بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در پاسخ سخنان ژنرال یحیی خان پرزیدنت پاکستان در میهمانی شام کاخ گلستان ۸ آبان ماه ۱۳۴۸
| برنامه عمرانی چهارم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | دیدار رسمی ژنرال محمد یحیی خان پرزیدنت پاکستان از ایران ۱۳-۷ آبان ماه ۱۳۴۸ خورشیدی |
حضرت رییس جمهوری
از اظهارات مهر آمیزی که نسبت به کشورم و خودم و خانواده‌ام بیان داشتید از صمیم قلب سپاسگزارم و امشب فرصتی به دست آمده است که برادران ایرانی و پاکستانی بار دیگر محفل دوستانه‌ای داشته باشند و بتوانند با استفاده از این فرصت مراتب صمیمیت و احساسات برادرانه را که آنها را به یکدیگر پیوند می‌دهد، ابراز دارند. این صمیمیت و برادری همان طور که بیان داشتید یا مانند امروز به طور بارز و نمایان یا به طور سربسته و پنهانی همانند سال‌هایی که هنوز روابط رسمی میان ممالک ما برقرار نبود، همیشه موجود بوده است. در واقع می‌توان گفت مرزهای رسمی که میان دو کشور ما موجود است مرزهای تشریفاتی است والا بین ما مرزی وجود ندارد به خصوص که قلب‌های ما به هم به این اندازه نزدیک است.
به خاطر دارم موقعی که پاکستان به استقلال رسید - و البته از روز اول ما احساسات خودمان را نسبت به این مملکت جوان نشان داده‌ایم - صحبت از تعیین حدود مرزی بود ولی دستوری که ما به نماینده خود دادیم و اطلاع دارم شما نیز عین آن را به نماینده خودتان دادید، این بود که موضوع مرز فقط یک امر تشریفاتی است و هر کدام حق دارید قلم بگیرید و روی نقشه بکشید و این از هر طرف مورد قبول قرار خواهد گرفت - همین است که امر تعیین مرز میان دو مملکت ما در اندک زمان بدون کوچکترین اشکالی به اتمام رسید و به اصطلاح مرز تشریفاتی ما معین شد، والا گمان می‌کنم همان طور که وقایع این چند ساله اخبر به خوبی نشان داده است ما در واقع یک تن واحدی هستیم که در دو مملکت زندگانی می‌کنیم و هم چنین قلب واحدی هستیم که در دو نقطه مختلف می‌تپد. مطمین هستیم که ملت شریف و برادر ماه تحست رهبری‌های آن حضرت روز به روز به ترقیات بیشتر و مهمتری نایل خواهد شد. هیچ چیز نمی‌تواند مانع پیشرفت و ترقی شما باشد،زیرا ملت پاکستان به استقلال خویش اهمیت می‌گذارد و معنی استقلال را درک می‌کند و ضمنا می‌داند که برای حفظ استقلال صرفا شجاعت و جسارت و از خود گذشتگی در میدان‌های نبرد کافی نیست بلکه باید اتحاد داشت و به سمت ترقی گام برداشت و خود را با دنیای مترقی و متمدن امروز هماهنگ کرد. این مملکت بزرگ اسلامی که در واقع بزرگترین مملکت اسلامی جهان است با تعلیمات عالیه دین اسلام و هم چنین با توام کردن اصول عالیه دین خود به پیشرفت‌های علمی دنیای امروز به خواست خداوند خواهد توانست جامعه‌ای هم مترقی و هم مومن و معتقد به اصول برقرار کند.
سلامت شخص آن حضرت و موفقیت شان را در کارهای بزرگی که در پیش دارند و هم چنین ملت برادر و همسایه خود پاکستان را آرزو می‌کنم.