سعدی (غزلیات)/لاابالی چه کند دفتر دانایی را

'

سعدی (غزلیات) (لاابالی چه کند دفتر دانایی را) از سعدی

'

لاابالی چه کند دفتر دانایی را؟		طاقت وعظ نباشد سر سودایی را!
آب را قول تو با آتش اگر جمع کند		نتواند که کند عشق و شکیبایی را
دیده را فایده آنست که دلبر بیند		ور نبیند چه بود فایده بینایی را؟
عاشقان را چه غم از سرزنش دشمن و دوست		یا غم دوست خورد، یا غم رسوایی را
همه دانند که من سبزه خط دارم دوست		نه چو دیگر حیوان سبزه صحرایی را
من همان روز دل و صبر به یغما دادم		که مقید شدم آن دلبر یغمایی را
سرو بگذار که قدی و قیامی دارد		گو ببین آمدن و رفتن رعنایی را
گر برانی نرود، ور برود بازآید		ناگزیرست مگس دکه حلوایی را!
بر حدیث من و حسن تو نیفزاید کس		حد همینست سخندانی و زیبایی را!
سعدیا! نوبتی امشب دهل صبح نکوفت		یا مگر روز نباشد شب تنهایی را