دیوان بیدل شیرازی/آب حیوان

روز الست

آب حیوان
از بیدل شیرازی

بیا مرگ

کمر ار به کینه بندی تن ما فدای جانت		در مهر اگر گشایی سر ما و آستانت
به کرشمه ای خریدی تو هزار بنده چون من		سر خواجگی نداری بفروش بندگانت
بکشی و زنده سازی به نگاهی و کلامی		ز دو ترک نیم مستت ز دو لعل دل ستانت
سخن از فراق گفتی و بسی دریغم آمد		که تو حرف تلخ گویی ز لب شکر فشانت
به که بنده ات فروشی که نه بندهٔ تو باشد		که ز جان نهاده بر در سر بندگی جهانت
همه هر که هست مملوک و تو مالک الملوکی		که بوند بنده شاهان و غلام خواجگانت
تو اگر دهی به هیچم ندهم دمی من از دست		به متاع هر دو گیتی سر موئی از سگانت
که به خضر بگوی بیدل نخورم ز آب حیوان		من و و صل دوست یکدم تو و عمر جاودانت

***

منوی ناوبری