قانون اجازه مبادله پروتکل منضمه به عهدنامه ودادیه و تامینیه ایران و افغانستان و پروتکل راجع به استرداد مجرمین و متهمین به جرم
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هفتم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری هفتم |
قانون اجازه مبادله پروتکل منضمه به عهدنامه ودادیه و تأمینیه ایران و افغانستان و پروتکل راجع به استرداد مجرمین ومتهمین به جرم - مصوب ۱۶ دی ماه ۱۳۰۷
ماده واحده - مجلس شورای ملی پروتکل منضمه به عهدنامه ودادیه و تأمینیه ایران و افغانستان مورخه ۶ آذر ماه ۱۳۰۶ و همچنین پروتکل راجعه‌به استرداد مجرمین و متهمین به جرم را که بین دولتین ایران و افغانستان در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۰۷ امضاء شده تصویب و اجازه مبادله نسخ صحه شده‌آن را به دولت می‌دهد.
این قانون که بر یک ماده و دو پروتکل ضمیمه‌است در جلسه شانزدهم دی ماه یک هزار و سیصد و هفت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی‌رسید.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر
[z]پروتکل راجعه به اعاده مجرمین و متهمین به جرم بین دولتین ایران و افغانستان در تعقیب فصل هفتم عهدنامه مودت منعقده بین ایران و افغانستان در تاریخ اول سرطان ۱۳۰۰ در باب اعاده مجرمین اختیارداران طرفین این پروتکل راامضاء می‌نمایند: کلیه مجرمین غیر سیاسی و متهمین به جرم‌های غیر سیاسی که پس از ارتکاب جرمی در خاک یک طرف به خاک طرف دیگر رفته باشند و تقاضای‌استرداد آنها بشود به مأمورین طرفی که جرم در خاک آن واقع شده تسلیم خواهند شد.
تقاضانامه استرداد باید به وزارت امور خارجه داده شده و ورقه جلب یا حکمی که به امضای مقامات صلاحیتدار قضایی رسیده به آن ضمیمه باشد.
به طوری که واضح است در ورقه جلب یا حکم محکمه باید جرم صریحاً ذکر شده و ماده قانونی که مجازات آن جرم را معین می‌کند تصریح گردد.
هر گاه متهم یا مجرم از اتباع مملکتی باشد که به آنجا پناه برده مسترد نخواهد شد و مملکتی که جرم در آنجا واقع شده حق دارد وقوع جرم را با دلایل ومدارک به مملکت طرف دیگر داده و تقاضای تعقیب یا مجازات متهم یا مجرم را مطابق قانون آن مملکت بنماید. اعتبار این پروتکل تا مدت دو سال باقی است هر گاه در موقع انقضای دو سال هیچیک از طرفین آن را فسخ نکرد برای مدت دو سال دیگر دارای اعتبارخواهد بود.
تهران به تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۰۷ مطابق ۱۵ ژوئن ۱۹۲۸
امضاء: پاکروان امضاء: غلام‌صدیق
پروتکل منضمه به عهدنامه ودادیه و تأمینیه ششم آذر ماه ۱۳۰۶ بین دولتین ایران و افغانستان نظر به موجود بودن روابط مادی و معنوی و رشته‌های الفت و برادری بین مملکتین ایران و افغانستان که خوشبختانه به وسیله عهدنامه ودادیه اول‌سرطان ۱۳۰۰ و عهدنامه ودادیه و تأمینیه ششم آذر ماه ۱۳۰۶ برقرار و تکمیل شده‌است و برای تشیید و تتمیم روابط مزبوره اعلیحضرت شاهنشاه ایران‌و اعلیحضرت پادشاه افغانستان انعقاد پروتکل حاضر را در تکمیل عهدنامه‌های مذکوره لازم شمرده و برای امضاء آن اختیارداران خود را به ترتیب ذیل‌معین نمودند:
اعلیحضرت شاهنشاه ایران: جناب میرزا فتح‌الله‌خان پاکروان کفیل وزارت امور خارجه و اعلیحضرت پادشاه افغانستان: عالیقدر جلالت‌ماب سردار اعلی‌غلام‌صدیق‌خان کفیل وزارت امور خارجه. اختیارداران مزبور پس از ارائه اختیارنامه‌های خود که دارای شرایط و اعتبار لازمه بود در مواد ذیل موافقت‌حاصل کردند:
ماده اول - در صورتی که یکی از مملکتین ایران و افغانستان مورد عملیات خصمانه یک یا چند دولت ثالث بشود متعاهد دیگر مکلف است که تمام‌کوشش خود را به عمل آورد که وضعیت مذکوره را اصلاح نماید.
