نقطه‌نظر حسن ظن یا سوء ظن نسبت به اشخاص باشد بنده عقیده دارم که بایستی عقیده خودم را اظهار کنم. مثلاً آقای مدرس (که مقام بنده نسبت به ایشان معلوم و مسلم است) با این قانون موافقند بنده اگر بنا باشد به تبعیت ایشان عقیده خودم را گمان کنم عقیده‌ام است که یک نوع خیانتی به عقیده خودم کرده باشم قانون فی حد ذاته خوب است بهتر است از عدم آن لیکن بایستی قبل از وضع قانون زمینه را ملاحظه کرد زمینه قوانین اخلاق و احوال و اوضاع عمومی مملکت است اگر یک قانونی وضع شد در صورتی که زمینه حاضر نداشته باشد یعنی اخلاق، عادات، اطوار. وضعیات موافق با آن قانون نباشد هر چند آن قانون خوب باشد بنده تصور می‌کنم اثرش چندان خوب نباشد.
 +
 +
ما قوانین در مملکت خیلی وضع کردیم حالا بعضی‌اش اجراء شده بعضی‌اش نشده. بعضی خوب اجراء شده بعضی بد. به طور کلی ما بایستی قبل از آن که قانون وضع زمینه‌اش را در نظر بگیریم که به ضرر دولت مآلاً و بضرر مردم حالا تمام نشود. نوشتن قانون سهل است و اشکالی ندارد لکن همان طوری که عرض کردم قبلاً باید زمینه‌اش را تهیه کرد.
 +
 +
بنده عقیده‌ام این است که ما بایستی اولاً در نظر بگیریم که یک اشخاصی که به عنوان سربازی وارد می‌کنیم پس از این که خارج می‌شوند متخلق به یک اخلاقی باشند که هم برای خودشان و هم برای جامعه مفید باشد اگر این را قبلاً در نظر گرفتیم و تأمین کردیم. البته بنده موافق هستم روح مملکت به اخلاق مردم مملکت است اگر اخلاق عمومی رو به فساد رفت مملکت به طرف فساد می‌رود قبل از همه چیز باید این مسئله را تأمین کرد مطمئن و خاطر جمع شد بعد قانون وضع کرد در هر صورت بنده عقیده‌ام این است برای امروز که یک عده زیادی از مردم چه در مرکز و چه در ولایات و چه در قراء بیکارند و بالعکس یک عده از مردم بالطبیعه دارای مشاغل هستند یا کاسب یا تاجر یا زارع یا حمال هستند و بالاخره متصدی و مباشر امور جامعه هستند در اقلیت هستند و اکثریت مردم بیکار هستند بنابر
 +
 +
این بایستی بیکارها را زیر اسلحه آورد نه کاردارها را ولی به طور عمومی اشخاصی که دارای شغل و کار هستند مجبور باشند زیر اسلحه بیایند و بالعکس مردم زیر اسلحه نروند خوب نیست و بنده معتقدم به مقتضای حال امروزی مملکت ما که یک فقر عمومی در مملکت حکمفرما است نظام باید داوطلب داشته باشد و بنده عقیده به نظام داوطلب دارم نه اجباری ..
 +
 +
(همهمه بین نمایندگان - صدای زنگ رئیس)
 +
 +
کازرونی - بنده عقیده‌ام این است که باید نظام با داوطلب باشد زیرا نتیجه‌اش این می‌شود مردم بیکاری که حاضرند منحصراً برای یک لقمه نان یک مشغولیاتی برای خودشان تحصیل نمایند شاغل کار می‌شوند و بالعکس اشخاصی که دارای شغل و کاری هستند از شغل خودشان باز نمی‌مانند و اگر غیر از این باشد بنده عقیده‌ام این است همان طوری که دولت عثمانی نتیجه خوبی نگرفت ما هم نتیجه خوب نخواهیم گرفت.
 +
 +
یک قدری دقت کنید ببینید این نظام اجباری که همیشه یک قسمت از مملکت را به حال تزلزل می‌اندازد با این و حقیقت امروزی آیا هیچ لطمه‌ای به زراعت و فلاحت اقتصاد تجارت وارد می‌آورد یا نه؟
 +
 +
زیرا قبل از همه چیز خواهشمندم در نظر بگیریم و رفقا در نظر بگیرند نظام باید کاملاً بر طبق احکام و قوانین شرع که یک قانون معین و مشخصی دارد باشد دو مورد دارد باشد یا جهادات یا دفاع. دفاع فرض ذمه تمام افراد مردم است به طور وجوب کفایی که از جان‌شان و مال‌شان و تمام حیثیت‌شان از وطن و دین خودشان دفاع و مدافعه بنمایند و این یک ترتیبی دارد معین. یا این است که جهادات از روی یک شرایط معین در موقعش باید اشخاص معین زیر اسلحه بروند و بنده با موافق هستم.
 +
 +
یا این است که ما بایستی اگر امروز مقتضی ندیدیم که به تمام معنی آن قانون را در موقع عمل بگذاریم ملاحظه کنیم ببینیم بهترین دول عالم چطور معامله می‌کنند ما هم از امور آنها تبعیت کنیم. یکی از دولی که در امور مملکتی خیلی خوب کار می‌کند و در مملکتداری قابل است انگلیس است نظام اجباری ندارد ژاپن است که مترقی است و هم متمدن و هم متقدم است و هم متجدد است و نظام اجباری ندارد.
 +
 +
یکی امریکا است که نظام اجباری ندارد و بالاخره بسیاری از دول متمدنه است که نظام اجباری ندارد. دولت عثمانی نظام اجباری داشت لیکن مراجعه کنید ببینید اثراتی که نظام اجباری برای دولت عثمانی گذاشت چه بود و چه نتیجه گرفتند این است عقاید من.
 +
 +
سالار لشگر مخبر کمیسیون نظام - البته آقایان محترم تصدیق می‌فرمایید که این قانون یکی از مهمترین قوانینی است که به مجلس آمده و البته وضعیات روحی یک مملکتی را به کلی تغییر خواهد داد و یک قدم بزرگی است به طرف ارتقاء و تجدد و دخول در عداد ملل حیه. برای این که ملل حیه مللی هستند که همیشه از حقوق خود بتوانند دفاع کنند و در رشته دولی محسوب شود که افراد در حفظ مملکت شرکت می‌کنند حالا مسائلی را که آقای کازرونی فرمودند یکی یکی جواب می‌دهم و آنها را رد می‌کنم‏
 +
 +
اولاً ایشان نسبت به اخلاق فرمودند و فرمودند پس از آن که یک عده داخل شدند باید دید اخلاق آنها چه می‌شود. در اینجا یک دور و تسلسلی است هم باید مشاهده کرد که برای دخول در نظام چه اشخاصی لازم است و هم باید دید از آنجا با چه اخلاقی بیرون می‌آید.
 +
 +
مسئله دیگری که آقای کازرونی فرمودند اصول داوطلبی بود که فرمودند اشخاص بیکار و اشخاصی که هیچ نمی‌توانند از عهده معاش خود برأیند آنها بردند و داوطلب در یک عده قشونی باشند که برای اخذ یک وجوهاتی داوطلب می‌شدند نه برای خدمت نظامی یا دفاع از مملکت و بالاخره اصول داوطلبی این قانون را متزلزل می‌کند. برای این که در چند سال اخیر بر ما ثابت شد که چیز بدی است برای این که ژاندارم را به طور داوطلب می‌گرفتند بریگارد قزاق هم داوطلب بود و بالاخره بعد از یک مدتی به ترتیب به نتیجه مراجعه شد معایب داوطلب این است اشخاصی که می‌روند آنجا و داوطلب می‌شوند البته اخلاق خوبی ندارند. ولی وقتی که جامعه مردم برای خدمت سربازی حاضر شدند آن وقت از تمام خوش‌اخلاق‌های مملکت و اشخاص صحیح می‌روند در تحت بیرق دولت و در آنجا مشغول خدمت می‌شوند و در آنجا البته اخلاق‌شان از هر حیث بهتر می‌شود.
 +
 +
اولاً تساوی که از حیث طبقات پیدا می‌شود یعنی در نظام اجباری طبقات ممتازه و عالی و رنجبر و رعایا تمام در یک مقصد دوش به دوش سر می‌کنند و تربیت می‌شوند و همه آنها همدیگر را خواهند شناخت و خواهند دید که با هم چه تفاوتی دارند و اشخاصی که از طبقه پایین هستند با معاشرت طبقات عالیه البته کسب اخلاق بهتری می‌کنند.
 +
 +
از آن طرف اشخاص بالاتر و نازپرورده در ثروت در آنجا به مشقت و زحمتی که طبقه رنجبر دارند آشنا می‌شوند اینها که با هم ممزوج شدند از آنها یک جامعه تولید می‌شود که حس می‌کند مملکت چیست؟ وطن چیست؟ و بالاخره خودش را در موقعش برای جهاد و دفاع مهیا می‌کند و این که مخبر فرمودند شرعاً دفاع یا جهاد لازم است چون خود آقای کازرونی جزو مجاهدین بودند می‌دانند که اگر کسی قبل از وقت عادت به تفنگ یا توپ انداختن نداشته باشد چطور می‌تواند در مقابل یک عساکر منظمه جهاد کند و همین اصول سربازگیری عمومی اساساً از روی شرع بوده و خود مردم باید بالطبع حاضر شوند. لهذا هم از حیث اخلاق و هم از حیث شرع بنده تصور می‌کنم که بهترین مسائل مسئله نظام اجباری است. حالا آمدیم سر منافع باید دید که برای ملت چه منافعی دارد و برای دولت چه منافعی دارد. آنچه منافع که راجع به ملت بود مختصراً حالا می‌آییم بر سر منافع دولت.
 +
 +
آقای کازرونی در ضمن بیاناتشان از ژاپن و امریکا صحبت فرمودند که نظام اجباری ندارند. بنده اگر چه نمی‌خواهم به آقایان تصدیع بدهم ولی اگر به تاریخ مراجعه کنند ملاحظه خواهند کرد آنچه که دولت ژاپن است اگر نظام اجباری نداشت به این درجه ارتقاء و عظمت نمی‌رسید و در آن مملکت این مسئله کاملاً جاری است. نظام اجباری محسناتی که برای این دولت دارد این است که ارزان‌تر تمام می‌شود و پس از آن که برای دولت ارزان تمام شد آن وقت یک طبقاتی از جمعیت تولید می‌شود و به طوری که در قانون ملاحظه می‌فرمایید طبقات مقدم و ذخیره تالی و پاسبان ولی در اصول داوطلبی یک آدمی که از یک جایی بیاید و معلوم نباشد که اخلاق او چطور است این شخص چهار پنج سال خدمت می‌کند و زحمات دولت و مخارج دولت نسبت به این آدم به هدر می‌رود و در موقع لزوم به درد نمی‌خورد. ولی با ترتیب نظام اجباری به ترتیبی که تمام دنیا آن را اتخاذ کرده‌اند خیلی منافع دارد.
 +
 +
حالا متذکر می‌شوم که کی آن را اتخاذ کرده‌اند. اساس این قضیه در موقعی بود که ناپلئون با دولت پروس می‌جنگید و پس از شکستی که به آلمان‌ها در دنیا داد قشون دولت پروس را محدود کردند به هشتاد هزار نفر که دولت پروس حق نگاهداری بیش از هشتاد هزار نفر نظامی نداشته باشد. آنها این ترتیب را محرمانه اتخاذ کردند که پس از سه چهار سال که مجدداً جنگ شروع شد به جای هشتاد هزار نفر سیصد هزار نفر خبر کردند.
 +
 +
پس از آن که در اغلب ممالک دنیا به جز ممالکی که مثل امریکا احتیاج زیاد به دریا و کشتی دارند در سایر ممالک متمدنه این ترتیب اتخاذ شده است. به جز ممالک مغلوب که می‌گویند زیادتر از فلان حد نباید قشون داشته باشند و الا مملکت مستقلی که روی پای خودش می‌خواهد زندگی کند باید قشون اجباری داشته باشد. باید افرادش تحت سلاح بروند و صرفه این ترتیب این است که وقتی ما پنجاه هزار نفر تحت سلاح داشته باشیم در موقع لزوم با این ترتیب ذخیره دارای صد و پنجاه و دویست هزار نشویم و فعلاً هیچ دولتی نیست که امروز ترتیب داوطلبی یا طریق دیگری را اتخاذ کرده باشد.
 +
 +
فقط دولت انگلیس قبل از جنگ به ترتیب داوطلبی بود و این ترتیب برای این بود که احتیاج او به قشون بری خیلی کم است و مملکتی است بحری و در موقع جنگ بین‌الملل آقایان مطلع هستند که قشون اجباری را داخل مملکت خودشان کردند و به واسطه همان قشون اجباری بود که فتح هم کردند و هم فتح آنها به تأخیر افتاد.
 +
 +
زیرا اگر از اول قشون آنها زیاد بود و جنگ بین‌الملل پنج شش سال طول نمی‌کشید و امروزه دولی که قشون اجباری نمی‌گرفتند مجبور شده‌اند که به مرور این ترتیب را عمل کنند. این است که تصور می‌کنم از هر حیث این بهترین قانون باشد. در کلیات هم گمان نمی‌کنم آقایان محترم نظریاتی داشته باشند و راجع به مواد هم خود دولت در بعضی مواد یک نظریاتی برای جرح و تعدیل دارد که ممکن است در ضمن شور آن اصلاحات به عمل آید و بیش از این هم نمی‌خواهم در کلیات صحبت کنم. عرایض بنده همین بود که عرض کردم.
 +
 +
رئیس‌الوزرا - بنده قبل از آقای سالار لشکر می‌خواستم عرایضی عرض کنم
 +
 +
ولی فرصت نشد و همین طور عرض می‌کنم که نطق آقای کازرونی هیچ طرف انتظار نبود و جای تأسف بود که در مقابل یک همچون قانونی اظهار مخالفت بشود ولی به طور خلاصه عرض می‌کنم که این ترتیب به نتیجه حاضره قابل ادامه نیست و شش ماه شاید بگذرد که نمی‌توانیم از روی نتیجه نفرات بگیریم و مملکت هم بی‌پاسبان نمی‌شود. همین دو اصل را در نظر بگیرند و بیش از این هم بنده عرضی نمی‌کنم‏.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
 +
 +
بعضی گفتند - کافی نیست
 +
 +
رئیس - رأی می‌گیریم آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.
 +
 +
(اغلب قیام نمودند)
 +
 +
رئیس - معلوم می‌شود کافی است. رأی می‌گیریم برای دخول در شور مواد آقایانی که تصویب می‌کنند قیام فرمایند
 +
 +
(اغلب برخاستند)
 +
 +
رئیس - تصویب شد. چند دقیقه تنفس داده می‌شود.
 +
 +
(در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل و پس از نیم ساعت مجدداً تشکیل گردید)
 +
 +
رئیس - ماده اول قرائت می‌شود: (به شرح ذیل خوانده شد)
 +
 +
ماده اول - کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی. (اجازه)
 +
 +
دامغانی - ما می‌خواهیم قشون اجباری شود برای این که دولت عده نظامی و پاسبان و ذخیره به قدر احتیاج داشته باشد و البته بنای قانون از بدو اسلام هم همین طور بوده برای این که اگر این حکم نظامی بودن و سرباز شدن عدل است تعلق به همه داشته باشد و اگر ظلم است ظلم بالسویه هم عدل است به عقیده بنده تنها اجباری بودن قشون کافی نیست. برای این که دولت بتواند احتیاجات خودش را اداره کند بلکه علاوه بر نظام اجباری یک ترتیباتی هم باید در ضمن باشد که مرکب شود از خوف و طمع.
 +
 +
مثلاً سرباز و تابین را به اندازه حقوق بدهد که کفایت مخارجش را بکند بنابراین باید دولت از بعضی محل‌ها بکاهد و بر حقوق سرباز و تابین بیفزاید تا آنها هم بتوانند امور معاش خود را هم اداره کنند و همچنین جامعه باید از آنها قدرشناسی کند و یک احتراماتی بخصوص برای افراد پست سرباز قائل شود تا این که این دو قسمت موجب تشویق مردم شود و علاوه بر این که اجباری است خود مردم هم داشته باشند و الا همیشه دولت محتاج می‌شود فراری را تعقیب کند به طوری که عملاً هم تا به حال دیده نشده و برخلاف احساسات آقای کازرونی بنده معتقدم که خدمت قشونی بزرگترین خدمت است برای این که حضرت امیر می‌فرماید ان الجهاد باب من ابواب الحه نفتح اله لخاصه اولیائه حضرت امیر علیه السلام این قسمت را اختصاص می‌دهد از برای خواص مردم نه مردم پست و خیلی شغل بزرگی است و با شرافت‌ترین کارها است.
 +
 +
دیگر این که بنده در این ماده معتقدم که باید بین قوا و حکومت یک تناسبی باشد و سنخیت بین علت و معلول معروف است و لازم است. یعنی همان طور که قشون باید متحدالشکل باشد همان طو ر باید متحدالفکر هم باشد.
 +
 +
متحدالفکر بودن قشون موقوف بر این است که از کلیه اتباع مملکت سوای ملل متنوعه سرباز گرفته شود برای این که ملل ملل متنوعه در امان و تأمین حکومت اسلام هستند و قوای اسلامی عهده‌دار حفظ ملل متنوعه است و در ممالک اسلامی اسلام به عهده گرفته است که آنها را حفظ کند و حوایج آنها را در مقابل یک مبلغ مالی ادا کند و عملاً هم به تجربه ثابت شده است و در جنگ بین‌المللی دیده شده. وقتی که روح قشون با روح حکومت مخالف بود به نفع حکومت خاتمه پیدا نیافت مثلاً قشونی که عثمانی‌ها از ارامنه داشتند به نفع عثمانی‌ها خاتمه پیدا نکرد.
 +
 +
رئیس - یک قدری ملاحظه کنید چرا ملاحظه نمی‌کنید.
 +
 +
دامغانی - بالاخره بنده معتقدم به این که حکومت اسلام عهده‌دار حفظ ملل متنوعه است و بایستی از آنها سرباز نگرفت و در عوض مساعدت مالی بنماید.
 +
 +
رئیس - آقای آقا سید یعقوب. (اجازه)
 +
 +
آقا سید یعقوب - عرضی ندارم.
 +
 +
رئیس - آقای مدرس (اجازه)
 +
 +
مدرس - همین قسمتی که آقای رئیس غالباً می‌فرمودند بعضی مطالب راجع به کلیات را در ماده اول می‌شود مذاکره کرد من هم چون حالم اقتضا ندارد همیشه می‌گذارم در ماده اول بعضی عرایض را بر سبیل اقتضا عرض می‌کنم.
 +
 +
عقیده من این است که قشون عمومی را تمام دنیا از اسلام اتخاذ کردند و آنهایی که در تاریخ دیده‌اند می‌دانند روز اولی که پیغمبر صلی الله علیه و آله مبعوث شد یکی از احکامی که آورد جهاد بود یعنی در هزار و سیصد سال قبل. پس تاریخ نشان می‌دهد که در هزار و سیصد سال قبل قشون عمومی و اجباری بوده است و این مسئله‌ای است که آقایانی که اهل فقه هستند می‌دانند که یک بابی از ابواب کتب فقه ماسبق و رمایه است. یعنی مشق کردن به تیراندازی و اسب‌سواری این البته به مقتضای آن روز بوده است و سواری و تیراندازی شخصی را از برای علم جنگ مهیا کرده است. ولی اگر امروز کتاب بنویسیم می‌نویسیم: طیاره‌سواری.
 +
 +
پس باید عموم مسلمین مهیا باشند از برای این که اگر اتفاقی افتاد بتوانند دفاع کنند و اگر اتفاق نیفتد جهاد هم می‌توانند بکنند. چون عقیده ما در زمان غیبت دفاع است و در زمان غیبت ما عقیده به جهاد نداریم. یعنی حمله به غیر نمی‌کنیم اما هر کس به ما حمله کند همان قسم که بر هر مکلفی نماز واجب است واجب هم هست که دفاع کند.
 +
 +
(جمعی از نمایندگان - صحیح است)
 +
 +
بناء علیهذا هر مسلمانی که عقیده به نماز و خمس و زکات و حج دارد باید به جهاد و دفاع عقیده داشته باشد و این عقیده هم همین طوری فایده ندارد که من عقیده داشته باشم اگر دزد خانه‌ام آمد در بروم این که فایده ندارد باید یاد بگیرم که در نروم حالا اگر آقایان در اینجا تأمل دارند و می‌فرمایند که آن چند تا دیگر را باید یاد گرفت. اما این یکی را نباید یاد گرفت و هر وقت دشمن آمد آن وقت آدم در برود. بنده عقیده‌ام این است که هر کس صاحب این عقیده باشد منکر ضروری از ضروریات دین اسلام است.
 +
 +
یعنی کافر است پس باید آن را هم یاد بگیریم و مسئله‌ای که آقایان فرمودند که یک قسمتی را یاد بگیریم و یک قسمتی را یاد نگیریم این طور نیست آن وقتی که بنیچه را قرار دادند که اجباری خصوصی باشد یا شاید قدرت نداشتند و یا اگر قدرت داشتند چون مردم مهیا نبودند نمی‌شده است.
 +
 +
لکن امروز من عقیده‌ام این است که مردم هم مهیا هستند چون دیده‌اند که اکثر بلکه تمام دنیا بلد هستند من ژاپن و آنجاها نرفته‌ام ولی اینجاها که می‌شنوم می‌گویند همه مردم بلد هستند. ما هم می‌خواهیم بلد باشیم. حالا اگر آقایان طریقی برای این که همه جنگ کردن را بلد باشند غیر از این طریق در نظر دارند همان را پیشنهاد کنند برای این که مقصد این است که همه یاد بگیرند.
 +
 +
آقای کازرونی چون اهل ولایتشان همه بلد هستند. چون من دشتی و دشتستان بوده‌ام دیده‌ام که مردم آنجا همه اسب سواری و تیراندازی را بلد هستند.
 +
 +
اما تهرانی‌ها هیچ کدام بلد نیستند باید یاد بگیرند و برای همه هم اسباب زحمت است و از حالا باید شروع کرد تا در ظرف ده یا پانزده سال دیگر که ماها همه مرده‌ایم آن وقت همه این قسمت را بلد باشند و به این قسمت دین لااقل عمل بکنند. باقی قسمت‌ها را اگر مسامحه می‌کنند این یک قسمت را به جهت دین‌شان و مملکت‌شان و استقلال‌شان بالاتر بگویم به جهت بنیه و مزاج‌شان خوب است عمل کنند.
 +
 +
همه اینها حکمت‌های فوق‌العاده دارد و اختصاص به یک حکمت دو حکمت ندارد و در بعضی فرمایشاتی که بعضی از آقایان فرمودند البته به مقتضای مذاقشان فرمودند.
 +
 +
شاهزاده سلیمان میرزا بودند در قصر شیرین حساب کردیم که مخارج یک فوج قشون داوطلب ما مساوی با مخارج ۶ فوج قشون عثمانی بود چون آن روز ما هم داخل کار و اهل جنگ بودیم و به دقت حساب کردیم دیدیم که مخارج یک فوج ژاندارم مساوی با مخارج شش فوج قشون عثمانی بود.
 +
 +
داوطلب معنایش این است که هر چه پول زیادتر بدهند می‌آیند و فردا هم که دلش نمی‌خواهد نمی‌آید وقتی که ما جنگ نداریم به قدری داوطلب جمع می‌شود که نهایت ندارد. اما اگر صدای شیپور بلند شد صبح که رئیس قشون یا صاحب‌منصب بیدار می‌شود خودش است و اسبش. چرا این طور است؟ برای این که داوطلب است.
 +
 +
این را باید ایرانی‌ها بدانند که تکلیف بدهی من که وطن را خیلی هم دوست دارم این است که این طور عمل کنم و وطن‌پرست هم آن است که بنده عرض می‌کنم ما می‌خواهیم مملکتمان و دیارمان قوی بشود. کاری هم به کسی نداریم. اما اگر کسی کار به ما داشته باشد بتوانیم در نرویم. این مقصود اصلی است.
 +
 +
پس بناء علیهذا اگر آقایان طریق بهتری در نظر داشته باشند ممکن است بفرمایند. اما من پس خیال می‌کنم این طریق خوب طریقی است و این لوایحی که می‌نوشتند (برنخورد به هیئت دولت) حتی لوایحی را هم که فضلا می‌نویسند وقتی که آدم نگاه می‌کند می‌بیند که خیلی اشکال دارد. لیکن از باب اتفاق نمی‌دانم چطور
 +
 +
شده و از ادعای کی بوده است. از کی بوده است که این لایحه نوشته شده است و من آن را مطالعه کردم دیدم کم اشکال است و تعجب کردم و گفتم شاید اساتیدی در کار بوده‌اند که ما آنها را نمی‌شناسیم و خیلی مهارت داشته‌اند از این جهت من موافقم و گمان می‌کنم به آن ترتیبی که در نظر است اگر دولت موفق بشود آن ترتیب را اجرا کند خیلی خوب است و آن ترتیب این است جوان‌هایی که می‌روند زیر اسلحه دو چیزشان محفوظ باشد.
 +
 +
یکی صحتشان که خیلی مهم است و یکی هم اخلاقشان اگر این دو کار را کردیم بهترین قدمی است که از برای مملکت برداشته‌ایم و این کار بسیار خوب است. چه عیبی دارد که پسر من زیر اسلحه برود آیا هیچ جا عکس و شکل حضرت امیر را دیده‌اید بی‌شمشیر دیده‌اید؟
 +
 +
بنده گمان می‌کنم خیلی کم جایی دیده شده است که شکل حضرت امیر باشد و بی‌شمشیر باشد. آخر آنها که شمشیر داشته‌اند این تعلیم است برای ما که ما هم برداریم پس عیب و عار نیست بلکه فخر ما است که این کار را بکنیم و البته مجلس شورای ملی و دولت‌های ما باید مراقبت‌های کامل داشته باشند که اخلاق آنها محفوظ باشد حیثیت‌شان هم محفوظ باشد.
 +
 +
البته می‌روند مشق می‌کنند و علم پیدا می‌کنند. لیکن ضمناً عرض می‌کنم که این تکلیف برای مسلمین واجب است چون دیدم بعضی از آقایان نظرشان بر غیر مسلمین هم هست عرض می‌کنم بر غیر مسلمان واجب نیست.
 +
 +
لدی‌القتضاء ممکن است دولت آنها را استخدام کند. اما اگر بخواهند توی سرشان بزنند و آنها را بیاورند اقتضا ندارد آن کسی را که باید توی سرش بزنند و وارد کنند مسلمان است که اگر به تکلیفش عمل نکرد باید اجباراً او را آورد. اما غیر مسلمان که تبعه ایران هستند مجبور نخواهند بود دولت لدی‌الاقتضاء می‌تواند آنها را استخدام کند. اما اگر او حاضر نشود دولت نمی‌تواند مجبورش کند و این یکی از فلسفه‌های بزرگی است به جهت مراعات آنها.
 +
 +
