دیوان بیدل شیرازی/خضر

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جام محبت خضر
از بیدل شیرازی
شب زنده دار
دیوان بیدل شیرازی


شــد بهـــــــار و بهشـــــت شیـــراز جمله یاران به عیش و عشرت باز
هر کسی را نظر به روی مهی است چشـم من زان میان به حسرت باز
کشــــت مــا را ز هجـــــر دم نزدیم بر نیایــــــد ز کشتـگـــــــــان آواز
چــون خضر زنــدۀ جاودان باشــم گــر دمی دوسـت آیدم دمســـــاز
جــــــــــز مـن و دل نبـــــــود یـاری زان میـــان تا کــدام شــــد غمــّـاز
رازهـــــا در درون سینــــــه نهــــان هســـت مـا را و نیسـت محرم راز
خـــــواهی ار دوســــت میهمـــان آید خانــــــۀ دل ز خویشــــتن پـــرداز
مـا کجــــــا و کمنــــد دوســـت کجــا پشّـــــه را صیــــد کی کنـد شهـباز
عاشقـــــــان را تفــــــاوتی نکنـــــــد گـــــر برانـــد وگـــــر بخـواند باز
طـــــالب دوســــــت را چـــه باک بود در ره وصــــل از نشـــیب و فراز
جـز به محـــــــراب طـــــاق ابرویش عارفـــــان را نبـــوده اســــت نماز
کــــــوی دلــــــدار کعبــــۀ بیدل روی خلقیســـت گر به سوی حجاز
قصّــــــۀ عاشقــــــــان تمــــام نشــد عمــــر کـــوتاه و این افسانه دراز

***