تفاوت میان نسخه‌های «بازایستادن برنامه‌های عمرانی کشور و بازگشت به دوران پیش از مشروطه و اسلام حکومتی»
(اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
(اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
[[پرونده:Majlis Shora Melli inside2.jpg|thumb|left|170px|شریف امامی و کابینه در مجلس شورای ملی]] | [[پرونده:Majlis Shora Melli inside2.jpg|thumb|left|170px|شریف امامی و کابینه در مجلس شورای ملی]] | ||
| − | ۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ به فرمان شاهنشاه جعفر شریف امامی رییس مجلس سنا به نخست وزیری برگزیده شد. شریف امامی در نخستین روز درخواست‌های خود را از مردم ایران با فرنام "میهن در خطر است مردم بپا خیزید به نوشتار درآورد و به روزنامه‌ها برای چاپ داد:<ref>[[سخنان جعفر شریف امامی نخست وزیر درباره سیاست آشتی ملی ۵ شهریور ماه ۱۳۵۷]]</ref> | + | ۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ به فرمان شاهنشاه جعفر شریف امامی رییس مجلس سنا به نخست وزیری برگزیده شد. شریف امامی در نخستین روز درخواست‌های خود را از مردم ایران با فرنام "میهن در خطر است مردم بپا خیزید " به نوشتار درآورد و به روزنامه‌ها برای چاپ داد:<ref>[[سخنان جعفر شریف امامی نخست وزیر درباره سیاست آشتی ملی ۵ شهریور ماه ۱۳۵۷]]</ref> |
:...خواهران و برادران عزیزم اینک که خطراتی میهن ما را تهدید می‌کند همه به پا خیزید تا همه با هم در فروغ جهانگیر قرآن و تعالیم عالیه اسلام و در قلمرو قانون اساسی به نجات مملکت همت بندیم تا در این گذرگاه خطیر تاریخی در پیشگاه تاریخ وطن و نسل‌های آینده سرافکنده نباشیم. | :...خواهران و برادران عزیزم اینک که خطراتی میهن ما را تهدید می‌کند همه به پا خیزید تا همه با هم در فروغ جهانگیر قرآن و تعالیم عالیه اسلام و در قلمرو قانون اساسی به نجات مملکت همت بندیم تا در این گذرگاه خطیر تاریخی در پیشگاه تاریخ وطن و نسل‌های آینده سرافکنده نباشیم. | ||
| − | ۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ شریف امامی نخست وزیر در بخشنامه‌ای تاریخ شاهنشاهی ایران را به تاریخ شمسی برگرداند. شریف امامی در این بخشنامه به [[قانون تبدیل بروج به ماههای فارسی از نوروز ۱۳۰۴ خورشیدی (شمسی)]] اشاره کرد و دستور داد که از این پس همه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، شرکت‌ها و ... در نامه نگاری‌ها تاریخ شمسی بر پایه جا به جایی پیامبر اسلام از مکه به مدینه را بکاربرند و نه زادروز کوروش بزرگ بنیانگذار شاهنشاهی ایران را. | + | ۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ شریف امامی نخست وزیر شتابان بدون اینکه به هوده تصمیم‌هایش بیاندیشد در بخشنامه‌ای تاریخ شاهنشاهی ایران را به تاریخ شمسی برگرداند. شریف امامی در این بخشنامه به [[قانون تبدیل بروج به ماههای فارسی از نوروز ۱۳۰۴ خورشیدی (شمسی)]] اشاره کرد و دستور داد که از این پس همه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، شرکت‌ها و ... در نامه نگاری‌ها تاریخ شمسی بر پایه جا به جایی پیامبر اسلام از مکه به مدینه را بکاربرند و نه زادروز کوروش بزرگ بنیانگذار شاهنشاهی ایران را. هم چنین دستور داد که بارها و کازینوها بسته شوند و حزب‌های سیاسی را آزاد کرد که همه نشانگر ترس و دستپاچگی دولت بود. سرانجام واپس نشستن شریف امامی در برابر مخالفان، افزودن به گستاخی آخوندها و هموندان کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، چریک‌های فدایی، مجاهدین خلق، توده‌ای‌ها، جبهه ملی، پان ایرانیست‌ها و ده‌ها گروهک ریز و درشت دیگر شد. به جای