حالا می‌بینیم آقایان دست می‌زنند به خیالشان بر خلاف ترتیب است خیر این فوق عدالت است بلکه خیلی تفضل است که نسبت به ما احیاء کرده است و نسبت به آنها اجبار نکرده است این است عقیده من پیشنهادی هم در این زمینه کرده‌ام.
 +
 +
رئیس‌الوزرا - فرمایشات آقای مدرس روی دو اصل بود: یکی از نقطه‌نظر حفظ الصحه و اخلاق البته آقایان تصدیق خواهند کرد در وضع قشون امروزه این دو نکته خیلی مراعات شده است و به علاوه در همین قانون هم قید شده است. قسمت دوم راجع به ملل متنوعه فرمودند که آنها مجبور نیستند البته منظور آقای مدرس این است که این افتخار نصیب مسلمان‌ها باشد و بنده تصدیق می‌کنم که آنها نباید مجبور باشند. ولی در مواقع لزوم باید در خدمت قشون بیایند...
 +
 +
(بعضی از نمایندگان - صحیح است)
 +
 +
و البته در خدمت‌های پایین‌تری که کمتر از صف است داخل می‌شوند.
 +
 +
بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است
 +
 +
بعضی گفتند - کافی نیست
 +
 +
رئیس - رأی می‌گیریم. آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.
 +
 +
(عده کثیری قیام نمودند)
 +
 +
رئیس - تصویب شد پیشنهادها قرائت می‌شود. (به مضمون ذیل قرائت شد)
 +
 +
پیشنهاد آقای داور: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده ۱ به طریق ذیل اصلاح شود:
 +
 +
کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات و ایرانیان مقیم خارجه به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.
 +
 +
پیشنهاد آقایان حاج سیدالمحققین و تهرانی: این جانبان پیشنهاد می‌نماییم که پس از لفظ ایلات اضافه شود چه در داخل مملکت باشند و چه در خارج.
 +
 +
پیشنهاد آقای سرکشیک‌زاده: بنده در ماده اول اصلاح ذیل را پیشنهاد می‌کنم:
 +
 +
ماده ۱- کلیه اتباع ذکور الی آخر
 +
 +
پیشنهاد آقای صدرالاسلام: نظر به این که در ماده ۱ به طور عموم کلیه اتباع ایران ذکر شده و در هیچ ماده دیگری طبقه نسوان از این اطلاق و عموم استثناء نشده پیشنهاد می‌کنم که در ماده اول توضیح داده شود یا در فصل دوم در تحت ۱ ماده زن‌ها را مستثنی و معاف نمایند.
 +
 +
پیشنهاد آقای دامغانی: بنده پیشنهاد می‌کنم ملل متبوعه از خدمت سربازی معاف و در عوض مساعدت مالی بر ایشان فرض بشود.
 +
 +
پیشنهاد آقای مدرس: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده اول به طریق ذیل اصلاح شود:
 +
 +
کلیه اتباع مسلمان ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات به خدمت سربازی مکلف می‌باشند و سایر اتباع لدی‌الاقتضاء استخدام خواهند شد.
 +
 +
پیشنهاد آقای کی استوان: ماده اول این طور نوشته شود: کلیه اتباع ایران به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.
 +
 +
رئیس - ماده دوم: (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۲ - مدت خدمت سربازی از سن ۲۱ سالگی شروع شده و در ۴۵ سالگی خاتمه می‌یابد و این ۲۵ سال به سه دوره تقسیم می‌شود:
 +
 +
دوره اول - خدمت نظامی و مدت آن ۶ سال است دو سال اول تحت سلاح و ۴ سال بعد احتیاط.
 +
 +
دوره دوم - ذخیره و مدت آن ۱۳ سال است. شش سال اول ذخیره م دم و ۷ سال دوم ذخیره تالی.
 +
 +
دوره سوم - پاسبان و مدت آن شش سال است
 +
 +
تبصره - در حوزه‌ای که تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سربازگیری اجباری شروع خواهد شد.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - در اینجا ابتدای خدمت سربازی را از ۲۱ سالگی گرفته‌اند و به عقیده بنده کم است برای این که در سن بیست سالگی هنوز بنیه شخصی به طوری قوی نیست که بتواند از عهده وظایف نظامی برآید و بنده معتقدم که باید ابتدای خدمت را از سن ۲۵ سالگی گرفت ۶ سال دوره خدمت نظامی ۸ سال برای ذخیره و شش سال هم دوره پاسبان باشد.
 +
 +
ثانیاً یک قدری این ماده مجمل است هیچ در اینجا پیش‌بینی نشده است که بعد از این که این قانون تصویب شد اشخاصی که سن‌شان ۲۵ سال یا ۳۵ است یا در بین این سنوات واقع هستند تکلیف اینها چیست اگر اینها بنا باشد سرباز شوند دوره خدمت و ذخیره و پاسبان‌شان چقدر است؟ و دیگر در اینجا در تبصره نوشته است (در حوزه‌ای که تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سربازگیری اجباری شروع خواهد شد)
 +
 +
البته قانون سجل احوال در تمام مملکت یک مرتبه اجراء خواهد شد و به طور اختلاف اجراء خواهد شد در این صورت آنجاهایی که شروع نشده و عقب مانده در آن نقاط تکلیف سرباز چه خواهد شد؟
 +
 +
آیا باز از روی نتیجه قدیم است: از روی این قانون؟ خوب است آقای مخبر توضیح بدهند.
 +
 +
مخبر - اولاً راجع به سن که فرمودید عرض می‌کنم همان ۲۱ سال است چون در سن این تمام قواء بدن از حیث رشد در حالت تکمیل است و از نقطه‌نظر طبی هم در سن ۲۱ سالگی سخص می‌تواند مواجهه با سختی‌ها و کارهای نظامی بشود و یک نکته دیگر هم که باید گفته شود.
 +
 +
این است که چون خدمت سربازی را همه مکلف هستند باید قبل از این که یک کاری را پیدا کرده باشند این دین خود را اداء کنند و بعد داخل در مراحل زندگانی خصوصی بشوند و این که آقای دامغانی فرمودند این ماده مجمل است و اشخاصی که متجاوز از بیست و یک سال دارند چه خواهد شد؟
 +
 +
البته این قانون قاطع است و پس از گذشتن این قانون شامل اشخاصی است که ۲۱ سال دارند و آنهایی که ۲۳ و ۲۴ سال دارند از این قانون خارج هستند و البته تصدیق می‌فرمایید تا خدمت اولیه را نکرده باشند قادر به این که داخل در احتیاط و ذخیره باشند نخواهند بود.
 +
 +
مطلب دیگری که فرمودند که آیا پس از تحریر نفوس و اجراء سجل احوال تکلیف چه خواهد بود؟ عرض می‌کنم در نقاطی که سجل احوال جای نشده است به همین ترتیب حاضره اجراء خواهد شد و تا این قانون کاملاً اجرا نشود ترتیبات اولیه ملغی نخواهد شد.
 +
 +
رئیس - آقای یاسایی (اجازه)
 +
 +
یاسایی - توضیحاتی که آقای مخبر دادند راجع به اعتراضات آقای دامغانی بنده را که متقاعد نکرد بنده هم با ایشان هم‌عقیده هستم که باید سن سرباز از ۲۵ سالگی باشد و بنده نمی‌خواهم توضیحاتی در این مسئله بدهم.
 +
 +
سن سرباز باید از ۲۵ سال شروع شود و اشخاص ۲۱ ساله هنوز اعضای بدنی‌شان درست قرص و محکم نشده و نمی‌شود آنها را به خدمت نظامی واداشت و البته آقایان متوجه نکاتی هستند و بیش از این بنده نمی‌خواهم توضیح بدهم و باز مکرر عرض می‌کنم که سن ۲۵ سالگی باشد نه ۲۱ سالگی.
 +
 +
اعتراض دیگری که آقای دامغانی فرمودند این بود که اشخاصی که سن آنها از ۲۱ سال متجاوز است مثلاً در سن ۲۲ یا ۲۷ هستند تکلیفشان چیست؟ آیا آنها را به خدمت نظامی می‌برند یا خیر؟ مطابق توضیحات آقای مخبر آنها را به خدمت دعوت نمی‌کنند و این به عقیده من موجب یک فترتی در امور نظامی می‌شود.
 +
 +
تدین - ابداً نمی‌شود
 +
 +
یاسایی - بنده حالا توضیح می‌دهم که ببینید می‌شود یا نه؟ مطابق این قانون شما می‌خواهید اصول نتیجه را الغاء کنید وقتی که الغاء کردید آن وقت موافق آن ترتیب باید رفتار کنید فرض بفرمایید سرباز دامغانی که الان سر خدمت است پانصد و بیست و پنج نفر مشغول خدمت هستند.
 +
 +
دوره خدمت‌شان ۳ ساله است. دو سال و نیم گذشته است شش ماه دیگر مرخص می‌شوند. خوب حالا که مرخص شدند آن وقت شما می‌خواهید از دامغان و مطابق این قانون نظامی بگیرید. یعنی از اشخاص ۲۱ ساله آیا آنها به درد فرونت و جنگ می‌خورند.
 +
 +
خیر. زیرا باید سرباز دوره‌اش را طی کند و بیرونش کند تا بتواند خدمات نظامی را انجام دهد. پس به عقیده بنده این مسئله موجب اختلال می‌شود و باید پیش‌بینی کرد و به عقیده بنده باید از اشخاصی که از ۲۵ سال سن‌شان شروع می‌شود تا سی سال آنها به تدریج دعوت شوند تا این که به جای افرادی که فعلاً مطابق بنیجه حاضر خدمت هستند بتوانند از اشخاص دیگری کاملاً صلاحیت قشونی را دارا باشند تهیه کنند و الا اگر بنا باشد که یک عده اشخاص ۲۱ ساله بیاورید وارد در نظام کنید بنده نمی‌دانم چه صورتی پیدا می‌کند.
 +
 +
رئیس‌الوزرا - این تعیین سنی که برای سربازی عمومی شده است حداکثری است که مطابق قوانین تمام دنیا منظور داشته‌ایم و در سایر نقاط در مواقع لزوم از ۱۶ سالگی و ۱۷ سالگی و در مواقع عادی از ۱۸ سالگی سرباز می‌گیرند و ۲۱ سال حداکثر است بالاتر از آن هم از نقطه‌نظر نظامی و صحی صلاح نیست.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
 +
 +
رئیس - پیشنهادت‌ها قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
پیشنهاد آقای مدبرالملک: بنده پیشنهاد می‌کنم در ماده دو به جای ۲۱ سال ۲۲ سال نوشته شود.
 +
 +
پیشنهاد آقای میرزا آقا خان: نظر به این که دوره تحصیل را تمام نکرده لذا پیشنهاد می‌کنم از بیست و پنج سالگی شروع شود.
 +
 +
پیشنهاد آقای محمدولی میرزا: پیشنهاد می‌کنم در ماده ۲ از سن ۲۰ سال باشد.
 +
 +
پیشنهاد آقای تهرانی: این بنده پیشنهاد می‌نمایم که عبارت به این طریق اصلاح شود که پس از تمام شدن بیست سال شمسی مدت سربازی شروع شود. الی آخر.
 +
 +
پیشنهاد آقای کازرونی: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده دوم این طور اصلاح شود: سربازگیری از سن ۲۵ سالگی شروع می‌شود الی آخر
 +
 +
رئیس - ماده سوم قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۳ - ترتیب احضار هر یک از دوره‌های سه‌گانه مذکوره در ماده دوم مطابق نظامنامه تجهیزات عمومی وزارت جنگ معین خواهد شد و در مواقعی که تجهیز جزو احضار قسمتی از قشون را ضرورت ایجاب نماید از دوره احتیاط شروع و به پاسبان ختم خواهد شد.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم
 +
 +
رئیس - آقای یاسایی (اجازه)
 +
 +
یاسایی - عرضی ندارم
 +
 +
رئیس - آقای تهرانی (اجازه)
 +
 +
آقا شیخ محمدعلی تهرانی - عرضی ندارم.
 +
 +
رئیس - آقای دستغیب (اجازه)
 +
 +
دستغیب - عرضی ندارم
 +
 +
رئیس - مخالفی ندارد ماده چهارم (به شرح ذیل خوانده شد)
 +
 +
ماده ۴ - مملکت ایران به ۶ ناحیه سربازگیری مطابق تشکیلات قشونی تقسیم می‌گردد.
 +
 +
رئیس - مخالفی دارد؟
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - بنده مخالفم
 +
 +
رئیس - بفرمایید
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - البته این ۶ ناحیه که در اینجا سربازگیری فرض شده طوری نیست که سربازهایی را که در محل می‌خواهند بگیرند همه را بیاورند. در آن ناحیه بایستی مأمورینی داشته باشند که حوزه‌های جزیی تشکیل بدهند که در همان حوزه‌های جزء سربازها را تهیه کنند و هر کس هم که قرعه به نام او آمد برای سربازگیری جلب شود و بنده عقیده دارم که باید یک ضمیمه در این ماده باشد که مملکت ایران به شش ناحیه سربازگیری مطابق تقسیمات قشونی فعلی تقسیم می‌شود و هر ناحیه نیز به حوزه‌های جزء تقسیم می‌گردد.
 +
 +
مخبر - این مسئله را که آقا فرمودند یک چیزی است طبیعی برای این که در اینجا نظامنامه که به مجلس نیاورده‌اند این قانون است و البته یک تیپت‌های مختلف در قشون هست. افواج مختلف، گروهان‌های مختلف. در نواحی سربازگیری و در مرکز کل البته یک شعبات جزیی هم هست و این مربوط به نظامنامه است و به اینجا مربوط نیست.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرا ت کافی است.
 +
 +
رئیس - ماده ۵ قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۵ - افراد قشونی در مراکز حوزه‌های سربازگیری خود گرفته خواهند شد.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم
 +
 +
رئیس - مخالفی ندارد؟
 +
 +
(گفته شد - خیر)
 +
 +
ماده ۶ (این طور خوانده شد)
 +
 +
ماده ۶ - مادامی که احتیاجات قشونی کمتر از میزان افرادی است که به سن سربازی داخل شده‌اند دولت هر ساله به قدر احتیاجات خود افراد لازم را با اصول قرعه از بین افراد واجد شرایط سربازی انتخاب می‌نماید و آنهایی که قرعه به نام‌شان اصابت ننماید تا آخر دوره دوم جزو ذخیره محسوب خواهند شد و افراد ذخیره هر دو سال یک ماه برای مشق نظامی حاضر می‌شوند.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - اینجا تصریح می‌کند که اگر دولت به قدر افراد احتیاج به قشون نداشت به حکم قرعه یک عده را انتخاب می‌کنند و یک عده را جزو ذخیره محسوب خواهد داشت. البته تصدیق می‌شود که قرعه هیچ عاطفه ندارد و هیچ مرجحی هم در نظر نمی‌گیرد. ممکن است صد نفر باشند و ده نفر را دولت احتیاج داشته باشد آن وقت قرعه به نام یک ده نفری بیرون بیاید که در نهایت فقر و پریشانی و تأهل باشند.
 +
 +
به عقیده بنده باید یک زحماتی قائل شد مثلاً اول باید دو قسمت کرد زن‌دارها و عزب‌ها آنها را که زن‌دار هسنتد مستثنی هستند و بین عزب‌ها قرعه بکشند بعد هم که اگر لازم شد بین اولاددارها و بی‌اولادها یک مرجحی باشد و در ضمن یک تشویقی هم شده باشد به این که مردم ازدواج نمایند و مثل حالا مردها و زن‌ها بلاتکلیف نباشند و بالاخره قرعه موقعی است که امر مشکل شود و هیچ مرجحاتی هم نباشد ولی در صورتی که یک مرجحی باشد البته باید عمل ترجیح کرد و قرعه آخرالدواء است.
 +
 +
مخبر - در این مسئله که آقای دامغانی فرمودند البته موضوع قرعه خیلی قضایا را سهل می‌کند و بالاخره قرعه احتیاجات را تأمین می‌کند و عمومی هم نخواهد بود چون یک مسئله‌ای است که در این ماده اصلاح می‌شود و نزدیکتر است با نظر آقای دامغانی و آن این است که اشخاصی که قرعه به نام‌شان اصابت نکرده باشد ازاد هستند و دو سال بعد باید بیایند و قرعه درباره آنها کشیده شود به این جهت نظریه آقا هم تأمین خواهد شد.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
 +
 +
رئیس - پیشنهادها قرائت می‌شود (به مضمون ذیل خوانده شد)
 +
 +
پیشنهاد آقای مدرس: بنده بپیشنهاد می‌کنم ماده ششم به طریق ذیل اصلاح شود:
 +
 +
مادامی که احتیاج قشونی کمتر از میزان افرادی است که به سن سربازی داخل شده‌اند دولت هر ساله به قدر احتیاجات خود افراد لازم را در صورتی که از معاینه آنها به قدر لزوم داوطلب کلاً یا بعضاً حاضر به خدمت نشوند الی آخر.
 +
 +
مدرس - اجازه می‌فرمایید توضیح بدهم.
 +
 +
رئیس - حالا شور اول است پیشنهادها قرائت می‌شود و می‌رود در کمیسیون توضیح در شور دوم است.
 +
 +
پیشنهاد آقای ضیاء‌الملک: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده ۶ این طور اصلاح شود. بعد از هر دوسال سه ماه برای مشق نظامی حاضر می‌شوند
 +
 +
رئیس - ماده ۷ (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۷ - در تمام مملکت ایران به موجب تصمیم هیئت وزرا و صدور فرمان همایونی از پانزدهم میزان هر سال تا آخر عقرب همان سال عمل سربازگیری شروع و خاتمه خواهد یافت.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - البته همه آقایان تصدیق می‌فرمایند که از پانزدهم میزان تا عقرب ابتدای سال فلاحتی و موقع زراعت است و باید مواد اولیه زندگانی در آن موقع تأمین شود شروع سربازگیری از پانزدهم میزان تا پانزدهم عقرب تصور می‌کنم لطمه بزرگی به اصول فلاحت وارد آورد زیرا این سربازی داوطلبی نیست و اجباری است و البته مردم و زارعین و رعایا هم از این مسئله کراهت دارند و بین ارباب و مالکین و تزلزل پیدا می‌شود مالکین نمی‌دانند تکلیفشان چیست و رعیت آنها کیست و زارعین هم همین طور بلاتکلیف و بالاخره نتیجه این می‌شود که از اول میزان که موقع زراعت و بذرکاری است تا اول عقرب امور زراعتی معطل بماند به این جهت بنده معتقدم قبل از این موقع یعنی از پانزدهم اسد تا پانزدهم سنبله سربازگیری شروع شود و خاتمه پیدا کند.
 +
 +
رئیس - آقای آقا سید یعقوب (اجازه)
 +
 +
آقا سید یعقوب - بنده خیلی تعجب کردم از فرمایش آقای دامغانی و خواستم به آقای
 +
 +
دامغانی عرض کنم که اگر شما می‌خواستید لااقل ملاحظه رعایا را بکنید پیشنهاد کنید از اول جدی این کار را بکنند زیرا موقع زمستان است رعایا کار ندارند و توی خانه‌شان نشسته‌اند نه این که اسد را که وقت کار و زحمت و تحصیل معیشت است بفرمایید پس معلوم می‌شود که این نکته را در نظر نگرفته‌اید حالا آن چیزی را که دولت پیشنهاد کرده است بنده موافقم چرا؟ برای این که خرمن تا میزان آنچه باشد به دست آمده است و خودتان می‌دانید که سنبله موقع تخم کاشتن و شخم زدن است همه رعیت هستیم و اطلاع داریم.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
 +
 +
رئیس - ماده ۸ قرائت می‌شود. (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۸ - هر سال در ابتدای حمل در شعبه سربازگیری هر ناحیه قشونی صورتی از کلیه افرادی که در آن سال به سن سربازی می‌رسند و در ثبت حوزه‌های جزا می‌باشند از دفتر کل نفوس آن ناحیه استخراج و صورت عده نفراتی که در آن سال باید گرفته شود به اضافه صدی ۲۰ به جهت معافی و فراری برای رؤسای حوزه‌های جزء و یک نسخه دیگر به وزارت جنگ ارسال می‌گردد
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم‏
 +
 +
رئیس - مخافی ندارد؟
 +
 +
(گفته شد - خیر)
 +
 +
رئیس - پیشنهاد آقای ضیاء‌الواعظین (این طور خوانده شد)
 +
 +
بنده پیشنهاد می‌کنم که جمله (به جهت معافی و فراری) در آخر سطر چهارم از ماده ۸ حذف شود.
 +
 +
رئیس - آقای مدرس پیشنهاد کرده‌اند جلسه را ختم کنیم
 +
 +
بعضی از نمایندگان - ماده نهم را هم بخوانند که یک فصل تمام شده باشد.
 +
 +
مدرس - بسیار خوب قبول می‌کنم
 +
 +
رئیس - ماده نهم قرائت می‌شود: (به شرح ذیل قرائت شد)
 +
 +
ماده ۹ - پس از آن که اوامر وزارت جنگ به امرای لشکر و مأمورین سربازگیری برسد مأمورین مزبور با صاحب‌منصبان ساخلو که برای هر حوزه جزو معین شده‌اند با دفاتر مزبوره در ماده ۸ به مراکز خود رفته به اطلاع مأمورین کشوری اسامی کلیه افرادی را که داخل سن سربازی شده و در آن حوزه حضور دارند یا مسافرت کرده باشند از دفتر نفوس استخراج و حاضرین را به محل سربازگیری و مجلس قرعه احضار نمایند به استثنای مسافرین و اشخاص علیل غیر قادر به حرکت که باید کدخدای محل پدر یا برادر یا یکی از بستگان ذکور آنها را در مجلس قرعه حاضر نمایند.
 +
 +
وزیر فواعد عامه - این ماده محتاج به یک اصلاح عبارتی است باید نوشته شود. پس از صدور اوامر وزارت جنگ مأمورین سربازگیری الی آخر. آن قسمت امرای لشکر و مأمورین باید حذف شود. چون اینها عملیاتی است که مربوط به نظامنامه است و یک اصلاح دیگری هم در این ماده لازم است بشود. کلیه افرادی که داخل سن سربازی شده باید اضافه شود و همچنین اشخاصی را که در دو سال قبل بر حسب قرعه از خدمت معاف شده‌اند چون این ماده مربوط است به آن ماده ۵ که فعلاً گذشت چون مطابق آن ماده این طور بود هر کس که همان سال از قرعه معاف شد دیگر متعرض او نباید بشوند و در صورتی که مقصود این نبود و مقصود این بود که دو سال بعد در جزو کسانی که باید نسبت به آن‌ها قرعه کشیده شود حاضر باشند و این ماده هم چون مربوط به آن ماده است باید اصلاح شود و این اصلاحات را هم چون آقای مخبر کمیسیون شرکت داشته و دارند در کمیسیون اصلاح خواهند فرمود.
 +
 +
رئیس - آقای دامغانی (اجازه)
 +
 +
شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم
 +
 +
رئیس - آقای تهرانی (اجازه)
 +
 +
آقا شیخ محمدعلی تهرانی - عرضی ندارم.
 +
 +
جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.
 +
 +
رئیس - پیشنهادت‌ها قرائت می‌شود.
 +
 +
پیشنهاد آقای میرزا آقا خان: بنده پیشنهاد می‌کنم به جای ساخلو (حاضر خدمت) نوشته شود.
 +
 +
پیشنهاد آقای اخگر: بنده پیشنهاد می‌کنم عبارت صاحب‌منصبان ساخلو به عبارت (صاحب‌منصبان نگهبان) تبدیل شود.
 +
 +
رئیس - جلسه آتیه روز شنبه: دستور اولاً خبر کمیسیون بودجه راجع به دوازده نفر بلژیکی.
 +
 +
مشار اعظم - بنده اجازه خواسته‌ام
 +
 +
رئیس - بلی می‌دانم عرض می‌کنم اگر تصویب فرمودید تغییر می‌دهیم. بعد جمعی پیشنهاد کرده‌اند که ۲ فقره خبر کمیسیون تجدید نظر در قانون استخدام کشوری نسبت به مواد تفسیری که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده است و راپورت کمیسیون معارف راجع به حق‌التدریس مستخدمین دولتی در مدارس بعد آقای حائری‌زاده پیشنهاد کرده‌اند قانون بلدیه جزو دستور جلسه آتیه شود. نسبت به ۱۳ نفر بلژیکی که مخالفی نیست؟
 +
 +
آقا سید یعقوب - بنده مخالفم
 +
 +
رئیس - بفرمایید.
 +
 +
آقا سید یعقوب - مکرر در این مجلس صحبت شده است که دستور مجلس و تعیین آن با خود مجلس است بنده معتقدم این قانون اجباری که یک فصلش گذشته است این قانون را تمام کنیم و بعر داخل در قسمت‌های دیگر شویم.
 +
 +
رئیس - آقای تدین (اجازه)
 +
 +
تدین - اولاً نسبت به راپورت کمیسیون بودجه در همین جلسه پیشنهاد آقای مدرس اصلاح شد و همه آقایان تصویب کردند در ظرف یک ساعت که نمی‌شود تغییر رأی داد بنابراین بنده تصور می‌کنم محتاج به رأی جدید نباشد و اما آن قسمت دیگر راجع به تفسیر دو ماده است که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده و یکی هم شرح قانونی از طرف آقایان نمایندگان در اینجا تنظیم شده است که راجع به قسمت حق‌التدریس معلمین است و به کمیسیون‌های مربوطه ارجاع شده و تصور می‌کنم چندان وقتی هم لازم نخواهد داشت لهذا معتقدم این هم بعد از راپورت کمیسیون بودجه مطرح شود.
 +
 +
محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - بنده مخالفم.
 +
 +
تدین - حالا لازم نیست عصبانی بشوید و رأی ندهید.
 +
 +
رئیس - چون عده کافی نیست جلسه را ختم می‌کنم.
 +
 +
(مجلس یک ربع ساعت بعد از ظهر ختم شد)
 +
 +
رئیس - مجلس شورای ملی مؤتمن‌الملک‏
 +
 +
منشی - علی‌اقبال‌الممالک‏
 +
 +
منشی - معظم‌السلطان‏
  
