مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۷ خرداد ۱۲۹۴ نشست ۴۶
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری سوم | تصمیم‌های مجلس | درگاه انقلاب مشروطه |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری سوم |
مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۷ خرداد ۱۲۹۴ نشست ۴۶
جلسه ۴۶
صورت مشروح جلسه شنبه بیست وچهارم شهر رجب المرجب ۱۳۳۳
مجلس تقریبا دوساعت قبا از ظهر درتحت ریاست آقای سلیمان میرزا نایب رئیس تشکیل وصورت مجلس روزشنبه قرائت گردید
غائبین بدون اجازه آقایان حاج امام جمعه – حاج شیخ اسمعیل .
باجازه آقایان ناصرالاسلام – مشارالدوله .
نایب رئیس- درصورت مجلس ملاحظاتی هست (اظهاری نشد )
صورت مجلس تصویب شد دستور امروز شور دوم درقانون پستی است ازماده چهارم
(ماده چهارم بمضمون ذیل قرائت شد)
ماده ۴- فرمانده هر جهازی که وارد یکی از بنادر ایران میشود یادر حین عبور درآنجا لنگر میاندازد باید مراسلات وسایر اشیاء راجعه بامتیاز انحصاری پست راکه درکشتی موجود است بتزدیکرترین دفتر پست تحویل بدهد ولی اشیاء ذیل ازاین قانون مستثنی است .
اولا – مرسولاتی که بعنوان پستخانه دیگری غیر از پست خانه مذکور است ویا بعنوان یکی از دفاتر پست خارجه است که باید همان کشتی بمقصد برساند
ثانیا - اوراق راجعه ببارهای کشتی که در پاکتهای سرباز باشند مخارجی که بفرماندهان کشتیهای اتفاقی بجهه حمل پاکتها وسایر اشیائی که از ممالک ماوراء البحر یا بدان ممالک ارسال میشود باید تادیه شود از طرف دولت معین خواهد گردید
نایب رئیس- در قسمت اول این ماده نظریاتی نیست (اظهاری نشد) درقسمت اول ودوم وسوم از مستثنیات هم نظری نیست رای میگیریم بماده چهارم آقایانی که موافقند قیام نمایند
(اغلب قیام نمودند)
نایب رئیس- اکثریت است - ماده پنجم قرائت میشود.
(بمضمون ذیل قرائت شد)
ماده پنجم- آنچه اکیدا ممنوع است
اولا - جادادن پاکتها ولواینکه سرباز باشد ویادداشتهائی که درحکم مکاتبات شمرده میشوند در امانات پستی سریع السیر وامانات پستی بطئی السیر بسته های روزنامجات ومطبوعات ومستوره های تجارتی واوراق کار که حقوق محققه پستی بآنها تعلق می گیرد .
ثانیا – مکاتبات شخصی ومرقومات وعلاماتیکه شبیه آن است در روی لفافه مرسولاتی که حقوق مخففه پست بآنها تعلق میگیرد باستثنای مکاتبه که فصل بیستم این قانون درروی کارت ویزیت اجازه میدهد
ثالثا- جادادن اسکناس وحوالجات باسم حامل ومسکوکات درمرسولات بیمه نشده وغیر سفارشی
رابعا - جا دادن اسبابهای طلا ونقره وجواهرات وسایر اشیاء قیمتی وقطعات پول درپاکتها ولو اینکه بیمه یا سفارشی شده باشد ودرسایر مرسولات پستی غیر از امانات پستی بیمه شده .
نایب رئیس- درقسمت اول ازماده پنج نظریاتی نیست
(اظهاری نشد)
درقسمت دوم هم نظریاتی نیست .
حاج شیخ حبیب الله - این جا نوشته شده است (مکاتبات شخصی ) این معنایش یک قدری عیب دارد مکاتبه ازدو طرف است باید نوشته شود کتابات ومرقومات ….
نایب رئیس- مکرر آقای رئیس یادآوری فرمودند که اصلاح عبارتی راجع بکمیسیون است اگردرموضوع مکاتبات یا کتابات نظریاتی دارید بکمیسیون اظهار فرمائید اصلاح می شود
حاج شیخ حبیب الله - مقصودم این است که لفظ (شخصی) لازم نیست باید هر قسم کتابت ممنوع باشد قید شخصی لازم نیست واین اصلاح عبارتی نیست
نایب رئیس- درقسمت سوم مخالفی نیست
سردار معظم - اولا یک مسئله اساسی دراین جا هست که درست برای بنده روشن نیست وآن اینست که هرکسی مختار است هرنوع تصرفی درمال خودش بکند وقتی که بنده پاکت خودم را بیمه نمی کنم یعنی حاضر برای مخاطرات آن هستم دیگر تصور نمی کنم که یک اداره نسبت بپول من ازخود من دلسوز تر باشد من چون پاکت خودم را بیمه نکرده ام ازخودم حق اعتراض را سلب میکنم ولو این که کم شود ازطرف دیگر اداره بچه طریق می تواند حس کند که بنده اسکناسی که حکم یک کاغذی رادارد جوف کاغذم گذارده وفرستاده ام فرض کنیم چنانچه بعضی می گویند اسکناس را بشود درپاکت حس کرد ولی حواله باسم حامل را می شود حس کرد وچطور می شود فهمید دریک پاکتی حواله باسم حامل گذارده شدیاکاغذ احوالپرسی پس وقتی که ما یک همچو چیزی رادر اینقانون گذاشتیم ممکنست دربعضی مواقع پاکتهارا باز کنند وبگوئید ماحس کردیم درجوف این پاکت حواله به اسم حامل است وچون مطابق قانون حمل حواله باسم حامل ممنوع است ماباز کردیم بعد دیدیم اشتباه کرده ایم بنده اساسا تصور می کنم که این مسئله هردو فقره اشبدست وبهتر این است این فقره حذف شود اگر به این حال بماند اسباب اشکال خواهد شد .
