سعدی (غزلیات)/وقتها یک دم برآسودی تنم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (غزلیات) (وقتها یک دم برآسودی تنم) از سعدی |
' |
وقتها یک دم برآسودی تنم | قال مولایی لطرفی لا تنم | |
اسقیانی و دعانی افتضح | عشق و مستوری نیامیزد به هم | |
ما به مسکینی سلاح انداختیم | لا تحلوا قتل من القی السلم | |
یا غریب الحسن رفقا بالغریب | خون درویشان مریز ای محتشم | |
گر نکردستی به خونم پنجه تیز | ما لذاک الکف مخضوبا بدم | |
قد ملکت القلب ملکا دائما | خواهی اکنون عدل کن خواهی ستم | |
گر بخوانی ور برانی بندهایم | لا ابالی ان دعالی او شتم | |
یا قضیب البان ما هذا لوقوف | گر خلاف سرو میخواهی بچم | |
عمرها پرهیز میکردم ز عشق | ما حسبت الان الا قد هجم | |
خلیانی نحو منظوری اقف | تا چو شمع از سر بسوزم تا قدم | |
در ازل رفتست ما را دوستی | لا تخونونی فعهدی ماانصرم | |
بذل روحی فیک امر هین | خود چه باشد در کف حاتم درم | |
بندهام تا زندهام بی زینهار | لم ازل عبدا و اوصالی رمم | |
شنعه العذال عندی لم تفد | کز ازل بر من کشیدند این رقم | |
گر بنالم وقتی از زخمی قدیم | لا تلومونی فجرحی ما التحم | |
ان ترد محو البرایا فانکشف | تا وجود خلق ریزی در عدم | |
عقل و صبر از من چه میجویی که عشق | کلما اسست بنیانا هدم | |
انت فی قلبی الم تعلم به | کز نصیحت کن نمیبیند الم | |
سعدیا جان صرف کن در پای دوست | ان غایات الامانی تغتنم |