 
[[رده:مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم - ۲۲ بهمن ۱۳۰۲ تا ۲۱ بهمن ۱۳۰۴]]
 
[[رده:مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم - ۲۲ بهمن ۱۳۰۲ تا ۲۱ بهمن ۱۳۰۴]]

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۴۴

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری پنجم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم

قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پنجم
مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ اسفند (حوت) ۱۳۰۳ نشست ۱۴۰

مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ اسفند (حوت) ۱۳۰۳ نشست ۱۴۰

مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره ‏۵

جلسه: ۱۴۰

صورت مشروح مجلس یوم پنجشنبه بیست و دوم حوت یک ۱۳۰۳ مطابق شانزدهم شعبان‌المعظم ۱۳۴۳

مجلس دو ساعت و سه ربع قبل از ظهر به ریاست آقای مؤتمن‌الملک تشکیل گردید

(صورت مجلس یوم سه‌شنبه بیستم حوت را آقای میرزا جواد خان قرائت نمودند)

رئیس ـ آقای غلامحسین میرزا (اجازه)

غلامحسین میرزا ـ بنده از حضور ریاست استجاره کرده بودم

رئیس ـ باید از کمیسیون تحقیق شود ببینیم برای چه اجازه نداده است. آقای حائری‌زاده (اجازه)

حائری‌زاده ـ قبل از شروع به دستور عرض مختصری داشتم.

رئیس ـ آقای نظام‌التولیه (اجازه)

نظام‌التولیه ـ قبل از دستور عرض دارم.

رئیس ـ آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)

حاج میرزا عبدالوهاب ـ بنده هم قبل از دستور عرض دارم.

رئیس ـ صورت مجلس مخالفی ندارد یا نه؟.

جمعی از نمایندگان ـ خیر

رئیس ـ آقای حائری‌زاده (اجازه)

حائری‌زاده ـ در این چند روز تلگرافاتی راجع به عوارض جدیده که تحمیل بر بعضی اصناف می‌شود رسیده است و چون یزد یک شهر صنعتگری است از آنجا بیشتر شکایت می‌کنند. مثلاً صنف ابریشم‌باف یا دباغ شکایت می‌کنند که یک مالیات‌هایی از آنها مطالبه می‌کنند به وزارت مالیه مراجعه شد

وزارت مالیه عنوان می‌کند که بعضی از اصناف به کلی از بین رفته‌اند ما در عوض باید از بعضی دیگر بگیریم که جبران بشود. من هرچه فکر کردم فلسفه برای این موضوع پیدا نکردم اولاً دولت مالیات را بی‌اجازه مجلس شورای ملی حق ندارد بر مردم تحمیل کند و از جایی مطالبه کند.

(بعضی از نمایندگان ـ صحیح است)

به علاوه مملکت ما چهار تا صنعت قدیمی دارد که تقریباً دارد از بین می‌رود و اگر به آنها هم بخواهند مالیات تحمیل کنند به کلی از بین می‌رود. در مجلس چهارم آقایان یک قانونی گذراندند که مستخدمین دولت لباس وطنی بپوشند تا از این راه تشویق و ترویجی از امتعه وطنی کرده باشند که لااقل حالا که کارخانه‌جات حسابی نداریم و همان کارخانه‌جات دستی‌مان از بین نرود و در جریان باشد و حالا اگر بنا باشد از اینها هم یک عوارضی مطالبه کنند اسباب یأس و نومیدی‌شان می‌شود و این دو سه صنعت هم از بین می‌رود.

