گزارش کمیسیون مالی مجلس شورای ملی در بودجه کشور ۱۷ آبان ۱۲۸۶
| ۲۲ بهمن | تصمیم‌های مجلس | انقلاب مشروطه |
گزارش کمیسیون مالی مجلس شورای ملی در بودجه کشور ۱۷ آبان ۱۲۸۶[۱]
درآمد دولت پانزده کرور و هزینه‌های بیست و یک کرور و نیم بود. هر ساله شش کرور و نیم کم می‌آمد که می‌بایست جای آن را با وام گرفتن برگردانند. مجلس شورای ملی، کمیسیون مالیه را برگزید که خرج ه را کاهش دهند تا دیگر نیازی به گرفتن وام از بانک شاهی و بانک استقراضی نباشد. کمیسیون نیز از خرج‌های چهار منبع سالانه هشت کرور کم کرد:
- - کاستن اندکی از حقوق سالانه گزاف شاهزادگان و دیگران: شعاع‌السلطنه ۱۱۵ هزار تومان - ظل‌السلطان ۷۵ هزار تومان - نایب‌السلطنه ۲۹ هزار تومان - دیگران هر یک 12 هزار تومان
- - فرمانروایان هر شهرستانی مالیات صد سال پیش آنجا را به دولت می‌پرداختند ولی خودشان چند برابر آن را از مردم می‌گرفتند. کمیسیون مالیه دست آنان را کوتاه کرد و برقرار شد که آنچه از مردم گرفته می‌شود به دولت پرداخته شود.
- - برانداختن تیول
- - تحویل جو و گندم به دولت به جای بهای صد سال پیش آن: درباریان و ثروتمندان جو و گندمی را که می‌بایست به نام مالیات به دولت بپردازند هیچگاه نپرداختند و پولش را بر پایه بهای جو و گندم در صد سال پیش می‌پرداختند.
افزون بر این کمیسیون مالیه ۳۸۰،۰۰۰ تومان از بودجه دربار کم کرد. زیرا که بیش از هشتصد هزار تومان بودجه برای دربار، هشتاد هزار تومان برای هزینه‌های ولیعهد در تبریز کنار گذاشته می‌شد. اکنون که ولیعهد در تهران می‌زیست آن را نیز صرفه‌جویی کرد. بیش از ۲۴۰،۰۰۰ تومان برای ول خرجی‌های مظفرالدین شاه بودکه آنرا نیز کمیسیون دلیلی برای پرداختش نمی دید. شصت هزار تومان برای دادن "خلعت" بود که کمیسیون نیز آن را زیادی دانست و آن را حذف کرد. برای دربار یک کرور و پانصد هزار تومان سالانه کنار گذاشته شد که سی هزار تومان آن حقوق شاه و بازمانده برای پرداخت به کارداران و بستگان درباری بود.
منبع
- ↑ احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، تهران ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۴۸۸ - ۴۸۷