تفاوت میان نسخههای «قانون منع حمل اسلحه»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی 'قانون حمل اسلحه مصوب ۲۱ ربیعالاول ۱۳۲۸ قمری ماده ۱ - هیچ کس نباید در شهرها هی...' ایجاد کرد) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
− | قانون حمل اسلحه | + | {{سرصفحه پروژه |
− | مصوب ۲۱ ربیعالاول ۱۳۲۸ قمری | + | | عنوان = [[تصمیمهای مجلس]] |
+ | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری دوم]] | ||
+ | | قسمت = | ||
+ | | قبلی =[[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دوم]] | ||
+ | | بعدی =[[قوانین انتخابات مصوب مجلس شورای ملی]] | ||
+ | | یادداشت = [[نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دوم]] }} | ||
+ | |||
+ | '''قانون حمل اسلحه''' - مصوب ۲۱ ربیعالاول ۱۳۲۸ قمری | ||
ماده ۱ - هیچ کس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید. | ماده ۱ - هیچ کس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید. | ||
خط ۱۹: | خط ۲۶: | ||
ماده ۶ - این قانون در ظرف یک هفته پس از تاریخ انتشار در تهران و در ظرف یک ماه | ماده ۶ - این قانون در ظرف یک هفته پس از تاریخ انتشار در تهران و در ظرف یک ماه | ||
در سایر بلاد به موقع اجرا گذاشته خواهد شد. | در سایر بلاد به موقع اجرا گذاشته خواهد شد. | ||
+ | |||
+ | [[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری دوم - ۲۴ آبان ۱۲۸۸ تا ۲۳ دی ۱۲۹۰]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۵۵
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دوم | تصمیمهای مجلس | قوانین انتخابات مصوب مجلس شورای ملی |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دوم |
قانون حمل اسلحه - مصوب ۲۱ ربیعالاول ۱۳۲۸ قمری
ماده ۱ - هیچ کس نباید در شهرها هیچ نوع اسلحه ناریه با خود حمل نماید.
ماده ۲ - طبقات نظامی فقط در هنگام مأموریت خدمت نظامی و در مواقع مشق اسلحه گرفته و بعد از ختم مأموریت مذکور یا عملیات نظامیاسلحه ناریه خود را در مراکز مقرره خواهند گذاشت.
ماده ۳ - مأمورین حفظ نظم و امنیت از قبیل پلیس و ژاندارم و امنیه فقط میتوانند اسلحه را که دولت برای آنها معین داشتهاست حمل نمایند.
ماده ۴ - اشخاصی که به قصد شکار و یا مسافرت با اسلحه میخواهند از شهر عبور نمایند باید بر حسب اجازه کتبی اداره نظمیه باشد.
ماده ۵ - هر گاه کسی با مواد این قانون مخالفت نماید اسلحه او ضبط و خودش از بیست و چهار ساعت الی ده روز حبس یا از یک تومان الی بیستتومان جریمه میشود.
ماده ۶ - این قانون در ظرف یک هفته پس از تاریخ انتشار در تهران و در ظرف یک ماه در سایر بلاد به موقع اجرا گذاشته خواهد شد.