محتشم کاشانی (غزلیات)/بهتر است از هرچه دهقان در چمن میپرورد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (بهتر است از هرچه دهقان در چمن میپرورد) از محتشم کاشانی |
' |
بهتر است از هرچه دهقان در چمن میپرورد | آن چه آن نازک بدن در پیرهن میپرورد | |
زان دو زلف و عارضم پیوسته در حیرت کنون | بیضهی خورشید را زاغ و زغن میپرورد | |
نافه دارد بوئی از زلفت که بهر احترام | ایزدش در ناف آهوی ختن میپرورد | |
هست شیرین را درین خمخانه از حسرت دریغ | بادهی تلخی که بهر کوه کن میپرورد | |
بهرهای از دامنم خار است از آن گل پیرهن | گرد خرمن بین که اندر گل سمن میپرورد | |
میدهد از اشگ سرخم آب تیغ خویش را | تشنهی خون مرا از خون من میپرورد | |
عشق در هر آب و گل حالی دگر دارد از آن | محتشم جان میگدازد غیر تن میپرورد |