پروژه کاپساد ساختمان شهرک و مجتمع در ایران

سازنده بلندترین آسمانخراش دنیا در تهران

دیوید مایرز، سازنده آسمانخراش مرکز جهانی تجارت در نیویورک. پروژه «کاپساد» مورد مطالعه تیشمن قرار می‌گیرد. مجتمع‌های ساختمانی بزرگ مشکلات شهری تهران را کاهش میدهد «پروژه کاپساد» به مراحل اجرایی خود نزدیک شد. به دنبال مسافرت کارشناسان «تیشمن» به ایران ورود ناگهانی «پی» بزرگترین آرشیتکت جهان به تهران، توجه محافل آرشیتکتور را به خود جلب کرد. گفته میشود «پی» نیز یکی دیگر از دست‌اندرکاران پروژه «کاپساد» است که در رأس یک هیئت از برجسته‌ترین آرشیتکت‌های آمریکایی به ایران آمده تا سهم آرشیتکتور این پروژه را به عهده بگیرد. خبرنگار ما از پی به عنوان یک شخصیت صالح در مسائل معماری جهان خواست که نظر خود را درباره آینده معماری جهان به خصوص درباره آینده معماری ایران اظهار دارد،‌ «پی» در مورد فضای سبز و موضوع پاکی هوا تأکید کرد به نظر پی در شهر‌های پرجمعیتی چون شهر تهران هرقدر محل سکونت مردم در فضاهای وسیع‌تر باشد بهتر است، به نظر پی معماری ایران مخصوصاً شهر تهران باید متوجه احداث ساختمان‌های بلند در فضاهای وسیع باشد. مشروط بر آنکه به مسائل ملی زیست نیز دقیقاً توجه شود.

دیوید مایرز، سازنده آسمانخراش مرکز جهانی تجارت در نیویورک «World Trade Center» که بزرگ‌ترین آسمانخراش جهان است، در رأس یک هیدئت مهندسی در روز ۳۱ خرداد ماه ۲۵۳۵ شاهنشاهی به ایران آمد. این گروه برجسته از مهندسین، از طرف کمپانی «تیشمن» که بزرگ‌ترین مؤسسه ساختمانی و تحقیقاتی آمریکا است، به ایران آمده‌اند تا پروژه «کاپساد» را مورد مطالعه قرار دهند.

آقای مایرز از ادای توضیحات رسایی در باره پروژه «کاپساد» خودداری کرد، ولی با توجه به اینکه وی مدت هفت سال مدیریت ساختمان عظیم‌ترین آسمانخراش‌های آمریکا از جمله دو ساختمان صد و ده طبقه مرکز جهانی تجارت در نیویورک را که بلندترین و عظیم‌ترین ساختمان‌های جهان هستند به عهده داشته است، به نظر می‌رسد که برنامه مورد مطالعه ایشان در ایران، در نوع خود باید پروژه بسیار عظیمی باشد. آقای مایرز که اینک چهل و چهل ساله است با بیست سال تجربه ساختمانی در امور مهم بین‌المللی از دیدگاه جوامع مهندسی، یک مهندس صاحب نام حرفه‌ای بشمار می‌آید. وی یکی از برجسته‌ترین متخصصان کمپانی «تیشمن» آمریکا است. کمپانی تیشمن نه تنها سازنده ساختمان‌های غول‌پیکر جهان است، بلکه در حال حاضر تعداد کثیری از آسمانخراش‌های آمریکا را در دست داشته و به رموز نگاهداری و اداره این قبیل ساختمان‌ها آشنایی کامل دارد.