معاون وزارت پست وتلگراف – بنده برعکس گمان می کنم نوشتن این ماده خیلی لازم است برای اینکه این طوری که فرمودند سلب آزادی ازمردم نمی کند برعکس ادارهپست میخواهد حقوق آنکسی را که اسکناس نه برات درجوف پاکت می گذارد حفظ کند لهذا این را اکیدا ممنوع می کند ولی آن شخص مختاراست میخواهد بگذارد لکن چون اداره پست مکلف است پاکات مردم را برساند برای این که مردم بدانند اداره پست مسئول نیست وباید بترتیب بیمه شده بفرستند تا اداره پست درموقع مفقود شدن بتواند ازعهده غرامت برآید این است که میگوید این مسئله اکیدا ممنوع است حالا مردم می خواهند بگذارند مختارند بنابراین بنده این ماده راکه دراینجا نوشته شده خیلی لازم میدانم
وحیدالملک- نظر بنده همان نظر آقای سردارمعظم است که اگر این فقره حذف شود بهتر است چون فقره اول ودوم اگر مجزا نشود به اداره پست ضرر میخورد اما دراین فقره اگر پاکتها کم شود ضرر بفرستنده می خورد واین فقره وجودش هم لازم نیست باید حذف شود
معدل الدوله - بنده تصور میکنم اگر یک جزئی دقتی دراین ماده شود تصدیق بفرمائید که لازم است این مطلب نوشته شود حالا تصحیح عبارتی راحرفی ندارم که اگر بخواهند تصحیح بشود وعبارت روشن تر وواضح تر نوشته شود ولی مفهوم نباید تغییر کند مقصود ازاین ماده این است که باید معین شود که هیچ کس قانونا ومعمولا حق ندارد اسکناس یابرات باسم حامل درپاکت بیمه نشده بگذارد ویعنی اگر چنانچه یک کسی یک پاکتی فرستاد وگم شد حق ندارد شکایت کند وبگوید بفلان دلیل وفلان شاهد فلان قدر پول در پاکت خودم گذاشتم واجزاء پست مطلع شده اند که دراین پاکت پول است ومخصوصا برداشته اند وقبض سفارشی هم دردست دارم ودر وقتی که وجه رامیگذاشتم فلان وفلانکس حاضر بودند وشاهد هستند چطورشده است که پست رانزده اند وفقط پاکت من مفقود دراینصورت درجواب آن شخص میتواند بگوید چون قانونا ممنوع بود شما یک چنین کاری بکنید وخلاف قاعده کرده اید حق المطالبه ندارید پس وقتیکه قانون یک کسی را ازیک امری منمع میکنید برای جلوگیری ازاظهارات اوست عرض کردم عبارتی که نوشته شده قابل تحریف هست ولی مقصودباید نوشته شود ولیکن اگر بطور مطلق بگذاریم وبگذاریم همانطور که عرض کردم ممکن است یک روزی یک شخصی بیاید وبگوید که فلان پاکت رابه پستخانه دادم وفقط پاکت بمن نرسیده و تمام پاکتهای دیگر رسیده است وبا چراغ الکتریک احساس کرده اند که پول درآن پاکت بوده است باینواسطه بازکرده اند وسرقت کرده اند برای اینکه یک همچه چیزی واقع نشود قانون باید قید کند که گذاشتن اسکناس وحواله باسم حامل درپاکتها ممنوع است
سردار معظم – بنده تصور میکردم دراشکال بنده جوابی داده خواهد شد که بنده راقانع خواهد کرد ولی می بینم که مذاکره نقل وانتقال بیک صحبت دیگری پیدا کرده وآن مبحث رفع اشکال بنده رانمیکند ولی اگر بنده رفع اشکال آقای معدل الدوله راکردم باید ایشانهم بابنده همراه باشند ایشان لزومی که برای نوشتن این ماده میدانند این است که اگر یک کسی بیاید بگوید من یک کاغذی داده بودم وچطور شده است نرسیده بتوانند بگویند تو حق مطالبه نداری برای این کار ممکن است درقانون بنویسیم که اداره پست فقط مسئول وجوهی خواهد بود که در کاغذهای بیمه شده فرستاده میشود و الاهیچ نوع مسئولیتی درمقابل وجوهیکه درکاغذهائیکه غیر بیمه شده فرستاده میشود باو تعلق نمیگیرد آنوقت اگر بنده آمدم ویک ادعائی کردم ممکن است اداره پست بگوید من بموجب این ماده مسئولیتی ندارم ودرقانون نوشته شده است که منفقط مسئول کاغذهای بیمه شده هستم پس ازاین راه اشکال خیلی سهل مرتفع میشود یک اختلاف نظری دراصل ایجاد پستخانه است پستخانه برای چیست ؟ پستخانه فقط برای سهولت امر مردم و رساندن کاغذهای مردم است دیگر حق تعیین تکلیف برای مردم ندارد اگر بنده بخواهم یک اسکناس صد تومانی را از جیب خودم بیرون بیاورم آتش بزنم یا پاره کنم کسی حق دارد جلو مرا بگیرد واگریک حواله باسم حامل داشته باشم بخواهم پاره کنم بیندازم دور کسی حق دارد جلو مرا بگیرد؟ خیر پس چطور شده است درتمام این شقوق مختار هستم ولی درموقع (ریسک) وخطر انداختن پول خودم بتوسط کاغذهای بیمه نشده حق ندارم این یک چیز غریبی بنظر بنده می آید من با وجود اینکه بدانم وقتیکه پول خودم را درپاکت بیمه نشده میفرستم اداره مسئول آن نیست یعنی اگر گم شود کسی مسئول آن نیست دیگر شما چطور میخواهید این حق را از من سلب کنید که پولم رابفرستم دلم میخواهد بفرستم دلیلی درمقابل نیست که یک کسی ازمن جلوگیری کند که پول خودم را بخطر بیندازم اداره پستخانه حق دارد خودش را محفوظ بدارد وبگوید پول ها وحوالجاتی که در کاغذهای بیمه نشده فرستاده می شود مسئول آنها پستخانه نخواهد بود این حرف منطقی است ومازاد آن منطقی نیست بعلاوه یک قسمت عملی در اینجا هست وآن این است که آیا اداره پستخانه ازکجا وبچه وسیله میتواند بفهمد که درمیان پاکت من یک اسکناس یایک حواله است یا یک کاغذ احوال پرسی است ؟ پس برای اینکه بتواند بماده قانون عمل کند طبعا حق پیدامیکند که کاغذ ها را باز کند وبه بیند درجوف آنها کاغذ احوالپرسی است یا حواله باسم حامل است آنوقت آن مسئله مهم که محفوظ ماندن مراسلات مردم از تفتیش بود ازمیان میرود وبواسطه یک چنین ماده که دراین قانون گذاشتیم میتواند متوسل بآن بشود وبگوید چون قانونا بمن اجازه داده شده است حوالجات باسم حامل راحمل نکند ومجبور بودم بوظیفه قانونی خود عمل کنم لهذا این پاکت راباز کردم برای اینکه ببینم کاغذ احوالپرسی جوف او است یا حواله باسم حامل پس این ماده نه راجع بحق مالکیت اساسی دارد و نه درعمل نتیجه خوبی خواهد داد وبنده نمیدانم بچه علت باید یک چنین ماده رادراینجا بگذاریم که اسباب زحمت بشود بنابراین بنده تصور میکنم باید این فقره دراین ماده حذف شود منتها از برای اینکه یک اشتباهی حاصل نشود واشکالی که آقای معدل الدوله فرمودند تولید نشود ممکن است درقانون تصریح کرد که اداره پست خانه فقط مسئول وجوه وحوالجاتی خواهد بود که در کاغذهای بیمه شده فرستاده میشود واگر درکاغذهای بیمه نشده فرستاد مسئولیت برعهده فرستنده است اگر رسیده خیلی خوب والا اداره پست مسئول نیست
مخبر- عرض میکنم این مسئله که دراینجا قید شده نه ازنقطه نظر صرفه اداره پست است بلکه اداره پست باید یک مسئله دیگری را درنظر بگیرد و آن تنظیم اداره پستخانه است وقتیکه بنا شود مامردم را مجاز کنیم که هر کس درپاکت خودش جواهر یا اسکناس یا مسکوکات بگذارد وبدون سفارش یابیمه کردن بفرستید آنوقت اجزاء اداره پست بواسطه آن تجربیاتیکه دراین مدت حاصل کرده اند بواسطه لمس کردن نوشتجات میفهمند که توی این پاکت اسکناس هست یا نیست آنوقت می توانند آن پاکت راازمیان ببرند وقتیکه آن پاکت را ازمیان بردند بالطبیعه اسباب سوءظن مردم از اداره پست میشود ومردم دیگر اطمینان نمیکنند چون تمام اعضاء اداره پست که مقصودم نیستند والبته ممکن است درتمام جاها اجزاء امین موجود نباشد رانکنند مثلا یک فراش یاغلام یا اجزاء پاکت را ازمیان ببرندوهمه روزه زحمت ازبرای اداره دولتی فراهم کنند وبعلاوه تمام مردم از این اداره دولتی سوءظن پیدا کنند وبهیچوجه مکاتبه نشود باین جهه است که این ماده را گذشته ومنع کردند بعلاوه ازبرای حوالجات باسم حامل مثلا امروز ممکن است یک پستی را در راه سرقت شده که بصاحبش اطلاع بدهد که درجوف کاغذ شما یک اسکناس یا برات بود واین ضرری است که برای عموم مردم فراهم میشود وهمچنین ازبرای سایر اشیاء ازقبیل جواهرات ونقره آلات وسایر اشیاء قیمی این ها هم همینطور است
سردار معظم- بنده متعرض جواهرات نشدم فقط بنده راجع بحواله واسکناس بود
مخبر- مقصودبنده این است که جواهرات و سایر اشیاء هم همینطور است و یک نوع بی انتظامی در اداره پست تولید خواهد کرد باینواسطه اداره پست این کار راممنوع کرده است .
مدرس - بعد از این براهینی که آقای سردار فرمودند نمیدانم چطور قانع نشدند اینکه فرمودند باعث سوء ظن مردم از پستخانه میشود بنده عرض میکنم که سوءظن درهمه جا ضرر دارد ولی دراینجا بخصوص نفع دارد بجهه اینکه بواسطه همین سوءظن برات واسکناس رابیمه میکنند پس این سوءظن باید بشود تا غرض اداره حاصل شود والا اگر این سوءظن نباشد هیچکس بیمه نمیکند وداعی هم ندارد بکند پس عقیده بنده وآقایان این است که ذکر این مطلب هیچ جهتی ندارد واسباب رفاهیت مردم هم نیست وبفرامایش اهل خبره (الضمان بالخرج ) نه مزدی میگیرند ونه ضمانتی دارند ودر حقیقت کاغذی است که جوفش اسکناس دارد وصاحبش اطلاع نمیدهد پست ضامن سه مثقال کاغذ ضامن اسکناس نیست کرایه سه مثقال کاغذ رامیگیرد رسید رسید نرسید نرسید ضمانتش ضمانت اسکناس نیست ضمانت سه مثقال کاغذ است لهذا بنده هم با آقایان موافقم که این ماده حذف شود .
