تفاوت میان نسخههای «سعدی (باب هفتم در عالم تربیت)/یکی ناسزا گفت در وقت جنگ»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|یکی ناسزا گفت در وقت جنگ|گریبان دریدند وی را به چنگ}} | {{ب|یکی ناسزا گفت در وقت جنگ|گریبان دریدند وی را به چنگ}} | ||
{{ب|قفا خورده گریان وعریان نشست|جهاندیدهای گفتش ای خودپرست}} | {{ب|قفا خورده گریان وعریان نشست|جهاندیدهای گفتش ای خودپرست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۱
' | سعدی (باب هفتم در عالم تربیت) (یکی ناسزا گفت در وقت جنگ) از سعدی |
' |
یکی ناسزا گفت در وقت جنگ | گریبان دریدند وی را به چنگ | |
قفا خورده گریان وعریان نشست | جهاندیدهای گفتش ای خودپرست | |
چو غنچه گرت بسته بودی دهن | دریده ندیدی چو گل پیرهن | |
سراسیمه گوید سخن بر گزاف | چو طنبور بی مغز بسیار لاف | |
نبینی که آتش زبان است و بس | به آبی توان کشتنش در نفس؟ | |
اگر هست مرد از هنر بهرهور | هنر خود بگوید نه صاحب هنر | |
اگر مشک خالص نداری مگوی | ورت هست خود فاش گردد به بوی | |
به سوگند گفتن که زر مغربی است | چه حاجت؟ محک خود بگوید که چیست |