دیوان بیدل شیرازی/سلاسل
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
دولت رندان | سلاسل از بیدل شیرازی |
حسن شمایل |
دیوان بیدل شیرازی |
بستیم آخر زان كوی محمل | بگشاده ار چشم دریا به ساحل | |
بر لب ز جورت جان و هنوزم | ذكر تو بر لب فكر تو در دل | |
دیوانه را رسم گر زانكه زنجیر | زنجیر از آن زلف ما را سلاسل | |
هر چیز جستیم جز دوست بیجا | هر ره كه رفتیم جز عشق باطل | |
نزدیك ما یار ما دوریم از وی | با مـــا و از مـــا تا او منازل | |
بی جذبۀ عشق نتوان نمودن | قطــــــع منــازل طی مــراحل | |
عكس رخ دوست در وی نیفتد | چون آينـــــۀ دل نبود مقابل | |
در كیش عشاق یكسان نماید | هم علم و عالم هم جهل و جاهل | |
در مدرس عشق آنا ببینی | گویای خاموش خاموش قایل | |
خندند آنجا از روی حیرت | عاقل به مجنون مجنون به عاقل | |
بس جهد كردم تا بركنم دل | از دل نگردد مهر تو زایل | |
نادیده رویت جان دادم آخر | بود از ازل این تقدیر بیدل |
***