نیروی زمینی شاهنشاهی ایران

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۲ توسط Bellavista1 (گفتگو | مشارکت‌ها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


نیروی زمینی شاهنشاهی ایران پس از دوباره سازی و تقسیم ماموریت‌های منطقه‌ای به فرم لشکرهای زرهی و پیاده مستقل در منطقه‌های زیر جای گرفت:

یکان‌های زرهی

۱- لشکر زرهی خوزستان (مرکز اهواز) ۲- لشکر زرهی کرمانشاهان (مرکز کرمانشاه) ۳- لشکر زرهی قزوین (مرکز قزوین) ۴- لشکر زرهی بلوچستان (مرکز زاهدان)

لشکرهای پیاده - هر یک از لشکرها دربرگیرنده سه تیپ زرهی یا پیداده و یک یکان توپخانه لشکری (برابر با یک تیپ) و یک یکان پشتیبانی لشکر که دربرگیرنده اداره‌های سرویس، خدمات و دژبانی و قرارگاه لشکر بوده‌اند

۱- لشکر پیاده خراسان ۲- لشکرهای پیاده آذربایجان غربی (مرکز رضاییه) ۳- لشکرهای پیاده کردستان (مرکز سنندج) ۴- لشکر مستقل هوابرد (مرکز شیراز) ۵- تیپ مستقل نیروهای مخصوص (مرکز تهران) به فرم نیروهای ضربتی ۶- تیپ‌های مستقل پیاده دربرگیرنده تیپ بجنورد ۷- تیپ مستقل سازی که قرار بود در پروژه گسترش نیروی زمینی شاهنشاهی به لشکرهای پیاده گرگان و مازندران و گیلان دگرگون شود.

یکان‌های لجستیکی

۱- فرماندهی لجستیکی نیروی زمینی شاهنشاهی (در تهران) دربرگیرنده همه اداره‌های پشتیبانی وخدمات، سررشته داری، مهندسی، مخابرات، اردنانس و ترابری می‌باشد

۲- پشتیبانی لجستیکی منطقه‌ای شماره یک (مرکز تهران)

۳- پشتیبانی لجستیکی منطقه‌ای شماره دو (مرکز کرمان)

۴- پشتیبانی لجستیکی منطقه‌ای شماره سه (مرکز شیراز)

۵- پشتیبانی لجستیکی منطقه‌ای شماره چهار (گرگان)