معاون وزارت پست وتلگراف- با اینکه گمان میکنم باین قسمی که آقایان مخالفت می کنند این ماده حذف خواهد شد ولیکن لازم است قبلا این مطلب راعرض کنم که بعد ازاینکه حذف شد بدانند چه ماده حذف شده است همانطور که آقای مخبر توضیح دادند این مسئله بهیچوجه من الوجوه ازبرای مردم نافع نیست وحذف این ماده اسباب هرج ومرج نافع خواهد شد واداره پست دیگر نمیتواند مردم راملتفت کند اسباب خسارت مردم میشود چون ممکن است این مطلب رافقط چند نفری ازروی این قانون ملتفت شوند وچنانچه میفرمائید وقتی نوشته شد اداره پست مسئول اسکناس نیست درپاکات خود جا بدهند ولیکن ممکن است اغلب مردم از این مطلب استفاده نکنند پس گذاردن این ماده برای این است که مردم بدانند وبفهمند که جادادن اسکناس وحوالجات درپاکات ازبرای خود آنها ضرر خواهد داشت حالا یک چیز دیگری عرض میکنم دراصل مطلب که اختلافی نیست میفرمایند درعوض این ماده نوشته شود که اداره پست مسئول اسکناس یا اشیاء قیمی بیمه نشده نیست معنی آن با این هردو یکی است وهیچ اختلافی ندارنداینجا مینویسند اکیدا ممنوع است چنانچه عرض کردم جا دادن اسکناس وحواله را منع می کند ولی جلوگیری نمی کند ازاینکه کسی نگذارد بعد از اینکه گذارد اگرمفقود شدهمان معنی را دارد یعنی اداره پست مسئول نیست واگر یک کسی راکه ازکاری بخود اوخسارات واردمیآید منع کردیم فائده اش ازبرای اداره پست نیست ومتوجه بخود صاحب مال است وبعد ازاینکه ما او را مقنبه کردیم آنوقت همانطور که آقا فرمودند میخواهد اسکناس خودش راپاره کند یادور بیندازد مختار است ما فقط او را متذکر می کنیم حالا اگر مطلبی راکه آقا فرمودند یعنی بنویسیم اداره پست مسئول نیست آنوقت یک بی ترتیبی در اداره پست پیدا میشود چون اداره پست مکلف است پاکت غیر سفارشی یا اشیاء بیمه نشده یاغیر ذالک بیمه رابایک ترتیب حمل کند ومقصودش این است که بمردم بفهماند که اداره پست اداره منظم ومرتبی است وباید اشیاء مردم را حفظ کند که صحیحا بدست طرف آنها برسد ولیکن وقتی که این ماده اینجا بگذارند بطور تحقیق قائل شده اند که تمام پاکات ونوشتجاتی که میفرستد اسکناس وبرات بگذارند آنوقت هم اسباب خسارت مردم باشد هم اداره پست درزحمت باشد درصورتی که مقصود ازاین ماده این است که جا دادن اسکناس و حوالجات باسم حامل وقطعات پول یعنی مسکوکات درمرسولات بیمه نشده وسفارشی ممنوع است آقا میفرمایند نوشته شود اداره پست مسئول اسکناس یاحواله یا بروات که در کاغذ بیمه نشده است نیست این دوعبارت چه تغییری پیدا می کند جزاینکه بواسطه گذاشتن این لفظ که اداره پست مسئول نیست آن اداره را یک طوری کرده اند که اجزاء اداره هر طوری بخواهند بکند مختار باشند وبالاخره کاغذ مردم را از بین ببرند ولی وقتی که منع کردیم کسی این کار را نمیکند وباعث این میشود که اجزاء پست هم درست مواظبت بکند وآن جمله راکه آقا فرمودند که اگر این ماده اینطور نوشته شود حق داده ایم که مامورین اداره پست کاغذهای مردم راباز کنند ومطالب مردم را استنباط کنند عرض می کنم این قانون دارای چندین فصل است وهرفصل یک مطلب معینی راقید می کند اگر ملاحظه فرمائید درفصل ۵۵ مینویسند هرگاه یکی ازاجزاء مندرجات یا وجود پاکت وسایر مرسولات راکه به پستخانه داده میشود فاش نماید مجازات وعقوبات خیلی سخت دارد ابدا بکسی اجازه داده نشده این کاررابکند در این صورت این ماده با فرمایشی که آقا فرمودند هیچ مخالفت ندارد وبرای اینکه عیبی دراداره پست پیدا نشود وجود این ماده دراینجا خیلی لازم است .
نایب رئیس- گمان میکنم مذاکره کافی باشد آقای مدرس توضیحی دارید.
مدرس- عرضم این است که شاید بیان من قاصر بوده است بنده عرض میکنم معنی ممنوع بودن این است که باید مجازات شوند ولی مسئول نیستم معنیش این است که من که اداره پست هستم ضامن نیستم صاحب مال خودش خواسته است مال خودش راتفریط کند وتفریط کردن مال خود که مجازات ندارد ولی ممنوعیت اثرش این است کتکش بزنند مجازاتش کنند ولی مسئول نبودن معنیش این طور نیست وقتی که من مسئول نبودم عوض نمی دهم لهذا ازاین جهت این اظهار بنده با معنای ماده فرق دارد .
نایب رئیس- مذاکرات گویا کافی است: آقای سردار معظم بازهم فرمایشی دارید؟
سردار معظم - عرض بنده راجع بتجزیه این ماده است ومقصودم این است فقره به فقره رای بگیریم.
نایب رئیس- بتقاضای آقای سردار معظم این ماده تجزیه میشود وفقره به فقره رای گرفته می شود
مدرس – پیشنهاد دارم
نایب رئیس- فقره چهارم را میخوانم تا پیشنهاد آقا برسد .
فقره چهارم بمضمون ذیل قرائت شد .
رابعا - جادادن اسبابهای طلا ونقره وجواهرات وسایر اشیاء قیمتی وقطعات پول درپاکتها ولو اینکه بیمه یا سفارشی شده باشد ودرسایر مرسولات پستی غیر ازامانات پستی بیمه شده .
آقا شیخ محمد جواد - دراینجا منع میکند ازاینکه جواهرات وطلا آلات ومسکوکات رادرکاغذ ها ولو صورتیکه بیمه وسفارش شده باشد جا بدهد درصورتیکه درقسمت اول میگوید که در مرسولات بیمه نشده وغیر سفارشی درماده قبل اجازه میدهد درپاکات سفارشی وبیمه شده میتوانند مسکوکات را حمل ونقل کنند ودراینجا منع میکند واین ماده باماده اول مخالف وضد هم است وباید حذف شود .
سردار معظم- یک اشتباهی برای آقایان نمایندگان شده است وگمان کرده اند این فقرات ماده های مخصوص هستند درصورتیکه اینطور نیست وتماما فقرات یک ماده هستند.