(صحیح است)

مثلاً مأمورین مالیه در یزد فشار آورده‌اند و یک مالیات جدیدی می‌خواهند.

نجات ـ اسم ببرید.

حائری‌زاده ـ مثلاً به عنوان این که صنف چادرباف که سابق چادر می‌بافتند (و حالا دیگر از اروپا می‌آورند و این صنعت به کلی از بین رفته است) مالیاتش را چون کسی نیست بدهد و این صنف از بین رفته از فلان صنف دیگر که نساجی می‌کند مطالبه می‌کنند یا صنف ابریشم‌باف در قدیم این صنف یک مالیاتی می‌داده است. حالا که این صنف از بین رفته‌اند آمده‌اند و از صنف دیگر مطالبه می‌کنند.

یک روز هم خیال می‌کنم نماینده کلیمی‌ها این موضوع را در مجلس صحبت کرد و قرار شد به وزارت مالیه تذکر داده شود و نمی‌دانم بعد از آن تذکر بوده است که متعرض نساج‌ها شده‌اند یا قبل از آن در هر صورت یک عده کثیری از آنها در تلگرافخانه متحصن هستند و شکایت می‌کنند که این عوارض را به زور از ما مطالبه می‌کنند. در صورتی که مجلس در موضوع اقتصادیات خیلی توجه دارد.

کمیسیونی هم برای این کار انتخاب کرده است با این ترتیب اگر بنا باشد چهار پنج نفری که حالا دست‌شان به یک کاری بند است آنها را هم بخواهند از کار بیکارشان بکنند و یک عوارضی بر آنها تحمیل کنند صحیح نیست.

بنده استدعا می‌کنم از طرف مجلس به دولت تذکر داده شود که این تحمیلاتی را که در سنه حاضره در ولایات خیال کرده‌اند برای جبران کسورات خود بکنند موقوف کنند و یک لوایحی برای خرج و تعدیل این قبیل مالیات‌ها بیاورند به مجلس. مالیات ارضی یک لایحه است که الان

در مجلس مطرح است و امیدوارم در این دوره تصویب شود. همین طور هم دولت مالیات‌های صنعتی را به یک مورد صحیحی در بیاورد و بیاورد به مجلس تا مردم راحت شوند.

بعضی از نمایندگان - صحیح است‏

رئیس - آقای نظام‌التولیه (اجازه)

نظام‌التولیه - جراید خراسان شرحی در عملیات بعضی از خوانین قوچان نوشته‌اند که حقیقتاً به افسانه شبه‌تر است و الا تصور نمی‌شود کرد که بتوان در دوره مشروطیت هموچ عملیاتی را در یک محل‌هایی کرد.

بنده ابتدائاً عین آن شرحی که در روزنامه نوشته شده به عرض آقایان می‌رسانم و عرض می‌کنم که علت وقوع این طور قضایا چیست. در ضمن اخبار قوچان می‌نویسد: چندی قبل ولی خان قهرمانلو ملقب به ضرغام‌السلطان به معیت حاج محمدحسین رستم آبادی و چند نفر سوار به کلاته سیاه رشت وارد می‌شوند. به خان مزبور خبر می‌دهند شیخ برات‌علی نامی که به عوض او بوده در آن قلعه است دو نفر سوار به سراغ او رفته حاضر می‌نمایند. پس از فحاشی و هتاکی زیاد نسبت به او از قریه قز بوده حرکت و به سمت رستم آباد رهسپار می‌گردد به دو نفر سوار مزبور حکم می‌کند که شیخ را متعاقب او به رستم آباد می‌برند سوارها نباید به دستور ارباب خودشان پس از خروج از قلعه گردن شیخ را با ریسمان به دم اسب بسته مشغول تاخت و تاز می‌شوند.

مسافت بین دو قریه را که قریب دو فرسخ بوده به این حال طی می‌نمایند بین راه چند مرتبه شیخ بیچاره ضعف نموده روی زمین می‌افتد مأمورین قسی‌القلب به وسیله درفش و جوال‌دوز (که حسب‌المعمول نوکرهای این خان برای همین مواقع با خود دارند) او را از روی زمین حرکت داده و باز بنای اسب تاری به حال مذکور می‌گذارند. تا این که به قریه رستم آباد برسند درب قلعه اسطخری بوده پر از گل و لجن قریب بیست مرتبه بیچاره را میان اسطخر انداخته بیرون می‌آورند و در فواصل آن کتک زیادی می‌زنند و در آخر هم لباس‌های او را کنده از سر تا پای آن را به گل سیاه گرفته به این هیئت پیش خان مذکور می‌برند آن مجسمه شقاوت.

ثانیاً بنای فحاشی و هتاکی گذارده و امر به حبس و زجر او می‌نماید پس از مدتی حبس و آزار برادر حاج سابق‌الذکر رسیده و به حال او رقت می‌نماید و به وساطت او خان از سر قتل و زجر او می‌گذرد تا این که کسان او از قریه مایوان مسبوق شده می‌آیند و جسد نیم‌مرده شیخ را روی الاغ انداخته به خانه‌اش می‌برند پس از چند روز که فی‌الجمله رمقی پیدا نموده و تخفیفی در جراحت بدن او پیدا می‌شود برای اظهار شکایت به شهر می‌آید و به مقامات عالیه اظهار مظلومیت و دادخواهی می‌نماید. تاکنون چندین مرتبه حکم از مرکز برای رسیدگی به شکایت شیخ و رفع تظلم او صادر و به ملاحظاتی تمام مسکوت‌عنه مانده و شیخ بیچاره در کوچه‌های قوچان ویلان و سرگردان مانده است. حقیقتاً این قسم پیشامدها در شهرهایی که مدعی‌العموم دارد خیلی عجیب است که تعقیب نمی‌شود و هر کاری که دل‌شان می‌خواهد می‌کنند.

در صورتی که مشهد مدعی‌العموم دارد برای رسیدگی به این طور قضایا که اگر مدعی خصوصی نداشته باشد مدعی عمومی باید خودش تعقیب کند. متأسفانه مدعی‌العموم مشهد هیچ وقت در این قبیل قضایا دخالت نمی‌کند این که بستگی مخصوص به یک عضو مهم مرکز دارد و تقریباً می‌توان گفت که مدعی‌العمومی مشهد قبول شده است و چندین سال است که ابداً تغییر نمی‌کند و البته اگر مدعی‌العموم تعقیقب بکند ابداً ممکن نیست این قضایا روی بدهد و مدتی این شخص بیچاره در آنجا ویلان و سرگردان مانده است و به هیچ‌وجه تعقیب نشده. بنابراین خواستم قضایا را به عرض آقایان برسانم و از طرف مجلس مقدس شورای ملی به دولت تذکر داده شود که حقیقتاً چرا باید در یک ولایاتی در زمان مشروطیت یک حرکاتی بکنند که این طور رقت‌آور باشد.

رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)

حاج میرزا عبدالوهاب - بنده می‌خواستم تقاضا کنم که مدت‌ها است دو فقره سؤال از وزارت مالیه کرده‌ام تقریباً شش هفت ماه است و هنوز حاضر نشده‌اند جواب بدهند و همین حاضر نشدنشان باعث شده است که هر دوره یک مالیات جدیدی بر اهالی همدان تحمیل می‌شود استدعا می‌کنم مقرر فرمایید که زودتر بیایند و جواب سؤالات بنده را بدهند و جلوگیری هم از این خلاف قانون‌ها بکنند.

رئیس - تأکید می‌شود

بعضی از نمایندگان - وارد دستور بشویم.

رئیس - خیر کمیسیون بودجه راجع به دوازده نفر مستخدمین بلژیکی مطرح است در کلیات مخالفی نیست؟

حاج میرزا عبدالوهاب - بنده مخالفم.

رئیس - بفرمایید

حاج میرزا عبدالوهاب - در این لایحه نوشته شده که بیست و هفت هزار و هشتصدو خورده‌ای تومان علاوه به این مستخدمین داده شود. به علاوه منزل هم داده شود البته کسی منکر خدمات مستخدمین بلژیکی نیست.

ولی یک مملکتی که این قدر بی‌پول است این قدر بذل و بخشش را بنده سزاوار نمی‌دانم باید اول تحصیل پولش را کرد بعد بذل و بخشش کرد تا محتاج به یک قرض و تحمیل طاقت‌فرسا به مردم بشویم و بنده این کار را سزاوار نمی‌دانم از این جهت مخالف هستم.

رئیس - آقای آقا سید یعقوب (اجازه)

آقا سید یعقوب - بنده هم مخالفم.

عمادالسلطنه مخبر کمیسیون بودجه - این که آقا فرمودند بیست و هفت هزار تومان و کسری در این لایحه نوشته شده است ولی در همین لایحه هم نوشته شده است که کلیه این مبلغ در بودجه سنه ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ منظور شده و به هیچ‌وجه موجب هیچ گونه اضافه مخارجی نیست.

اولاً بنده باید تاریخچه این مسئله را عرض کنم چنانچه پریروز هم عرض کردم این در نتیجه یک سهوی است که در نوزدهم جوزای ۱۳۰۱ در مجلس شورای ملی واقع شده است در موقعی که لایحه دولت راجع به دوازده نفر بلژیکی مطرح بوده است وقتی می‌خواستند رأی بگیرند. آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت توضیح می‌خواهند (در صورت مجلس هست) که این کنترات‌ها از چه تاریخ است ایشان جواب می‌دهند از تاریخ تصویب در صورتی که از تاریخ تصویب نبوده است و از تاریخ انقضای کنترات سابق‌شان بوده است و اگر در تاریخ تصویب بنا بود معمول شود.

همان طور که در این لایحه هم عرض شده است مستلزم این بود که یک عده از بلژیکی‌ها بدون استحقاق از حقوق کنتراتی‌شان علاوه دریافت کنند و یک عده دیگر بدون جهت از حقوق حقه خودشان کمتر دریافت کنند. برای این مسئله دولت ناچار بود به مجلس مراجعه کند که رفع این اشتباه بشود.

در آن وقت که مجلس نبود بعد هم که این لایحه را به مجلس تقدیم کردند مدتی در کمیسیون طول کشید چون لازم بود توضیحاتی از رئیس کل گمرکات در این باب خواسته شود رئیس کل گمرکات هم به مسافرت رفته بود بعد از آن که از مسافرت برگشت به کمیسیون آمد و توضیحاتی داد معلوم شد که هیچ گونه اضافه مخارجی نیست و همان است که در بودجه سنه سیصد و دو و سیصد و سه تصویب شده است این بود که راپورتش تقدیم مجلس شد همین طور هم در راپورت کمیسیون ذکر شده و از تصویب مجلس هم گذشته است.

بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است

بعضی گفتند - کافی نیست

رئیس - آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند. (عده‌ای قیام نمودند)

رئیس - معلوم می‌شود کافی است. آقای آقا سید یعقوب. (اجازه)

آقا سید یعقوب - راجع به فرمایش آقای عمادالسلطنه. اولاً این را عرض کنم که راجع به اساس مالیه سخت است صحبت کردنش در مجلس برای این که مخبر کمیسیون بودجه آقای عمادالسلطنه است که به نظر بی‌مرحمتی حمله می‌کند و بنده نمی‌توانم به ایشان اعتراضی کنم خودشان تصدیق می‌کنند که این مال سیصد و دو و سیصد و سه است و مال سابق نیست. یعنی در بودجه هزار و سیصد و دو و سه منظور شده پس معلوم می‌شود که این یک اضافه مخارجی است که آورده در بودجه.

بنده و آقای حاج میرزا عبدالوهاب با این اضافه مخالف هستیم چون همان طور که در سابق هم بنده عرض کرده‌ام اگر سابقاً آنها کنترات داشته‌اند که مطابق آن خدمت‌شان حقوق به آنها می‌دهند و اگر یک خدمت جدیدی به آنها رجوع کرده‌اند و مستوجب نصیحت جدیدی هستند که خوب است آن را هم آقای مخبر بفرمایند که چون یک خدمت دیگری به آنها رجوع شده در مقابل این خدمت این نعمت را هم باید به آنها داد.

و الا در صورتی که کنترات‌شان در سابق تصویب شده و دارای یک حقوقی بوده‌اند دیگر اضافه برای چیست و همان طور که خودتان هم فرمودید در بودجه هزار و سیصد و دو و سه هم تصویب شده است در هر صورت مخالفت بنده و آقایان دیگر از این نقطه‌نظر است که این زیادتی برای چیست و چه خدمتی کرده‌اند که این اضافه بایستی منظور شود و در واقع توضیح این مسئله را می‌خواهم.

مخبر - اولاً بنده هیچ وقت حمله و تعرض نکرده‌ام که ایشان فرمودند حمله و تعرض می‌کنند و این فرمایش ایشان مورد ندارد. اما این که فرمودند چرا در بودجه ۱۳۰۲ و ۱۳۰۳ ذکر شده؟ جایش همانجا است چون در سنه ۱۳۱۱ کنترات اینها

تجدید شده است آن وقت باید در بودجه هزار و سیصد و دو و سه این اضافات‌شان ذکر شده باشد و از تصویب مجلس هم گذشته باشد همین طور هم شده و از تصویب مجلس گذشته است. اما این که فرمودند چه خدمت جدیدی کرده‌اند که این حقوق به آنها داده می‌شود این یک چیز جدیدی نیست و خدمت هم جدیداً نکرده‌اند. همان طوری که سایر مستخدمین خارجی در کنتراتشان قید هست در کنترات مستخدمین بلژیکی هم این مسئله قید شده است که در سال اول و دوم و سوم و همین طور در سنوات خدمت‌شان حقوق‌شان نسبت به سال قبل علاوه می‌شود. این یک چیز تازه‌ای نیست همچنانی که نسبت به مستخدمین داخلی ایران هم این مسئله منظور شده و از این اضافه بهره‌مند می‌شوند و باز هم تکرار می‌کنم که به هیچ‌وجه من‌الوجوه در این قسمتی که امروز مجلس تصویب می‌فرماید یک دینار بر بودجه که تصویب شده تحمیل نمی‌شود.

رئیس - آقای کازرونی. (اجازه)

کازرونی - موافقم.

رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)

حاج میرزا عبدالوهاب - بنده معنی بودجه مصوبه را ندانستم اگر اینها واقعاً تصویب شده دیگر زیادی معنی ندارد. اگر چنانچه یک پول زیادی در گمرک جمع شده است آن را باید بدهند به خزانه مملکت نه این که چون آنجا یک پول زیادی جمع شده باید فوری برایش خرج بتراشیم و یک لایحه پیشنهاد کنیم به مجلس.

این معنی ندارد اگر این طور است الان تمام ادارات ما بی‌مواجب مانده‌اند اول حقوق آنها را بدهند بعد برای اینها پیشنهاد زیادی بشود.

مخبر - متأسفانه توضیحی که بنده می‌دهم آقایان توجه نمی‌فرمایند یا شاید بنده بد توضیح می‌دهم عرض کردم: اینها در جزو بودجه کل مملکتی از تصویب مجلس گذشته است ولی نظر به این که این اضافات برای مستخدمین بلژیکی به موجب کنترات است و باید این اضافات در حق آنها منظور شود اجازه مجلس شورای ملی را لازم دارد ولی در هر صورت در جزو کل مملکتی و گمرک این مبلغ از تصویب مجلس گذشته است این عرض بنده‏.

بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

بعضی گفتند - کافی نیست

رئیس - رأی می‌گیریم به کفایت مذاکرات. آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.

(معدودی قیام نمودند)

رئیس - معلوم می‌شود کافی نیست؟ آقای سرکشیک‌زاده (اجازه)

سرکشیک‌زاده - توضیحاتی که آقای عمادالسلطنه دادند بنده را قانع نکرد. مقدمه لایحه را هم خوانده‌ام آقایان ملاحظه بفرمایند در موقعی که یک طرحی به مجلس می‌آید که مستلزم هزار تومان مخارج است یکی از نمایندگان می‌گوید من مخالف با این حاتم‌بخشی‌ها هستم. اگر این طور است بنده هم با حاتم‌بخشی‌ها مخالف هستم. اگر این حقوق را به موجب تصویب مجلس شورای ملی می‌گیرند دیگر هیچ دلیلی ندارد دوباره مجلس رأی بدهد و اگر نمی‌گیرند این را هم خوب است آقای مخبر توضیح بدهند که این بیست و هفت هزار تومان و کسری از چه بابت به آنها داده می‌شود.

رئیس آقای معتمدالسلطنه (اجازه)

معتمدالسلطنه - آقای سرکشیک‌زاده در ضمن بیانات خودشان فرمودند که در اینجا حاتم‌بخشی می‌شود بنده تصور می‌کنم خبر کمیسیون بودجه خیلی روشن و واضح نوشته شده گویا کاملاً دقت نفرمودند در خبر کمیسیون نوشته شده است: که در سی و یکم جوزا ۱۳۰۲ کنترات مستخدمین بلژیکی به مجلس تقدیم شده و سی و یکم جوزا روزی است که روز آخر دوره تقنینیه مجلس چهارم بوده است کنترات مستخدمین بلژیکی در همان موقع به مجلس مطرح شد و همان طور که آقای مخبر توضیح دادند آقای ارباب کیخسرو از وزیر مالیه وقت سؤال کردند و ایشان جواب دادند که این کنترات‌هاشان باید از روز انقضای کنترات سابق‌شان تجدید شود و به واسطه همین اختلاف این مسئله همین طور ماند و یک اضافاتی به بعضی‌هاشان داده شد و مبالغی هم از حقوق بعضی دیگر کسر شد و چون مجالی برای مجلس باقی نبود و در سی و یکم جوزا مجلس دوره‌اش خاتمه یافت و دیگر مجلس نبود که دولت پیشنهادی راجع به آنها تقدیم مجلس کند.

در دوره حاضر این پیشنهاد به مجلس آمد و آن اشتباهی که در دوره چهارم شد در این پیشنهاد اصلاح شده و آن تفاوتی هم که می‌بایستی داده شود مجلس شورای ملی در بودجه سنه ۱۳۰۲ تصویب کرده است و گمرک هم به اسم آنها کنار گذارده و منتظر است که پس از تصویب مجلس حقوق حقه آنها را به آنها بدهد و به هیچ‌وجه موضوع حاتم‌بخشی و اضافه خرج نیست و این یک حق مشروعی است که مطابق سوابق و کنترات‌هایی که داشته و دارند باید به آنها داده شود و اگر به راپورت کمیسیون بودجه کاملاً مراجعه شود رفع تمام مشکلات خواهد شد.

رئیس - شاهزاده شیخ‌الرئیس تقاضا کرده‌اند که لایحه از دستور.

محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس عرض کنم که ...

رئیس - آقا تأمل بفرمایید. مگر تقاضا نکرده‌اید که از دستور خارج شود.

محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - چرا ولی اول اجازه گرفته بودم.

