تفاوت میان نسخه‌های «قانون مربوط به اصلاح قانون گذرنامه»
Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (ابرابزار) |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
}} | }} | ||
| − | [[File:Majlis Melli 21 Vol 1.pdf|thumb|page= | + | [[File:Majlis Melli 21 Vol 1.pdf|thumb|page=387]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۶:۰۰
| قوانین و قراردادهای انرژی اتمی مصوب مجلس شورای ملی | تصمیم‌های مجلس | مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و یکم |
قانون مربوط به اصلاح قانون گذرنامه - مصوب ۱۰ اردیبهشت ۱۳۴۳ مجلس شورای ملی و ۲ بهمن ۱۳۴۲ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ۱۳۴۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
ماده واحده - ۱ - بازرسی و رسیدگی به اسناد و مدارک مسافرت و گذرنامه اتباع داخله و خارجه با رعایت مقررات قانون گذرنامه و قانون ورود وخروج اتباع خارجه مصوب ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۳۱۰ در دفاتر گمرکی محل ورود و خروج به عهده مأمورین شهربانی واگذار می‌شود بدون این که درامور گمرکی یا فرودگاه دخالتی نمایند و در نقاطی که مأمورین شهربانی نباشند این وظیفه به عهده مأمورین گمرک مرزی است.
۲ - روادید مراجعت اتباع ایران در کشورهای بیگانه از طرف نمایندگان ایران در خارجه از تاریخ اجرای این قانون موقوف می‌شود.
۳ - وزارت کشور مأمور اجرای این قانون می‌باشد.
قانون بالا که مشتمل بر ماده واحده‌است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز پنجشنبه دهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به‌تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قانون فوق در جلسه روز دوم بهمن ماه ۱۳۴۲ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است