آقا شیخ جواد- راست است که اینها فقرات یک ماده هستند ولی چند فقره که دریک ماده ذکر میشود باید هرفقره دارای یک مطلب مخصوص باشد وضد همدیگر نباشد ولی این دوفقره بکلی ضد هم هستند.
مخبر- اگرملاحظه بفرمائید میبینید که این دوفقره ضدهمدیگر نیستند درفقره اول میگوید اسکناس وحواله جات مسکوکات در پاکات بیمه نشده ممنوع است ودراینجا مینویسند که جواهرات و اشیاء قیمتی وقطعات پول فقط (قطعات پول) مکرر شده است وباید حذف شود والا چیز دیگری نیست که ضد همدیگر باشند
نایب رئیس- مطابق تقاضای آقای سردار معظم این ماده را جزء جزء رای میگیریم وهرفقره راکه آقایان مخالف باشند دروقت رای دادن رای نخواهند داد وحذف میشود – آقایانیکه قسمت اول راتصدیق میکنند قیام نمایند
(عده کثیری قیام نمودند)
نایب رئیس- تصویب شد- فقره دوم قرائت میشود
(بمضمون فوق قرائت شد)
نایب رئیس- آقایانیکه قسمت دوم راتصدیق میفرمایند قیام خواهند فرمود
(اغلب قیام نمودند)
نایب رئیس- تصویب شد – درقسمت سوم وچهارم آقای مدرس پیشنهادی کرده اند که قرائت میشود .
( بمضمون ذیل قرائت شد)
پیشنهاد میکنم بجای فقره سوم وچهارم نوشته شود اداره پست مسئول اسکناس واشیاء فقره سوم وچهارم که بیمه نشده باشد نیست .
نایب رئیس- توضیحی دارید .
مدرس - فلسفه که درفقره سوم گفته شد درچهارم هم جاری است لهذا عقیده بنده این است که بجای این دو فقره یک فقره نوشته شود که اداره پست مسئول اسکناس وحوالجاتیکه باسم حامل واشیاء طلا ونقره وجواهرات وامثال غیر ازامانات پستی بیمه شده نخواهد بود بواسطه اینکه همان فلسفه که درفقره قبل گفته شد دراین فقره هم عینا جاری است .
مخبر- آن مطالبی که درفقره ثالث نوشته شده هیچ مربوط بفقره رابع نیست بواسطه اینکه این اسباب ها را مطلقا نمی شود درپاکات گذاشت زیرا پاکت راپاره میکند ومی افتد این قبیل چیزها را باید جوف امانت گذاشت نه جوف پاکت
مدرس - تصور میکنند بنده گمان میکردم یک من طلا جوف پاکت میگذارند که میگویند پاکت را پاره میکند ممکن است بنده صد اشرفی ویا پنج هزاری رابگذارم توی پاکت وبآخرین نمقطه ایران بفرستم وعیبی هم نکند ممکن است یک پاکت مناسبی برای آن درست کنم یا جوف چرم بگذارم وآن چرم را توی پاکت بگذارم وهیچ پاره نشود این بیاناتی که فرمودند موضوع ندارد فرضا من اشرفی را در پاکتی بگذارم که غیر محکم باشد وپاکت راپاره کند باداره پست رجوعی ندارد صاحبش مراقبت نکرده است و گم شده است بیمه کننده تفریط نشود بنده میگویم همان ادله که در اسکناس گفتیم همان ادله دراینجا هم جاری است وجهت فرق گذاردن میان آنها با اینها نمیشود پاره شدن پاکت قرارداد پاکت محکم درست میکنند که پاره نشود توی پاکت چرمی میگذارند وآن پاکت چرمی را درپاکت دیگری میگذارند که پاره نشود وبنده همان فلسفه را دراینجا هم جاری میدانم وبجای این دوفقره عقیده ام این است یک فقره نوشته شود باینطور که اداره پست ضامن آنها که بیمه نشده نیست .
نایب رئیس - رای میگیریم آقایانیکه پیشنهاد آقای مدرس راقابل توجه میدانند قیام نمایند
(عده قلیلی قیام نمودند)
نایب رئیس- قابل توجه نشد- رای میگیریم بقسمت سوم آقایانیکه قسمت سوم را تصدیق میکنند قیام نمایند .
(عده قلیلی قیام نمودند)
نایب رئیس- رد شد - آقایانیکه قسمت چهارم راتصویب میفرمایند قیام خواهند فرمود .
(عده کثیری قیام نمودند )
نایب رئیس- اکثریت است – ماده ششم قرائت میشود .
