دیوان بیدل شیرازی/طریق بندگی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهر عالم آرا | طریق بندگی از بیدل شیرازی |
ز رخت نقاب بر گیر |
دیوان بیدل شیرازی |
گر خداوندیت باید بندگی کن شاه را | خواجگان در بندگی جستند قدر و جاه را | |
سر بنه گر سروری خواهی به خاک درگهش | آبروی خویش گردان خاک آن درگاه را | |
رفعت درگاه او را وهم سنجیدی به چرخ | عقل گفتا بس کن این اندیشۀ کوتاه را | |
خیز و در میدان او بین گوی چوگان مهر را | آی در جولان او بین نعل یکران ماه را | |
پیروی نفس غیر از گمرهی حاصل نداشت | هم مگر راهی نماید عشق این گمراه را | |
نفس شیطانیست رهزن در طریق بندگی | عشق سلطانی که پردازد ز دزدان راه را | |
دست ده بر دست این سلطان نیک اندیش را | پای نه بر فرق این اهریمن بد خواه را | |
ور کند با عشق دعوی عقل از نادانیست | جهل باشد پنجه با شیر ژیان روباه را | |
آتش سوزان بود عشق و وجود ما چو کاه | بیدل آب حاصل ندارد آتش افتد کاه را |
***