سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در پاسخ بیانات پرزیدنت امریکا در میهمانی رسمی شام در کاخ سفید واشنگتن ۲۵ آبان ۱۳۲۸
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سفر محمدرضا شاه پهلوی به ایالات متحده امریکا ۲۵ آبان ۱۳۲۸ - ۱۰ دی ۱۳۲۸ | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر | نجات آذربایجان |
سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در پاسخ بیانات پرزیدنت امریکا در میهمانی رسمی شام در کاخ سفید واشنگتن ۲۵ آبان ۱۳۲۸
- حضرت رئیس جمهوری،
- مسافرت از یکی از کهنسال‌ترین کشورهای جهان به یکی از جوان‌ترین ممالک گیتی تحولی است که اثرات عمیق در دل مرد مسافر می‌گذارد، به خصوص که این تحول و انتقال سریع با یک هواپیمای تیزبال امروزه انجام‌پذیر گردد.
- معروف است که زمان چون برق می‌گذرد، و من در هواپیمای مخصوص شما که مرا به امریکا آورد، با سرعت زمان پرواز کردم. از موقعی که از تهران حرکت کردم تاکنون ساعاتی بیش نمی‌گذرد. تهران شهری است که بر روی فلاتی مرتفع و در دامان کوه‌هایی سالخورده واقع است، و اکنون قاصد فصل زمستان آن را با اولین پرده سفید برف پوشانده‌است. ولی امشب بنا به دعوت آن جناب در واشینگتن، یعنی در کنار رودخانه زیبای پوتوماک که شرح آن را مکرر خوانده‌بودم، هستم و باید اذعان کنم که مشتاقانه آرزوی دیدن آن را داشتم و این آرزو اکنون صورت عمل به خود می‌گیرد.
- حضرت رئیس جمهوری،
- مساعی آن حضرت در راه تأمین صلح و آزادی در تمام دنیای دموکرات اثرات نیکویی بخشیده‌است، و در هیچ نقطه جهان این اثرات به اندازه ایران که جز صرف کوشش خود در امور داخلی در یک دنیای عاری از ترس و جنگ، آرزوی دیگر ندارد مسلم و هویدا نیست. بنابراین در تشکر از مساعی خستگی ناپذیری که در راه تأمین صلح مبذول داشته‌اید، یقین دارم که از جانب کلیه ملت ایران سخن می‌گویم.
- مسئولیت خطیر امر کشور موقعی به من واگذار شد که ایران یکی از مشکل‌ترین ادوار تاریخ طولانی خود را طی می‌کرد. مسئولیت خطیری را که بدین طریق به من محول گردید با ایمان قوی به انجام آن و با علم و اطلاع کامل بر وظیفه‌ای که داشتم پذیرفتم. این مسئولیت دوجنبه داشت: یکی کوشش برای حفظ صلح و امنیت از طریق روابط خارجی، و دیگری که از جهت شدت به همان اندازه اثر داشت عبارت بود از ترقی و پیشرفت اجتماعی و اقتصادی مردم ایران در داخل کشور. از لحاظ روابط خارجی من آرزومند روابط اقتصادی و فرهنگی غیر متجاوزانه و صادقانه با کشورهای هم جوار و همه ملل جهان تحت لوای منشور ملل متحد و با نهایت خلوص آرزوی توسعه و تکمیل روابط دوستانه موجود میان امریکا و ایران را دارم. ایران به دوستی امریکا نیازمند است و موجب کمال خشنودی من است که ارزش دوستی و مودت پایدار ایران برای کشور معظم شما از نظر مردم امریکا پوشیده نیست.
- ما از آنچه در گذشته انجام گرفته‌است و آنچه در آینده امید آن می‌رود، سپاسگزاریم و امیدواریم دوران همکاری نزدیکتر و مؤثرتری را در پیش داشته‌باشیم.
- اگر ایران از امریکا کمک فنی و مادی دریافت دارد، می‌تواند همانطور که مکرر نشان داده‌است در آبادی و کامیابی جهان سهم خود را ادا کند.
- حضرت رئیس جمهوری،
- امیدوارم شما هم بتوانید از ایران دیدن کنید، و من شما را دعوت می‌کنم تا به عنوان مهمان عزیز دولت و ملت ایران به کشور ما تشریف بیاورید.
- امروز عصر موقعی که با آن حضرت از معابر واشینگتن می‌گذشتم، حس می‌کردم که روح رهبران بزرگی مانند واشنگتن، جفرسن، لینکلن و روزولت به من نزدیک می‌شوند. امشب نیز به عنوان مهمان در خانه بلیرهاوس به راحتی می‌خوابم و خواب خوشی خواهم داشت، زیرا در خانه دوستانم اقامت دارم و خانه دوست جای آسایش است.