اگر با وجود تمام مساعی مبذوله معذلک وقوع جنگ حتمی و ناگزیر شود متعاهدین تقبل می‌کنند که وضعیت را به دقت و با روح یگانگی و محبت وخیرخواهی تحت مطالعه درآورند تا اینکه راه حلی که موافق منافع عالیه آنها و متناسب با وضعیت باشد پیدا نمایند. ماده دوم - دولتین متعاهدین قبول می‌کنند که جهت ترقی و تعالی مملکتین و ملتین هر گونه وسائل و وسائطی را که برای طرف دیگر نافع و مورداحتیاج بوده و در مملکت طرف مقابل موجود باشد اعم از وسایل مادی و متخصص فنی و غیره به اختیار طرف مقابل واگذار و طرف مقابل را به آن‌معاونت نماید ترتیب واگذاری و معاونت مذکور را بر طبق مقاولات مخصوص معین خواهند کرد.
همچنین طرفین متعاهدین معظمین توافق نظر حاصل نمودند که با همدیگر تشریک مساعی اقتصادی نمایند و قبول نمودند که در اسرع اوقات‌متخصصین فنی طرفین مجتمعاً شرائط و وسائل تشریک مساعی اقتصادی مزبور را به طور کلی و بالخصوص شرایط و ترتیب ایجاد و تکمیل و وسایل‌ارتباطیه بین مملکتین را اعم از اتصال راه‌های مملکتین و ایجاد و اتصال پست زمینی و هوایی و خطوط تلگرافی با سیم و بی‌سیم و شرایط دادن‌ترانزیت آزاد و استفاده تجارت در سرتاسر خاک یکدیگر و دادن مزایا و تسهیلات گمرکی و امثال آن را تحت مطالعه دقیق قرار دهند تا پس از تصویب به‌موقع عمل گذارده شود. ماده سوم - اتباع طرفین متعاهدین در خاک یکدیگر در مسائل عمومی مورد معامله ملت کامله‌الوداد خواهند بود.
در قراردادهای تجارتی و گمرکی و اقامت که باید در اسرع اوقات بین طرفین منعقد شود طرفین متعاهدین نسبت به همدیگر معامله‌ای را که غیرمساعدتر از معامله هر یک از آنها با هر دولت ثالثی نباشند خواهند نمود.
ماده چهارم - مدت اعتبار این پروتکل که پس از رسیدن به تصویب و صحه مقامات صلاحیتدار مملکتین دارای اعتبار خواهد بود تا آخر مدت اعتبارعهدنامه ودادیه و تأمینیه منعقده در تاریخ ششم آذر ماه ۱۳۰۶ خواهد بود.
اختیارداران طرفین این پروتکل را که تکمیل عهدنامه ودادیه و تأمینیه ششم آذر ماه ۱۳۰۶ می‌باشد در دو نسخه اصلی فارسی امضاء نمودند.
تهران به تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۰۷ مطابق ۱۵ ژوئن ۱۹۲۸ امضاء: پاکروان امضاء: غلام‌صدیق
اجازه مبادله پروتکل منضمه به عهدنامه ودادیه و تأمینیه ایران و افغانستان و پروتکل راجع به استرداد مجرمین و متهمین به جرم در جلسه شانزدهم دی‌ماه یک هزار و سیصد و هفت شمسی داده شده‌است.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر