تفاوت میان نسخه‌های «الگو:نوشتار برگزیده»
| خط ۲: | خط ۲: | ||
<onlyinclude> | <onlyinclude> | ||
* | * | ||
| + | [[پرونده:RoozJavid20EsfandShahanshahAryamehr.mp4|thumb|left|220px|روز جاوید از کهن‌ترین آیین ایرانی بر جای مانده از هخامنشیان]] | ||
| + | [[پرونده:ShahanshahJashnJavid20Esfand1340.jpg|thumb|left|240px|شاهنشاه در میان خانواده جانباختگان ارتش ۱۳۴۰]] | ||
| + | [[پرونده:ShahanshahJashnJavid1341.jpg|thumb|left|220px|شاهنشاه در جشن جاوید ۱۳۴۱]] | ||
| + | [[پرونده:ShahanshahRoozJavid21Esfand1344.jpg|thumb|left|220px|شاهنشاه بر سینه فرزند یکی از جانباختگان مدال جاوید می‌نشانند ۱۳۴۴]] | ||
| + | [[پرونده:ShahanshahJashnJavid20Esfand1353.jpg|thumb|left|180px|]] | ||
| + | [[پرونده:JashnJavid3Esfand2534.jpg|thumb|left|180px|روز جاوید در باشگاه افسران سال ۲۵۳۴ شاهنشاهی]] | ||
| + | '''[[روز جاوید|روز جاوید ۲۰ اسفند ماه]]''' - روز جاوید یکی از کهن‌ترین آیین‌های ایرانی است که پدران ما هر سال یک بار به نشان ارج نهادن به ایرانیایی که در راه آزادی و استقلال سرزمین آریایی خود جان باخته بودند برپا می‌نمودند و والاترین بزرگداشت و احترام را به جای آورده و نام جانباختگان را می‌بردند. روز جاوید از هخامنشیان بر جای مانده است، این آیین دیرین، از سال ۱۳۲۰ خورشیدی که شبانه کشور ایران از سوی ارتش شوروی و بریتانیا بمباران و اشغال شد، به فرمان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در روز ۲۰ اسفند ماه برپا می‌شود. آرمان برگزاری این آیین، بزرگداشت روان پاک سربازان از خودگذشته در راه نگاهبانی از دیهیم شاهنشاهی ایران و استقلال کشور و آبروی ملی است. در این روز بازماندگان این راد مردان و راد بانوان، کسانی که سرپرست خود را از دست داده‌اند و در این گیتی پر آشوب تنها مانده‌اند، گرد هم می‌آیند تا از آنان دلجویی شود. از ۲۲ بهمن ماه سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی، که ایران از سوی تروریست‌های اسلامی و مزدوران و تروریست‌های شرق و غرب اشغال شد، آیین روز جاوید دیگر برگزار نشد. به جای آن، پیوسته هزاران تن از سران و بلندپایگان کشوری و لشکری و ایرانیان نژاده از سوی رژیم غیرقانونی اسلامی چیره شده بر کشور ایران تا به امروز تیرباران و یا به دار آویخته می‌شوند. امید آن داریم که آیین روز جاوید پس از سرنگونی فرقه تبهکاران، دوباره در پیشگاه اعلیحضرت رضا شاه دوم برگزار شود و هر سال در روز ۲۰ اسفند ماه، ملت ایران یاد جانباختگان در راه میهن به ویژه در چهل سال گذشته را گرامی دارند. | ||
| − | + | شهنشاها بلند آوازه کردی نام ایران را / که گشتی چون پدر از مهر، فرزند شهیدان را | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | توکردی شاد از تدبیر خود روح نیاکان را / که از غم وارهاندی جمله دل‌های پریشان را | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | نوازش کردی از مهر خداوندی یتیمان را / بدین آزادگی جاوید نامت باد در دوران | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ۲۰ اسفند ماه ۱۳۵۰ آیین روز جاوید در پیشگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر در باشگاه افسران و با بودن والاحضرت شاهپور غلامرضا پهلوی، والاحضرت عبدالرضا پهلوی، امیرعباس هویدا نخست وزیر، رییس مجلس سنا، رییس مجلس شورای ملی، وزیر دربار شاهنشاهی، رییس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، شماری از وزیران، رییس کل تشریفات شاهنشاهی، فرماندهان نیروهای مسلح ارتش شاهنشاهی و ژنرال آجودان شاهنشاهی و شماری از بلندپایگان کشوری و لشکری برگزار شد. ارتشبد غلامرضا ازهاری رییس ستاد بزرگ ارتشتاران پس از سپاسگزاری از بودن شاهنشاه آریامهر در این روز کهن، سخنانی درباره این آیین جاوید به آگاهی همایونی رسانید: | ||
| + | |||