(بمضمون ذیل خوانده شد)
ماده ششم - اداره پست از حمل اشیاء ذیل امتناع دارد
اولا - مستور جات تجارتی وسایر اشیائی که متحمل ایراث خطر برای اجزاء باشد ویا اینکه مراسلات پستی راکثیف وضایع کند
ثانیا – مراسلاتی که حقوق پاکتی بآنها تعلق میگیرد و وزنشان از(۲۰۰) مثقال بیشتر است در صورتیکه کاملا تمبر زده نشده باشد
ثالثا – مستوره جات مال التجاره که بیش از(۷۵) مثقال وزن داشته باشد
رابعا- جوهر خشک یا محول ورنگهای ملونه خشک یا مایعی که جوهر درآن داخل باشد
خامسا – کارتهای پستی وکتابها وجراید ومطبوعات وتصاویر واشکالی که مورس شورش وفتنه یا مخالف قوانین مذهبی ویا اخلاقی باشد
نایب رئیس- درقسمت اول نظریاتی نیست اظهاری نشد
درقسمت دوم نظریاتی هست
مدرس- خوب است توضیح بدهند
نایب رئیس- درچه موضوع توضیح میخواهند
مدرس- عرض من این است مراسلاتی که حقوق پاکتی بآنها تعلق میگیرد و وزنشان از دویست مثقال بیشتر است درصورتیکه کاملا تمبر زده
نشده باشد این جمله آخر که میگوید کاملا تمبر زده نشده باشند یعنی چه
مخبر- ممکن است یک پاکتی که پانصد مثقال وزن داشته باشد بیاورند ودرجعبه های پستی بیندازند واین پانصد مثقال راشش شاهی تمبر زده باشند اداره پست ازحمل این قسم پاکت امتناع میکند ولی وقتیکه وزنش (۲۰۰)مثقال باشد و تمبرش کسر باشد اداره پست قبول وحمل میکند وچون واقعا ممکن است یک پاکت بیاورند که پنجهزار مثقال وزنش باشد وپول تمبرش راندهند آنرا اداره پست قبول نمیکند زیرا اگر قبول کند ضرر فوق العاده باداره پست وارد میشود
سردار معظم- بنده تعجب میکنم چطور میشود درباب پاکتهای معمولی که تمبر نمی چسبانند ادله اقامه میشود که باید دو مقابل وچهار مقابل ازطرف گرفت وضرری هم برای دولت ندارد ولی اینجا همینکه یک پاکتی وزنش از دویست مثقال زیادتر شد آنوقت تمام این فلیفه محکم تغییر میکند ونظر دیگری پیش میآید درقانون گذاری مقتن باید یک اصلی را اتخاذ کند واز روی آن اصل تمام مواد آن قانون رابنویسند اگر کلیه دراین قانون مقتن معتقد باین باشند که فرستنده کاغذ حق ندارد تمبر بچسباند ونباید کسر تمبر داشته باشد همین فلسفه راعلاوه برکاغذ درباب امانات هم باید منظور کند که اگر کسرتمبر داشته باشد ظرف آن قیمت رابدهد والا بنده هیچ نمی فهمم که دراینجا پاکت بدون تمبر راقبول کند و دو برابر ازطرف مقابل جریمه بگیرد ودراینجا وقتی که پاکتی زیادتر ازدویست مثقال وزن داشته باشد بهیچ وجهقبول نکند دلیلش چه چیز است خوبست یکی ازاین دومطلب راحذف کند و یکی را بحال خود بگذارند
مخبر- آنجا نوشته شده اگر مستوره جات ومطبوعات رابدون تمبر بفرستند پستخانه قبول میکند اگر درست ملاحظه بفرمایند ازبرای مستوره جات اداره پست ۷۵ مثقال وزن معین کرده وازبرای مطبوعات (۴۰۰) مثقال اما از بری پاکت یک وزنی معین نشده وباید معلوم شود که تاچه اندازه اداره پست میتواند قبول کند ممکن است یک پاکتی باداره پست بیاورند که وزنش دوهزار یا پنجهزار مثقال باشد واگر حدی معین بکنیم اداره پست باید قبول کند درهر صورت باید یک وزنی را از برای پاکات قائل شویم که زیادتر از آن وزن نداشته باشد تا اداره پست بتواند قبول کند چون پاکت یامطبوعات خیلی فرق دارد والبته مطبوعات زیادتر است وزنش هم زیادتر معین شده ممکن است پاکت دوهزار مثقالی رابیاورند در صندوق پست بیندازد وپست هم حمل کند وببرد وطرف قبول نکند آنوقت ازبرای اداره پست خیلی خسارت فراهم میشود ولی پاکت ده مثقالی یابیست مثقالی یا پنجاه مثقالی یادویست مثقالی را اداره پست میتواند قبول کند وتحمل این خسارت رابکند ما کلیه باید یک حدی ازبرای اینکار قرارداد
مدرس – اگر میخواهیم ازروی دلیل حرف بزنیم خوب بود دراین قانون مینوشتیم اگر تمبر نزنند اداره پست قبول نمیکند ولی حالا که یک طریق دیگری اتخاذ کرده اند بنده هم بین آنها فرق نمیگذارم بلکه آن فلسفه که در کاغذهای معمولی درنظر بود دراینجا میشود گفت بهتر است زیرا آن پاکتهای معمولی را دیرتر قبول میکند بجهت اینکه ممکن است تصور کند کاغذ احوال پرسی است واهمیتی ندارد ولی پاکت پانصد مثقالی رابخیال اینکه دراو یک چیزی است قهرا قبول میکند وحقوق پستی آنرا میدهد باین دلیل بنده تصدیق میکنم که این پاکت پانصد مثقالی حکم همان پاکت معمولی را دارد اولا اگر این فلسفه رامنظور ندارند باید بگوئیم هیچ پاکتی رابدون تمبر قبول نکنند وتا تمبر در روی آن پاکت نباشد نبرند
معدل الدوله – بنده همچو می بینم که مواد این قانون پستی بشکلی میگذرد که وقتیکه این قانون تمام شد وگذشت مواد آنرا که پهلوی هم بگذاریم برای اجرا شدن هیچ موافقت بایکدیگر نداشته باشد یک تحقیقی آقای سردار معظم فرمودند که باید به بینیم قانون گذار درهر موقع نقطه نظرش چه چیز است تا ازروی اساس قانون بگذاریم بنده هم نمی توانم بگویم که نقطه نظر دراینجا جریمه گرفتن باشد که بگوئیم اگر یک پاکت قیمتش زیادتر شد جریمه آن بیشتر می شود وقاعده وانتقاع اداره پست زیادتر خواهد شد بلکه نظربنده دروضع کردن قانون خصوصا قانون پستی بثبت وتنظیم اداره و آسایش مردم وتحصیل اجرت ومخارجی است که دولت از برای اداره کردن این کار متحمل می شود پس دراین قانون قاعده وماخذ واساس راوقتی در نظر بگیریم می بینیم دو نظر راباید تعقیب کرد یکی جریان کار اداره را که بچه شکل باید اداره کرد و یکی تعیین عایدات اداره راکه از روی چه ماخذی که کفایت مخارج اداره بکند باید درنظر گرفت اما راجع بمواد گذشته بنده هیچ عرض نمی کنم زیرا در فقره رابع ازماده پنجم بقدر کفایت مذاکره شد ولی دراین مورد که آقایان اختلاف نظر دارند بنده درخاطرم هست و درشور اول هم عرض کردم که اگر کاغذی تمبر نداشته باشد با اینکه کسر تمبر داشته اداره پستخانه مکلف است آن پاکت را بصاحبش برساند وحقوق آن پاکت را درصورتیکه قبول نماید دو مقابل بگیرد دراین