اینکه شریف امامی قدرت نشان دهد و انیرانیان را سرکوب کند، ابراز سازش و بیچارگی کرد و بیانیه های دولت بیش از اندازه برای خشنود کردن آخوندها نوشته شد. دیگر تصمیم نابه جای دولت شریف امامی از میان برداشتن کنترل ورود و خروج از کشور بود که با سپهبد مقدم رییس ساواک نیز هماهنگ شده بود و این بدان چم است که هر کس می‌توانست بدون پروانه بلندپایگان انتظامی و امنیتی از کشور بیرون رود و پهرستی که در مرزها برای دستگیری دشمنان ایرانی و خارجی وجود داشت از میان برداشته شد و همه تروریست‌های ایرانی که در لبنان و فلسطین و یمن و کوبا دوره‌های تروریستی دیده بودند بدون ترس وارد کشور شدند و وضع را بدتر کردند. |
| − | شریف امامی آرمان سیاست دولت خود را روشن کرد: سرفرود آوردن در برابر شانزده ماده درخواست شده از سوی هواداران خمینی. | + | شریف امامی آرمان سیاست دولت خود را روشن کرد: سرفرود آوردن در برابر شانزده ماده درخواست شده از سوی هواداران خمینی. حزب رستاخیز منحل شد و حزب‌های سیاسی آزاد شدند. کازینوها و کاباره‌ها و بارها بسته شدند. زندانیان سیاسی مجاهدین، چریک‌های فدایی خلق، جبهه ملی و دیگر گروهک‌های چپ آزاد شدند. حقوق همه کارمندان دولت افزایش یافت.<ref>[[تصمیم قانونی دایر به‌ابراز رای‌اعتماد به دولت جناب آقای جعفر شریف‌امامی نخست‌وزیر]]</ref> |
<ref>[[سخنان جعفر شریف امامی نخست وزیر درباره سیاست دولت و آشتی ملی مجلس شورای ملی ۲۵ شهریور ماه ۱۳۵۷]]</ref> | <ref>[[سخنان جعفر شریف امامی نخست وزیر درباره سیاست دولت و آشتی ملی مجلس شورای ملی ۲۵ شهریور ماه ۱۳۵۷]]</ref> | ||
| − | + | ۶ شهریور ماه ۲۵۳۷ شریف امامی و کابینه اش به پیشگاه شاهنشاه آریامهر باریافتند. کسانی چون ارتشبد قره باغی وزیر کشور، شالچیان وزیر راه، محمد رضی ویشکایی وزیر بازرگانی، منوچهر گنجی وزیر آموزش و پرورش، محسن فروغی وزیر فرهنگ و هنر، ارتشبد رضا عظیمی وزیر جنگ، منوچهر آزمون وزیر مشاور در امور اجرایی، باهری وزیر دادگستری، هوشنگ نهاوندی وزیر علوم، محمدرضا امین وزیر صنایع، محمد یگانه وزیر دارایی، نصرالله مقتدر مژدهی وزیر بهداری، خسرو قاسملو افشار وزیر امور خارجه، علینقی کنی وزیر مشاور و سرپرست اوقاف. | |
| − | |||
۶ شهریور ماه ۲۵۳۷ بیش از ۱۴ حزب و جمعیت سیاسی اعلام موجودیت کردند: ۱- حزب ایران، حزب ملت ایران و جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی که با اتحادی قدیمی جبهه ملی ایران را تشکیل می‌دهند، اعضای هیات اجرایی موقت جبهه ملی ایران: دکتر کریم سنجابی، داریوش فروهر، مهندس حسیبی، شاپور بختیار و دیگران ۲- نهضت رادیکال ۳- نهضت آزادی: مهندس بازرگان و دکتر یدالله سحابی ۴- حزب زحمتکشان ملت ایران: دکتر مظفر بقایی کرمانی ۵- حزب پان ایرانیست: محسن پزشکپور، مهندس ظفری، دکتر حسین طبیب ۶- حزب سوسیال دمکرات: بنی احمد ۷- جنبش: ارگان فکری دکتر علی اصغر حاج سید جوادی و همفکرانش ۸ - جمعیت پاسداران قانون اساسی: سید مهدی پیراسته ۹- کمیته ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر و پیشبرد آن در ایران: مهندس بازرگان، دکتر سنجابی، دکتر لاهیجی، دکتر ابراهیم یونسی، دکتر یدالله سحابی، حسن نزیه ۱۰- کانون سوسیالیست‌ها: دکتر فضل الله صدر، دکتر زرین پور ۱۱- حزب آزادیخواهان اسلامی ۱۲- حزب دموکرات ایران: علامیر دولو قاجار ۱۳- حزب سوسیالیست آریا: هادی سپهر ۱۴- منفردین: الهیار صالح، دکتر غلامحسین صدیقی، دکتر مهدی آذر و دکتر ملکی | ۶ شهریور ماه ۲۵۳۷ بیش از ۱۴ حزب و جمعیت سیاسی اعلام موجودیت کردند: ۱- حزب ایران، حزب ملت ایران و جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی که با اتحادی قدیمی جبهه ملی ایران را تشکیل می‌دهند، اعضای هیات اجرایی موقت جبهه ملی ایران: دکتر کریم سنجابی، داریوش فروهر، مهندس حسیبی، شاپور بختیار و دیگران ۲- نهضت رادیکال ۳- نهضت آزادی: مهندس بازرگان و دکتر یدالله سحابی ۴- حزب زحمتکشان ملت ایران: دکتر مظفر بقایی کرمانی ۵- حزب پان ایرانیست: محسن پزشکپور، مهندس ظفری، دکتر حسین طبیب ۶- حزب سوسیال دمکرات: بنی احمد ۷- جنبش: ارگان فکری دکتر علی اصغر حاج سید جوادی و همفکرانش ۸ - جمعیت پاسداران قانون اساسی: سید مهدی پیراسته ۹- کمیته ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر و پیشبرد آن در ایران: مهندس بازرگان، دکتر سنجابی، دکتر لاهیجی، دکتر ابراهیم یونسی، دکتر یدالله سحابی، حسن نزیه ۱۰- کانون سوسیالیست‌ها: دکتر فضل الله صدر، دکتر زرین پور ۱۱- حزب آزادیخواهان اسلامی ۱۲- حزب دموکرات ایران: علامیر دولو قاجار ۱۳- حزب سوسیالیست آریا: هادی سپهر ۱۴- منفردین: الهیار صالح، دکتر غلامحسین صدیقی، دکتر مهدی آذر و دکتر ملکی | ||
نسخهٔ ۴ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۹:۴۱
| برنامه عمرانی ششم ۲۵۳۷ - ۲۵۴۱ شاهنشاهی | درگاه محمدرضا شاه پهلوی | برنامه عمرانی ششم/ سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی خرداد ماه تا امرداد ماه |
۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ به فرمان شاهنشاه جعفر شریف امامی رییس مجلس سنا به نخست وزیری برگزیده شد. شریف امامی در نخستین روز درخواست‌های خود را از مردم ایران با فرنام "میهن در خطر است مردم بپا خیزید " به نوشتار درآورد و به روزنامه‌ها برای چاپ داد:[۱]
- ...خواهران و برادران عزیزم اینک که خطراتی میهن ما را تهدید می‌کند همه به پا خیزید تا همه با هم در فروغ جهانگیر قرآن و تعالیم عالیه اسلام و در قلمرو قانون اساسی به نجات مملکت همت بندیم تا در این گذرگاه خطیر تاریخی در پیشگاه تاریخ وطن و نسل‌های آینده سرافکنده نباشیم.
۵ شهریور ماه ۲۵۳۷ شریف امامی نخست وزیر شتابان بدون اینکه به هوده تصمیم‌هایش بیاندیشد در بخشنامه‌ای تاریخ شاهنشاهی ایران را به تاریخ شمسی برگرداند. شریف امامی در این بخشنامه به قانون تبدیل بروج به ماههای فارسی از نوروز ۱۳۰۴ خورشیدی (شمسی) اشاره کرد و دستور داد که از این پس همه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، شرکت‌ها و ... در نامه نگاری‌ها تاریخ شمسی بر پایه جا به جایی پیامبر اسلام از مکه به مدینه را بکاربرند و نه زادروز کوروش بزرگ بنیانگذار شاهنشاهی ایران را. هم چنین دستور داد که بارها و کازینوها بسته شوند و حزب‌های سیاسی را آزاد کرد که همه نشانگر ترس و دستپاچگی دولت بود. سرانجام واپس نشستن شریف امامی در برابر مخالفان، افزودن به گستاخی آخوندها و هموندان کنفدراسیون دانشجویان ایرانی، چریک‌های فدایی، مجاهدین خلق، توده‌ای‌ها، جبهه ملی، پان ایرانیست‌ها و ده‌ها گروهک ریز و درشت دیگر شد. به جای اینکه شریف امامی قدرت نشان دهد و انیرانیان را سرکوب کند، ابراز سازش و بیچارگی کرد و بیانیه های دولت بیش از اندازه برای خشنود کردن آخوندها نوشته شد. دیگر تصمیم نابه جای دولت شریف امامی از میان برداشتن کنترل ورود و خروج از کشور بود که با سپهبد مقدم رییس ساواک نیز هماهنگ شده بود و این بدان چم است که هر کس می‌توانست بدون پروانه بلندپایگان انتظامی و امنیتی از کشور بیرون رود و پهرستی که در مرزها برای دستگیری دشمنان ایرانی و خارجی وجود داشت از میان برداشته شد و همه تروریست‌های ایرانی که در لبنان و فلسطین و یمن و کوبا دوره‌های تروریستی دیده بودند بدون ترس وارد کشور شدند و وضع را بدتر کردند.
