قانون اعتبارات مخارج مملکتی سنه مالیه تنگوزئیل ۱۳۰۲

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری چهارم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری چهارم

قوانین و قراردادهای بین‌المللی مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری چهارم

قانون اعتبارات مخارج مملکتی سنه مالیه تنگوز ئیل ۱۳۰۲ - مصوب ۱۶ ثور ۱۳۰۲

ماده اول - مجلس شورای ملی اعتبارات ذیل را که عبارت از بیست و دو میلیون و پانصد و نود و دو هزار و چهارصد و چهل و چهار تومان است‌برای مخارج مملکتی سنه مالیه تنگوز ئیل ۱۳۰۲ تصویب می‌نماید.

(‌جدول: دوره ۳ - جلد ۱ - صفحه ۳۱۷( ماده دوم - میزان ماهیانه حقوق مستخدمین هر یک از وزارتخانه‌ها به استثنای وزارت مالیه از یک دوازدهم اعتبار مختصه برای حقوق نباید تجاوزکند. ماده سوم - پرداخت یک دوازدهم ماهیانه از اعتبارات مصوبه در فقرات ۴ - ۶ - ۷ - ۸ - ۹ - ۱۰ - ۱۱ - ۱۷ - ماده اول موکول به تقدیم‌بودجه‌های تفصیلی آن به مجلس است طرز پرداخت قسمت دوازدهم از ماده اول مطابق ماده واحده‌است که راجع به بودجه وزارت جنگ و ترتیب‌پرداخت آن بالاستقلال تصویب و خارج از این لایحه‌است. بودجه تفصیلی که در این ماده قید شده‌است باید متضمن کلیه مخارج و حقوق هذه‌السنه هر وزارتخانه و مطابق با قانون استخدام باشد.

تبصره - وزارت مالیه مختار است که مستمریات را به طور ماهیانه یا سالیانه بپردازد.

ماده چهارم - میزان مصرف اعتبار مملکتی که در بودجه منظور شده‌است نباید از یک دوازدهم آن در هر برج تجاوز کند و پرداخت میزان ماهیانه‌مذکور باید با تصویب کتبی هیأت وزراء به عمل آید و وزارت مالیه مکلف است که صورت جزو آن را تا ده روز از آخر هر برج به مجلس تقدیم نماید واین وجه نباید به هیچوجه به مصرف حقوق اداری و وظیفه و شهریه و اضافه حقوق و امثال آن برسد.

ماده پنجم - هر یک از وزارتخانه‌ها باید در بودجه پیشنهادی صدی دو از اعتبار مختصه خود را برای مخارج غیر مترقبه تخصیص دهد.

ماده ششم - اعتبار مصوبه در ماده اولی شامل کلیه مخارج دولتی اعم از نقد و جنس می‌باشد.

ماده هفتم - پرداخت وجوه برای خدمات انجام شده یا تسلیم اموال به عمل خواهد آمد. ماده هشتم - هیچ یک از وزارتخانه‌ها مجاز نخواهد بود که از عایدات خود مستقیماً صرف مخارج خود نماید.

ماده نهم - اعتباراتی که برای حقوق یا مخارج بالاختصاص تصویب می‌شود به مصرف یکدیگر نخواهد رسید.