فقره خیلی مذاکره شده است وبنده هم موافق بودم که برای سهولت کار ومراسلات آن اشخاص یعنی آن درمانده هائی که می خواهند خبری بصاحب کار خودشان بدهند وپول ندارند کاغذ خودشان را ببرند درصندوق پست بیاندازند اداره پست هم او را حمل می کند و طرف مقابل هم با کمال آرزومندی منتظر همین پاکت هست این پاکت راکه میآورند قبول می کند ودوبرابر را از روی میل میدهد وممکن هم هست یک پاکتی را ببرند وطرف قبول نکند دراینجا یک ضرری برای دولت هست ولی از طرف دیگر ازپاکات هست که صاحبش بامنت قبول خواهد کرد و دوبرابر رامیدهد وخسارت دولت راتلافی خواهد کرد واما راجع باین مسئله قید کرده اند اگر بیشتر ازدویست مثقال باشد اداره پست امتناع میکند این مسئله آنقدر ها هم نیست وقابل توضیح هم نیست چناچه عرض کردم واساس این قانون دونقطه نظر راباید ملحوظ داشت که اشکال فراهم نشود واجرایش هم ممکن باشد واینکه نوشته شده بیشتر ازدویست مثقال را اداره پست امتناع میکند این قید بجهه این است که پاکتی که وزن شدالبته محتاج بیک اجرت زیاد نیست وممکن است طرف مقابل قبول نکند البته تصدیق خواهید فرمود که خسارتش برای دولت زیاد است ودر عوض هم چیی نداریم که این خسارت راتلافی نماید باین واسطه این قبیل پاکات استثناء شده است واین از آن نقطه نظری که آقایان داشتند خارج است ولی ازنقطه نظر دیگر رفاهیت حال مردم راملاحظه کرده اند یعنی یک پاکت سه شاهی یا پنجشاهی یاسه عباسی را که درمیان صندوق میاندازند طرف مقابل چندان ضرری نمی بیند ولی در پاکتهای وزین ممکن است یک کسی صورت حسابی ازیک تجارتخانه خواسته باشد وفلان شاگرد تجارت خانه برای اینکه پول ندهد یک مقداری پاکتهای خودش یامال دیگری را جمع کند وجوف آن پاکت بگذارد وشاید آن کسی که صورت حساب خواسته است طلبکار هم بوده است اینست که آنشخص آن کاغذ رامیآورد وبدون تمبر درصندوق میاندازد اداره پست هم او را حمل مینماید وبعد طرف قبول نمی کند درصورتیکه پنجتومان یاده تومان کسر تمبرش میشود دراین صورت اداره دچار اشکالات زیاد خواهد شد وباداره پست یک ضرری وارد خواهد آمد باین واسطه ازبرای این قبیل پاکتها حدی معین شده است وهیچ منافاتی هم ندارد بلکه موافق است بآن نظریکه ما برای تنظیم اداره پستخانه وبرای تحصیل یک منافعی که بقدر مصارفی که اداره پست برای حمل ونقل متحمل میشود باشد درنظر گرفته ایم تصور بفرمائید آن کسانیکه پاکت بیش ازدویست مثقال رامیفرستند البته آن آدم یک شخص مستاصلی نیست که آن پاکت را بدون تمبر درصندوق پست بیندازد وباید خودش ببرد درپستخانه بدهد این یک قاعده کلی برای قانون است اگر چه صندوقهائی که حالا داریم برای پاکت های سه شاهی وسه عباسی است ولی اگر بعد ها صندوقهائی بگذاریم که بتوانند بسته های بزرگ را بیندازند اداره پست مکلف است آن پاکت رابصاحبش برساند اعم ازاینکه قبول بکند یانکند باین جهه عرض میکنم اگر این ماده بدون استثناء بگذرد اسباب اختلال کار اداره پست را فراهم خواهد کرد وتصور میکنم همین طوری که نوشته شده است بهتر باشد .
سردار معظم – بله بنده هم همانطوری که آقای معدل الدوله فرمودند می بینم که این قانون بطرزغریبی پیش میرود نه اینکه بنظر بنده پیش نمیرود ممکن است آن نقطه نظری را که فرمودند باید داشته باشیم پیش نرود عرض میکنم دراینجا وقتیکه مقتن معتقد بیک اصلی شد باید آن اصل را درهمه جا مجری دارد والا یک قضیه را آنقدر کوچک کردن که ممکن است یک آدم بیچاره پنجشاهی نداشته باشد وکاغذش راتمبر نزده باشد وازطرف دیگر شود یک کسی صورت حساب خواسته وطلبکار است وپنج ششتومان کرایه آن میشود وشاید قبول نکرد وامتناع خواهد کردبنده این مذاکرات راهیچ یک نظر افراط وتفریطی می بینم بمناسبت اینکه هردو مورد ممکن است باشد یانباشد یعی مقتن همین که معتقد بیک اصلی شد باید آن اصل را درتمام موارد معتقد باشد مثلا بگوید اداره پست خانه هیچ نوع کاغذی وهیچ نوع امانتی را قبول نمیکند مگر اینکه قبلا حق العمل آن امانت یا پاکت تادیه شده باشد واین یک نظری است کخ بعقیده بنده خیلی خوب است زیرا اگر این طور نوشته شود آن وقت قضیه تمبر ویا کسر تمبر بکلی ازمیان میرود اگر اینطور نوشته شد آن وقت درهر موقعی که بنده بخواهم یک کاغذی به پستخانه بدهم اعم ازاین که پنج مثقال باشد یا پانصد مثقال یا هزار مثقال فرق ندارد پستخانه به بنده میگوید مطابق قانون شما حق پست را تادیه کنید تا من کاغذ شما رابرسانم واگر اینطور نشود ممکن است اشکالاتی فراهم شود همانطوریکه در شور اول گفته شد ممکن است کاغذ هائی بدون تادیه حق پست فرستاده شود که کسی تمبر داشته باشد که اگر یک پاکتی (۱۹۹) مثقال وزن داشته باشد این اصل جاریست وممکن است قیمت کسر تمبر او را طرف بدهد اما بمجرد این که دویست مثقال یا بیش از دویست مثقال شد یک فلسفه تازه پیدا میشود که اداره پست خانه رامکلف بقبول نکردن میکند بلی اداره پست خانه اگر نظری دارد خوبست درقانون بنویسید که کلیه پاکت هائی که زیادتر ازدویست مثقال باشد قبول نخواهد کرد ولی مقید کردن بپاکتهای بیش ازدویست مثقالی که کسر تمبر دارد هیچ معنی ندارد ویک چیز غریبی است اما درباب صورت حساب که فرمودند خاطر ایشانرا متذکر میشوم که یک ماده راجع به مطبوعات معین شده است وخارج از این موضوع است وربطی باین ماده ندارد بالاخره اگر کلیه پاکات محدود بدویست مثقال شد خیلی سهل است و مردم میتوانند مراسلات خود را دو سه پاکت بگذارند وبرای طرف مقابل بفرستند واداره پست هم هیچ مسئولیتی ندارد ومی توانند بطرف بگوید دومقابل باد بدهی آن طرف مجبور خواهد شد دوبرابر رابدهد واین مذاکرات بنده را قانع نکرد ومیگویند یک نظر وملاحظات دیگری هست که بآن نظر وملاحظات قانون وضع میشود بنده اصلا نمیدانم چه ملاحظاتی است که نمی توان بیک ترتیبی قانون وضع کرد که درتمام مکاتب اجرا شود .
