محتشم کاشانی (غزلیات)/دست به دست همچو گل آن بت مست میرود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (دست به دست همچو گل آن بت مست میرود) از محتشم کاشانی |
' |
دست به دست همچو گل آن بت مست میرود | گر ز پیش نمیروم کار ز دست میرود | |
من به رهش چو بیدلان رفته ز دست و آن پری | دست به دوش دیگران سر خوش و مست میرود | |
دل به اراده میدهد جان به کمند زلف او | ماهی خون گرفته خود جانب شست میرود | |
من به خیال قامتت میروم از جهان برون | شیخ به فکر طوبی از همت پست میرود | |
بار چو بستم از درت مانع رفتنم مشو | زان که مسافر از وطن بار چو بست میرود | |
خانهپرست از ریا رفت و به کعبه کرد جا | کعبهی ماست هر کجا بادهپرست میرود | |
گیسوی حور اگر بود دام فسون ز قید آن | مرغ که جست میپرد صید که رست میرود | |
کلک زبان محتشم در صفت تو ای صنم | هر سخنی که زد رقم دست به دست میرود |