رئیس - در هر حال ایشان تقاضا کرده‌اند که این لایحه از دستور خارج شود. بفرمایید.

محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - آقایان نسبت سهو به مجلس چهارم می‌دهند در صورتی که اشتباه می‌کنند مجلس می‌خواست تا موقعی که کنترات آنها تمام نشده اقدامات و عملیاتی خارج از قانون نکنند و ابداً سهو نکرده و به علاوه چون اذهان آقایان حاضر نیست و مطالب مهمتری از قبیل نظام اجباری و غیره در دستور هست که مفصل‌تر است از این جهت بنده پیشنهاد کردم که از دستور امروز خارج شود.

مخبر - بنده عرض نکردم مجلس چهارم سهو است.

رئیس - آقای شیروانی (اجازه)

شیروانی - بنده اساساً با این قبیل پیشنهادها مخالف هستم یک کاری که می‌آید به مجلس صحیح یا سقیم وقتی که در آن جزیی گیری پیدا می‌شود و یک نظریاتی تولید می‌شود فوری آقایان می‌فرمایند از دستور خارج است و بنده با این ترتیب مخالفم.

اگر آقا موافقند موافقت‌شان را اظهار کنند اگر هم مخالفند مخالفت‌شان را بفرمایند دیگر چرا از دستور خارج شود.

رئیس - آقایانی که تقاضای شاهزاده را تصویب می‌کنند قیام فرمایند.

(عده قلیلی قیام نمودند)

رئیس - تصویب نشد. آقای عراقی (اجازه)

حاج آقا اسمعیل عراقی - بنده در موقعی که مخبر محترم کمیسیون توضیح می‌دادند نزدیک بود یک قدری متقاعد شوم ولی توضیحی که آقای معتمدالسلطنه دادند بنده را در عقیده مخالفت خودم راسخ‌تر کرد. چون در ضمن توضیحات خودشان گفتند این وجه در خزانه گمرک موجود است تا وقتی که مجلس تصویب کند داده شود. معلوم می‌شود یک پولی که تصویب شده برای یک شخص معینی نبوده است در خزانه ایران خیلی چیزها موجود است. پس هر جا چیزی موجود است فوراً در این مقام بربیاییم که تصویب کنیم به بعضی اشخاص داده شود. خیر این طور نیست.

چون یک قدری پول در خزانه گمرک جمع شده بدهیم به این قبیل اشخاصی این ترتیب غریبی است و بنده تصور می‌کنم که این یک خرجی است تازه که مجدداً ما می‌خواهیم تصویب کنیم و من خیال می‌کنم قول آن کسی که ما حاتم‌بخشی کنیم درست باشد.

آقای معتمدالسلطنه برطبق فرمایشی که فرمودند تصدیق کردند که ما یک پولی داریم بدهیم به دیگری. خیر.

مطابق آن بودجه که سابقاً تصویب شده است برای مستخدمین بلژیکی یک حقوقی تصویب شده است و این اضافه است. مخبر محترم هم در ضمن فرمایش‌شان فرمودند که یک اضافه که به یک کسی می‌بایستی داده شود داده نشده و به دیگری در عوض آن داده شده که مستحق آن نبوده است. حالا بهتر این است که ما این پولی را که داریم بدهیم به این شخصی که مستحق بوده و نگرفته. بنده معنای این را نفهمیدم حقیقتاً شکل غریبی است و بنده نمی‌توانم با این لایحه موافقت کنم.

رئیس - آقای کازرونی (اجازه)

کازرونی - موافقت بنده فقط متوجه این نکته است که حقیقتاً بلژیکی‌ها برای ما یک نوعی کار کرده‌اند و گمرکات ما را مرتب کرده‌اند که مستوجب تقدیر و تحسین هستند. بنده بر خودم لازم می‌دانم که اظهار قدردانی کنم. اگر کسی درست مربوط باشد به گمرکات و عملیات آنها را نگاه کند حسن اداره آنها را تصدیق می‌کند که یا بهتر از بسیاری از گمرکات خارجه است یا مثل یکی از گمرکات جنوب خارجه است.

در گمرکات ما اطمینان می‌دهیم که هیچ تعدی و خیانت وجود ندارد. با این که تجار را محکوم کرده است که آن آخرین مرتبه اعلای حقوق گمرکی را بپردازند. معذلک هیچ وقت کسی از گمرک شکایتی نکرده است و همه وقت راضی بوده‌اند. عایدات گمرکی ما هم خیلی زیادتر شده است و روز به روز هم در تزاید است و بنده چندان مهم نمی‌دانم که حقوق این جور مردم زیاد شود ما بایستی در مقابل سایر مستخدمین که حقوق ما را منظور نمی‌دارند نسبت به کسانی که منظور می‌دارند قدری

حق‌شناسی کنیم که سوء تفاهم نشود.

رئیس - شاهزاده شیخ‌الرئیس (اجازه)

محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - مطلب خیلی مخلوط شد و آن مطلبی که می‌فرمایند زیاد کم است مربوط به مستخدمین بلژیکی نیست معلوم نیست کسی که مخالفت می‌کند بگوید این‌ها خدمتگزاری نکرده‌اند. خیر غرض این است که مجلس چهارم از روزی که این کنترات را تصویب کرده باید منظور شود یا نه؟ آقایان می‌فرمایند که اگر رأی بدهیم فرق نمی‌کند. بنده نمی‌دانم چطور فرق نمی‌کند؟!

اگر رأی بدهیم البته بر بودجه تحمیل خواهد شد. بنده که وقتی که حساب می‌کنم می‌بینم در صورت رأی دادن بر بودجه زیادتر می‌شود. آقایان مخبر و اعضای کمیسیون باید این حساب را کرده باشند که این بیست و هفت هزار تومان را اگر بدهیم زیادتر می‌شود و چطور می‌شود نه زیادتر می‌شود نه کمتر من که نفهمیدم. لذا عقیده دارم از روزی که مجلس شورای ملی کنترات را تصویب کرده موضوع حقوق از آن روز است.

باین جهت مخالفت کردم نه این که بگویم بلژیکی‌ها بدرفتاری کرده‌اند خیر خیلی هم خوب رفتار کرده‌اند.

رئیس - آقای تدین (اجازه)

تدین - اینجا دو مطلب طرف توجه آقایان شده یکی راجع به مبلغ بیست و هفت هزار و هفتصد و هفتاد و دو تومان برای حقوق آنها و یکی هم منزل برای سکونت آن‌ها. همان طوری که آقای مخبر توضیح دادند این مبلغی که در این لایحه از طرف دولت به کمیسیون پیشنهاد شده است و کمیسیون هم تصویب کرده است چیز تازه‌ای نیست مستخدمین بلژیکی که در گمرکات مشغول خدمت هستند مخصوصاً این دوازده نفری که اسامی‌شان اینجا هست تمامشان سابقه اداری در ادارات دولتی بلژیک داشته‌اند و از مستخدمین رسمی دولت بلژیک بوده‌اند که کنترات شده آمده‌اند به ایران و چون اینها به تدریج به ایران آمده‌اند و کنترات‌های آنها منعقد شده است.

قبل از مجلس چهارم در وضعیات داخلی آنها یک تعدیلی بوده است به این معنی که یک نفر که سابقاً خدمتش در مالیه و گمرک زیادتر بوده است در کنتراتی که با دولت داشته است یک قدری حقوق زیادتر برایش منظور شده و آن که کمتر بوده است یک قدری کمتر حقوق به او داده شده و به این ملاحظه یک توازن و تفاوتی مابین افراد بلژیکی که در گمرک بوده‌اند بوده است و همین مسئله باعث دلگرمی آن‌ها بوده تا این که در مجلس چهارم در اواخر مجلس (که اغلب آقایان هم در آن دوره بوده‌اند) و خوب هم مسبوق هستند اصلاً وضعیت فضا یک طوری بود که علاقمندی به استخدام طبقه خارجی نشان داده نمی‌شد و فقط موضوع بحث مالیه بود و این که از آمریکا برای مالیه مستشار بیاورند.

در اثر این وضعیت که از تأثیر فضا و محیط پیدا شده بود این بود که کنترات پانزده نفر از مستخدمین بلژیکی از طرف دولت وقت به مجلس پیشنهاد شد و باز در اثر همان تأثیرات سه نفر را قبول نکردند و دوازده نفر را قبول کردند و در اثر یک وضعیاتی آمدند یک کنترات متحدالشکلی درست کردند و بر طبق قانون دوره چهارم و این کنترات متحدالشکلی که تصویب شده است و چهارم سنبله سال آینده تمام می‌شود و مدت کنترات‌های هر دوازده نفرشان منقضی می‌شود یک تغییری در تعادل و توازن وضعییات سابقه خودشان در کار بوده است و این مسئله تولید اشکال کرده چون این بیست و هفت هزار تومان را در سابق آنها می‌گرفتند ولی با یک ترتیب مخصوص خودشان تقسیم می‌کردند و برای این که تعادل و توازن دو مرتبه برقرار شود آمده‌اند و می‌گوید این ترتیب را مجلس پنجم تصویب کند و این که کلمه سهوی اینجا گفته شد نسبت سهو به مجلس داده نشد ایشان هم این طور اظهار نکردند نمی‌دانم آقایان مقدمه این راپورت را خوانده‌اند یا نه؟

در این مقدمه تصریح شده است که سهو شده اما سهو را به مجلس نکرده و این اشکال در نتیجه سهوی که از طرف وزارت مالیه وقت در دوره چهارم در موقع گذشتن کنترات‌ها به عمل آمده حادث گردیده. می‌بایست وزارت مالیه وقت در آن تاریخ درست توضیح بدهد و این اشکالات پیش نیاید به این جهت در جزو صرفه‌جویی‌ها و بودجه گمرک همان طور که قبل از دو سال معمول بوده است در بودجه منظور شده ولی چون مجلس رأی داده است که در یک حدود معینی حقوق بگیرند.

اینها نتوانسته‌اند از بودجه گمرک بردارند به این جهت است که آمده‌اند ثانیاً تقاضا کرده‌اند و از طرف دولت هم لایحه آن تقدیم شده است که در صورتی که مجلس مقتضی و صلاح بداند تصویب کند. از همان مجلس‌هایی که صرفه‌جویی شده است به آنها بدهند و تا چهارم سنبله سنه آتیه کنترات همه‌شان منقضی می‌شود آن وقت اگر خواستند تجدید نمایند موضوع دیگری است این راجع به این قسمت.

و اما راجع به منزل: اینها دوازده نفر هستند چنر نفر از آنها که مأمور نقاط خارج می‌باشند چون بنا و عمارت برای گمرک از خود دولت در آن نقاط هست در آنجا منزل دارند و در مقدمه این راپورت هم ذکر شده از قبیل انزلی، آستارا، مشهد، سربندر، جز، سیستان، بندر شاه عباس و محمره و جلفا و تبریز در این نقاط دولت عمارات گمرکی دارد و هر یک از این مستخدمین بلژیکی که مأمور آن نقاط می‌شوند البته در آن عمارات دولتی منزل می‌کنند و دیگر دولت برای آنها منزل جداگانه اجاره نمی‌کند و فقط سه نفر اینها می‌مانند. بعد از آن که کنترات آنها در مجلس چهارم گذشت این اختلاف هم در آنجا موجود شده است.

قبل از دوره چهارم دولت به هر یک از آنها منزلی که شایسته مقام‌شان باشد می‌داده است حالا در این یک سال و نیم و دو سال سه نفرشان بی‌منزل مانده‌اند آن وقت آن نقطه‌نظر اخلاقی و احتیاجات اداری رئیس کل گمرکات می‌گوید شما که به آن هشت نفر یا نه نفر که منزل داده‌اید این سه نفر هم اهمیتی ندارد در ازی خدمات صادقانه کرده‌اند در واقع یک اجاره‌خانه در ماه آن هم به این طوری که کمیسیون رأی داده است از بیست و پنج الی پنجاه تومان مال‌الاجاره نسبت به این سه چهار نفر بدهند و خانه اجاره نمایند بنابرین تصور می‌کنم که این یک چیز تازه نیست و تحمیلی هم بر بودجه نیست و علت این اشکال همان بود که به طور خلاصه به عرض آقایان رساندم و اگر آقایان توجه بفرمایند و به مستخدمین گمرک که از بلژیک آمده‌اند مبلغی پول به هر قصد یا اجاره‌خانه یا انعام یا اضافه مخارج داده شود با سوابقی که داشته‌اند یک تشویقی است و موضوع حاتم‌بخشی هم نیست. در ازای خدمت است پول مفت هم داده شده است.

جمعی گفتند - مذاکرات کافی است

بعضی گفتند - کافی نیست.

رئیس - آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند

(اغلب قیام نمودند)

رئیس - معلوم می‌شود کافی است رأی می‌گیریم برای شور مواد آقایانی که دخول در شور مواد را تصویب می‌کنند قیام فرمایند. (اغلب قیام فرمودند)

رئیس - تصویب شد. ماده اول قرائت شد. (به شرح آتی قرائت شد)

ماده اول - وزارت مالیه مجاز است برای مأمورین بلژیکی گمرکات که در اماکن دولتی سکنی دارند منزلی متناسب با اهمیت مشاغل آنها در حدود ماهی ۲۵ الی ۵۰ تومان اجاره و به اختیار ایشان بگذارد

رئیس - آقای مساوات (اجازه)

مساوات - اگر چه آقایان توضیحاتی دادند که خیلی کافی بود ولی این بنده یک مسئله راجع به این طور مسائل از مجلس گذشته است به آقایان تذکر می‌دهم و آن راجع بوده است به مسئله کنترات عموم خارجی‌ها که در دوره چهارم تصویب شده است و گذشتن آن قانون از روی این فلسفه بود که دیده می‌شد در بودجه خارجی‌ها وقتی که با دولت حساب می‌شد یک مخارج و یک اسامی خرجی هست که هیچ ربطی به کنترات ندارد مثلاً خرج درشکه دیده شده و خرج بعضی چیزهای تجملی از قبیل مبل و اثاثیه و بعضی بعضی چیزهای دیگر را می‌نوشتند. برای این که دولت محدود باشد در وضع کنترات‌ها قرار دارند که کنترات خارجی‌ها وقتی به مجلس می‌آید باید خدمت او وسعت او و وجهی که او را کنترات می‌کنند و مدتش را به مجلس بیاورند و تصویب شود و حقوقی اضافه بر آنچه که مجلس تصویب کرده داده نشود و این برای همین مسئله است مخارج سبک هم مثلاً داده نشود این مسائل برای شخصی بخصوص نیست و برای بلژیکی و غیر بلژیکی نیست مستخدمین بلژیکی هم البته خیلی خدمت کرده‌اند و منظور نظر هم می‌شد و گویا عموم وکلا هم از آنها خشنود باشند اما این چون مخصوص یک دسته نیست بنده اساساً مخالفت دارم که یک دیناری زیادتر از آن کنتراتی که گذشته است داده شود و مخالفتم از این جهت است‏

مخبر - اینجا یک شبهه برای آقای مساوات شده که لازم است رفع آن را بکنم اولاً آن قانونی که فرمودند از مجلس گذشته البته محترم است و کنترات‌هایی هم که شده است البته از آن قانون تجاوز نکرده و نمی‌کند. هر کنترات یک شرایط اصلیه و یک شرایط فرعیه دارد. شرایط اصلیه همان طور که فرمودند باید به مجلس بیامد و شرایط فرعیه را هم باز مطابق یک ترتیبی که خودش تصویب کرده است باید معین کند اما این موضوع مخالف با آن مسئله نیست و این یک چیزی بر خلاف کنترات و اضافه کنترات نیست.

شما یک یک مأمورینی می‌فرستید به یک چند نقطه از این نقاط عمارات دولتی دارند مثل این که نه نقطه است که دارند و در راپورت نوشته شده است از قبیل انزلی، آستارا، بوشهر، بندر جز، سیستان، بندرعباس، محمره، جلفا، تبریز در یک قسمت‌ها عمارات دولتی هست و در یک قسمت‌هایی هم از طرف دولت دستور ساخته شدن داده شده است

اما یک جاهایی که عمارات دولتی ندارد رئیس گمرک وقتی به آنجا می‌رود البته منزل می‌خواهد و این منزل را البته باید دولت بدهد.

این حرف مشروع و حسابی است منتهی کمیسیون بودجه مقدار و مبلغش را هم معین کرده است که از پنجاه تومان کرایه‌خانه و اثاثیه تجاوز نکند یعنی از بیست و پنج تومان الی پنجاه تومان و این قبیل دقت‌ها در یک کمیسیونی که هجده نفر هستند و شاید در آنجا هم مجال رسیدگی و تحقیق و تدقیق بیش از مجلس شورای ملی باشد شده و تصور هم نمی‌کنم ماها میل داشته باشیم چیزی را بدون جهت و سبب بیاوریم از تصویب مجلس بگذرانیم یا چیزهایی بگوییم که خلاف واقع باشد.

بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است‏

رئیس - آقای تهرانی (اجازه)

آقا شیخ محمدعلی تهرانی - بنده با این ماده و ماده بعد هر دو مخالفم و فلسفه مخالفتم دو امر است یک امر این است که این اصول غریب‌نوازی که در مملکت ما پیش آمده است یک مقدمه‌ای است برای این که یک عده زیادی مستخدم که ما از خارج آورده‌ایم وقتی که دیدند ما یک موضوعی را برای یکی گذراندیم این فتح باب می‌شود و یک راهی پیدا می‌کنند

مستخدمین غیر بلژیکی هم که از هر ملتی باشند آنها هم همین تقاضا را دارند ثانیاً مگر مستخدمین خارجی همه خائن بودند که مستخدمین بلژیکی حتماً باید برایشان خانه تهیه بشود؟

مستخدمین ایرانی را هم که از مرکز مأموریت می‌دهند بروند به یک جایی حقوقشان را هم نمی‌دهند که بروند به محل برسند. چه فرق می‌کند اگر بنا به خدمت است آخر ما مستخدمین ایرانی کم داریم و باید برای آن‌ها هم همین وجه منظور نظر باشد.

ثانیاً عیبی که پیدا می‌کند این است که سی نفر به ملیت‌های دیگر در این مملکت هستند که مستخدمین ایرانند آنها هم فردا تقاضا می‌کنند که چطور شما به بلژیکی‌ها خانه داده‌اید باید به ما هم بدهید. چطور به آنها اضافه داده‌اید به ما هم باید بدهید. آخر ایرانی‌ها چه فرق با آنها دارند که باید گرسنه بمانند؟ شش ماه به شش ماه حقوق نگیرند محو شدند؟ ولی مستخدمین خارجی علاوه بر حقوق باید بر ایشان یک کرایه‌خانه هم تصویب کنیم.

