محتشم کاشانی (غزلیات)/نشانده شام غمت گرد دل سپاهی را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (نشانده شام غمت گرد دل سپاهی را) از محتشم کاشانی |
' |
نشانده شام غمت گرد دل سپاهی را | که دست نیست بدان هیچ پادشاهی را | |
پناه صد دل مجروح گشته کاکل تو | چه پردلی که حمایت کند سپاهی را | |
جز آن جمال که خال تو نصب کردهی اوست | که داد مرتبه خسروی سیاهی را | |
به نیم جان چه کنم با نگاه دمدمش | گه صدهزار شهید است هر نگاهی را | |
دلی که جان دو عالم به باد دادهی اوست | در او اثر چو بود نالهای و آهی را | |
مر از وصل بس این سروری که همچو هلال | ز دور سجده کنم گوشهی کلاهی را | |
برای مهر و وفا کند کوهکن صد کوه | ولی نکند ز دیوار هجر کاهی را | |
رو ای صبا و به آن سرو پاکدامن گو | که از برای تو کشتند بیگناهی را | |
جهان ز فتنهی چشمت پرست ز انخم زلف | نما به محتشم ای گل گریز گاهی را |