تفاوت میان نسخه‌های «سعدی (غزلیات)/زان گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
| + | {{شعر}} | ||
{{ب|زآن گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد|از صورت بی طاقتیم پرده برافتاد}} | {{ب|زآن گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد|از صورت بی طاقتیم پرده برافتاد}} | ||
{{ب|گفتیم که عقل از همه کاری به درآید|بیچاره فروماند چو عشقش به سر افتاد}} | {{ب|گفتیم که عقل از همه کاری به درآید|بیچاره فروماند چو عشقش به سر افتاد}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۲۶
| ' | سعدی (غزلیات) (زان گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد) از سعدی |
' |
| زآن گه که بر آن صورت خوبم نظر افتاد | از صورت بی طاقتیم پرده برافتاد | |
| گفتیم که عقل از همه کاری به درآید | بیچاره فروماند چو عشقش به سر افتاد | |
| شمشیر کشیدست نظر بر سر مردم | چون پای بدارم؟ که ز دستم سپر افتاد | |
| در سوخته پنهان نتوان داشتن آتش | ما هیچ نگفتیم و حکایت به درافتاد | |
| با هر که خبر گفتم از اوصاف جمیلش | مشتاق چنان شد که چو من بی‌خبر افتاد | |
| هان! تا لب شیرین نستاند دلت از دست | کآن کز غم او کوه گرفت از کمر افتاد | |
| صاحب نظران، این نفس گرم چو آتش | دانند، که در خرمن من بیشتر افتاد | |
| نیکم نظر افتاد بر آن منظر مطبوع | کاوّل نظرم هر چه وجود از نظر افتاد | |
| سعدی نه حریف غم او بود ولیکن | با رستم دستان بزند هر که درافتاد |