دیوان بیدل شیرازی/رسم غمخواری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مدد عشق | رســـــــم غمخـــواری از بیدل شیرازی |
ابنای جهان |
دیوان بیدل شیرازی |
گر به هفتـاد رســــد عمــر و یا هشتادت | عــــــاقبت سیل فنـــــا می بکنـــــد بنیادت | |
چنـــد پابســــت هوی و هوس خویشـــــتنی | بنــــــدۀ عشق بتی شـــو که کنـد آزادت | |
مردی ای مرغ دل اندر قفس سینه مگـر | که به گوشم نرسد شام و سحر فریادت | |
بایدت از سر عالم به حقیقت بر خاسـت | گــر هــــوای رخ معشــوق بســر افتــادت | |
عشق را طبع بلند است و تو آن صید زبون | که ز فتــراک بیفکنـــــــد به ره صیـادت | |
ای دل از روز ازل طرح تو تا ریخته اند | جـــــــــز خـــرابیها محـــــــبت نکنـــد آبادت | |
آمدی بر سر بالین من از روی وفا | رســـــــم غمخـــواری عشــــاق مبارکبــادت | |
نرم زآتش شود آهن نه شگفت ار آهم | رحــــم اندر دل چون آهــــن اگر افتادت | |
نام بیدل که ز عشقت به زبانها افتــــاد | اینـــقدر یاد نکــــــردی که برفت از یادت |
***