دیوان بیدل شیرازی/زحمت و الم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مکتب دوستی | زحمت و الم از بیدل شیرازی |
پرتو خورشید |
دیوان بیدل شیرازی |
دوشم به خواب بود در آغوش آن جمال | اين دولتم به خواب دهد دست با خيال | |
دل طالب وصال تو چون خسته بر طبيب | جان شايق لقای تو چون تشنه بر زلال | |
تا دوست همنشين شودت شمع سان بسوز | تا يار لب به لب نهدت نی صفت بنال | |
از گوش تا سخن شنوی پنبه ای بكش | از چشم تا كه خواب رود ديده ای بمال | |
ای آنكه پای بست غروری و كبر و ناز | از اين دو روزهٔ دولت دنيا به خود مبال | |
آخـــر نـه باد برد همــــــه مال كيقباد | آخر نه خاك خورد همه مال پور زال | |
هان ای پسر به هوش كه نفريبدت جهان | كان پير سالخورد و توئی طفل خردسال | |
دل سيـــر نامدت ز مكانيـــكه اندر آن | زاندم كه پای خويش نهادی تو تا بحال | |
چيزی نديده ای به جز زحمت و الم | كاری نكرده ای به جز ورز و يا وبال | |
در بزم عشق آی كه عيشی است بی قصور | در كنج فقر باش كه ملكی است بی زوال | |
بیدل ز نقش بگذر و نقّاش را طلب | تا كی به بند خطی و تا كی اسير خال |
***