تفاوت میان نسخههای «سعدی (غزلیات)/هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد|هر که محرابش تو باشی سر ز خلوت برنیارد}} | {{ب|هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد|هر که محرابش تو باشی سر ز خلوت برنیارد}} | ||
{{ب|روزی اندر خاکت افتم ور به بادم میرود سر|کان که در پای تو میرد جان به شیرینی سپارد}} | {{ب|روزی اندر خاکت افتم ور به بادم میرود سر|کان که در پای تو میرد جان به شیرینی سپارد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۲۹
' | سعدی (غزلیات) (هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد) از سعدی |
' |
هر که چیزی دوست دارد جان و دل بر وی گمارد | هر که محرابش تو باشی سر ز خلوت برنیارد | |
روزی اندر خاکت افتم ور به بادم میرود سر | کان که در پای تو میرد جان به شیرینی سپارد | |
من نه آن صورت پرستم کز تمنای تو مستم | هوش من دانی که بردست آن که صورت مینگارد | |
عمر گویندم که ضایع میکنی با خوبرویان | وان که منظوری ندارد عمر ضایع میگذارد | |
هر که میورزد درختی در سرابستان معنی | بیخش اندر دل نشاند تخمش اندر جان بکارد | |
عشق و مستوری نباشد پای گو در دامن آور | کز گریبان ملامت سر برآوردن نیارد | |
گر من از عهدت بگردم ناجوانمردم نه مردم | عاشق صادق نباشد کز ملامت سر بخارد | |
باغ میخواهم که روزی سرو بالایت ببیند | تا گلت در پا بریزد و ارغوان بر سر ببارد | |
آن چه رفتارست و قامت وان چه گفتار و قیامت | چند خواهی گفت سعدی طیبات آخر ندارد |