تفاوت میان نسخه‌های «قانون اجازه تمدید مدت تعهد صدور نسبت به اجناسی که در موعد قانونی برای صدور مهیا نشده‌اند»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| − | + | {{سرصفحه پروژه | |
| − | | عنوان = [[تصمیم‌های مجلس]] | + | | عنوان = [[تصمیم‌های مجلس]] |
| − | [[ | + | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هشتم]] |
| قسمت = | | قسمت = | ||
| − | | قبلی = [[ | + | | قبلی =[[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هشتم]] |
| − | | بعدی = [[ | + | | بعدی =[[قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی]] |
| − | | یادداشت = | + | | یادداشت = }} |
| − | }} | ||
'''قانون اجازه تمدید مدت تعهد صدور نسبت به اجناسی که در موعد قانونی برای صدور مهیا نشده‌اند''' - مصوب ۱۷ مرداد ماه ۱۳۱۰ شمسی | '''قانون اجازه تمدید مدت تعهد صدور نسبت به اجناسی که در موعد قانونی برای صدور مهیا نشده‌اند''' - مصوب ۱۷ مرداد ماه ۱۳۱۰ شمسی | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۰
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هشتم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
قانون اجازه تمدید مدت تعهد صدور نسبت به اجناسی که در موعد قانونی برای صدور مهیا نشده‌اند - مصوب ۱۷ مرداد ماه ۱۳۱۰ شمسی
ماده واحده - در صورتی که برای اجرای تعهد صدور تا اول شهریور ۱۳۱۰ که مطابق ماده سوم قانون متمم قانون انحصار تجارت خارجی باید به‌عمل آید تعهدکنندگان به واسطه اوضاع محلی خود مجبوراً باید اجناسی را صادر کنند که آن اجناس در اول شهریور ۱۳۱۰ برای صدور مهیا نشده است‌هیأت وزراء می‌تواند تا فصل صدور محصول در ۱۳۱۰ مدت تعهد را تمدید دهد.
این قانون که مشتمل بر یک ماده‌است در جلسه هفدهم مرداد ماه یک هزار و سیصد و ده شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر