سعدی (غزلیات)/چه باز در دلت آمد که مهر برکندی

'

سعدی (غزلیات) (چه باز در دلت آمد که مهر برکندی) از سعدی

'

چه باز در دلت آمد که مِهر برکندی؟		چه شد که یار قدیم از نظر بیفکندی؟
ز حد گذشت جدایی میان ما ای دوست		هنوز وقت نیامد که بازپیوندی؟
بود که پیش تو میرم اگر مجال بود		و گر نه بر سر کویت به آرزومندی
دری به روی من ای یار مهربان بگشای		که هیچ کس نگشاید اگر تو در بندی
مرا و گر همه آفاق خوبرویانند		به هیچ روی نمی‌باشد از تو خرسندی
هزار بار بگفتم که چشم نگشایم		به روی خوب ولیکن تو چشم می‌بندی
مگر در آینه بینی و گر نه در آفاق		به هیچ خلق نپندارمت که مانندی
حدیث سعدی اگر کائنات بپسندند		به هیچ کار نیاید گرش تو نپسندی
مرا چه بندگی از دست و پای برخیزد؟		مگر امید به بخشایش خداوندی