سعدی (غزلیات)/ای کاب زندگانی من در دهان توست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (غزلیات) (ای کاب زندگانی من در دهان توست) از سعدی |
' |
ای کآب زندگانی من در دهان توست | تیر هلاک ظاهر من در کمان توست | |
گر بُرقعی فرونگذاری بدین جمال | در شهر هرکه کشته شود در ضمان توست | |
تشبیه روی تو نکنم من به آفتاب | کاین مدح آفتاب، نه تعظیم شأن توست | |
گر یک نظر به گوشه چشم ارادتی | با ما کنی و گر نکنی حکم از آن توست | |
هر روز خلق را سر یاری و صاحبیست | ما را همین سَرَست که بر آستان توست | |
بسیار دیدهایم درختان میوه دار | زین بِه ندیدهایم که در بوستان توست | |
گر دست دوستان نرسد باغ را چه جرم؟ | منعی که میرود گُنَه از باغبانِ توست | |
بسیار در دل آمد از اندیشهها و رفت | نقشی که آن نمیرود از دل، نشان توست | |
با من هزار نوبت اگر دشمنی کنی | ای دوست، همچنان دل من مهربان توست | |
سعدی به قدر خویش تمنای وصل کن | سیمرغ ما چه لایقِ زاغِ آشیان توست؟ |