محتشم کاشانی (غزلیات)/زهی گشوده کمند بلا سلاسل مویت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (زهی گشوده کمند بلا سلاسل مویت) از محتشم کاشانی |
' |
زهی گشوده کمند بلا سلاسل مویت | مهی نبوده بر اوج علا مقابل رویت | |
خوشم به لطف سگ درگهت که در شب محنت | رهی نموده ز روی وفا به سایل کویت | |
طرب فزا شده دشت جنون که خاک من آنجا | بباد رفته ز سم سمند بادیه پویت | |
رواج مشگ ختن چون بود که هست صبا را | هزار نافه گشایی ز جعد غالیه بویت | |
نهان ز غیر حدیث صبا بپرس خدا را | دمی که آید ازین ناتوان خسته به سویت | |
اگر به زلف تو بستم دلی مرنج که هر سو | یکی نه صد دل دیوانه بسته است به مویت | |
مرا چه غم که دل خسته رام شد به غم تو | درین غمم که مبادا شود رمیده ز خویت | |
تو دست برده به چوگان و خلق بهر تماشا | ز هر طرف سوی میدان به سر دویده چو گویت | |
وصال اگر طلبد محتشم بس این که بر آن کو | دمی برآئی و بیند ز دور روی نکویت |