تفاوت میان نسخههای «سعدی (باب اول در عدل و تدبیر و رای)/شبی دود خلق آتشی برفروخت»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شبی دود خلق آتشی برفروخت|شنیدم که بغداد نیمی بسوخت}} | {{ب|شبی دود خلق آتشی برفروخت|شنیدم که بغداد نیمی بسوخت}} | ||
{{ب|یکی شکر گفت اندران خاک و دود|که دکان ما را گزندی نبود}} | {{ب|یکی شکر گفت اندران خاک و دود|که دکان ما را گزندی نبود}} |
نسخهٔ کنونی تا ۷ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۳۰
' | سعدی (باب اول در عدل و تدبیر و رای) (شبی دود خلق آتشی برفروخت) از سعدی |
' |
شبی دود خلق آتشی برفروخت | شنیدم که بغداد نیمی بسوخت | |
یکی شکر گفت اندران خاک و دود | که دکان ما را گزندی نبود | |
جهاندیدهای گفتش ای بوالهوس | تو را خود غم خویشتن بود و بس؟ | |
پسندی که شهری بسوزد به نار | وگرچه سرایت بود بر کنار؟ | |
بجز سنگدل ناکند معده تنگ | چو بیند کسان بر شکم بسته سنگ | |
توانگر خود آن لقمه چون میخورد | چو بیند که درویش خون میخورد؟ | |
مگو تندرست است رنجوردار | که میپیچد از غصه رنجوروار | |
تنکدل چو یاران به منزل رسند | نخسبد که واماندگان از پسند | |
دل پادشاهان شود بارکش | چو بینند در گل خر خارکش | |
اگر در سرای سعادت کس است | ز گفتار سعدیش حرفی بس است | |
همینت بسندهست اگر بشنوی | که گر خار کاری سمن ندروی |