افتخار بزرگ این مؤسسه بنای آسمانخراش مرکز تجارت «World Trade Center» است که آقای دیوید مایرز ساختمان آن را به عهده داشته است. این مرکز از دو ساختمان صد و ده طبقه تشکیل گردیده که جمعاً ۱۰ میلیون فوت مربع سطح زیربنای آن است و ارتفاع هر ساختمان ۴۵۰ متر می‌باشد. آسمانخراش مرکز جهانی تجارت در نیویورک همچنین دارای هفت طبقه کامل در عمق زمین می‌باشد که با در نظر گرفتن طبقات مزبور می‌توان عنوان کرد که مرکز جهانی تجارت یک شبکه ساختمانی ۱۱۷ طبقه‌ای است. در سطح پایین دو آسمانخراش پارکینگ وسیعی به منظور رفاه حال مراجعین وجود دارد. اجرای این پروژه عظیم هفت سال بطول خواهد انجامید و جالب اینکه بعد از ۳ سال از شروع ساختمان ۶۷ طبقه آن آماده بهره‌برداری بوده است. در مراحل پیشرفته اجرای پروژه مرکز جهانی تجارت متجاوز از ۴۰۰۰ کارگر در این دو ساختمان فعالیت داشته‌اند. محاسبات ایمنی و حفاظتی ساختمان توسط کامپیوتر انجام شده و در حال حاضر کلیه امور مربوط به آن توسط کامپیوتر کنترل می‌گردد. بطور مثال، چنانچه در نقطه‌ای از ساختمان اشکالی در برق بوجود بیاید و یا لوله‌ای بترکد، کامپیوتر بلافاصله جای آن را دقیقاً تعیین کرده و مسئولین مربوطه را مطلع می‌سازد. مرکز جهانی تجارت در نیویورک «World Trade Center» در حقیقت یک شبکه ساختمانی است که به خودی خود کلیه احتیاجات ساکنان را دقیقاً برآورده می‌نماید. مراکز خرید، اداره پست، رستوران، کلوپ و تمامی امکانات رفاهی در این دو ساختمان پیش‌بینی گردیده و در حقیقت مرکز اطلاعات تجارت بین‌المللی در این مجموعه قرار دارد. از نکات جالب دیگر اینکه در ساختمان مرکز جهانی تجارت یکصد آسانسور وجود دارد. تعدادی از این آسانسورها مراجعین را از طبقه هم کف به طبقات معین برده و آسانسورهای دیگر ایشان را به بخش‌های مور نظر منتقل می‌کند. یکی از این آسانسورها با شتابی بیش از ۵۰۰ متر در دقیقه بطور اختصاصی تمام بلندای ساختمان را در کمتر از یک دقیقه می پیماید. در طبقه ۱۱۰ مرکز جهانی تجارت محوطه بسیار زیبایی برای توریست‌ها و بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده که از آن جا با دوربین‌های ویژه بتوانند نیویورک شهر آسمانخراش‌ها را از نزدیک تماشا کنند.

۱۲ فروردین ماه ۲۵۳۶ در بیش از ۳۱ میلیون مترمربع از زمین‌های درون و بیرون از محدوده تهران، بیست پروژه بزرگ شهرکسازی و گردایه‌های ساختمانی پیاده می‌شود. این پروژه‌ها از: «تهران تاج» در ۶۰ هزار مترمربع، «گلستان فرح‌زاد» در ۷۲ هزار مترمربع، «ونک پارک» در ۳۳ هزار و ۶۶۰ مترمربع، «پارک نیلوفر» در ۱۲ هزار متر مربع، «نوبنیاد ونک» در ۳۰ هزار متر مربع، «پارک پرنس» در ۲۲ هزار متر مربع، «کاپساد» در ۱۳۰ هزار مترمربع، «برج سپهر» در ۵ هزار متر مربع، «فرانکو ایرانیان» در ۱۰ هزار متر مربع، «آریا تاورز» در ۲۲۰ هزار مترمربع، «زمرد» در ۳۴۵ هزار مترمربع، «اکباتان» در ۲ میلیون مترمربع، «بامساز» در ۵ هزار مترمربع، «اسکان ایران» در ۸ هزار مترمربع، «تاج محل اوین» در ۴۰ هزار مترمربع می‌باشند. این آپارتمان‌ها ۲۴ هزار یکان مسکونی را دربرمی گیرد. در ساختن این آپارتمان‌ها چندین کمپانی امریکایی، فرانسوی، ایتالیایی، یونانی و چند گروه خارجی دیگر نیز شرکت دارند.