تفاوت میان نسخههای «محتشم کاشانی (غزلیات)/ز لطف و قهر او و در خندهای گریه آلودم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ز لطف و قهر او و در خندهای گریه آلودم|نمییابم که مقبولم نمیدانم که مردودم}} | {{ب|ز لطف و قهر او و در خندهای گریه آلودم|نمییابم که مقبولم نمیدانم که مردودم}} | ||
{{ب|ز جرمم در گذر یا بسملم کن به کی داری|در آب و آتش از امید بود و بیم نابودم}} | {{ب|ز جرمم در گذر یا بسملم کن به کی داری|در آب و آتش از امید بود و بیم نابودم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۷ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۵
' | محتشم کاشانی (غزلیات) (ز لطف و قهر او و در خندهای گریه آلودم) از محتشم کاشانی |
' |
ز لطف و قهر او و در خندهای گریه آلودم | نمییابم که مقبولم نمیدانم که مردودم | |
ز جرمم در گذر یا بسملم کن به کی داری | در آب و آتش از امید بود و بیم نابودم | |
به یک تقصیر در مجلس به گرد خجلت آلودی | رخی را کزو فاعمری به خاک درگهت سودم | |
به گفتار غرض گو ناامیدم ساختی از خود | بلی مقصود من این بود دیگر نیست مقصودم | |
چه اندیشم دگر از گرمی بازار بدگویان | که نه فکر زیان ماند است نه اندیشه سودم | |
چو شمعم گر تو برداری سر از تن در حقیقت به | که چون مجمر نهد غیری به سر تاج زراندودم | |
به قول ناکسانم بیش ازین مانع مشو زین در | که در خیل سگانت پیش ازین منهم کسی بودم | |
اگر چون محتشم صدبارم اندازی در آتش هم | چنان سوزم که جز بوی وفایت ناید از دودم |