محتشم کاشانی (غزلیات)/فرمود مرا سجدهی خویش آن بت رعنا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (فرمود مرا سجدهی خویش آن بت رعنا) از محتشم کاشانی |
' |
فرمود مرا سجدهی خویش آن بت رعنا | در سجده فتادم که سمعنا واطعنا | |
ما دخل به خود در میدیدار نگردیم | ما حل له شارعنا فیه شرعنا | |
بودیم ز ذرات به خورشید رخش نی | الفرع رئینا والی الاصل رجعنا | |
روزی که دل از عین تعلق به تو بستیم | من غیرک یاقرة عینی و قطعنا | |
در زاریم از ضعف عمل پیش تو صد ره | ضعف الفرغ الاکبر و یارب فزعنا | |
در دار شفایت مرضی دفع نکردیم | لکن کسل الروح من الروح و قعنا | |
گر محتشم از غم علم عین نگون کرد | انا علم البهجة بالهم رفعنا |