وزیر مالیه - آقای تهرانی توجه بفرمایید این که ما اینها را کنترات کردیم برای یک مصلحت‌هایی بود و الا البته هیچ وقت مستخدمین خارجی نمی‌آوردیم و امیدوارم که در یک مدت قلیلی رفع احتیاجات‌مان از مستخدمین خارجی بشود اما مادامی که باید آنها را نگاهداری کرد البته یک نفر که از خارج می‌آید غیر از مردم این مملکت است و با مستخدمین خودمان مطابق قانون استخدامی که شما تصویب کرده‌اید رفتار می‌کنیم آنها هم راضی هستند و باید هم راضی باشند ولی خارجی‌ها را که می‌آوریم باید وسایل راحتی‌شان را فراهم کنیم.

رئیس - آقای حاج میرزا عبدالوهاب (اجازه)

حاج میرزا عبدالوهاب - بنده فرمایشات آقای وزیر مالیه را تصدیق می‌کنم ولی آن روزی کی می‌آیند کنترات می‌شوند تمام این جزییات لازمه منظور شده است برای خانه‌شان و درشکه شان تمام اینها منظور شده است دیگر مدام هر روز لایحه بیاورند با این وضع بودجه مملکت ایران بنده صلاح نمی‌دانم حالا اگر اکثریت آقایان صلاح می‌دانند به بنده مربوط نیست و با این کسر بودجه بیست و هفت هزار تومان به عنوان اندامیته و چه و چه این حرف‌ها را بنده مقتضی بودجه حاضر نمی‌دانم.

مخبر - برای آقا یک اشتباهی حاصل شده است. اینها را که کنترات کرده‌اند برای تهران کنترات کرده‌اند و قرار نشده است که بروند بندر جز یا بوشهر و البته وقتی که می‌روند به بندر جز یک منزلی می‌خواهند و این اشکالی ندارد.

رئیس - آقای مدرس پیشنهاد کرده‌اند از دستور خارج شود

مدرس - اگر چه به نظر این طور می‌آید که به شخص بنده بربخورد ولی من از بین مستخدمین خارجی عقیده به بلژیکی‌ها دارم. عقیده شخصی‌ام این است چون ده دوازده سال است که در این شهر هستم و آنچه به من خبر رسیده است و تحقیق کرده‌ام اینها صادقانه به این مملکت خدمت کرده‌اند. ولی این لایحه چون با ذهن ما مسبوق نیست توی ذهن بعضی‌ها می‌زند آنها هم حق دارند لهذا تقاضا کردم از دستور امروز خارج شود و در خارج در اطراف آن مطالعه بشود یا اینها قانع بشوند یا آنها من مستخدمین بلژیکی را بهترین مستخدمین می‌دانم که در این مملکت آمده‌اند لهذا اگر آقایان صلاح می‌دانند باشد بعد در اطرافش مطالعه بشود آقایان قانع بشوند بعد بیاید به مجلس.

رئیس - آقای تدین (اجازه)

تدین - این راپورت کمیسیون تقریباً در بیست و دوم رجب طبع شده و توزیع هم شده و در جلسه گذشته هم تقاضا شد که جزو دستور امروز شود. بنده تصور می‌کنم آقایانی که نفیاً یا اثباتاً علاقمند بوده‌اند با این راپورت که قبول بکنند یا رد بکنند مطالعات خود را کرده‌اند و با این که آقای مدرس تصدیق می‌فرمایند خدمات صادقانه مستخدمین بلژیکی را و تصور می‌کنم سایر آقایان هم در این باب هم‌عقیده باشند بنده تصور می‌کنم زیاد در این باب صحبتی نخواهد شد مگر این که موضوع مکرر شود برای این که آقایانی که مخالف بودند دلائل خودشان را اقامه کردند و موافقین هم توضیحات خودشان را دادند و چیزی هم که قاطع است رأی است.

حالا امروز از دستور خارج بشود و در خارج تبادل نظر شود نمی‌دانم عملی خواهد بود یا نه مگر این که آقای مدرس پیشنهادشان را اصلاح بفرمایند که برای جلسه بعد باشد بعد رأی بگیرند

مدرس - قبول می‌کنم

رئیس - آقایانی که این تقاضا را تصویب می‌کنند قیام فرمایند

یک نفر ازنمایندگان - با اصلاح (عده کمی برخاستند)

رئیس - تصویب نشد

نصرت‌الدوله - اجازه می‌فرمایید. آقای مدرس خودشان تقاضای اصلاح کرده‌اند

رئیس - اصلاحی به بنده نرسید

نصرت‌الدوله - بنده پیشنهاد می‌کنم (پیشنهادی تقدیم نمودند) پیشنهاد آقای نصرت‌الدوله به شرح ذیل قرائت شد

تقاضا می‌شود که لایحه امروز از دستور خارج و در جلسه آتیه جزو دستور شود

رئیس - توضیحی دارید آقا

نصرت‌الدوله - خیر توضیحی ندارم

رئیس - آقایانی که این تقاضا را تصویب می‌کنند قیام فرمایند

(اکثر قیام نمودند)

رئیس - تصویب شد قانون سربازگیری عمومی مطرح است مذاکرات راجع به کلیات است. آقای دامغانی (اجازه)

دامغانی - بنده در کلیات عرضی ندارم.

رئیس - آقای یاسایی (اجازه)

یاسایی - موافقم

رئیس - آقای کازرونی (اجازه)

کازرونی - قانون را وضع می‌شود نباید از نقطه‌نظر حسن ظن یا سوء ظن نسبت به اشخاص باشد بنده عقیده دارم که بایستی عقیده خودم را اظهار کنم. مثلاً آقای مدرس (که مقام بنده نسبت به ایشان معلوم و مسلم است) با این قانون موافقند بنده اگر بنا باشد به تبعیت ایشان عقیده خودم را گمان کنم عقیده‌ام است که یک نوع خیانتی به عقیده خودم کرده باشم قانون فی حد ذاته خوب است بهتر است از عدم آن لیکن بایستی قبل از وضع قانون زمینه را ملاحظه کرد زمینه قوانین اخلاق و احوال و اوضاع عمومی مملکت است اگر یک قانونی وضع شد در صورتی که زمینه حاضر نداشته باشد یعنی اخلاق، عادات، اطوار. وضعیات موافق با آن قانون نباشد هر چند آن قانون خوب باشد بنده تصور می‌کنم اثرش چندان خوب نباشد.

ما قوانین در مملکت خیلی وضع کردیم حالا بعضی‌اش اجراء شده بعضی‌اش نشده. بعضی خوب اجراء شده بعضی بد. به طور کلی ما بایستی قبل از آن که قانون وضع زمینه‌اش را در نظر بگیریم که به ضرر دولت مآلاً و بضرر مردم حالا تمام نشود. نوشتن قانون سهل است و اشکالی ندارد لکن همان طوری که عرض کردم قبلاً باید زمینه‌اش را تهیه کرد.

بنده عقیده‌ام این است که ما بایستی اولاً در نظر بگیریم که یک اشخاصی که به عنوان سربازی وارد می‌کنیم پس از این که خارج می‌شوند متخلق به یک اخلاقی باشند که هم برای خودشان و هم برای جامعه مفید باشد اگر این را قبلاً در نظر گرفتیم و تأمین کردیم. البته بنده موافق هستم روح مملکت به اخلاق مردم مملکت است اگر اخلاق عمومی رو به فساد رفت مملکت به طرف فساد می‌رود قبل از همه چیز باید این مسئله را تأمین کرد مطمئن و خاطر جمع شد بعد قانون وضع کرد در هر صورت بنده عقیده‌ام این است برای امروز که یک عده زیادی از مردم چه در مرکز و چه در ولایات و چه در قراء بیکارند و بالعکس یک عده از مردم بالطبیعه دارای مشاغل هستند یا کاسب یا تاجر یا زارع یا حمال هستند و بالاخره متصدی و مباشر امور جامعه هستند در اقلیت هستند و اکثریت مردم بیکار هستند بنابر

این بایستی بیکارها را زیر اسلحه آورد نه کاردارها را ولی به طور عمومی اشخاصی که دارای شغل و کار هستند مجبور باشند زیر اسلحه بیایند و بالعکس مردم زیر اسلحه نروند خوب نیست و بنده معتقدم به مقتضای حال امروزی مملکت ما که یک فقر عمومی در مملکت حکمفرما است نظام باید داوطلب داشته باشد و بنده عقیده به نظام داوطلب دارم نه اجباری ..

(همهمه بین نمایندگان - صدای زنگ رئیس)

کازرونی - بنده عقیده‌ام این است که باید نظام با داوطلب باشد زیرا نتیجه‌اش این می‌شود مردم بیکاری که حاضرند منحصراً برای یک لقمه نان یک مشغولیاتی برای خودشان تحصیل نمایند شاغل کار می‌شوند و بالعکس اشخاصی که دارای شغل و کاری هستند از شغل خودشان باز نمی‌مانند و اگر غیر از این باشد بنده عقیده‌ام این است همان طوری که دولت عثمانی نتیجه خوبی نگرفت ما هم نتیجه خوب نخواهیم گرفت.

یک قدری دقت کنید ببینید این نظام اجباری که همیشه یک قسمت از مملکت را به حال تزلزل می‌اندازد با این و حقیقت امروزی آیا هیچ لطمه‌ای به زراعت و فلاحت اقتصاد تجارت وارد می‌آورد یا نه؟

زیرا قبل از همه چیز خواهشمندم در نظر بگیریم و رفقا در نظر بگیرند نظام باید کاملاً بر طبق احکام و قوانین شرع که یک قانون معین و مشخصی دارد باشد دو مورد دارد باشد یا جهادات یا دفاع. دفاع فرض ذمه تمام افراد مردم است به طور وجوب کفایی که از جان‌شان و مال‌شان و تمام حیثیت‌شان از وطن و دین خودشان دفاع و مدافعه بنمایند و این یک ترتیبی دارد معین. یا این است که جهادات از روی یک شرایط معین در موقعش باید اشخاص معین زیر اسلحه بروند و بنده با موافق هستم.

یا این است که ما بایستی اگر امروز مقتضی ندیدیم که به تمام معنی آن قانون را در موقع عمل بگذاریم ملاحظه کنیم ببینیم بهترین دول عالم چطور معامله می‌کنند ما هم از امور آنها تبعیت کنیم. یکی از دولی که در امور مملکتی خیلی خوب کار می‌کند و در مملکتداری قابل است انگلیس است نظام اجباری ندارد ژاپن است که مترقی است و هم متمدن و هم متقدم است و هم متجدد است و نظام اجباری ندارد.

یکی امریکا است که نظام اجباری ندارد و بالاخره بسیاری از دول متمدنه است که نظام اجباری ندارد. دولت عثمانی نظام اجباری داشت لیکن مراجعه کنید ببینید اثراتی که نظام اجباری برای دولت عثمانی گذاشت چه بود و چه نتیجه گرفتند این است عقاید من.

سالار لشگر مخبر کمیسیون نظام - البته آقایان محترم تصدیق می‌فرمایید که این قانون یکی از مهمترین قوانینی است که به مجلس آمده و البته وضعیات روحی یک مملکتی را به کلی تغییر خواهد داد و یک قدم بزرگی است به طرف ارتقاء و تجدد و دخول در عداد ملل حیه. برای این که ملل حیه مللی هستند که همیشه از حقوق خود بتوانند دفاع کنند و در رشته دولی محسوب شود که افراد در حفظ مملکت شرکت می‌کنند حالا مسائلی را که آقای کازرونی فرمودند یکی یکی جواب می‌دهم و آنها را رد می‌کنم‏

اولاً ایشان نسبت به اخلاق فرمودند و فرمودند پس از آن که یک عده داخل شدند باید دید اخلاق آنها چه می‌شود. در اینجا یک دور و تسلسلی است هم باید مشاهده کرد که برای دخول در نظام چه اشخاصی لازم است و هم باید دید از آنجا با چه اخلاقی بیرون می‌آید.

مسئله دیگری که آقای کازرونی فرمودند اصول داوطلبی بود که فرمودند اشخاص بیکار و اشخاصی که هیچ نمی‌توانند از عهده معاش خود برأیند آنها بردند و داوطلب در یک عده قشونی باشند که برای اخذ یک وجوهاتی داوطلب می‌شدند نه برای خدمت نظامی یا دفاع از مملکت و بالاخره اصول داوطلبی این قانون را متزلزل می‌کند. برای این که در چند سال اخیر بر ما ثابت شد که چیز بدی است برای این که ژاندارم را به طور داوطلب می‌گرفتند بریگارد قزاق هم داوطلب بود و بالاخره بعد از یک مدتی به ترتیب به نتیجه مراجعه شد معایب داوطلب این است اشخاصی که می‌روند آنجا و داوطلب می‌شوند البته اخلاق خوبی ندارند. ولی وقتی که جامعه مردم برای خدمت سربازی حاضر شدند آن وقت از تمام خوش‌اخلاق‌های مملکت و اشخاص صحیح می‌روند در تحت بیرق دولت و در آنجا مشغول خدمت می‌شوند و در آنجا البته اخلاق‌شان از هر حیث بهتر می‌شود.

اولاً تساوی که از حیث طبقات پیدا می‌شود یعنی در نظام اجباری طبقات ممتازه و عالی و رنجبر و رعایا تمام در یک مقصد دوش به دوش سر می‌کنند و تربیت می‌شوند و همه آنها همدیگر را خواهند شناخت و خواهند دید که با هم چه تفاوتی دارند و اشخاصی که از طبقه پایین هستند با معاشرت طبقات عالیه البته کسب اخلاق بهتری می‌کنند.

از آن طرف اشخاص بالاتر و نازپرورده در ثروت در آنجا به مشقت و زحمتی که طبقه رنجبر دارند آشنا می‌شوند اینها که با هم ممزوج شدند از آنها یک جامعه تولید می‌شود که حس می‌کند مملکت چیست؟ وطن چیست؟ و بالاخره خودش را در موقعش برای جهاد و دفاع مهیا می‌کند و این که مخبر فرمودند شرعاً دفاع یا جهاد لازم است چون خود آقای کازرونی جزو مجاهدین بودند می‌دانند که اگر کسی قبل از وقت عادت به تفنگ یا توپ انداختن نداشته باشد چطور می‌تواند در مقابل یک عساکر منظمه جهاد کند و همین اصول سربازگیری عمومی اساساً از روی شرع بوده و خود مردم باید بالطبع حاضر شوند. لهذا هم از حیث اخلاق و هم از حیث شرع بنده تصور می‌کنم که بهترین مسائل مسئله نظام اجباری است. حالا آمدیم سر منافع باید دید که برای ملت چه منافعی دارد و برای دولت چه منافعی دارد. آنچه منافع که راجع به ملت بود مختصراً حالا می‌آییم بر سر منافع دولت.

آقای کازرونی در ضمن بیاناتشان از ژاپن و امریکا صحبت فرمودند که نظام اجباری ندارند. بنده اگر چه نمی‌خواهم به آقایان تصدیع بدهم ولی اگر به تاریخ مراجعه کنند ملاحظه خواهند کرد آنچه که دولت ژاپن است اگر نظام اجباری نداشت به این درجه ارتقاء و عظمت نمی‌رسید و در آن مملکت این مسئله کاملاً جاری است. نظام اجباری محسناتی که برای این دولت دارد این است که ارزان‌تر تمام می‌شود و پس از آن که برای دولت ارزان تمام شد آن وقت یک طبقاتی از جمعیت تولید می‌شود و به طوری که در قانون ملاحظه می‌فرمایید طبقات مقدم و ذخیره تالی و پاسبان ولی در اصول داوطلبی یک آدمی که از یک جایی بیاید و معلوم نباشد که اخلاق او چطور است این شخص چهار پنج سال خدمت می‌کند و زحمات دولت و مخارج دولت نسبت به این آدم به هدر می‌رود و در موقع لزوم به درد نمی‌خورد. ولی با ترتیب نظام اجباری به ترتیبی که تمام دنیا آن را اتخاذ کرده‌اند خیلی منافع دارد.

حالا متذکر می‌شوم که کی آن را اتخاذ کرده‌اند. اساس این قضیه در موقعی بود که ناپلئون با دولت پروس می‌جنگید و پس از شکستی که به آلمان‌ها در دنیا داد قشون دولت پروس را محدود کردند به هشتاد هزار نفر که دولت پروس حق نگاهداری بیش از هشتاد هزار نفر نظامی نداشته باشد. آنها این ترتیب را محرمانه اتخاذ کردند که پس از سه چهار سال که مجدداً جنگ شروع شد به جای هشتاد هزار نفر سیصد هزار نفر خبر کردند.

پس از آن که در اغلب ممالک دنیا به جز ممالکی که مثل امریکا احتیاج زیاد به دریا و کشتی دارند در سایر ممالک متمدنه این ترتیب اتخاذ شده است. به جز ممالک مغلوب که می‌گویند زیادتر از فلان حد نباید قشون داشته باشند و الا مملکت مستقلی که روی پای خودش می‌خواهد زندگی کند باید قشون اجباری داشته باشد. باید افرادش تحت سلاح بروند و صرفه این ترتیب این است که وقتی ما پنجاه هزار نفر تحت سلاح داشته باشیم در موقع لزوم با این ترتیب ذخیره دارای صد و پنجاه و دویست هزار نشویم و فعلاً هیچ دولتی نیست که امروز ترتیب داوطلبی یا طریق دیگری را اتخاذ کرده باشد.

فقط دولت انگلیس قبل از جنگ به ترتیب داوطلبی بود و این ترتیب برای این بود که احتیاج او به قشون بری خیلی کم است و مملکتی است بحری و در موقع جنگ بین‌الملل آقایان مطلع هستند که قشون اجباری را داخل مملکت خودشان کردند و به واسطه همان قشون اجباری بود که فتح هم کردند و هم فتح آنها به تأخیر افتاد.

زیرا اگر از اول قشون آنها زیاد بود و جنگ بین‌الملل پنج شش سال طول نمی‌کشید و امروزه دولی که قشون اجباری نمی‌گرفتند مجبور شده‌اند که به مرور این ترتیب را عمل کنند. این است که تصور می‌کنم از هر حیث این بهترین قانون باشد. در کلیات هم گمان نمی‌کنم آقایان محترم نظریاتی داشته باشند و راجع به مواد هم خود دولت در بعضی مواد یک نظریاتی برای جرح و تعدیل دارد که ممکن است در ضمن شور آن اصلاحات به عمل آید و بیش از این هم نمی‌خواهم در کلیات صحبت کنم. عرایض بنده همین بود که عرض کردم.

رئیس‌الوزرا - بنده قبل از آقای سالار لشکر می‌خواستم عرایضی عرض کنم

ولی فرصت نشد و همین طور عرض می‌کنم که نطق آقای کازرونی هیچ طرف انتظار نبود و جای تأسف بود که در مقابل یک همچون قانونی اظهار مخالفت بشود ولی به طور خلاصه عرض می‌کنم که این ترتیب به نتیجه حاضره قابل ادامه نیست و شش ماه شاید بگذرد که نمی‌توانیم از روی نتیجه نفرات بگیریم و مملکت هم بی‌پاسبان نمی‌شود. همین دو اصل را در نظر بگیرند و بیش از این هم بنده عرضی نمی‌کنم‏.

جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

بعضی گفتند - کافی نیست

رئیس - رأی می‌گیریم آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.

(اغلب قیام نمودند)

رئیس - معلوم می‌شود کافی است. رأی می‌گیریم برای دخول در شور مواد آقایانی که تصویب می‌کنند قیام فرمایند

(اغلب برخاستند)

رئیس - تصویب شد. چند دقیقه تنفس داده می‌شود.

(در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل و پس از نیم ساعت مجدداً تشکیل گردید)

رئیس - ماده اول قرائت می‌شود: (به شرح ذیل خوانده شد)

ماده اول - کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.

رئیس - آقای دامغانی. (اجازه)

دامغانی - ما می‌خواهیم قشون اجباری شود برای این که دولت عده نظامی و پاسبان و ذخیره به قدر احتیاج داشته باشد و البته بنای قانون از بدو اسلام هم همین طور بوده برای این که اگر این حکم نظامی بودن و سرباز شدن عدل است تعلق به همه داشته باشد و اگر ظلم است ظلم بالسویه هم عدل است به عقیده بنده تنها اجباری بودن قشون کافی نیست. برای این که دولت بتواند احتیاجات خودش را اداره کند بلکه علاوه بر نظام اجباری یک ترتیباتی هم باید در ضمن باشد که مرکب شود از خوف و طمع.

مثلاً سرباز و تابین را به اندازه حقوق بدهد که کفایت مخارجش را بکند بنابراین باید دولت از بعضی محل‌ها بکاهد و بر حقوق سرباز و تابین بیفزاید تا آنها هم بتوانند امور معاش خود را هم اداره کنند و همچنین جامعه باید از آنها قدرشناسی کند و یک احتراماتی بخصوص برای افراد پست سرباز قائل شود تا این که این دو قسمت موجب تشویق مردم شود و علاوه بر این که اجباری است خود مردم هم داشته باشند و الا همیشه دولت محتاج می‌شود فراری را تعقیب کند به طوری که عملاً هم تا به حال دیده نشده و برخلاف احساسات آقای کازرونی بنده معتقدم که خدمت قشونی بزرگترین خدمت است برای این که حضرت امیر می‌فرماید ان الجهاد باب من ابواب الحه نفتح اله لخاصه اولیائه حضرت امیر علیه السلام این قسمت را اختصاص می‌دهد از برای خواص مردم نه مردم پست و خیلی شغل بزرگی است و با شرافت‌ترین کارها است.

دیگر این که بنده در این ماده معتقدم که باید بین قوا و حکومت یک تناسبی باشد و سنخیت بین علت و معلول معروف است و لازم است. یعنی همان طور که قشون باید متحدالشکل باشد همان طو ر باید متحدالفکر هم باشد.

متحدالفکر بودن قشون موقوف بر این است که از کلیه اتباع مملکت سوای ملل متنوعه سرباز گرفته شود برای این که ملل ملل متنوعه در امان و تأمین حکومت اسلام هستند و قوای اسلامی عهده‌دار حفظ ملل متنوعه است و در ممالک اسلامی اسلام به عهده گرفته است که آنها را حفظ کند و حوایج آنها را در مقابل یک مبلغ مالی ادا کند و عملاً هم به تجربه ثابت شده است و در جنگ بین‌المللی دیده شده. وقتی که روح قشون با روح حکومت مخالف بود به نفع حکومت خاتمه پیدا نیافت مثلاً قشونی که عثمانی‌ها از ارامنه داشتند به نفع عثمانی‌ها خاتمه پیدا نکرد.

رئیس - یک قدری ملاحظه کنید چرا ملاحظه نمی‌کنید.

دامغانی - بالاخره بنده معتقدم به این که حکومت اسلام عهده‌دار حفظ ملل متنوعه است و بایستی از آنها سرباز نگرفت و در عوض مساعدت مالی بنماید.

رئیس - آقای آقا سید یعقوب. (اجازه)

آقا سید یعقوب - عرضی ندارم.

رئیس - آقای مدرس (اجازه)

مدرس - همین قسمتی که آقای رئیس غالباً می‌فرمودند بعضی مطالب راجع به کلیات را در ماده اول می‌شود مذاکره کرد من هم چون حالم اقتضا ندارد همیشه می‌گذارم در ماده اول بعضی عرایض را بر سبیل اقتضا عرض می‌کنم.

عقیده من این است که قشون عمومی را تمام دنیا از اسلام اتخاذ کردند و آنهایی که در تاریخ دیده‌اند می‌دانند روز اولی که پیغمبر صلی الله علیه و آله مبعوث شد یکی از احکامی که آورد جهاد بود یعنی در هزار و سیصد سال قبل. پس تاریخ نشان می‌دهد که در هزار و سیصد سال قبل قشون عمومی و اجباری بوده است و این مسئله‌ای است که آقایانی که اهل فقه هستند می‌دانند که یک بابی از ابواب کتب فقه ماسبق و رمایه است. یعنی مشق کردن به تیراندازی و اسب‌سواری این البته به مقتضای آن روز بوده است و سواری و تیراندازی شخصی را از برای علم جنگ مهیا کرده است. ولی اگر امروز کتاب بنویسیم می‌نویسیم: طیاره‌سواری.

پس باید عموم مسلمین مهیا باشند از برای این که اگر اتفاقی افتاد بتوانند دفاع کنند و اگر اتفاق نیفتد جهاد هم می‌توانند بکنند. چون عقیده ما در زمان غیبت دفاع است و در زمان غیبت ما عقیده به جهاد نداریم. یعنی حمله به غیر نمی‌کنیم اما هر کس به ما حمله کند همان قسم که بر هر مکلفی نماز واجب است واجب هم هست که دفاع کند.

(جمعی از نمایندگان - صحیح است)

بناء علیهذا هر مسلمانی که عقیده به نماز و خمس و زکات و حج دارد باید به جهاد و دفاع عقیده داشته باشد و این عقیده هم همین طوری فایده ندارد که من عقیده داشته باشم اگر دزد خانه‌ام آمد در بروم این که فایده ندارد باید یاد بگیرم که در نروم حالا اگر آقایان در اینجا تأمل دارند و می‌فرمایند که آن چند تا دیگر را باید یاد گرفت. اما این یکی را نباید یاد گرفت و هر وقت دشمن آمد آن وقت آدم در برود. بنده عقیده‌ام این است که هر کس صاحب این عقیده باشد منکر ضروری از ضروریات دین اسلام است.

یعنی کافر است پس باید آن را هم یاد بگیریم و مسئله‌ای که آقایان فرمودند که یک قسمتی را یاد بگیریم و یک قسمتی را یاد نگیریم این طور نیست آن وقتی که بنیچه را قرار دادند که اجباری خصوصی باشد یا شاید قدرت نداشتند و یا اگر قدرت داشتند چون مردم مهیا نبودند نمی‌شده است.

لکن امروز من عقیده‌ام این است که مردم هم مهیا هستند چون دیده‌اند که اکثر بلکه تمام دنیا بلد هستند من ژاپن و آنجاها نرفته‌ام ولی اینجاها که می‌شنوم می‌گویند همه مردم بلد هستند. ما هم می‌خواهیم بلد باشیم. حالا اگر آقایان طریقی برای این که همه جنگ کردن را بلد باشند غیر از این طریق در نظر دارند همان را پیشنهاد کنند برای این که مقصد این است که همه یاد بگیرند.

آقای کازرونی چون اهل ولایتشان همه بلد هستند. چون من دشتی و دشتستان بوده‌ام دیده‌ام که مردم آنجا همه اسب سواری و تیراندازی را بلد هستند.

اما تهرانی‌ها هیچ کدام بلد نیستند باید یاد بگیرند و برای همه هم اسباب زحمت است و از حالا باید شروع کرد تا در ظرف ده یا پانزده سال دیگر که ماها همه مرده‌ایم آن وقت همه این قسمت را بلد باشند و به این قسمت دین لااقل عمل بکنند. باقی قسمت‌ها را اگر مسامحه می‌کنند این یک قسمت را به جهت دین‌شان و مملکت‌شان و استقلال‌شان بالاتر بگویم به جهت بنیه و مزاج‌شان خوب است عمل کنند.

همه اینها حکمت‌های فوق‌العاده دارد و اختصاص به یک حکمت دو حکمت ندارد و در بعضی فرمایشاتی که بعضی از آقایان فرمودند البته به مقتضای مذاقشان فرمودند.

شاهزاده سلیمان میرزا بودند در قصر شیرین حساب کردیم که مخارج یک فوج قشون داوطلب ما مساوی با مخارج ۶ فوج قشون عثمانی بود چون آن روز ما هم داخل کار و اهل جنگ بودیم و به دقت حساب کردیم دیدیم که مخارج یک فوج ژاندارم مساوی با مخارج شش فوج قشون عثمانی بود.

داوطلب معنایش این است که هر چه پول زیادتر بدهند می‌آیند و فردا هم که دلش نمی‌خواهد نمی‌آید وقتی که ما جنگ نداریم به قدری داوطلب جمع می‌شود که نهایت ندارد. اما اگر صدای شیپور بلند شد صبح که رئیس قشون یا صاحب‌منصب بیدار می‌شود خودش است و اسبش. چرا این طور است؟ برای این که داوطلب است.

این را باید ایرانی‌ها بدانند که تکلیف بدهی من که وطن را خیلی هم دوست دارم این است که این طور عمل کنم و وطن‌پرست هم آن است که بنده عرض می‌کنم ما می‌خواهیم مملکتمان و دیارمان قوی بشود. کاری هم به کسی نداریم. اما اگر کسی کار به ما داشته باشد بتوانیم در نرویم. این مقصود اصلی است.

پس بناء علیهذا اگر آقایان طریق بهتری در نظر داشته باشند ممکن است بفرمایند. اما من پس خیال می‌کنم این طریق خوب طریقی است و این لوایحی که می‌نوشتند (برنخورد به هیئت دولت) حتی لوایحی را هم که فضلا می‌نویسند وقتی که آدم نگاه می‌کند می‌بیند که خیلی اشکال دارد. لیکن از باب اتفاق نمی‌دانم چطور

شده و از ادعای کی بوده است. از کی بوده است که این لایحه نوشته شده است و من آن را مطالعه کردم دیدم کم اشکال است و تعجب کردم و گفتم شاید اساتیدی در کار بوده‌اند که ما آنها را نمی‌شناسیم و خیلی مهارت داشته‌اند از این جهت من موافقم و گمان می‌کنم به آن ترتیبی که در نظر است اگر دولت موفق بشود آن ترتیب را اجرا کند خیلی خوب است و آن ترتیب این است جوان‌هایی که می‌روند زیر اسلحه دو چیزشان محفوظ باشد.

یکی صحتشان که خیلی مهم است و یکی هم اخلاقشان اگر این دو کار را کردیم بهترین قدمی است که از برای مملکت برداشته‌ایم و این کار بسیار خوب است. چه عیبی دارد که پسر من زیر اسلحه برود آیا هیچ جا عکس و شکل حضرت امیر را دیده‌اید بی‌شمشیر دیده‌اید؟

بنده گمان می‌کنم خیلی کم جایی دیده شده است که شکل حضرت امیر باشد و بی‌شمشیر باشد. آخر آنها که شمشیر داشته‌اند این تعلیم است برای ما که ما هم برداریم پس عیب و عار نیست بلکه فخر ما است که این کار را بکنیم و البته مجلس شورای ملی و دولت‌های ما باید مراقبت‌های کامل داشته باشند که اخلاق آنها محفوظ باشد حیثیت‌شان هم محفوظ باشد.

البته می‌روند مشق می‌کنند و علم پیدا می‌کنند. لیکن ضمناً عرض می‌کنم که این تکلیف برای مسلمین واجب است چون دیدم بعضی از آقایان نظرشان بر غیر مسلمین هم هست عرض می‌کنم بر غیر مسلمان واجب نیست.

لدی‌القتضاء ممکن است دولت آنها را استخدام کند. اما اگر بخواهند توی سرشان بزنند و آنها را بیاورند اقتضا ندارد آن کسی را که باید توی سرش بزنند و وارد کنند مسلمان است که اگر به تکلیفش عمل نکرد باید اجباراً او را آورد. اما غیر مسلمان که تبعه ایران هستند مجبور نخواهند بود دولت لدی‌الاقتضاء می‌تواند آنها را استخدام کند. اما اگر او حاضر نشود دولت نمی‌تواند مجبورش کند و این یکی از فلسفه‌های بزرگی است به جهت مراعات آنها.

حالا می‌بینیم آقایان دست می‌زنند به خیالشان بر خلاف ترتیب است خیر این فوق عدالت است بلکه خیلی تفضل است که نسبت به ما احیاء کرده است و نسبت به آنها اجبار نکرده است این است عقیده من پیشنهادی هم در این زمینه کرده‌ام.

رئیس‌الوزرا - فرمایشات آقای مدرس روی دو اصل بود: یکی از نقطه‌نظر حفظ الصحه و اخلاق البته آقایان تصدیق خواهند کرد در وضع قشون امروزه این دو نکته خیلی مراعات شده است و به علاوه در همین قانون هم قید شده است. قسمت دوم راجع به ملل متنوعه فرمودند که آنها مجبور نیستند البته منظور آقای مدرس این است که این افتخار نصیب مسلمان‌ها باشد و بنده تصدیق می‌کنم که آنها نباید مجبور باشند. ولی در مواقع لزوم باید در خدمت قشون بیایند...

(بعضی از نمایندگان - صحیح است)

و البته در خدمت‌های پایین‌تری که کمتر از صف است داخل می‌شوند.

بعضی از نمایندگان - مذاکرات کافی است

بعضی گفتند - کافی نیست

رئیس - رأی می‌گیریم. آقایانی که مذاکرات را کافی می‌دانند قیام فرمایند.

(عده کثیری قیام نمودند)

رئیس - تصویب شد پیشنهادها قرائت می‌شود. (به مضمون ذیل قرائت شد)

پیشنهاد آقای داور: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده ۱ به طریق ذیل اصلاح شود:

کلیه اتباع دولت ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات و ایرانیان مقیم خارجه به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.

پیشنهاد آقایان حاج سیدالمحققین و تهرانی: این جانبان پیشنهاد می‌نماییم که پس از لفظ ایلات اضافه شود چه در داخل مملکت باشند و چه در خارج.

پیشنهاد آقای سرکشیک‌زاده: بنده در ماده اول اصلاح ذیل را پیشنهاد می‌کنم:

ماده ۱- کلیه اتباع ذکور الی آخر

پیشنهاد آقای صدرالاسلام: نظر به این که در ماده ۱ به طور عموم کلیه اتباع ایران ذکر شده و در هیچ ماده دیگری طبقه نسوان از این اطلاق و عموم استثناء نشده پیشنهاد می‌کنم که در ماده اول توضیح داده شود یا در فصل دوم در تحت ۱ ماده زن‌ها را مستثنی و معاف نمایند.

پیشنهاد آقای دامغانی: بنده پیشنهاد می‌کنم ملل متبوعه از خدمت سربازی معاف و در عوض مساعدت مالی بر ایشان فرض بشود.

پیشنهاد آقای مدرس: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده اول به طریق ذیل اصلاح شود:

کلیه اتباع مسلمان ایران اعم از سکنه شهرها و قصبات و قراء و ایلات به خدمت سربازی مکلف می‌باشند و سایر اتباع لدی‌الاقتضاء استخدام خواهند شد.

پیشنهاد آقای کی استوان: ماده اول این طور نوشته شود: کلیه اتباع ایران به خدمت سربازی مکلف می‌باشند.

رئیس - ماده دوم: (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۲ - مدت خدمت سربازی از سن ۲۱ سالگی شروع شده و در ۴۵ سالگی خاتمه می‌یابد و این ۲۵ سال به سه دوره تقسیم می‌شود:

دوره اول - خدمت نظامی و مدت آن ۶ سال است دو سال اول تحت سلاح و ۴ سال بعد احتیاط.

دوره دوم - ذخیره و مدت آن ۱۳ سال است. شش سال اول ذخیره م دم و ۷ سال دوم ذخیره تالی.

دوره سوم - پاسبان و مدت آن شش سال است

تبصره - در حوزه‌ای که تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سربازگیری اجباری شروع خواهد شد.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - در اینجا ابتدای خدمت سربازی را از ۲۱ سالگی گرفته‌اند و به عقیده بنده کم است برای این که در سن بیست سالگی هنوز بنیه شخصی به طوری قوی نیست که بتواند از عهده وظایف نظامی برآید و بنده معتقدم که باید ابتدای خدمت را از سن ۲۵ سالگی گرفت ۶ سال دوره خدمت نظامی ۸ سال برای ذخیره و شش سال هم دوره پاسبان باشد.

ثانیاً یک قدری این ماده مجمل است هیچ در اینجا پیش‌بینی نشده است که بعد از این که این قانون تصویب شد اشخاصی که سن‌شان ۲۵ سال یا ۳۵ است یا در بین این سنوات واقع هستند تکلیف اینها چیست اگر اینها بنا باشد سرباز شوند دوره خدمت و ذخیره و پاسبان‌شان چقدر است؟ و دیگر در اینجا در تبصره نوشته است (در حوزه‌ای که تحریر نفوس و قانون سجل احوال اجراء شود سپس سربازگیری اجباری شروع خواهد شد)

البته قانون سجل احوال در تمام مملکت یک مرتبه اجراء خواهد شد و به طور اختلاف اجراء خواهد شد در این صورت آنجاهایی که شروع نشده و عقب مانده در آن نقاط تکلیف سرباز چه خواهد شد؟

آیا باز از روی نتیجه قدیم است: از روی این قانون؟ خوب است آقای مخبر توضیح بدهند.

مخبر - اولاً راجع به سن که فرمودید عرض می‌کنم همان ۲۱ سال است چون در سن این تمام قواء بدن از حیث رشد در حالت تکمیل است و از نقطه‌نظر طبی هم در سن ۲۱ سالگی سخص می‌تواند مواجهه با سختی‌ها و کارهای نظامی بشود و یک نکته دیگر هم که باید گفته شود.

این است که چون خدمت سربازی را همه مکلف هستند باید قبل از این که یک کاری را پیدا کرده باشند این دین خود را اداء کنند و بعد داخل در مراحل زندگانی خصوصی بشوند و این که آقای دامغانی فرمودند این ماده مجمل است و اشخاصی که متجاوز از بیست و یک سال دارند چه خواهد شد؟

البته این قانون قاطع است و پس از گذشتن این قانون شامل اشخاصی است که ۲۱ سال دارند و آنهایی که ۲۳ و ۲۴ سال دارند از این قانون خارج هستند و البته تصدیق می‌فرمایید تا خدمت اولیه را نکرده باشند قادر به این که داخل در احتیاط و ذخیره باشند نخواهند بود.

