جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست
| شهبانو فرح پهلوی | جمعیت حمایت کودکان بیسرپرست | درگاه محمدرضا شاه پهلوی |
جمعیت حمایت کودکان بی سرپرست در سال ۱۳۴۵ به ریاست عالیه شهبانو فرح پهلوی بنیاد شد. این جمعیت سرپرستی و آموزش و پرورش کودکانی را بر عهده دارد که سرپرست ندارند و یا سرپرست در خور و شایسته برای پرورش کودک نیست. سازمان این جمعیت دارای سه بخش شورای عالی، هیات مدیره و بازرسی است.[۱]
در آغاز کار این جمعیت به چگونگی زندگی کودکانی که مادران آنها در قلعه شهرنو زندگی میکردند و در خطر سقوط اخلاقی بودند رسیدگی کرد و آن را بررسی نمود. تا سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی نزدیک به دویست کودک دختر و پسر، سه تا ده ساله، از کودکان قلعه گردآوری شدند و در سه خانه در خیابان فروردین، خیابان حقوقی و خیابان البرز نگاهداری میشدند. جمعیت برای این کودکان شناسنامه گرفت و آنانی که از هفت سال به بالا داشتند در دبستانهای نزدیک به خانههایشان نام نویسی شدند.
مدد کاران اجتماعی، آموزگاران ویژه کودکان بی سرپرست پیوسته در کنار کودکان آموزش، تندرستی و بهداشت این کودکان و خوراک و پوشاک آنها در کنترل داشتند.
از شمار دویست کودک که زیر سرپرستی جمعیت بودند ، پسران در آموزشگاه حرفهای خیریه به فراگرفتن حروفچینی، درودگری، و تعمیر خودرو و دیگر حرفهها پرداختند و دختران خیاطی، آشپزی، منشیگری و دیگر رشتهها را آموختند.
آرمان اصلی برنامه جمعیت رفاه کودکان بی سرپرست فراهم ساختن برنامههای رفاه کودکان و نگهداری آنها در خانواده است. بدین روی کوشش شد که در گام نخست از همکاری خویشاوندان و نزدیکان کودکان برای نگهداری آنها بهرهگیری شود و سپس خانوادههای داوطلب مورد استفاده قرار گیرند و در آخرین گام سازمانهای شبانهروزی شکل کانون خانوادگی پیدا کنند و با دگرگون ساختن پرورشگاهها و شیرخوارگاههای موجود به کانونهای شبه خانواده، کودکان بیسرپرست نگهداری شوند.
در درازای برنامه عمرانی چهارم ۱۵۰ مددکار متخصص در امور کودکان بی سرپرست برای جا دادن این گونه کودکان در خانواده یا پرورشگاه و سرپرستی آنان و ۳۰۰ مربی کودک برای خدمت در خانههای کودک آموزش دیدند، همچنین ده پروژه نمونه برای نگهداری از کودکان بیسرپرست اجرا گردید.
منابع
- ↑ انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۱۱۲ - ۱۱۴