دیوان بیدل شیرازی/صحبت فرمانفرما

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
طاعت صحبت فرمانفرما
از بیدل شیرازی
سرخ گل
دیوان بیدل شیرازی


مهـــــــر عکســـی بود از طلعـــــت فرمانفــــــــرما روشــنان آیتــــی از حشــــمت فــرمانفرما
چـرخ دیریست که بر بسته کمر از دل و جان چون غـــــلامان ز پی خدمت فــرمانفرما
فیض روح القـــــدس ار میطلبـی در همـه عمــر چون من از دست مدهصحبت فرمانفرما
دوزخ تفتـــــــه و فـــــــــردوس نعیـــــــــم ابـــــدی هردوشـــــان آیتی از خصـــلت فــرمانفرما
آن حـــــدیثی کند از شعـــــــلۀ ســــوزان ســـخط وین نشــــانی بود از رحـــمت فــرمانفرما
گنــــج قارون که بعــــــالم ز فــــزونی مثل است چون پشـــیزی است بر مکنت فــرمانفرما
حـــاکم آمــد ز خــــداوند چــو بر خــلق جــــهان چون خــــدا فرض بود طاعت فــرمانفرما
خـــــــــار بادا و ذلیــــــــل آنکـه نخـــــــواهـد دائم همچــو بیدل به جــــهان عزّت فــرمانفرما

***