دیوان بیدل شیرازی/انگشت سلیمان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
عقل | انگشت سلیمان از بیدل شیرازی |
قسمت اغیار |
دیوان بیدل شیرازی |
غم روئی کشدم زار که دل بی غم ازوست | وان سر زلف که زنجیر جنون محکم ازوست | |
ای بسا صید که بی دانه به دام اندازد | آنچه در چنبر از آن زلف خم اندر خم ازوست | |
مطرب بزم ندانم چه سراید دائم | که دم از او نی ازو نالۀ زیر و بم ازوست | |
آتش عشق چه برقیست که خرمن سوز است | وین عجب خاطر افسردۀ ما خرّم ازوست | |
اهرمن بدگهر و ریمن و زشت است ولی | آدمیزاده اگر پیرو او شد کم ازوست | |
گشت چون طینت او آینۀ طلعت یار | آنچه مسجود ملک ساخت گل آدم ازوست | |
چه تفاوت کند انگشت سلیمان با دیو | اهرمن زو جم ازو دست از او خاتم ازوست | |
از چه با یار ستیزم که وجودم هست ازو | به که از دوست گریزم که همه عالم ازوست | |
از بر دوست اگر جنگ بود یا صلحت | هر دو نیکوست که گر بیش بود یا کم ازوست | |
گر زند زخم کزان ساعد سیمین باشد | بیدل از زخم چه نالی چو ترا مرهم ازوست |
***