دیوان بیدل شیرازی/ بنیاد صبر و شکیب
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
طالع فیروز | بنیاد صبر و شکیب از بیدل شیرازی |
کنگرۀ لامکان |
دیوان بیدل شیرازی |
ای زلف دلبر من دلدار قول شکنی | هم دام دین و دلی هم حرز جان و تنی | |
بر روی مه کلفی بر درج در صدفی | دل را همی کنفی جان را همی وطنی | |
در آتش نمرودش ریحان باغ خلیل | با آن رخ آتشبار تو راهنمای منی | |
زان رخ چه میطلبی مفتونش ار که نیی | گر راه دل نزدت دل زان چرا بکنی | |
خلقی اسیر تو تو خود اسیر کسان | شبگرد ره زدۀ فتّان مفتتنی | |
هر دم به شکل دگر آیی به پیش نظر | گه افعی سیهی گه نافۀ ختنی | |
همچون فرشته زند نور از دل تو بیرون | با آنکه تیره روان مانند اهرمنی | |
سر تا به پا شکنی پا تا به سر بنهی | دامی به ره گستری تا دل درو فکنی | |
داری به بند گران دلهای زار نوان | در گیر هر گرهی در زیر هر شکنی | |
این سان که جلوه کنی هر دم به پیش نظر | بنیاد صبر و شکیب از بیخ و بن بکنی | |
همچون مگسان نبرد بیدل ز بندت جان | چون عنکبوتان دام در هر کجا که تنی |
***