دیوان بیدل شیرازی/ز رخت نقاب بر گیر

طریق بندگی

ز رخت نقاب بر گیر
از بیدل شیرازی

سودای بی حاصل

گره از عتاب تا کی فکنی تو ابروان را		سر قتلم ار نداری ز چه میکشی کمان را
به کرشمه ای خریدی دو هزار بنده چون من		سر خواجگی نداری بفروش بندگان را
ز رخت نقاب بر گیر و به خلق روی بنما		که جهانیان ببینند بهشت جاودان را
سر و جان نثار راهت سر صید کیست بازت		که فکنده ای کمندی و گشاده ای کمان را
همه خسته جان و مشتاق و تو رخش تازی آخر		چه شود اگر ز رحمت بکشی دمی عنان را
به اسیر ناتوانت نظری وگر نه ای مه		بکشم ز سینه آهی که بسوزم آسمان را
چه گناه کرد بیدل که به قصد کشتن او		بگشاده ای تو بازو و ببسته ای میان را

***

منوی ناوبری