سعدی (غزلیات)/دیر آمدیای نگار سرمست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (غزلیات) (دیر آمدیای نگار سرمست) از سعدی |
' |
دیر آمدیای نگار سرمست! | زودت ندهیم دامن از دست | |
بر آتش عشقت، آب تدبیر | چندان که زدیم، بازنَنشست | |
از روی تو سر نمیتوان تافت | وز روی تو در نمیتوان بست | |
از پیش تو راهِ رفتنم نیست | چون ماهی اوفتاده در شست | |
سودایِ لبِ شکردهانان | بس توبه صالحان که بشکست! | |
ای سروِ بلندِ بوستانی | در پیشِ درختِ قامتت پست! | |
بیچاره کسی که از تو ببرید! | آسوده تنی که با تو پیوست | |
چشمت به کرشمه، خون من ریخت | وز قتلِ خطا چه غم خورد مست؟ | |
سعدی! ز کمند خوبرویان | تا جان داری نمیتوان جست | |
ور سر ننهی در آستانش | دیگر چه کنی؟ دری دگر هست؟ |