تفاوت میان نسخههای «قانون اجازه استخدام آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان برای کارخانه ضرابخانه»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
− | قانون اجازه | + | |
− | استخدام آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان برای کارخانه ضرابخانه | + | {{سرصفحه پروژه |
− | مصوب ۲۹ آذر ماه ۱۳۱۴ | + | | عنوان = [[تصمیمهای مجلس]] |
+ | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری دهم]] | ||
+ | | قسمت = | ||
+ | | قبلی = [[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دهم]] | ||
+ | | بعدی = [[قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی]] | ||
+ | | یادداشت =[[نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دهم]] }} | ||
+ | |||
+ | '''قانون اجازه استخدام آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان برای کارخانه ضرابخانه''' - مصوب ۲۹ آذر ماه ۱۳۱۴ | ||
ماده اول - وزارت مالیه مجاز است آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان را برای کارخانه | ماده اول - وزارت مالیه مجاز است آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان را برای کارخانه | ||
خط ۳۸: | خط ۴۵: | ||
مجلس شورای ملی رسید. | مجلس شورای ملی رسید. | ||
− | رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری | + | رییس مجلس شورای ملی - '''حسن اسفندیاری''' |
+ | |||
+ | [[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری دهم - ۱۵ خرداد ۱۳۱۴ تا ۲۲ خرداد ۱۳۱۶]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۱۸
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دهم | تصمیمهای مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دهم |
قانون اجازه استخدام آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان برای کارخانه ضرابخانه - مصوب ۲۹ آذر ماه ۱۳۱۴
ماده اول - وزارت مالیه مجاز است آقای ویلهلم برانت تبعه آلمان را برای کارخانه ضرابخانه از تاریخ ۲۱ خرداد ماه ۱۳۱۴ برای مدت دو سالاستخدام نماید.
ماده دوم - حقوق آقای برانت ماهی سه هزار ریال و یک صد و ده دلار طلا است که در آخر هر ماه شمسی تأدیه خواهد شد.
ماده سوم - در انقضاء مدت دو سال مذکور در ماده اول در صورتی که به موجب قانون جدیدی ادامه خدمت او تصویب نشود و به طور قطع از ایرانخارج شود مبلغ دویست و پنجاه دلار طلا به عنوان خرج سفر مراجعت به آلمان تأدیه خواهد شد چنانچه مشارالیه مأموریت پیدا کند که در داخله ایرانمسافرت نماید خرج سفر او مطابق نظامنامههای مربوطه به مخارج مسافرت پرداخت خواهد شد.
ماده چهارم - آقای برانت هر یک سال یک ماه مرخصی با استفاده حقوق خواهد داشت و ممکن است از مرخصی مزبور یک جا استفاده نماید.
ماده پنجم - در صورتی که دولت ایران قرارداد استخدام او را قبل از انقضای مدت فسخ نماید علاوه بر خرج سفر مذکور در ماده سوم معادل سه ماهحقوق به او خواهد پرداخت ولی هر گاه الغاء قرارداد در نتیجه دخالت او در امور سیاسی و یا عدم رعایت قوانین مملکت و نظامات اداری باشد خرجسفر معاودت و حقوق سهماهه مزبور داده نخواهد شد.
ماده ششم - چنانچه آقای برانت در مدت استخدام خود مریض شود و پس از مدتی که از سه ماه تجاوز نکند و معالجه مفید نگردد و مطابق تصدیقطبیبی که از طرف وزارت مالیه معین میگردد معلوم شود ادامه خدمت او دیگر مقدور نخواهد بود آن وقت وزارت مالیه به خدمت او خاتمه خواهد داددر این صورت حقوق تا روز الغاء قرارداد به انضمام مخارج معاودت مذکور در ماده سوم به او داده خواهد شد.
ماده هفتم - در صورت فوت آنچه بابت حقوق و مرخصی سالیانه و مخارج معاودت طلبکار باشد به خانواده او داده خواهد شد.
ماده هشتم - سایر شرایط قرارداد مستخدم مزبور مطابق قانون ۲۳ عقرب ۱۳۰۱ بوده و وزارت مالیه مأمور اجرای این قانون میباشد.
این قانون که مشتمل بر هشت مادهاست در جلسه بیست و نهم آذر ماه ۱۳۱۴ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری