محتشم کاشانی (غزلیات)/فلک به من نفسی گرچه سر گرانش کرد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (فلک به من نفسی گرچه سر گرانش کرد) از محتشم کاشانی |
' |
فلک به من نفسی گرچه سر گرانش کرد | دگر به راه تلافی سبک عنانش کرد | |
زبان ز پرسش حالم اگر کشید دمی | دمی دگر به من اقبال هم زبانش کرد | |
فشاند مرغ دلم را روان به ساعد زلف | به سنگ جور چو آشفته آشیانش کرد | |
نداده بود دلم را به چنگ غصه تمام | که بازخواست به صد عذر و شادمانش کرد | |
دلم هنوز ز دریای غم کناری داشت | که غرق مرحمت از لطف بیکرانش کرد | |
دمی که تیر ستم در کمان خشم نهاد | کشید بر من و سوی دگر روانش کرد | |
چو خواست قدر نوازش بداند این دل زار | نخست پیش خدنگ بلا نشانش کرد | |
غرض ستیزه نبودش که نقد قلب مرا | کشید بر محک جور و امتحانش کرد | |
عنان همرهی از دست محتشم چو کشید | نهفته بدرقهی لطف همعنانش کرد |