عدل الملک – دراینجا که کسر تمبر را نوشته اند درپاکتهای پیش ازدویست مثقال پستخانه قبول نمیکند مخالفتی با موارد دیگر ندارد زیرا اول یک قاعده کلی رامینویسد واینجا پاکت دویست مثقال بیشتر را ازآن قاعده استثناء میکند وهمانطوریکه آقای مدرس اشاره فرمودند ممکن است برای آنکسی که پاکت باومیرسد نفع هم داشته باشد وقبول کند دومقابل راهم بدهد زیرا اغلب پاکتهائی که بدون تمبر یا کسر تمبر فرستاده میشود مراسلات تجارتی است که غالبا آن پاکات قبول میشود وازبرای دولت یک فایده دارد وهیچ ضرری هم ندارد
نایب رئیس- مذاکرات کافی است درفقره ۴ نظریات هست .
آقا میرزا طاهر- مقصود از رنگ ملونه چیست .
آقا شیخ محمد جواد – بنده درهمین موضوع توضیح میخواهم .
نایب رئیس- آقای مخبر توضیح میدهند.
مخبر- بله اینجا گمان میکنم ملونه اشتباها نوشته شده باشد باید حذف شود .
آقا شیخ محمد جواد- اینجا مینویسد جوهر خشک باز درآخر مینویسد که جوهر درآنها داخل باشد مقصود چه چیز است در جوهر جوهر داخل باشد که معنی ندارد
مخبر- مینویسد مایعی که جوهر درآن داخل باشد ممکن است آبی باشد که جوهر داخل آن باشد .
نایب رئیس- درفقره پنجم نظریاتی نیست .
(اظهاری نشد)
اینماده هم بنا به تقاضای آقای سردار معظم تجزیه میشود وجزء جزء رای گرفته می شود در اینوقت بتمام فقرات ماده ششم فردا فرد بقیام وقعود رای گرفته باکثریت تصویب شد .
نایب رئیس- اگر آقایان موافق باشند جلسه راختم می کنیم وجلسه میماند ازبرای روزپنجشنبه ۳ ساعت بظهر مانده دستور هم شور دربقیه قانون پستی خواهد بود وراپورت هم از کمیسیون عرایض رسیده که درجلسه بعد خوانده خواهد شد یکی راجع بمرخصی آقای حاج امام جمعه ویکی هم راجع بمرخصی شاهزاده محمد هاشم میرزا است وآقایان را یادآوری میکنم آقای حاج میرزا اسدالله خان وآقای عماد السلطنه درجلسه قبل برای نظارت برسیدگی انتخاب اعضاء کمیسیونها معین شدند وگویا انتخاب هنوز صورت نگرفته است .
عماد السلطنه - ماحاضر شدیم ولیکن آقایان برای رای دادن حاضر نشدند .
نایب رئیس- حالا که آقایان تشریف میبرند درخارج آن عده راانتخاب مینمایند – آقای حاج عزالممالک هم درموضوع کرمانشاهان اظهاری داشتند .
حاج عزالممالک – چند پست بنده از وزیر داخله سوالی راجع بکرمانشاهان دارم وهنوز در مجلس شورای ملی حاضر نشده اند که جواب بدهند اگر بایستی این مذاکره دریک موقعی باشد که آقای وزیر داخله هم حاضر باشند ولی لازم میدانم خاطر نمایندگان محترم رابطور اختصار مسبوق نمایم که معین شود ما وکلابوظیفه خودمان بآن درجه که ممکن است عمل میکنیم والبته نظر بتقویتی که باید ازدولت بشود حاضر نشده ایم با وزراء بترتیب استیضاح رفتار کنیم ولی دولت هم باید تا یکدرجه مقید باشد که درموقع سوال یک وکیل درمجلس وشورای حاضر شود ودریک همچه موقع مهمی که ازبرای کرمانشاهان حادث شده است جواب بدهند نه اینکه ازفرستادن حکومت واقداماتی که باید دراین خصوص بفرمایند مسامحه ومضایقه شود وباید نمایندگان محترم مسبوق باشند که حقیقه ماها درفشار موکلین هستیم وباید بترتیبی رفتار شود که آسوده باشیم .
نایب رئیس- بوزیر داخله تاکید خواهد شد که زودتر برای جواب سوالات حاضر شوند.
مجلس نیم ساعت قبل از ظهر ختم گردید .