فراداشت درجه‌های دکترا و جایزه‌ها و نشان‌ها به پیشگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۶ توسط Bellavista1 (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « پرونده:ShahanshahAryamehrPeacePrise1976.jpg|thumb|left|160px|از سوی کمیته بین المللی برای حفظ صلح و...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


از سوی کمیته بین المللی برای حفظ صلح و آزادی مذهب جایزه ۱۹۷۶ این کمیته در رامسر به پیشگاه شاهنشاه آٰریامهر داده شد

۱۹ امرداد ماه ۲۵۳۵ جشن پایان چهارمین دوره فوق لیسانس مرکز مطالعات مدیریت ایران با بودن والاحضرت شاهپور عبدالرضا پهلوی، ریاست عالیه هیأت امنا و والاحضرت پری سیما برگزار شد. در این آیین چند تن از پایوران مملکتی و مدیران بخش خصوصی نیز از باشندگان بودند. هنگام ورود به مرکز مطالعات مدیریت ایران مهندس شریف امامی رئیس مجلس سنا و دکتر اقبال رئیس هیأت مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، حبیب لاجوردی دبیر هیأت امنا و قائم مقام مرکز مطالعات ایران، دکتر علینقی عالیخانی، دکتر خداداد فرمانفرماییان، ابوالقاسم خردجو چند تن دیگر از هموندان هیأت امنای این مرکز به پیشباز والاحضرت عبدالرضا آمدند. والاحضرت شاهپور عبدالرضا پس از اینکه رخت استادی بر تن کردند، در پیشاپیش و هیأت امنا و هیأت آموزشی و دانش آموختگان که رخت ویژه مرکز مدیریت را پوشیده بودند به همراه والاحضرت به پهنه این مرکز وارد شدند. پس از سخنان پروفسور بارنز رئیس مرکز، احمد موسوی یکی از دانشجویان فارغ‌التحصیل گزارشی از فعالیت‌های مرکز به اطلاع رساند، سپس والاحضرت طی سخنانی گفتند: چهار سال دوره فعالیت مرکز مطالعات مدیریت ایران همزمان با دوران پربار و افتخارآمیزی برای ایران بوده است. شاهنشاه آریامهر در یکی از مصاحبه‌هایی که چندی پیش انجام یافت درباره بایستگی سرمایه‌گذاری برای فردا و جلوگیری از مصرف بی‌اندازه چنین فرمودند: «ما می‌خواهیم که به ایجاد زیربنای محکم و لازم مملکت توجه کافی شود. ما نسل‌های بعدی را فدای آسایش موقتی نسل کنونی نخواهیم کرد.» در اجرای منویات ملوکانه، خویشکاری هر ایرانی و به ویژه برنامه‌ریزان و مجریان برنامه‌های اقتصادی است که در کاهش مصرف و افزایش سرمایه‌گذاری تولید بکوشند. در سامان دادن به چنین سیاست و چگونگی بهره مندی از ثروت طبیعی محدود مملکت، به ویژه نفت و روش بکار گرفتن نیروی انسانی محدود مملکت، در همه سطوح جنبه حیاتی دارد. در پایان این آیین، والاحضرت دانشنامه‌های فارغ‌التحصیلان را به آنان دادند.