مطلب دیگری که فرمودند که آیا پس از تحریر نفوس و اجراء سجل احوال تکلیف چه خواهد بود؟ عرض می‌کنم در نقاطی که سجل احوال جای نشده است به همین ترتیب حاضره اجراء خواهد شد و تا این قانون کاملاً اجرا نشود ترتیبات اولیه ملغی نخواهد شد.

رئیس - آقای یاسایی (اجازه)

یاسایی - توضیحاتی که آقای مخبر دادند راجع به اعتراضات آقای دامغانی بنده را که متقاعد نکرد بنده هم با ایشان هم‌عقیده هستم که باید سن سرباز از ۲۵ سالگی باشد و بنده نمی‌خواهم توضیحاتی در این مسئله بدهم.

سن سرباز باید از ۲۵ سال شروع شود و اشخاص ۲۱ ساله هنوز اعضای بدنی‌شان درست قرص و محکم نشده و نمی‌شود آنها را به خدمت نظامی واداشت و البته آقایان متوجه نکاتی هستند و بیش از این بنده نمی‌خواهم توضیح بدهم و باز مکرر عرض می‌کنم که سن ۲۵ سالگی باشد نه ۲۱ سالگی.

اعتراض دیگری که آقای دامغانی فرمودند این بود که اشخاصی که سن آنها از ۲۱ سال متجاوز است مثلاً در سن ۲۲ یا ۲۷ هستند تکلیفشان چیست؟ آیا آنها را به خدمت نظامی می‌برند یا خیر؟ مطابق توضیحات آقای مخبر آنها را به خدمت دعوت نمی‌کنند و این به عقیده من موجب یک فترتی در امور نظامی می‌شود.

تدین - ابداً نمی‌شود

یاسایی - بنده حالا توضیح می‌دهم که ببینید می‌شود یا نه؟ مطابق این قانون شما می‌خواهید اصول نتیجه را الغاء کنید وقتی که الغاء کردید آن وقت موافق آن ترتیب باید رفتار کنید فرض بفرمایید سرباز دامغانی که الان سر خدمت است پانصد و بیست و پنج نفر مشغول خدمت هستند.

دوره خدمت‌شان ۳ ساله است. دو سال و نیم گذشته است شش ماه دیگر مرخص می‌شوند. خوب حالا که مرخص شدند آن وقت شما می‌خواهید از دامغان و مطابق این قانون نظامی بگیرید. یعنی از اشخاص ۲۱ ساله آیا آنها به درد فرونت و جنگ می‌خورند.

خیر. زیرا باید سرباز دوره‌اش را طی کند و بیرونش کند تا بتواند خدمات نظامی را انجام دهد. پس به عقیده بنده این مسئله موجب اختلال می‌شود و باید پیش‌بینی کرد و به عقیده بنده باید از اشخاصی که از ۲۵ سال سن‌شان شروع می‌شود تا سی سال آنها به تدریج دعوت شوند تا این که به جای افرادی که فعلاً مطابق بنیجه حاضر خدمت هستند بتوانند از اشخاص دیگری کاملاً صلاحیت قشونی را دارا باشند تهیه کنند و الا اگر بنا باشد که یک عده اشخاص ۲۱ ساله بیاورید وارد در نظام کنید بنده نمی‌دانم چه صورتی پیدا می‌کند.

رئیس‌الوزرا - این تعیین سنی که برای سربازی عمومی شده است حداکثری است که مطابق قوانین تمام دنیا منظور داشته‌ایم و در سایر نقاط در مواقع لزوم از ۱۶ سالگی و ۱۷ سالگی و در مواقع عادی از ۱۸ سالگی سرباز می‌گیرند و ۲۱ سال حداکثر است بالاتر از آن هم از نقطه‌نظر نظامی و صحی صلاح نیست.

جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

رئیس - پیشنهادت‌ها قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)

پیشنهاد آقای مدبرالملک: بنده پیشنهاد می‌کنم در ماده دو به جای ۲۱ سال ۲۲ سال نوشته شود.

پیشنهاد آقای میرزا آقا خان: نظر به این که دوره تحصیل را تمام نکرده لذا پیشنهاد می‌کنم از بیست و پنج سالگی شروع شود.

پیشنهاد آقای محمدولی میرزا: پیشنهاد می‌کنم در ماده ۲ از سن ۲۰ سال باشد.

پیشنهاد آقای تهرانی: این بنده پیشنهاد می‌نمایم که عبارت به این طریق اصلاح شود که پس از تمام شدن بیست سال شمسی مدت سربازی شروع شود. الی آخر.

پیشنهاد آقای کازرونی: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده دوم این طور اصلاح شود: سربازگیری از سن ۲۵ سالگی شروع می‌شود الی آخر

رئیس - ماده سوم قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۳ - ترتیب احضار هر یک از دوره‌های سه‌گانه مذکوره در ماده دوم مطابق نظامنامه تجهیزات عمومی وزارت جنگ معین خواهد شد و در مواقعی که تجهیز جزو احضار قسمتی از قشون را ضرورت ایجاب نماید از دوره احتیاط شروع و به پاسبان ختم خواهد شد.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم

رئیس - آقای یاسایی (اجازه)

یاسایی - عرضی ندارم

رئیس - آقای تهرانی (اجازه)

آقا شیخ محمدعلی تهرانی - عرضی ندارم.

رئیس - آقای دستغیب (اجازه)

دستغیب - عرضی ندارم

رئیس - مخالفی ندارد ماده چهارم (به شرح ذیل خوانده شد)

ماده ۴ - مملکت ایران به ۶ ناحیه سربازگیری مطابق تشکیلات قشونی تقسیم می‌گردد.

رئیس - مخالفی دارد؟

شریعتمدار دامغانی - بنده مخالفم

رئیس - بفرمایید

شریعتمدار دامغانی - البته این ۶ ناحیه که در اینجا سربازگیری فرض شده طوری نیست که سربازهایی را که در محل می‌خواهند بگیرند همه را بیاورند. در آن ناحیه بایستی مأمورینی داشته باشند که حوزه‌های جزیی تشکیل بدهند که در همان حوزه‌های جزء سربازها را تهیه کنند و هر کس هم که قرعه به نام او آمد برای سربازگیری جلب شود و بنده عقیده دارم که باید یک ضمیمه در این ماده باشد که مملکت ایران به شش ناحیه سربازگیری مطابق تقسیمات قشونی فعلی تقسیم می‌شود و هر ناحیه نیز به حوزه‌های جزء تقسیم می‌گردد.

مخبر - این مسئله را که آقا فرمودند یک چیزی است طبیعی برای این که در اینجا نظامنامه که به مجلس نیاورده‌اند این قانون است و البته یک تیپت‌های مختلف در قشون هست. افواج مختلف، گروهان‌های مختلف. در نواحی سربازگیری و در مرکز کل البته یک شعبات جزیی هم هست و این مربوط به نظامنامه است و به اینجا مربوط نیست.

جمعی از نمایندگان - مذاکرا ت کافی است.

رئیس - ماده ۵ قرائت می‌شود (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۵ - افراد قشونی در مراکز حوزه‌های سربازگیری خود گرفته خواهند شد.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم

رئیس - مخالفی ندارد؟

(گفته شد - خیر)

ماده ۶ (این طور خوانده شد)

ماده ۶ - مادامی که احتیاجات قشونی کمتر از میزان افرادی است که به سن سربازی داخل شده‌اند دولت هر ساله به قدر احتیاجات خود افراد لازم را با اصول قرعه از بین افراد واجد شرایط سربازی انتخاب می‌نماید و آنهایی که قرعه به نام‌شان اصابت ننماید تا آخر دوره دوم جزو ذخیره محسوب خواهند شد و افراد ذخیره هر دو سال یک ماه برای مشق نظامی حاضر می‌شوند.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - اینجا تصریح می‌کند که اگر دولت به قدر افراد احتیاج به قشون نداشت به حکم قرعه یک عده را انتخاب می‌کنند و یک عده را جزو ذخیره محسوب خواهد داشت. البته تصدیق می‌شود که قرعه هیچ عاطفه ندارد و هیچ مرجحی هم در نظر نمی‌گیرد. ممکن است صد نفر باشند و ده نفر را دولت احتیاج داشته باشد آن وقت قرعه به نام یک ده نفری بیرون بیاید که در نهایت فقر و پریشانی و تأهل باشند.

به عقیده بنده باید یک زحماتی قائل شد مثلاً اول باید دو قسمت کرد زن‌دارها و عزب‌ها آنها را که زن‌دار هسنتد مستثنی هستند و بین عزب‌ها قرعه بکشند بعد هم که اگر لازم شد بین اولاددارها و بی‌اولادها یک مرجحی باشد و در ضمن یک تشویقی هم شده باشد به این که مردم ازدواج نمایند و مثل حالا مردها و زن‌ها بلاتکلیف نباشند و بالاخره قرعه موقعی است که امر مشکل شود و هیچ مرجحاتی هم نباشد ولی در صورتی که یک مرجحی باشد البته باید عمل ترجیح کرد و قرعه آخرالدواء است.

مخبر - در این مسئله که آقای دامغانی فرمودند البته موضوع قرعه خیلی قضایا را سهل می‌کند و بالاخره قرعه احتیاجات را تأمین می‌کند و عمومی هم نخواهد بود چون یک مسئله‌ای است که در این ماده اصلاح می‌شود و نزدیکتر است با نظر آقای دامغانی و آن این است که اشخاصی که قرعه به نام‌شان اصابت نکرده باشد ازاد هستند و دو سال بعد باید بیایند و قرعه درباره آنها کشیده شود به این جهت نظریه آقا هم تأمین خواهد شد.

جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

رئیس - پیشنهادها قرائت می‌شود (به مضمون ذیل خوانده شد)

پیشنهاد آقای مدرس: بنده بپیشنهاد می‌کنم ماده ششم به طریق ذیل اصلاح شود:

مادامی که احتیاج قشونی کمتر از میزان افرادی است که به سن سربازی داخل شده‌اند دولت هر ساله به قدر احتیاجات خود افراد لازم را در صورتی که از معاینه آنها به قدر لزوم داوطلب کلاً یا بعضاً حاضر به خدمت نشوند الی آخر.

مدرس - اجازه می‌فرمایید توضیح بدهم.

رئیس - حالا شور اول است پیشنهادها قرائت می‌شود و می‌رود در کمیسیون توضیح در شور دوم است.

پیشنهاد آقای ضیاء‌الملک: بنده پیشنهاد می‌کنم ماده ۶ این طور اصلاح شود. بعد از هر دوسال سه ماه برای مشق نظامی حاضر می‌شوند

رئیس - ماده ۷ (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۷ - در تمام مملکت ایران به موجب تصمیم هیئت وزرا و صدور فرمان همایونی از پانزدهم میزان هر سال تا آخر عقرب همان سال عمل سربازگیری شروع و خاتمه خواهد یافت.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - البته همه آقایان تصدیق می‌فرمایند که از پانزدهم میزان تا عقرب ابتدای سال فلاحتی و موقع زراعت است و باید مواد اولیه زندگانی در آن موقع تأمین شود شروع سربازگیری از پانزدهم میزان تا پانزدهم عقرب تصور می‌کنم لطمه بزرگی به اصول فلاحت وارد آورد زیرا این سربازی داوطلبی نیست و اجباری است و البته مردم و زارعین و رعایا هم از این مسئله کراهت دارند و بین ارباب و مالکین و تزلزل پیدا می‌شود مالکین نمی‌دانند تکلیفشان چیست و رعیت آنها کیست و زارعین هم همین طور بلاتکلیف و بالاخره نتیجه این می‌شود که از اول میزان که موقع زراعت و بذرکاری است تا اول عقرب امور زراعتی معطل بماند به این جهت بنده معتقدم قبل از این موقع یعنی از پانزدهم اسد تا پانزدهم سنبله سربازگیری شروع شود و خاتمه پیدا کند.

رئیس - آقای آقا سید یعقوب (اجازه)

آقا سید یعقوب - بنده خیلی تعجب کردم از فرمایش آقای دامغانی و خواستم به آقای

دامغانی عرض کنم که اگر شما می‌خواستید لااقل ملاحظه رعایا را بکنید پیشنهاد کنید از اول جدی این کار را بکنند زیرا موقع زمستان است رعایا کار ندارند و توی خانه‌شان نشسته‌اند نه این که اسد را که وقت کار و زحمت و تحصیل معیشت است بفرمایید پس معلوم می‌شود که این نکته را در نظر نگرفته‌اید حالا آن چیزی را که دولت پیشنهاد کرده است بنده موافقم چرا؟ برای این که خرمن تا میزان آنچه باشد به دست آمده است و خودتان می‌دانید که سنبله موقع تخم کاشتن و شخم زدن است همه رعیت هستیم و اطلاع داریم.

جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

رئیس - ماده ۸ قرائت می‌شود. (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۸ - هر سال در ابتدای حمل در شعبه سربازگیری هر ناحیه قشونی صورتی از کلیه افرادی که در آن سال به سن سربازی می‌رسند و در ثبت حوزه‌های جزا می‌باشند از دفتر کل نفوس آن ناحیه استخراج و صورت عده نفراتی که در آن سال باید گرفته شود به اضافه صدی ۲۰ به جهت معافی و فراری برای رؤسای حوزه‌های جزء و یک نسخه دیگر به وزارت جنگ ارسال می‌گردد

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم‏

رئیس - مخافی ندارد؟

(گفته شد - خیر)

رئیس - پیشنهاد آقای ضیاء‌الواعظین (این طور خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که جمله (به جهت معافی و فراری) در آخر سطر چهارم از ماده ۸ حذف شود.

رئیس - آقای مدرس پیشنهاد کرده‌اند جلسه را ختم کنیم

بعضی از نمایندگان - ماده نهم را هم بخوانند که یک فصل تمام شده باشد.

مدرس - بسیار خوب قبول می‌کنم

رئیس - ماده نهم قرائت می‌شود: (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده ۹ - پس از آن که اوامر وزارت جنگ به امرای لشکر و مأمورین سربازگیری برسد مأمورین مزبور با صاحب‌منصبان ساخلو که برای هر حوزه جزو معین شده‌اند با دفاتر مزبوره در ماده ۸ به مراکز خود رفته به اطلاع مأمورین کشوری اسامی کلیه افرادی را که داخل سن سربازی شده و در آن حوزه حضور دارند یا مسافرت کرده باشند از دفتر نفوس استخراج و حاضرین را به محل سربازگیری و مجلس قرعه احضار نمایند به استثنای مسافرین و اشخاص علیل غیر قادر به حرکت که باید کدخدای محل پدر یا برادر یا یکی از بستگان ذکور آنها را در مجلس قرعه حاضر نمایند.

وزیر فواعد عامه - این ماده محتاج به یک اصلاح عبارتی است باید نوشته شود. پس از صدور اوامر وزارت جنگ مأمورین سربازگیری الی آخر. آن قسمت امرای لشکر و مأمورین باید حذف شود. چون اینها عملیاتی است که مربوط به نظامنامه است و یک اصلاح دیگری هم در این ماده لازم است بشود. کلیه افرادی که داخل سن سربازی شده باید اضافه شود و همچنین اشخاصی را که در دو سال قبل بر حسب قرعه از خدمت معاف شده‌اند چون این ماده مربوط است به آن ماده ۵ که فعلاً گذشت چون مطابق آن ماده این طور بود هر کس که همان سال از قرعه معاف شد دیگر متعرض او نباید بشوند و در صورتی که مقصود این نبود و مقصود این بود که دو سال بعد در جزو کسانی که باید نسبت به آن‌ها قرعه کشیده شود حاضر باشند و این ماده هم چون مربوط به آن ماده است باید اصلاح شود و این اصلاحات را هم چون آقای مخبر کمیسیون شرکت داشته و دارند در کمیسیون اصلاح خواهند فرمود.

رئیس - آقای دامغانی (اجازه)

شریعتمدار دامغانی - عرضی ندارم

رئیس - آقای تهرانی (اجازه)

آقا شیخ محمدعلی تهرانی - عرضی ندارم.

جمعی از نمایندگان - مذاکرات کافی است.

رئیس - پیشنهادت‌ها قرائت می‌شود.

پیشنهاد آقای میرزا آقا خان: بنده پیشنهاد می‌کنم به جای ساخلو (حاضر خدمت) نوشته شود.

پیشنهاد آقای اخگر: بنده پیشنهاد می‌کنم عبارت صاحب‌منصبان ساخلو به عبارت (صاحب‌منصبان نگهبان) تبدیل شود.

رئیس - جلسه آتیه روز شنبه: دستور اولاً خبر کمیسیون بودجه راجع به دوازده نفر بلژیکی.

مشار اعظم - بنده اجازه خواسته‌ام

رئیس - بلی می‌دانم عرض می‌کنم اگر تصویب فرمودید تغییر می‌دهیم. بعد جمعی پیشنهاد کرده‌اند که ۲ فقره خبر کمیسیون تجدید نظر در قانون استخدام کشوری نسبت به مواد تفسیری که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده است و راپورت کمیسیون معارف راجع به حق‌التدریس مستخدمین دولتی در مدارس بعد آقای حائری‌زاده پیشنهاد کرده‌اند قانون بلدیه جزو دستور جلسه آتیه شود. نسبت به ۱۳ نفر بلژیکی که مخالفی نیست؟

آقا سید یعقوب - بنده مخالفم

رئیس - بفرمایید.

آقا سید یعقوب - مکرر در این مجلس صحبت شده است که دستور مجلس و تعیین آن با خود مجلس است بنده معتقدم این قانون اجباری که یک فصلش گذشته است این قانون را تمام کنیم و بعر داخل در قسمت‌های دیگر شویم.

رئیس - آقای تدین (اجازه)

تدین - اولاً نسبت به راپورت کمیسیون بودجه در همین جلسه پیشنهاد آقای مدرس اصلاح شد و همه آقایان تصویب کردند در ظرف یک ساعت که نمی‌شود تغییر رأی داد بنابراین بنده تصور می‌کنم محتاج به رأی جدید نباشد و اما آن قسمت دیگر راجع به تفسیر دو ماده است که از طرف وزارت مالیه پیشنهاد شده و یکی هم شرح قانونی از طرف آقایان نمایندگان در اینجا تنظیم شده است که راجع به قسمت حق‌التدریس معلمین است و به کمیسیون‌های مربوطه ارجاع شده و تصور می‌کنم چندان وقتی هم لازم نخواهد داشت لهذا معتقدم این هم بعد از راپورت کمیسیون بودجه مطرح شود.

محمدهاشم میرزا شیخ‌الرئیس - بنده مخالفم.

تدین - حالا لازم نیست عصبانی بشوید و رأی ندهید.

رئیس - چون عده کافی نیست جلسه را ختم می‌کنم.

(مجلس یک ربع ساعت بعد از ظهر ختم شد)

رئیس - مجلس شورای ملی مؤتمن‌الملک‏

منشی - علی‌اقبال‌الممالک‏

منشی - معظم‌السلطان‏