شریف امامی آرمان سیاست دولت خود را روشن کرد: سرفرود آوردن در برابر شانزده ماده درخواست شده از سوی هواداران خمینی. حزب رستاخیز منحل شد و حزب‌های سیاسی آزاد شدند. کازینوها و کاباره‌ها و بارها بسته شدند. زندانیان سیاسی مجاهدین، چریک‌های فدایی خلق، جبهه ملی و دیگر گروهک‌های چپ آزاد شدند. حقوق همه کارمندان دولت افزایش یافت.[۲]
۶ شهریور ماه ۲۵۳۷ شریف امامی و کابینه اش به پیشگاه شاهنشاه آریامهر باریافتند. کسانی چون ارتشبد قره باغی وزیر کشور، شالچیان وزیر راه، محمد رضی ویشکایی وزیر بازرگانی، منوچهر گنجی وزیر آموزش و پرورش، محسن فروغی وزیر فرهنگ و هنر، ارتشبد رضا عظیمی وزیر جنگ، منوچهر آزمون وزیر مشاور در امور اجرایی، باهری وزیر دادگستری، هوشنگ نهاوندی وزیر علوم، محمدرضا امین وزیر صنایع، محمد یگانه وزیر دارایی، نصرالله مقتدر مژدهی وزیر بهداری، خسرو قاسملو افشار وزیر امور خارجه، علینقی کنی وزیر مشاور و سرپرست اوقاف.
۶ شهریور ماه ۲۵۳۷ بیش از ۱۴ حزب و جمعیت سیاسی اعلام موجودیت کردند: ۱- حزب ایران، حزب ملت ایران و جامعه سوسیالیست‌های نهضت ملی که با اتحادی قدیمی جبهه ملی ایران را تشکیل می‌دهند، اعضای هیات اجرایی موقت جبهه ملی ایران: دکتر کریم سنجابی، داریوش فروهر، مهندس حسیبی، شاپور بختیار و دیگران ۲- نهضت رادیکال ۳- نهضت آزادی: مهندس بازرگان و دکتر یدالله سحابی ۴- حزب زحمتکشان ملت ایران: دکتر مظفر بقایی کرمانی ۵- حزب پان ایرانیست: محسن پزشکپور، مهندس ظفری، دکتر حسین طبیب ۶- حزب سوسیال دمکرات: بنی احمد ۷- جنبش: ارگان فکری دکتر علی اصغر حاج سید جوادی و همفکرانش ۸ - جمعیت پاسداران قانون اساسی: سید مهدی پیراسته ۹- کمیته ایرانی دفاع از آزادی و حقوق بشر و پیشبرد آن در ایران: مهندس بازرگان، دکتر سنجابی، دکتر لاهیجی، دکتر ابراهیم یونسی، دکتر یدالله سحابی، حسن نزیه ۱۰- کانون سوسیالیست‌ها: دکتر فضل الله صدر، دکتر زرین پور ۱۱- حزب آزادیخواهان اسلامی ۱۲- حزب دموکرات ایران: علامیر دولو قاجار ۱۳- حزب سوسیالیست آریا: هادی سپهر ۱۴- منفردین: الهیار صالح، دکتر غلامحسین صدیقی، دکتر مهدی آذر و دکتر ملکی
بن‌مایه‌ها