پیام علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی در آغاز هفته کودک ۹ آبان ماه ۲۵۳۵ شاهنشاهی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۵۷ توسط Bellavista1 (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهبانو فرح پهلوی پرتال علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی

سخنرانی‌ها و پیام‌ها و بیانات و مصاحبه‌های علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی

بنیاد شهبانو فرح پهلوی


پیام علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی در آغاز هفته کودک ۹ آبان ماه ۲۵۳۵ شاهنشاهی

آغاز هفته کودک را به نونهالان عزیز، مادران و پدران گرامی شادباش می‌گویم. هفته کودک از یک سو هفته شادی و نشاط کودکان است و از سوی دیگر هفته‌ای است برای اندیشه پدران و مادران. هفته کودک فرصت مناسبی است برای خانواده‌ها تا با مروری بر خاطرات ایام کودکی خود آنچه را که در این دوران در راه بهزیستی کودک ایرانی انجام پذیرفته است، برای فرزندان‌شان باز گویند و بدینگونه کودکان این مرز و بوم را با نقش تاریخی خویش در راه رسیدن به دروازه‌های تمدن بزرگ بیش از پیش آشنا سازند. پرورش جسم کودک مستلزم توجه اساسی به امر بهداشت، تغذیه و ورزش می‌باشد، پرورش روان کودک همراه با محبت پدر و مادر و احترام به شخصیت کودک را خانه، مدرسه و اجتماع عهده‌دار هستند و همبستگی آموزش در مدرسه و خارج از مدرسه باید عمیقاً مورد توجه قرار گیرد. بر این اساس، کودک ایرانی باید به گونه‌ای تربیت یابد که تمامی استعدادها و قابلیت‌های فردی او در بزرگی شکوفا گردد. احساس کند که در محیطی سرشار از عشق و محبت بزرگ شده است، به خود اطمینان و اعتماد به نفس داشته باشد، بتواند به روی پای خود بایستند، قبول مسئولیت کند و انسان‌دوست باشد، نیروی فعاله و استعداد خلاقه خود را بکار اندازد تا بتواند در جامعه خوشبختی و بهزیستی خویشتن را تأمین نماید.

این توجه اساسی بدون شک باید معطوف به کودکان معلول نیز باشد و کودک ایرانی باید همزمان با فراگیری آموزش‌های علمی، با ارزش‌ها، آداب و سنن ملی، اجتماعی و فرهنگی کشورش آشنا گردد تا به کمک آنچه آموخته است نهال ایمان و اعتقادی که شایسته هر ایرانی عصر رستاخیز است در وجودش بارور شود. کودکی که در عصر رستاخیز پرورش می‌یابد و برای زندگی در دوران تمدن بزرگ آماده می‌گردد، باید عمیقاً مورد توجه قرار گیرد. سهل‌انگاری و اهمال در آموزش و پرورش کودک تنها به زنگی آینده او لطمه می‌زند، بلکه ضربه‌ای جبران ناپذیر بر نیروی فکری و انسانی ملت محسوب می‌گردد. ملتی که به داشتن نسلی سالم و اندیشمند نیازمند است و بنابراین، تربیت کودک به شیوه دوران گذشته و با استفاده از روش‌های کهنه نباید مورد نظر ما قرار گیرد، بلکه این امر می‌بایستی بر اساس ضوابط مشخصی انجام پذیرد که مؤثر در سرنوشت آینده یک ملت باشد. به خاطر داشته باشیم که زندگی ما و فرزندان‌مان از یکدیگر جدا نیست. پدران و مادران امروز باید به کمک همبستگی‌های ملی و بشری رستاخیز ملت ایران، زندگی نسل آینده این کشور را به سوی آرمان‌های انسانی زمانه خویش رهنمون گردند. رسیدن به چنین هدف مقدسی تنها وظیفه پدران و مادران نیست، کلیه دستگاه‌های مسئول در امر آموزش و پرورش مسئولیت مهم اجتماعی و انسانی هستند.

سمینار بررسی مسائل کودکان در این دوره حساس نقش مؤثری دارد. صاحبنظران و متخصصین تعلیم و تربیت کودک بایستی به سلامت جسم، بهداشت روان و مسائل حقوقی کودک عمیقاً توجه داشته و کوشش نمایند که نتایج حاصله از سمینار، بیان کننده مشکلات کودک و نمایانگر خط مشی دستگاه‌های تعلیم و تربیت و راهنمای پدران و مادران این سرزمین باشد. انتظار دارم، پدران و مادران گرامی و سازمان‌هایی که به طریقی در ارتباط با امر آموزش و پرورش کشور هستند، با درک اهمیت سمینار بررسی مسائل کودکان امروز مردان و زنانی انجام وظایف مهم تربیتی خود فداکار و کوشا بوده و برای نیل به دوران پرشکوه تمدن بزرگ از کودکان امروز مردان و زنانی خوشبخت، فعال و با ایمان بسازند.

موفقیت همه شما را در این امر بزرگ و انسانی از خداوند متعال خواستارم.