| + | پیوند ناگسستنی و رابطه قلبی کلیه مردم این کشور، به ویژه سربازان نیروهای مسلح شاهنشاهی با شاهنشاه آریامهر، آن چنان استوار و صمیمانه است که همگی افسران و افراد نیروهای مسلح شاهنشاهی فرمانده تاجدار خود را تا سر حد پرستش گرامی داشته و همواره آماده برای جانبازی و فداکاری می‌باشند. ما سربازان شاهنشاه را قبله گاه امید و دلسوز و حامی خود می‌دانیم و سرافرازیم که چه در زمان حیات و چه پس از مرگ، همواره خود و خانواده مان از فروغ مهر و عطوفت و مراحم شاهانه برخوردار می‌باشیم. نیروهای مسلح شاهنشاهی در سالی که گذشت ۲۹ افسر جان باخته در راه انجام وظیفه داشته است. ما افسران، درجه داران و سربازان نیروهای مسلح شاهنشاهی، در این آیین به روان پاک درود فرستاده و سوگند یاد می‌کنیم رهرو راهی باشیم که این آزاد مردان رفته‌اند. | ||
| + | |||
| + | پس از گزارش ارتشبد ازهاری و یک دقیقه خاموش ماندن برای آرامش روان جان باختگان و درگذشتگان، سرود جانبازان خوانده شد. شاهنشاه آریامهر پشت میز بزرگی که نشان‌ها و فرمان‌ها بر روی آن قرارداشت رفتند، و مانند همیشه نام یک یک جان باختگان را خواندند و بازمانده درجه یک وی به کنار میز می‌رفت. در این آیین نام پسر سپهبد فرسیو نخستین نامی بود که خوانده شد. شاهنشاه نشان جاوید را به سینه وی زدند و او دوباره آرام به جای خود بازگشت. در روز ۱۸ فروردین ماه ۱۳۵۰ سه تن از چریک‌های فدایی خلق با مسلسل و کوکتل مولوتف به خودروی سپهبد فرسیو یورش بردند و سپهبد را به مسلسل بستند. در پایان جشن جاوید بازماندگان جان باختگان سرافراز شدند که از نزدیک با شاهنشاه گفتگو کنند. | ||
| + | |||
| + | آخرین روز جاوید در ایران در سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی برگزار شد. همزمان با برگزاری آیین جاوید در باشگاه افسران مرکز، این آیین در باشگاه افسران نیروی دریایی شاهنشاهی و پادگان‌های رضاییه، گرگان، خرم آباد، شیراز، اهواز و دیگر پادگان‌ها در سراسر کشور برگزار شد و خانواده جانبازان به دریافت نشان جاوید سرافراز شدند. | ||
| − | |||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]] | [[رده:مشروطه:صفحه اصلی]] | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۲۷
روز جاوید ۲۰ اسفند ماه - روز جاوید یکی از کهن‌ترین آیین‌های ایرانی است که پدران ما هر سال یک بار به نشان ارج نهادن به ایرانیایی که در راه آزادی و استقلال سرزمین آریایی خود جان باخته بودند برپا می‌نمودند و والاترین بزرگداشت و احترام را به جای آورده و نام جانباختگان را می‌بردند. روز جاوید از هخامنشیان بر جای مانده است، این آیین دیرین، از سال ۱۳۲۰ خورشیدی که شبانه کشور ایران از سوی ارتش شوروی و بریتانیا بمباران و اشغال شد، به فرمان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در روز ۲۰ اسفند ماه برپا می‌شود. آرمان برگزاری این آیین، بزرگداشت روان پاک سربازان از خودگذشته در راه نگاهبانی از دیهیم شاهنشاهی ایران و استقلال کشور و آبروی ملی است. در این روز بازماندگان این راد مردان و راد بانوان، کسانی که سرپرست خود را از دست داده‌اند و در این گیتی پر آشوب تنها مانده‌اند، گرد هم می‌آیند تا از آنان دلجویی شود. از ۲۲ بهمن ماه سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی، که ایران از سوی تروریست‌های اسلامی و مزدوران و تروریست‌های شرق و غرب اشغال شد، آیین روز جاوید دیگر برگزار نشد. به جای آن، پیوسته هزاران تن از سران و بلندپایگان کشوری و لشکری و ایرانیان نژاده از سوی رژیم غیرقانونی اسلامی چیره شده بر کشور ایران تا به امروز تیرباران و یا به دار آویخته می‌شوند. امید آن داریم که آیین روز جاوید پس از سرنگونی فرقه تبهکاران، دوباره در پیشگاه اعلیحضرت رضا شاه دوم برگزار شود و هر سال در روز ۲۰ اسفند ماه، ملت ایران یاد جانباختگان در راه میهن به ویژه در چهل سال گذشته را گرامی دارند.
