سعدی (باب چهارم در تواضع)/ز خاک آفریدت خداوند پاک
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | سعدی (باب چهارم در تواضع) (ز خاک آفریدت خداوند پاک) از سعدی |
' |
| ز خاک آفریدت خداوند پاک | پس ای بنده افتادگی کن چو خاک | |
| حریص و جهان سوز و سرکش مباش | ز خاک آفریدندت آتش مباش | |
| چو گردن کشید آتش هولناک | به بیچارگی تن بینداخت خاک | |
| چو آن سرفرازی نمود، این کمی | ازان دیو کردند، از این آدمی |