شهنشاها بلند آوازه کردی نام ایران را / که گشتی چون پدر از مهر، فرزند شهیدان را
توکردی شاد از تدبیر خود روح نیاکان را / که از غم وارهاندی جمله دل‌های پریشان را
نوازش کردی از مهر خداوندی یتیمان را / بدین آزادگی جاوید نامت باد در دوران
۲۰ اسفند ماه ۱۳۵۰ آیین روز جاوید در پیشگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر در باشگاه افسران و با بودن والاحضرت شاهپور غلامرضا پهلوی، والاحضرت عبدالرضا پهلوی، امیرعباس هویدا نخست وزیر، رییس مجلس سنا، رییس مجلس شورای ملی، وزیر دربار شاهنشاهی، رییس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، شماری از وزیران، رییس کل تشریفات شاهنشاهی، فرماندهان نیروهای مسلح ارتش شاهنشاهی و ژنرال آجودان شاهنشاهی و شماری از بلندپایگان کشوری و لشکری برگزار شد. ارتشبد غلامرضا ازهاری رییس ستاد بزرگ ارتشتاران پس از سپاسگزاری از بودن شاهنشاه آریامهر در این روز کهن، سخنانی درباره این آیین جاوید به آگاهی همایونی رسانید:
پیوند ناگسستنی و رابطه قلبی کلیه مردم این کشور، به ویژه سربازان نیروهای مسلح شاهنشاهی با شاهنشاه آریامهر، آن چنان استوار و صمیمانه است که همگی افسران و افراد نیروهای مسلح شاهنشاهی فرمانده تاجدار خود را تا سر حد پرستش گرامی داشته و همواره آماده برای جانبازی و فداکاری می‌باشند. ما سربازان شاهنشاه را قبله گاه امید و دلسوز و حامی خود می‌دانیم و سرافرازیم که چه در زمان حیات و چه پس از مرگ، همواره خود و خانواده مان از فروغ مهر و عطوفت و مراحم شاهانه برخوردار می‌باشیم. نیروهای مسلح شاهنشاهی در سالی که گذشت ۲۹ افسر جان باخته در راه انجام وظیفه داشته است. ما افسران، درجه داران و سربازان نیروهای مسلح شاهنشاهی، در این آیین به روان پاک درود فرستاده و سوگند یاد می‌کنیم رهرو راهی باشیم که این آزاد مردان رفته‌اند.
پس از گزارش ارتشبد ازهاری و یک دقیقه خاموش ماندن برای آرامش روان جان باختگان و درگذشتگان، سرود جانبازان خوانده شد. شاهنشاه آریامهر پشت میز بزرگی که نشان‌ها و فرمان‌ها بر روی آن قرارداشت رفتند، و مانند همیشه نام یک یک جان باختگان را خواندند و بازمانده درجه یک وی به کنار میز می‌رفت. در این آیین نام پسر سپهبد فرسیو نخستین نامی بود که خوانده شد. شاهنشاه نشان جاوید را به سینه وی زدند و او دوباره آرام به جای خود بازگشت. در روز ۱۸ فروردین ماه ۱۳۵۰ سه تن از چریک‌های فدایی خلق با مسلسل و کوکتل مولوتف به خودروی سپهبد فرسیو یورش بردند و سپهبد را به مسلسل بستند. در پایان جشن جاوید بازماندگان جان باختگان سرافراز شدند که از نزدیک با شاهنشاه گفتگو کنند.
آخرین روز جاوید در ایران در سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی برگزار شد. همزمان با برگزاری آیین جاوید در باشگاه افسران مرکز، این آیین در باشگاه افسران نیروی دریایی شاهنشاهی و پادگان‌های رضاییه، گرگان، خرم آباد، شیراز، اهواز و دیگر پادگان‌ها در سراسر کشور برگزار شد و خانواده جانبازان به دریافت نشان جاوید سرافراز شدند.